Cacao
w29" «ïaarg.
So. 81.
Zaterdag 17 Januari 1914.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li-Vlaanderen.
F. Dl EL EM AN.
Buitenland.
de balkan.
F ÉN LEPEL
VAN HOUTEN S
IS GENOEG OM EEN KOP
HEERLIJKE CHOCOLADE
TE BEREIDEN
FEUILLETON.
Is dochter van dsn Spion.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENT S-PR IJ S:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Volgens het Kroatische blad Rjeke-
jwits is Skoetari tegenwoordig geheel
j de macht van de Malissoren.
Maiissoren, tot de tanden gewapend,
men door de straten. Zij verlaten
i stad in benden om zich te Durazzo
ider Essad pasja te scharen. Een
ider van de Malissoren heeft aan een
«•respondent verklaard, dat slechts
wad in staat zou zyn aan het hoofd
ju een onafhankelijk Albanië te staan.
t Malissoren en Mirdieten zouden hun
ijitaan.
In de pers is vermeld, dat de dag
aarop prins Willem van Wied te
arazzo zou aankomen, reeds op 20
inuari bepaald is. Naar de Neuwieder
eitung uit goede bron verneemt, kan
an de vaststelling van het tijdstip van
8 aankomst te Durazzo echter geen
prake zyn. Dat men te dien aanzien
og terughoudend is, zal wel hieruit
i verklaren zyn, dat de kwestie van
en internationale leening nog niet is
eregeld. Zoodra dit het geval is, staat
r aan de ontvangst van de Albanee-
che afgevaardigden niets meer in den
reg Die ontvangst zal vermoedelijk
8 Neuwied plaats hebben.
N. B. Ort.
RUSLAND.
De Russische pers wenscht Paleolo
pes, den nieuwen Pranschen gezant
t St. Petersburg, een langer verblijf
dan zijn voorganger Delcassé.
I zeide hij, om het binnen halen van de
I burgers te beletten.
I Op het oogenblik worden de burgers
I gebruikt om spoorwegen en bruggen te
1 bewaken. Te Johannesburg worden alle
I openbare gebouwen, mijnkantoren, ban
ken, krantenbureaux, de Rand Club,
I enz. bewaakt, meestal door Engelsch
I sprekende vrijwilliger».
Dinsdag werd uit Johannesburg ge-
I seind, dat op den Rand en te Pretoria
I alle arbeiders staken.
Te Durban staakte de helft van het
spoorwegpersoneel, meest in de werk
plaatsen. De treinen liepen nog geregeld
I en het havenbedrijf was kalm aan den
I gang-
I De regeering heeft van de Engelsche
I regeering bericht gekregen, dat zy zoo
I noodig over de rijkstroepen kan be-
schikken. -N. B. Crt.
Verschillende Berichten.
Delcassé zou gaarne zijn gebleven,
zeggen de bladen, maar ontgoocheling
over het uitblijven van volledige samen
werking van Rusland en Frankrijk in
de buitenlandsche politiek heeft hem
tot aftreden genoopt.
De Rjetsj zegt dat de reis, die de
president dezen zomer naar Rusland
denkt te maken, geen voldoende reclame
is om het volk te doen vergeten, dat
de entente scheuren vertoont. Bij
wederzijdschen goeden wil, zegt de
Rjetsj verder, kan men toch tusschen
de leiders van de buitenlandsche politiek
Roman van E. von WaldZkdwitz.
(Nadruk verboden.)
De kazerneplaats was nu ledig. Tegen
den avond, toen de zon reeds onderging
maakte Stefan Karovachewitch, onder
het opzicht van een korporaal, een aan
»ang met het leeren van de exercitie.
Reeds waren eenige dagen verloopen,
tonder dat Stefan er aau gedacht had
het was hem onverschillig of het morgen-
of avondrood aan den hemel vertoonde
Hij leed verschrikkelijke zielepijnen en
deed niets om ze te lenigen. Onver-
tchillig vervulde hy zijn plicht en arbeidde
als een machine op 't commando zijner
meerderen. Slechts eene gedachte was
io staat hem het bloed sneller door de
aderen te stuwen, een gedachte die hem
dag en nacht vervolgde. Hier toch ver
toefde zyn aangebedene, de prys was
rerloreu.
Hij kon niets meer doen om van den
boom der vrijheid de groene takken te
plakken ten einde daarvan voor zijn
raderland een krans te vlechten geen
blad daarvan kon hij aan hare voeten
jen om daarvoor 't allerhoogste zoete
loon te ontvangen, nl. haar zelf. Alice
was voor hem verloren, woest ging het
in beide landen een verhouding schep
pen, die ten minste dragelijk is.
P N. B. Crt.
ZUID AFRIKA.
Generaal Smit», de minister van ver
dediging, heeft te Johannesburg in een
toespraak tot het comité voor de open
bare orde gezegd, dat hy eerst iu het
uiterste geval de burgerwacht in Johan
nesburg zou gebruiken. De burgers,
vreesde hij, zouden niet dulden wat
de rijkstroepen in Juli duldden zonder
te schieten. Doe dus alles wat gij kunt,
er in zijn binnenste naar toe, zijn bloed
kookte Similoff had haar gekust, Similoff,
de verrader. Hij wilde haar zien, wilde
zich zeiven de overtuiging verschaffen,
maar dan wee wee hem en wee
haar 1
Heden had de oefening plaats op de
wallen, die de kazerne omgaven aan
den voet daarvan bevond zich een scha
duwrijk pad, dat door de inwoners van
het plaatsje om zijn schoone boomen en
het vergezicht, dat men van daar af op
de Bocche had, bij voorkeur gekozen
werd, om tegen den avond eene wande
ling te maken. Stefan bekommerde zich
niet om hen die daar van de frissche
lacht genoten hij hanteerde op eenigen
afstand van de overige rekruten, die veel
minder bedreven schenen dan hij, zijn
wapentuig. Plotseling drong een bekende
stem tot zijn oor door hij luisterde,
doch alleen om in 't volgend oogenblik
zich te begeven naar de plaats waarvaD
de stem kwam niet bedenkende dat het
einde van deD wal in een steilen, steenen
Aardbeving in Japan.
De eerste vulkanische uitbarsting op
het eiland Sakoera Sjima geschiedde
Zaterdagochtend. Reusachtige blokken
steen werden 900 M. de lucht in ge
slingerd, sommige zijn op een atstand
van 30 K.M. neergekomen. Stroomen
lava vloeiden laugs de wanden van
den berg en bedolven drie dorpen.
Het aantal dooden moet in de honderden
loopen. De bosschen in het binnenland
zijn in braad geraakt.
Latere uitbarstingen stuwden de bran
dende lava tot de op 2 mijlen afstand
gelegen stad Kago Sjima, welke in brand
geraakt. Van de 70.000 menschen, die
muur ein_.0__.
Daar gekomen stuitte hij, nog eens
hoorde Stefan de hem bekende lachende
stem daarna was alles stil.
»Zij was het en hij was weder bij
haar
Verwonderd vroeg hem de onderofficier
hetgeen hij voornemens was te doen, en
een uitvlucht was spoedig gevonden.
Met jaloezie en gloeiende wraakzucht in
het hart, wierp Stefan weder het geweer
van de rechter iD de linkerhand en om
gekeerd, zonder te weten hetgeen hij
eigenlijk deed.
Was het heden een feestdag der heili
gen, die hooger stond aangeschreven dan
alle andere feestdagen, waarop de kerk
geschiedenis kon wyzen Een dag, die
door zijn gewicht veel meer invloed had
op de menschen harten dan alle overigen,
die men van kindsbeen af gewend was
te vieren Men zon dit bijna moeten
gelooven, indien men mevronw Hessen-
stein en Marie Esther gadesloeg. Als
in heilige verukking verkeerende, wan
delden de beide vrouwen daarheen; waren
zij jonger, waren zij schooner geworden
Was een gedeelte van den hemelschen
glans op hunne voorhoofden gedaald?
En bij dit alles werd een zonderling
zwijgen bewaard, geen woord werd luide
gesproken, slechts de oogen, het lachje,
misschien de stomme en toch zooveel
zeggende handdruk, zeiden hetgeen in
beider harten omging. Te midden van
dien roes van geluk, ontwaakte Marie
Esther plotseling als uit een droom. Een
vreeselijke bekentenis kwam bij haar op.
In den dood moelit zij hem behoaren,
levend had zij geen aanspraak op zijn
bezit; maar al te duidelijk had hij ge
toond, dat zijn hart haar niet toebehoorde.
Waarom vertrok hij zonder afscheid te
nemen Hij wist toch, dat hy met haar
onder een dak vertoefde, de groet, in
den vorm van bloemen, had dit verraden.
Had hij aldus gehandeld wanneer slechts
een vonkje van ware liefde en toeneiging
in zijn hart sluimerde? Zegt men reeds
zijn vriend vaarwel, wanneer men van
dezen afscheid neemt, hoe veel meer dan
het meisje, dat men bemint. En juist,
nu hij naar den vreemde trok, zijn leven
op spel ging zetten, het meer dan moge
lijk was, dat zij elkander nimmer zouden
wederzien Neen, zij durfde hem hier
niet ontmoeten, eensklaps viel haar als
'tware de blinddoek van de oogen. Zelfs
op het gevaar af met Alice het verblijf
in de woning haars vaders te moeten
deelen, durfde zij niet blijven. Zij he^af
zich naar mevrouw von Hesseostein,
nauwelijks wetende wat zij zeggen zou.
De oude dame schudde bedenkelijk het
grijze hoofd, met hare heldere oogen zag
zij Marie Esther doordringend aan, daarna
legde zij de hand liefdevol op haar
schouder.
>Hebt gij mij lief, mijn kind? vroeg
zij eindelijk.
»Zoo lief, dat ik het u niet zeggen
kan,* klonk het antwoord.
»Die waarachtig liefheeft, is iu staat
tot het brengen van offersik vorder
van u de opoffering bij mij te blijven.
(Wordt vervolgd.)
