Nieuwjaars-advertentiën
n Alkmaar begint ie ïiclorie.
\o. 76.
Woensdag 30 December 1008.
24e Jaarg,
Nieuws- e n Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. IHIXOIAA,
BERICHT.
F EU 1L LET O X
COURANT.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AÜVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
In het Nieuwjaarsnummer van dit
ad, dat op 1 Januari 's morgens
al verschijnen, kunnen
rorden geplaatst H, 25 cent, wanneer
ij de 10 regels niet Overschrijden,
[eerdere regels worden tegen het
ewone tarief berekend.
Deze advertentiën worden aange-
omen tot uiterlijk Donderdag
i Dec. a.s., desmamiddags 3 ure.
DE UITGEVER.
Buitenhuid.
FRANKRIJK.
Vrijdagmorgen om kwart na negen
president Fallières, ter hoogte van
Place de l'Etöile aangerand door een
aan, die den president bij den hals
[reep en hem aan den baard trachtte
le trekken. De man werd onmiddellijk
legen den grond geworpen door den
«cretaris-generaal van het kabinet des
iresidenten, en door kolonel Lasson.
De aanrander is in hechteüisgenomen.
lij heet Jean Mattis en is kelner van
leroep. Men hëett bij hem gevonden
«der meer een bewijs van lidmaatschap
tan het Pransche Vaderland en een
[erzameling zegels met de beeltenis
den hertog van Orleans.
Iutgsschen begonnen de vijanden den
Roo Toren, waar deze gesprekken voor
'leien, te naderen, en voerden hunne
vaten of pijpen gelegde stormbru
met zich. Zoodra echter waren zij niet
onder 't bereik der stad gevorderd, of de
onzen begroetten hen met een gansche
Ibui van musketkogels. Toch ruk
ten ze in 't eerst nog dapper voort, en
lieten hunne brug te water; want Don
Frederik had -ft door hun, ingeval
tij Alkmaar wonnen, uitzicht op bevor-
lering en ruime belooning voor te
ipiegelen hunnen sinds den dag van
sergisteren tamelijk verflauwden moed
fan nieuws aangevuurd. Reeds was de
bijkans over de gracht geschoven,
loen Egbert den konstabel, die een
hunner stukken bediende en naar zijne
ffleening in dit hachelijk oogenblik te
long sammelde, de lont uit de hand
tukte, en het reeds gerichte kanon af-
Het welgemikte schot trof het
'uoreiude der brug, en deed het, door
vaten te verbrijzelen, in den grond
'en, zoodat de vooruitstekende plank
tegen den muur had moeten worden
opgelegd, nu onbruikbaar werd. Er
•choot alzoo voor den Spanjaard, wilde
De president van de republiek heett
bij de aanranding een schram in het
oor opgeloopen. Zijn wandelstok* is
gebroken. Hij zette zonder bezwaar
de wandeling voort. De agenten, die
den president op zijn wandelingen
plegen te volgen, hebben den aanrander
opgebracht.
De avondbladen bevatten geen nader
nieuws over den aanslag op den pre
sident. De groote avondbladen van
;ematigde richting spreken hun strenge
atkeuring uit over het gebeurde en zijn
van oordeel, dat er beslist een einde
di.nt gemaakt te worden aan de wan
orde, door de royalistische en nationa
listische agitatie in de laatste tijden
verwekt. De bladen van rechts blijven
een sceptische houding aannemen. De
bladen, die niet de onderstelling van
een gefiugeerden aanslag durven vol
houden, insinueeren dat Clemenceau
van de gelegenheid gebruik zal maken
om een zoogenaamd komplot aan het
licht te brengen.
Over het aanslagje op president Fal
lières lezen wij nog in de Fransche
bladen, dat 'de kelner Mattis sedert
eenige jaren werkzaam is geweest in
het hotel Avry. Het e.erste onderzoek
h'éett aan het licht gebracht, dat hij
nogal omgang had met een royalistische
vereeniging.
De eigenaar van het hotel zegt, dat
het een stille, oppassende man was,
die sedert eenigen tijd niet meer
werkte. De hotelhouder weet nifcts van
zijn verhouding tot politieke vereeni-
gingen af. Mattis kreeg nooit bezoek.
hij den storm doorzetten, niets anders
over, dan door het water heen tegen den
naakten muur op te klimmen, wat veel
langzamer giug, veel minder kans tot
zelfverdediging en tegenweer vrij liet, en
niet een gesloten gelid, maar ieder krij
ger afzonderlijk aan 't vuur der beleger
den blootstelde. Geen wonder des, dat
de soudeniers onwillig bleven, om de
bevelen hunner oversten, die hen teu
storm aanporden, op te volgen, al was't
ook dat een vuu dezen, dn- ei-n oogwenk
later als ten loon z.jnet' nardtieid zelt
door een kogel der stedelingen sneuvel
de, met eigeu hand uiet minder dan 15
der muitelingen overhoop sliet. Dus
werd het schot van Egbert Diert iu hoo-
ger hand het middel, waardoor de met
zooveel geweld aangevangen bestor
ming van den Roo Toren op niets
uitliep.
Hij echter, aan wien men naast God
deze gelukkige verlossing had dank te
wijten, mocht zelf die niet zien noch,
deelen. In zijne onvoorzichtige voortva
rendheid had hij zich met zijne hooge
gestalte te ver boven de borstweriugop-
gericht, en was, nagenoeg te gelijk met
dat hij afvuurde, door eeu doodelijk lood
in de horst getroffen. »Voor Alkmaar
eu onze heilige religie U riep hij, zwaaide
toen zijn vaandel, dat hij in de linker
hand genomen had. nog eenmaal boven
zijn hoofd, en zonk onmiddellijk daarep
levenloos neder. Wie, als Foreest en
Mattis zelf heeft bij het verhoor ver
klaard, dat hij president is van de gele
vakvereenigingen der beambten van
het departement Seine. Hij verklaart,
dat hij al lang zijn daad in den zin
had, sedert vele maanden. Hij wist,
dat president Fallières eiken morgen
een wandeling maakte. Vrijdagmorgen
had hij den president opgewacht, was
hem een eindweegs gevolgd, en was
toen op hem aangevallen. Hij had hem
in het gezicht geslagen en met de
andere hand had hij hem stijf aan den
baard getrokken, zoodat de president
van pijn vooroverboog boven over
Mattis heen. Mattis verklaart, dat hij
den heer Fallières niet hard had willen
slaan. Hij maakte den indruk van niet
recht bij zijn verstand te zyn, en be
roemde zich op zijn daad, waartoe zijn
„geweten" en zijn „plicht" hem ge
dreven hadden.
De ministers, de voorzitters van
Kamer en Senaat en verscheiden ge
zanten zijn naar het Elysée gegaan om
(den president hun verontwaardiging
'over het geval mede te doelen.
De prefectuur van politie heeft be
kend laten maken, dat er bij de onge
regeldheden in het Quartier latin 31
manschappen van de reservebrigade
Ider vredebewaarders gewond zijn,
voorts 16 vredebewaarders van het
zesde arrondissement en 5 republikein-
sche gardes. Van de in hechtenis ge
nomen betoogers zullen er 56 vervolgd
worden.
DUITSCHLAND.
Gotthold Schumann, de oudste Duit-
Nolleman, toeschoten om hem bijstand
te bieden, konden zich nauw verbeelden
dat de ziel reeds het lichaam had ver
iaten. Geene stuiptrekkingen des doods
hadden het gelaat vertrokken ja, iu stee
van de somberheid, die er anders als
een donkere wolk op rustte, had zich
thans een glimp van helderheid en blij
moedigheid er over verspreid. De rech
terhand was onwillekeurig op de Wonde
gelegd maar de linker hield de stads-
banier nog stevig omklemd. Ge waart
een braaf kompaan, Egbert, al mochten
we soms eens krakeelen,* zei de brouwer.
»En een ijverig dicipel Christi, al mocht
de ijver soms wat verre gaan,< voegde
de peusiouaris daarbij. Beider lijkrede
behelsde waarheid.
Middelerwijl had het aftrekken der
teruggeslagen Spanjaarden hunne mak
kers, die naar de Fri'esche poort iu aan
tocht waren, zoozeer ontmoedigd, dat zij,
bij een door hen versterkten Meelmolen
gekomen, den verderen marsch staakten,
Meer viel er voor aan de Ken nemer
poort. De vijand had ook hier een
stormbrug in gereedheid, en een groot
stroovuut aangelegd, om door den rook
de onzen in 't beschieten daarvan te be
lemmeren. En dan, de sterke wind die
er woei, veranderde plotseling van rich
ting, en jo -g hun zelveti den damp, te
gelijk met eeu aauhoudeuUeu regen iu
't aangezicht. Zoo liepen z. met doel-
looze bedrijvigtieid ginds en her, zonder
sche circus-directeur, is te Brunswijk
overleden.
Hij was in 1825 in Weimar geboren.
Op veertienjarigen leeftijd liep hij uit
huis weg, om zich bij eefu/paardenspel
aan te sluiten. In zijn veelbewogen
kunstenaarsleven hij is eerst gooche
laar geweest heeft hij half Europa
leeren kennen. In 1854 kwam hij met
Ernst Renz te Weenen, waar hij zeer
gevierd werd en ook door den Keizer
en de Keizerin onderscheiden werd.
In 1897 nam hij voorgoed rust en
vestigde hij zich te Brunswijk metter
woon.
Drie dochters en zes zoons, onder
wie de bekende directeur Albert Schu
mann, handhaven met nun paardespelen
den roem van de familie.
VENEZUELA.
Wat vermoed werd, is werkelijkheid
gebleken, nl. dat zoodra Castro zijn
land had verlaten, een omkeer zou
plaats hebben en de bevolking van
Venezuela hun vorst den rug zou toe-
keeren.
Men had er genoeg van en ook wilde
men gaarne dat de kwestie met Neder
land in het bijzonder en de onaange
name verhouljng met andere mogend
heden uit was. Een en ander bleek
voldoende uit een telegram uit Willem
stad, luidende
„De nieuwe Veuezolaansche Regee
ring heeft het besluit, waarbij de over
scheping van goederen te Willemstad,
bestemd voor Venezolaansche havens,
verboden was, opgeheven.
Deze maatregel was de voornaamste
hand of vinger aan de brug uit te steken,
en haalden zich allerlei spotzieke uit
dagingen der Alkmaarders op den hals.
»Hier, gij Maraansch rooversgebroed
riep Coenraet Palingmau »kijk, dit
glas bief drink ik u toekom dijue helft
maar halen
»Neen, dat 's te schraal voor onze
Spaansche jonkers !t zoo vatte een ander
den bal op, waar Coenraet dien gelaten
had »we hebben wel betere kerrniskost
voor hen klaarlaat hdh maar eens
komen proeven
»Seper, we hebben nog eeler gerech
ten dan eergister in voorraad,lachte op
haar beurt Trijne Rem brants Maar toch
verwensch ik de beste keurs die 'k heb,
Heeren Spanjolen, zoo ge durft aanko
men
Tegen zonsondergang niettemin leek
het bijna, of zij de weddingschap verlie
zen zou. Eeu hoop ruiterij en voetvolk
schaarde zich dicht onder den wal bij
een doch, van welken aard ook hunne
voornemens mochten geweest zijn, ze
werden ten een male in duigen gespat
door de handigheid, waarmee Coenraet
zich van zijne konstabeis-bedieuing
kweet. Hij had het groote stuk geschut,
dat hem betrouwd was, met een zware
lading hagel voorzien, en brandde deze
met zoo wisse baud op de Spanjaards
los, dat er veleu onder (hfm vielen
en de overigen ztcu ui aller ijl weg
maakten.
