No. 96.
Woensdag ff Maori 1914.
49'' Jaarg*
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAV
Buitenland.
FEUILLETON.
De dochter van den Spion.
AXELSCHE! CÜI KAM.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
AdvertentiSn worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en VrQdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
De gezondheidstoestand van het
marinepersoneel te Brest is slecht. Het
marine-hospitaal is er overvol. Van
3000 matrozen zyn er ongeveer 400
aangetast door mazelen, griep, roodvonk
of pleuritis. In twee dagen zijn er zes
sterfgevallen voorgekomen.
Minister Caillaux heett zich gehaast
aan de commissie uit den Senaat voor
de inkomstenbelasting den tekst van
een artikel te zenden, dat omtrent
's ministers bedoelingen ten opzichte
van het belasten der Pransche staats-
rente niet de minste onduidelijkheid
meer overlaat.
Het artikel luidtDe titularissen of
houders van rente-titels, obligaties of
andere effecten, die door den Pranschen
staat uitgegeven zyn, moeten, wanneer
zy in Frankryk wonen, belasting betalen
op de inkomsten, welke zij uit die
renten, obligaties of andere effecten
trekken.
Van deze belasting zyn verschillende
instellingen vrijgesteld en eveneens zij,
wier inkomen uit Pransche rente niet
meer dan 625 frank en wier geheele
inkomen niet meer dan 1250 frank
bedraagt.
Te Cherbourg is een Duitsche vrouw
in hechtenis genomen, Eva Orneter ge-
heeten, die een spion bleek te zijn.
Zij heett bekend, dat zij te Cherbourg
gekomen was om zich van ontwerpen
voor onderzeesche booten meester te
Roman van E. von Wald—Zbdwitz.
{Nadruk verboden.)
»Myn plicht roept mij bij de zieke
barones, want zij is de echtgenoote van
myu armen vader,* zeide zij zonder
klank in hare stem.
Mevrouw Hessenstein en Frans zwegen.
Zy gevoelden dat zij gelijk had. Marie
Esther vervolgde
»Leef wel, genadige vrouw leef wel,
mijnheer von Hessenstein, wij zullen
elkander in dit leven wel niet meer
ontmoeten, voor de dochter van een spion
is geen plaats in het huis der moeder
van een keizerlijken officier.*
De tranen liepen over Frans' oogen,
hij wilde spreken, doch 't snikken maakte
hem dit onmogelijk. Mevrouw Hessen
stein omarmde haar geliefd pleegkind en
drukte een lange, hartelijke kus op hare
lippen. Frans liet zich in zijne kamer
brengen en zette zich aan 't schrijven,
een uur later verliet Petrovac met een
dienstbrief het huis; mevrouw Hessenstein
vroeg hem waar hij heen moest.
>Petrovac haast, cito cittisimo.*
Weg was hij. Mevrouw Hessenstein
begaf zich naar de kamer van haar
pleegkind.
maken. Men vermoedt, dat zij behoort
tot een spionnen bende, die in verschil
lende gedeelten van Frankrijk optreedt.
Eva Orneter is te Cherbourg eerst dienst
bode geweest in gezinnen van zee
officieren en heeft zich later veel met
torpedisten opgehouden. N. R. Crt.
ENGELAND.
Het Lagerhuis heeft in tweede lezing
een wetsontwerp aangenomen, waarbij
aan den pachter van een hoeve schade
vergoeding wordt toegekend, in geval
hij wegens verkoop van de plaats weg
moet.
De verklaring, waarvoor Lord Mil-
ner, Lord Roberts, Lord Halifax (de
leider van de Hoog-kerkelijken in de
Engelsche Kerk), Lord Lovat, Lord
Balfour of Burleigh, de hertog van
Portland, Sir William Ramsay, prof.
Dicey, prof. Goudy, Kipling enz. in
stemming van hun landgenooten in
roepen, luidt als volgt
„Diep overtuigd, dat het voornemen
van de regeering om de Home-Rule wet
door te zetten zonder haar aan het
oordeel van het land te onderwerpen
in strijd is met den geest van onze
grondwet, verklaar ik hierbij plech-
tiglijk, dat ik, indien die wet zoo wordt
aangenomen, mij gerechtigd acht elke
daad te doen of te steunen die kan
strekken om te beletten, dat de wet
wordt toegepast, en in het bizonder om
te beletten, dat de gewapende macht
der kroon wordt gebruikt om de be
volking van Ulster te berooven van
haar rechten als burgers van het Ver-
eenigde Koninkrijk".
»Laat mij, laat mij alleen riep het
ongelukkige meisje smeekend.
»Wij zijn van uwe onschuld overtuigd,
laten anderen zeggen wat zij willen.
Schept niet de liefde een wereld voor
zich zelve!*
Marie Esther keek haar treurig aan.
»De liefde!* zuchtte zij. De stilte des
doods heerschte in het vertrek van Marie
Esther. Weeneade zaten de beide vrou
wen naast elkaar, buiten staat een besluit
te nemen.
Gedurende dezen tijd lag Frans met
halfgesloten oogen in zijn leunstoel.
»Wat zou Petrovac voor een spoedbrief
te bezorgen hebben dacht mevrouw
von Hessenstein en begaf zich naar harea
zoon, tea einde dezen daaromtrent ophel
dering te vragen.
»Ik- heb mijn ontslag ingediend,
moeder 1*
Een droeve trek viel op zijn gelaat te
bespeureu, een heete traan drong tusschen
de wimpers door, als 't ware treurende
keek hij naar den grauw groenen, fraaien
jagerrok, de sjerp en de sabel, die hij
God wist het zoo vele jaren met eere
gedragen had.
Hij viel terug in de kussens van zijn
stoel en sloot de oogen Marie Esthers
liefelijk beeld dook voor zijnen geest op,
maar desniettemin viel een traan over
zijne wangen. Mevrouw Hessenstein
kuste deze met moederlijke teederheid
weg, zij wist hoe zwaar het haren zoon
Als men bedenkt, hoe dikwijls de
gewapende macht van de kroon ge
bruikt is om een opstand van het ove
rige Ierland te onderdrukken, moet men
zich verbazen over de gezindheid van
deze, toch zeker voor een goed deel,
ernstige en nauwgezette mannen, die
het leger willen afhouden van te ge
hoorzamen aan het bevel, dat het zoo
noodig zal krijgen om in Ulster de wet
te handhaven. N. R. Crt.
ALBANIË.
De Duitsche Keizer is volgens een
Berlynscb blad voornemens om op zyn
terugkeer van Korfoe op zee een ont
moeting met Willem van Albanië te
hebben. De Duitsche Keizer zal dus
de eerste vorst zijn, die de Mbret als
zoodanig ontmoet.
De officieuse Servische SamoOeprawa
wijdt een in het oog vallend vriendelijk
artikel aan den koning van Albanië.
Albanië, zoo schrijft het blad, komt nu
in officieele betrekking tot het buiten
land. Het is te hopen, dat koning
Willem even goed, als het indertijd
aan zijn oom, den koning van Roemenië
is gelukt, de moeilijkheden, waarmede
hij zal hebben te worstelen, zal ver
mogen te overwinnen en Albanië tot
een gezonden staat zal weten te ont
wikkelen, waardoor het bij machte zal
zijn om met Servië betrekkingen van
goede nabuurschap te onderhouden.
Alsdan zal men Europa dankbaar moeten
wezen voor de stichting van dennieuwen
staat en als buurman van Albanië reden
tot tevredenheid hebben.
N. R. Crt.
viel, maar begreep dat het zoo zijn
moest. Haar moederhart wjys het trou
wens aangenaam den geliefden zoon niet
meer aan de gevaren van den oorlog te
zieo blootgesteld.
»My valt het bijzonder hard, moeder;
maar is iets anders mogelijk? Om een
prijs als Marie Esther moet men worste
len en strijden.*
Het bezoek van mevrouw Hessenstein
en Marie Esther bij Alice werd door
den geneesheer ten strengste verbodeu
en ook baron Similoff konden zij niet
spreken.
Het gebeurde scheen in de villa van
mevrouw Hessenstein een akelige stilte
teweeg gebracht te hebben, niemand
waagde het luide te spreken men hoorde
nauwelijks de voetstappen der gaande
en komende personen, want ieder door
leefde met Marie Esther den kwelleoden
,tijd van het onderzoek der zaak heurs
vaders. Niemand sprak daarvan eD toch
hield deze allen bezig. Uit vertrouwbare
bron deed mevrouw von Hessenstein zich
omtrent het verloop der zaak inlichteq
jammer genoeg werd hare vrees ten volle
bewaarheid, dat de baron in alle opzichten
schuldig bevonden werd. Welke strat
hem te wachten stond was niet twijfel
achtig, de krijgsraad kende in zulke
gevallen slechts den dood door den kogel.
Terwijl deze treurige aangelegenheid
de huisgenooten bijna geheel in beslag
nam, deed zich iets anders voor, dat
OOSTENRIJK-HON GARI JE.
In Oostenrijk-Hongarye is groot gebrek
aan officieren en meer nog aan onder
officieren. Bij de infanterie van het
gemeenschappelijke leger komen 1476
onderofficieren te kort en by de artillerie
984. Bij de landweer is hét evenzoo
gesteld. De militaire opleidingsscholen
zyn halt leeg.
De minister van oorlog en de twee
ministers van landsverdediging hebben
eind Januari door een proclamatie de
vry williger» voor één jaar uitgenoodigd,
in actieven dienst te treden. Van de
ruim 5000 vrijwilligers voor één jaar
bij de infanterie hebben slechts 50 aan
deze uitnoodiging gehoor gegeven. Na
dit gebrekkige resultaat is er een com
missie benoemd, om middelen te be
ramen tot aanvulling van het tekort
aan officieren en onderofficieren. Men
zal nu, om in de dringendste behoeft
te voorzien, onderofficieren als officieren
dienst laten doen. N. R. Crt.
MEXICO.
Te Mexico (stad) wordt weer rond
verteld, dat geaeraal Huerta spoedig
het presidentschap aan andere handen
zal overlaten en zich aan het hoofd zal
stellen van de regeeringstroepen te
velde in het noorden van da republieki
Hij zal in Juli a.s. opnieuw candidaat
zijn voor het presidentschap.
Naar men meldt, heeft de door Car-
ranza benoemde commissie van enquête
naar het geval-Benton en het geval
Bauch haar onderzoek aangevangen.
Er is voor deze enquête niet de minste
hunne gedachten een weinig afleiddé-
Mevrouw Hessenstein deelde Marie JSsther
schijnbaar terloops mede, dat haar zoon,
overeenkomstig hare wenschen, zijn ont
slag had ingediend, ten einde het vreed
zame in Boven Oostenrijk gelegen land"
goed zelf te kunnen, besturen, waarheen
ook zij hem volgen zou.
Er viel veel te doen, dat de familieleden
een weinig verstrooide. Lange, bange
dagen waren verloopeu, alle pogingen
van Marie Esther, om haren vader te
spreken, waren vruchteloos gebleven,
eveneens werd het niet toegestaan Alice,
die nog steeds in levensgevaar verkeerde,
te bezoeken. Eindelijk ontving zy het
eerste levensteeken van den baron een
gerechtsdienaar bracht een schrijven waar
in haar kennis gegeven werd, dat zij
den gevangene, op diens weusch, root;
een korten tijd zou kunnen spreken.
Marie Esther was met deze kennisgeving
zeer verheugd, de gedachte haren arrneu
vader te kunnen zien en troosten was
voor haar een onverwacht geluk,,doch
Frans, zoowel als zijne moeder, konden
een zekeren angst niet onderdrukken,
een verschrikkelijk vermoeden kwaoa bij
hen op. Frans, wien3 ontslag intusschen
aangenomen was, bekwam voor zich en
zijne moeder de vergunning Marie Esther
te mogen vergezellen; het was een zwij
gende, akelige tocht, de eerste tot welke
de genezende, na zijne verwonding, in
staat was. {Wordt vervolgd.)
