LAATSTE LIEFDE.
No. 23.
Woensdag 24 1914.
30e Jaar
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. IHFLFM W,
Buitenland.
FEUILL ETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKERUITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regel» 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Gronte letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing S/2 maal.
Advertentiën worden franc» ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
ALBANIË.
De correspondent van het Journal te
Durazzo heeft weder zonder datum en
ditmaal over Brindisi op de hem eigene
wijze, waarbij het moeilijk is tusschen
waarheid en verbeelding te onderschei
den, een beschrijving van den toestand
te Durazzo Overdag zijn de Malissoren,
de gendarmen en de nationalisten broe
derlijk tezamen in de verschansingen,
maar vannacht om 1 uur klonken er
een paar geweerschoten en slachtoffers
van hun eigen schaduwen, zijn ze op
elkaar aangevallen resultaat 6 dooden
en 20 gewonden. De prins blijft op
pantoffels in zijn kamer. De opstande
lingen bevinden zich in de struiken,
moerassen en holle wegen tusschen
Sjak en Tirana. Men is in afwachting.
De stoomboot Herzegowina vaart langs
de kreken bij de baai van Durazzo en
schiet voortdurend en vermoordt vele
boomen. Zonderlinge kooplieden met
militair uiterlijk bedienen de kanonnen
aan boord. Gisteren zijn er 30 vrij
willigers aangekomen uit Roemenië, men
heeft ze allen tot sergeant benoemd.
Men verneemt, dat Azif pasja, die met
2000 man en 2 kanonnen den prins te
hulp kwam, op 20 K.M. van Walona
met al die lieden gevangen genomen is
door de opstandelingen. Dat bericht
vermeerderde na tuurlyk de paniek, maar
panieken zijn hier gewoon.
Op internationaal gebied wordt de
toestand ernstig. De Öostenrijksch-Itali-
aansche betrekkingen beginnen uit te
23)
Roman van Gkorgz Oh.vzt.
(Nadruk verboden.)
Gy hebt mij zelf verklaard dat uw
man goed voor u was, dat niets in zijn
doen uw argwaan had kunnen opwekken
sis gy die ontdekking niet had gedaan.
Misschien was het wijzer als gij niets
aan het licht liet brengen, als gij u tevre
den steldet met het zeer benijdbare geluk
dat gij smaakt. Zeker, dat is dan weinig
maar dit weinige is toch iets. Als gij
nasporingen begint, kunt gij verder
worden medegesleept dan gij wilt. Uw
man kan uw doen bemerken. Is hij
onschuldig, dan zal hij er ernstig door
beleedigd zijn is hij schuldig, dan zal
hij nog zwaarder gegriefd wezen. Dan
zal het tot eene uitbarsting komen eu
wat zal het einde wezen Er zijn slechts
twee zaken mogelijk: of vergiffenis, of
scheiding. De vergiffenis brengt u terug
tot den toestand, waarin gij thans
bevindt, met smartelijke herinneringen
en een onvermijdelijke verkoeling, dus
een bron van onuitputtelijk verdriet Een
scheiding
»Nooit I Ik zou sterven als ik hem niet
oaeer zag, zyn stem niet meer hoorde,
loopen op twisten. Men bedreigt elkaar.
Wonderlijke beschuldigingen doen de
ronde. De toon van haat is stijgend.
Oostenrijk betoont zich bijzonder agres
sief. Zijn officieren in burgerkleeding
zijn steeds talryker aangekomen eD
beginnen Durazzo te bezetten als ware
het een veroverde stad. Zij doen wat
zij willen. De prins is hun werktuig.
De regeering is hun gevangene. De
Nederlandsche officieren zyn hun mede
plichtigen. Elk uur dat voorbij gaat,
doet de toestand ernstiger worden.
De correspondent van de Matin meldt
ook, dat de toestand van den prins van
Wied zeer moeilijk is en de toestand
te Durazzo ernstig. Verscheiden groote
bladen zijn van meening, dat het vrij
wel uit is met zijn heerschappij. De
Echo de Paris zegt, dat een Duitsche
uitdrukking het beste zijn positie weer
geeft: „Er hat ausgespielt".
Zoo komen de bladen dan met hun
eigen oplossingen over den toestand aan.
De Echo de Paris brengt een voorstel,
dat het blad gisteren heeft hooren
opperen doorpersonen vanonderviudiug.
Men zou de Albaneezen maar onder
elkaar hun zaakjes laten uitmaken, daar
zij dat schijnen te begeeren en hun
enkel wat uil de verte in het oog hou
den, maar om den status quo in de
Adriatische zee te handhaven zou men
besluiten, dat de geheele kust van
Albanië neutraal gebied zou zijn. Dat
de kust met zijn havens en instellingen
van algemeenen aard onder de gezamen
lijke waarborg der zes mogendheden
geplaatst zou worden en dat een Euro-
peesche commissie belast zal blijven de
niet meer naast mij zag leven.
»Wat dan
De gravin wrong wanhopig de handen
eD met ingehouden adem, bijna in zwym
van de aDgst, die haar hart beklemde,
sprak zij
»Ik wil alles weten Ik lyd te
veel onder dien twijfel. - De waarheid
zal honderdmaal minder wreed zijn. Ik
moet die vrouw kennen, weten wie zij
is, hoe zij er uit ziet, waar hij haar leerde
kennen. Gij moest begrijpen wat ik
gevoel en mij helpen in plaats mij te
kwellen met uw redeneeringen ziet
ge dan Diet dat ik krankzinnig word
Heb deernis met mij I Geef mij raad,
goeden raad I»
>Een raad, die naar uw zin is,c zeide
de markies koel.
Verwacht van mij zoo iets niet. In
uw toestand zou een dergelijke raad mis
dadig zijn ik zal u slechts dat radeD, wat
uw belang meebrengtic
Mevrouw de Fontenay stond op en met
gloeiend gelaat sprak zij
>Geen redeneering meer! Gij zult
mij 'niet afbrengen van mijn plan. Gij
wilt mij verhinderen nasporingen te
doen. Gij zult daarin niet slagen.
De twijfel zou mij doodeD. Ik wil liever
de vreeselijke zekerheid. Dan zal ik
weten waaraan mij te houdeD. En als
hij onschuldig was
Haar gelaat straalde bij die gedachte
van vreugde en een zucht van verlichting
werken en instellingen te beheeren ten
bate van de scheepvaart, te waken voor
hun behoud en onderhoud en er die
uitbreiding aan te geven, die de be
hoeften van de scheepvaart eischen.
Die commissie zou reglementen maken,
recht spreken, toezicht houden enz.
Zooals men ziet, is dat een regeling
geheel in navolging van die, welke bij
acte van 1865 opgemaakt is door de
Internationale Donau-commissie, welke
commissie nu sedert weldra bOjaren haar
werk tot algemeene voldoening verricht.
N. R. Crt.
FRANKRIJK.
Het blijkt, dat ten gevolge van het
springen van de afvoerbuizen en instor
tingen op verschillende plaatsen van
de straat, Parijs door een zware ramp
getroffen is. Tot op dit oogenblik zijn
daarvan 11 personen het slachtoffer
geworden, terwijl een twintigtal ver
wondingen bekomen heeft.
De verhalen, die men daaromtrent
leest, zyn schrikbarend. Men kan het
zich nauwelijks voorstellen, hoe een
huurauto met de inzittende dame en den
bestuurder plotseling in een gat ver-
dwynt en dat naderhand tusschen den
modder een witgeschoeide hand te voor
schijn komt bij den reddings en rui-
mingsarbeid, waardoor evenwel slechts
twee lijken aan den dag konden worden
gebracht.
De kranten gaan dan ook zeer scherp
tegen het gemeentebestuur te keer, dat
veel geld uitgeelt, om vertegenwoor
digers van buitenlandsche Steden feeste
lijk te onthalen en hen de bekoorlijk-
ontsnapte aan haar gewond hart. Zij
hechtte zich vast aan dit troostend denk
beeld, dat reeds bij haar in den slapeloozen
nacht opkwam.
»Want misschien beschuldig ik hem
ten onrechte. Wie weet of mijn jaloezie
niet ongerechtvaardigd isof niet alleen
de schijn tegen hem i«Hoe kan ik
denken dat hij, zoo liefhebbend, zoo trouw
zoo eerlijk, mij zoo laaghartig zou kunneD
bedriegen Bc—
De markies schudde het hoofd en zeide
spottend
»Een echtgenoot bedriegt niet laaghar
tig, als zijn vrouw niets weet.Mijn
Hemelde zucht die u, getrouwde vrou
wen, bezielt om iD alles te willen door
dringen en alles te weten te komeD, op
gevaar af van u het hart te verscheuren
is wel het on verstandigste wat er bestaat
in deze wereld. De huwelijkstrouw, die
gij eischt, is bijna nergens te vinden.
Als ik in uw plaats was, zou ik, in plaats
mijn oogen wijd open te zetten, om alles
te zien, ze ze met beide handen bedek
ken, om zoo blind mogelijk te zijn
Eisch niet van- een man wat hy u niet
geven kan en stel u tevreden met wat
hij u geeft: zijn voorkomendheid, zijn
goedheid, zijn vroolijk humeur. Dat ver
zekert u dagelijksch geluk... Voor het
overige behoort alles thuis in romans en
tracht niet dat te willen brengen in het
werkelijke leven.*
De gravin luisterde niet meer naar haar
heden der Fransche hoofdstad te toonen,
maar zijn plicht verzaakt, waar het de
veiligheid der inwoners betreft.
Men vergete niet, dat die instortingen
op de drukste punten van de binnenstad
plaats hadden.
Tengevolge daarvan is het verkeer
op verschillende plaatsen geheel ge
stremd. Dit kan slechts door over
stappen van de passagiers van de open
bare vervoermiddelen eenigszins ver
holpen worden. Ook van de onder
grondspoor (métro) werden twee stations
geheel onder water gezet. Meer dan
3000 telefonische verbindingen zijn in
de stad verstoord. Hetzelfde is het
geval met gas-, water- en electrische
inrichtingen, zoodat het in sommige
wijken gedurende den nacht pikdonker
is. Verschillende inzakkingen vertoonen
een diepte van 10 tot 15 meter. De in
de nabijheid staande huizeD moesten
uit vrees voor instorting ontruimd
worden.
Later is uit een instorting op den
boulevard-Hausmann nog het lyk van
een man opgehaald.
Weer later lezen we, dat het aantal
dooden tot 14 is gestegen.
Gemeld wordt, dat zich weer nieuwe
grondverzakkingen hebben voorgedaan.
In de Avenue Montaigne is een gat
geslagen van drie meter diepte en vier
vierkante meters oppervlakte. Een
kastanjeboom, die langs het trottoir
stond, achter een werkplaats van de
Métro, is weggezakt tot aan zijn takken
toe. Op de Place de la République is
de grond over een oppervlakte van een
meter in het vierkant een halven meter
vriend. In haar verbeelding zag zij het
huis in de voorstad vao Weenen en den
prachtigen tuin, dien zy binnensloop door
de, onder de klimopranken verborgen
deur. Hoe gelukkig waren zij daar
geweest, welke eeden waren daar gezwo
ren, hoe waren die gehoudenToen,
haar komst te Parijs, na haar rouw, toen
zij achttien maanden lang van Armand
was gescheiden geweest; hun eerste ont
moeting in een huis iD de Champs
Elysée*, door haar gehuurd, zoolaDg zij
nog niet voor goed was gevestigd. Zy
herinnerde zich hoe Armand daar haar
salon was binnengekomen, op een paar
pas afstand plotseling was blijven staan
door aandoening overmeesterd, om zich
toen weenend van vreugde, in haar
armen te werpen. Hoe lief had hy haar
toen, wat al zoete woorden wisselden zij
daar, hoe vertrouwelijk spraken zij met
elkander De avond was gevallen drie
uur had hij naast haar gezeten, haar hand
in de zijne, de oogen steeds op de hare
gericht, sprekende van de toekomstde
tijd was onmerkbaar omgegaan en hij
kon bijna niet denken aan scheiden. Zij
had hem teD eten gevraagd en in de een
voudige eetkamer, bediend door slechts een
vertrouwden knecht, hadden zij, die el kaar
de laatste maal hadden ontmoet in de weel
derige ingerichte zalen van het hotel
Sch warzburg genoten in dit eenvoudig ver
trek als schoolknapen die vacantie hebben.
(Wordt vervolgd),
