LAATSTE LIEFDE.
s ri
\o 18
Zaterdag 6 Juni 1914,
30e Jaar};.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAX,
FEUILLETON.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
AXEL, 5 Juni 1914.
De kermis is weer achter den rug.
Ze heeft haar gewoon verloop gehad.
'8 Maandags een erg drukke dag. De
overige dagen vrij wat minder. Van
vreemdelingenbezoek is dan geen sprake
meer en alleen 's Woensdags ziet men
een beetje meer buitenmenschen. Som
migen beweren, dat ook Maandag het
bezoek niet zoo groot was als vroeger,
wat ook wel eenigszins te verklaren is,
voor zoover de kermis betreft. In de
eerste plaats lokte het ruwe weer van
's morgens niet tot een uitstapje, zoodat
gemaakte plannen in duigen vielen en
tweedens trokken 's middags al wie met
den trein of ander rytuig binnenkwamen
naar het concours-hippique terrein. En
zoo komt het dan dat winkeliers en
herbergiers over den Maandagmiddag
van deze week niet zoo best te spreken
[zijn en liever het concours-hippique op
een anderen dag zagen gehouden.
Maar hoe het ook zij, vast staat dan
[toch, dat op den avond van dien dag
de danslocalen en andere gelegenheden
[propvol waren, terwijl ook in de straten
een groote drukte heerschte van voet
gangers en rijtuigen. Tot acht uur, half
negen blyfc dat duren, doch daarna
vertrekken velen huiswaarts en blijven
de Axelaars over. Ook van die wordt
het kermisbezoek echter jaarlijks minder.
Naar we vernemen had het sluiten
iederen avond een ordelijk verloop en
van vechtpartijen bleven we verschoond,
t Over 't algemeen zijn de ondernemers
van de verschillende kermisgelegen-
heden over de ontvangsten tevreden.
Roman van Giorgb Ohnït.
Nadruk verboden.)
Hij stond op het punt haar tegen te
houden en te zeggen «Laat ons ophouden
gij speelt met vuur en het is een gevaar
ïijke dwaasheid. Ga thans huiswaarts,*
maar het egoïsme der liefde deed hem
[zwijgen. Zij doorschreden de groote zaal
[de eetzaal, die beiden smaakvol gemeu
beld waren. Toen kwamen zij aan een
(gebeeldhouwde trap. Zij gingen die op
en kwamen op een portaal waar Ooster-
sehe tapijten aan de muren ningeo en
kostbare wapens.
'I »Hebt gij dit huis aldus gemeubeld
gehuurd?* vroeg zij.
«Neen prinses, ik heb tal van zaken
pit mijn woning te Parijs laten komen.*
I Zij traden een fraaie studeerkamer
pinDen, waar het licht viel opdeschrijf-
jzfel, terwijl een deel van het- vertrek
o half duister was gedompeld. Een
{root vuur brandde in den haard. Zij
iep er op toe en er zich bij nederzettende
jtrekte zij er haar kleine voeten naar
lit. Door een groote, openstaande deur
ton zy een blik werpen in Armand's
ilaapkamer, een ruim, helder verlicht
De Handboogschutterij „Ons Ver
maak" alhier hield zooals gewoonlijk
op 2e Pinksterdag weer een mooie prijs-
•chieting. Het aantal schutters was niet
zoo groot als vroeger, wat ook wel komt
op rekening van het concours-hippique.
Er waren 66 liefhebbers, onder wie de
prijsvogels werden geschoten als volgt
Hoogvogel P. Waelput van Zuiddorpe,
zij vogels J. Kint, Ossenisse en Edm.
van Hecke van Westdorpe, kallen Ed.
de Moor te Westdorpe en Jos. Passaert,
Terhole.
Donderdag had de Koningschieting
plaats. Langdurig en scherp werd op
den hoogvogel gericht, doch hij hield
zich staande, zoodat men het wegens
de invallende duisternis moest opgeven
en de scepter niet kon worden ovei-
handigd. „Ons Vermaak" is dus op
heden zonder Koning dit schijnt echter
den schutters niet te bevallen en daarom
hebben ze maar besloten om zoo spoedig
mogelijk, d. i. aanst. Zaterdagavond om
5 uur opnieuw de pijlen te richten op
den hoogvogel, opdat men dengene, die
hem velt als hun Koning kan uitroepen.
De zij vogels werden getroffen door
C. J. M. van Laere en P. J. Dieleman,
terwijl de kallen vielen op het schot
van H. Verhelst en van A. de Beleir.
In de op 29 Mei alhier gehouden
vergadering vaja de stembevoegde inge
landen van den polder „Capelle" werd
gekozen als dijkgraaf de heer J. de
Bruijne, in plaats van den heer A. P.
de Mui, die niet meer in aanmirking
wenschte te komen, en tot gezworene
de heer S. de Klerk, in plaats van
vertrek, gemeubeld in den stijl Louis
XVI. Zij sprak geen woord't scheen
dat zij, als reactie der ondervonden aan
doeningen, in een staat van geestverdoo-
ving was geraakt» De warmte van het
vuur bracht de kleur weer op haar wangen
en verlevendigde den glans harer oogen,
Armand had zich op een lagen stoel aan
haar voeten gezet en haar hand in de
zijne nemende, vertelde hij haar zijn
eerste indrukken van het hofbal, toen
zij zich zoo stralend .aan hem vertoonde.
Hij had haar sedert dien avond toebehoord
en slechts den wensch gekoesterd niet
door haar bemind te worden, maar haar
te mogen beminnen, haar nederige en
trouwe dienaar te mogen zijn. Aan geen
zijner gedachten, aan geen zijner daden
was zij de laatste maanden vreemd
geweest. Alles wat hy deed was voor
haar en door haar. Hij gaf zich geheel
aan haar over, werd geheel beheerscht
door dit geliefde wezen.
Zij hoorde hem aan, zonder zich onge
rust te maken over hetgeen hij zeide.
Zij had. het vooruit geweten, want ook
zij had van het eerste oogen blik dat zij
elkaar ontmoetten, geraden dat een on-
weerstaaubare liefde hen zou binden en
zij al even dwaas zou worden als hij.
Al wat hij haar kon bekennen was het
zelfde wat zij zich zelve reeds lang bekend
had. Zij schepte er behagen in hem te
hooren spreken van zijn liefde, zij. vond
hem een edel man, zooals zij zich hem
wijlen den heer P. de Klerk. De be
grooting 1914/1915 werd vastgesteld in
ontvang en uitgaaf op 1381,59, met
een post onvoorziene uitgaven van
106,84. Het dijkgeschot werd vast
gesteld op 6 per hectare.
Zooals gewoou, werd ook nu weer
tijdens de kermisdagen door de schiet-
vereeniging „Prins Maurits" alhier een
schietwedstrijd gehouden. Er was ge
legenheid tot drie banen. De prijzen
bestonden in geld en kunstvoorwerpen.
De uitslag van dezen huishoudelykeu
schietwedstrijd, is als volgt
a. Personeele baan.
P. van Alten 55 punten, W. G. van
Fraaijenhove 55 p., Jac. van Vliet 54
p., P. A. Jens 54 p., A. de Peijter 53
p., A. van 't Hoff 52 p., W. Dees 52 p.,
C. de Bente 52 p. en D. P. van Cad-
sand 51 p.
b. Vrije baan flobert.
P. A. Jens 60 punten, A. J. Schieman
59 p, C. de Bonte 57 p. en A. de
Peijter 57 p., en
c. Vrije baan marga.
P. A. Jens 60 punten, P. van Alten
59 p., D. P. van Cadsand 58 p., A. van
't Hoff 58 p., J. de Feyter 58 p., C.
Wolfert 57 p., A. de Feyter 57 p. en
J. A. Schieman 57 p.
In bovenstaande volgorde zijn ook de
prijzen toegekend.
Thans is o.ok door den gemeente
raad van Zaamslag bij politieverorde
ning bepaald dat het vertoeven met
woonwagens langs de openbare wegen,
of daarmede verblijven op particuliere
erven verboden is. Waar reeds vele
gedroomd had. Een gebiedende stem in
haar binnenste sprak «ook gij hebt hem
lief, waarom zegt gij het hem niet
Waarom hebt gij den moed niet het hem
fe bekeDhen Maar een gevoel van
angst hield die bekentenis terug zy wist
niet recht voor wien zij vrees moest
koesteren, maar zij zeide tot zich zelve
«als ik mij laat beheerschen hem te
beminnen, zal ons een ongeluk over
komen.*
Zij ging niet alles in bijzonderheden
na. Was het de toorn van haar echtge
noot, die haar dreigde of de jaloerschheid
van Waradin? Angst verdonkerde haar
gedachten, als was een zwarte wolk voor
haar gekomen. Doch de inwendige stem
verhief zich nogmaals en herhaalde «Gij
bemint hem, niets zou u kunnen dwingen
van hem af te zien. Gij.zijt beiden jong,
schoon, aanbidt elkander, ten spijt van
de grootste ellende zult gij voor elkander
zyn.« Zij bemerkte niet dat Armand
zijn arm om haar middel had geslagen
en haar bijna tegen zijn borst geklemd
hield. Zij gloeide, 't was alsof haar hart,
haar hersenen in lichte laaie vlam stonden
en een ongekende hartstocht had zich
van haar meester gemaakt.
Nooit ha 1 zij ondervonden wat zy thans
gevoelde en zij dacht: «als dit het laatste
uur mijns levens was, als ik binnen
eenige oogenblikken moest sterven, zou
ik er dan geen berouw over hebben mij
niet aan hem te hebben gegeven
gemeenten in Ooztelijk Zeeuwsch-Vlaan-
deren dergelijk verbod hebben uitge
vaardigd, zullen de bewoners dezer
streek zoo zachtjes aan wel bevrijd
blijven van den overlast en het nadeel
dat zij van het in de wagens vertoe
vende nomaden volkje ondervinden.
M. Crt.
Jl. Maandag werd te Neuzen een
wedstrijd voor hengelaars gehouden.
Er was daarvoor door de vischclub „De
Baars" een talrijke deelname verwacht.
Er was voor een bedrag van f 200 aan
prijzen en premiën uitgeloofd. Toch
is de deelname tegengevallen, niettegen
staande er ongeveer 200 hengelaars
gekomen waren. De 13 geldprijzen,
van 60 franc tot 5 franc werden allen
door Belgische liefhebbers gewonnen,
die in 1 uur tijd van 17 tot 6 vischjes
hadden gevangen. Er had voorts nog
een speciale wedstrijd plaats voor de
bestuursleden van de deelnemende
clubs, waarvoor hengelsportartikelen
waren beschikbaar gesteld als pryzen.
Eindelijk na bijna twee en een
halve maand toevens is te Sas van Gent
een aanvang gemaakt met de herstel
lingswerken der thans buiten gebruik
zijnde draaibrug over het kanaal Ter-
neuzenGent.
De herstellingswerken zullen uitge
voerd worden door de firma Fop Smit
te Kinderdyk, aan wie als laagste
inschrijf ster 'het werk voor de som van
26.000 gegund is.
Als bewijs hoe bevreesd men in België
geworden is voor aanvaringen als waar
aan deze brug bloot stond, kan dienen,
Een sterk verlangen deed haar een rilling
over de léden gaan, zij kromp hartstoch
telijk ineen en haar knieën knikten.
Zij sloeg de oogen op. Armand lag niet
meer op zyn knieën, hij stond thans voor
haar. Hij beheerschte haar, drukte haar
tegen zich aan, zijn adem brandde op
haar wangen. Zij wilde zich losmaken,
doch zacht hield hij haar tegen. «Armand*
mompelde zij. «Armand!* Haar mond
sloot zich door een hartstochtelijken kus,
dien hij er op drukte en dien zij hem
even hartstochtelijk terug gat. Hij over
dekte haar met liefkozingen enalsbedweld
door geluk, gaf zij zich geheel aan hem
over.
Van dat uur veranderde de verhouding
tusschen hen. Zy was steeds in een
koortsachtigen toestand, doch hield dien
geheim, want niemand ter wereld qiocht
iets van hun verhouding weten. Armand
vertoonde zich nog minder dan vroeger
bij de prinses, maar de onvermoeidheid,
waarmede Waradin zich aau haaropdrong,
mishaagde hem. Aan den eenen kant
was hij jaloersch over de aauhoudende
tegenwoordigheid van dien saletjonker
bij de vrouw, die hij beminde en aan"
den anderen kant kwam zyn eer er tegen
op den majoor langer de belachelijke
rol van windscherm te laten spelen. Op
zekereu dag vroeg hij Mina zich van haar
schaduw te ontslaan.
Wordt vervolgd.)
