1
24e Jaarg.
Vo. 71.
Woensdag 9 December 1908.
:le.
0.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAX,
bouwen van woningen
Buitenland.
FEUILLETON.
94!
6!K
2 504
>,15cd
!,45c
l,45e
25cfll
ertrek
COUiUNT.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:'
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AL)VERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Qroote letters Worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Burgemeester en Wethouders van
XEL maken bekend, dat door den
emeenteraad in zijne zitting van heden,
besloten, aan hun College bevoegdheid
verleenen om toestemming te geven
het
het zoogenaamde „Plaatje", aan hen
ie vóór I December 1908, aldaar
rond hebben aangekocht.
Axel, den 1 December 1908.
Burgemeester en Ik ethouders van Axel
L. LAMAITRE, L.B.
De Secretaris
J. A. VAN VESSEM.
De crisis in het Oosten.
Naar de Politische Corresponded uit
ionstantinopel verneemt, hebben de
luitsche en de Ttaliaansche gezant te
ionstantinopel bij de Porte verzet aan-
eteekend tegen de uitbreiding van het
oycot over Duitsche en Italiaansche
chepen, die Oostenrijksche waren aan
oord hebben. Tevens hebben ge
temde gezanten de Porte op welwil-
wijze gewaarschuwd tegen de
jiortzetting van het boycot, dat in
trijd was met de handelsverdragen,
in Turkije geen voordeel kon brengen
0 de kiem in zich droeg van beden-
elijke verwikkelingen.
De gezanten van Frankrijk, Enge
land, Rusland en Italië te Belgrado
hebben in het Engelsche gezantschaps
gebouw een conferentie gehouden over
de samentrekking van Oostenrijksch-
Elongaarsche troepen langs de Servische
grens en hun regeeringen daarover
uitvoerige berichten gezonden.
DUITSCHLAND.
Voelt de Keizer zich miskend Wil
hij zijn volk een blik gunnen in al
wat, bij de uitoefening van zijn regeer-
taak, zijn gemoed bewogen heeft; de
roerselen van zijne persoonlijke staat
kunde blootleggen Wij weten het
niet. Maar wij hebben het opzienba
rende feit te vermelden, dat nog voor
Kerstmis te Berlijn zijn hoogsteigen
dagboek, loopende over de twintig jaren
van zijne regeering (18881908), zal
verschijnen. De titel zal zijn Zwanzig
Jahre Regierungszeit.
Tegen het einde van dit veelbewogen
jaar wacht ons dus misschien nog een
herinnering van de gedachtenwisseling
'over 's Keizers staatskunst. De rijks
kanselier zal ditmaal de kopij wel ge
lezen hebben
In elk geval is het wel iets zeer
buitengewoons, dat een vorst vergun
ning geeft of besluit, om nog tijdens
zijn regeering de rekening en verant
woording van zijn doen en laten tegen
over zichzelf aan de heele wereld bloot
te leggen.
FRANKRIJK.
-Vice-admiraal Germinet, die door
Clemenceau is gehoord, heeft zich te
Zij was er nog niet weer, toen Claes
nu zijne moeder den afloop zijner
lisecherij vertelde. De vangst was
thraaltjes uitgevallen toch had Burge-
leester van TeijliDgen hem er goed
;eld voor gegeven en in elk geval
e hij -er by had het hem goed
[edaan, zijn bedrijf, al was 't dan ook
p kleine schaal, eens weer te hanteeren.
ïodertus8chen had hij reeds een en an
imaal naar Geerte uitgezien, en daar
tnu reeds middag, en etenstijd was ge
worden, begon hij zich over haar uit-
yven ongerust te maken.
>Denk reis,* zei h; »hoe jammerlijk
(trieden Zaterdag die borstelmakersdoch-
tr van de Nieuwe Sloot aan haar einde
[ekomen is, die voor 't eerst aan dat
'erk was. Oeide koude griezel trekt
door de leden, als ik mij Geerte eens
wo voorstel.*
-Nu maar zulke dingen vallen God-
ik 1 tot nog toe ook niet alle dagen
(oor,* bracht zijne moeder in. »En ik
'eet dat het u bedroeft, Claes, wanneer
dus over haar spreek, maar mijne
bnscientie zou niet zuiver blijven, zoo
'ter 't zwijgen toe dee ?ij is 't, vlakaf
gezeid, niet waard, dat ge u om haar
bekommert. Ik zie wat ik zie, en dat
gewenk en gefluister met dien valschen
koperslager staat mij slecht aau.*
»Fij toch, moeder!* viel de visscher
uit, gramstoriger dan hij anders ooit op
zijne moeder werd>hoe kundij zoo
ergdenkeud wezen! Geerte is vroolijk,
en Ariaen wat luchtig van aardwat
wonder, dat zij soms eens met malkan
der jokken, zonder dat zij daarbij iets
oneerlijks meeuen
»Geen mensch blijder dan ik, zoo 'k mij
verkeken hadwaut mijn eenig kind
ongelukkig gehijlikt te zieu, waar' een
nagel aan mijn doodkist. Maar eilacij,
mtju arme jougen, ik beu veel meer be
ducht, dat ik te weinig dan dat ik te
veel gezien heb.*
»Ik zal 't dan toch eerst ook moeten
zien,* morde Claes onverduldig, en liep
naar 't venster. Daar echter wachtte
hem een schouwspel, 't geen hem 't bloed
in de aders deed verstijven, en hem ter
nauwernood krachts genoeg overliet, -om
naar de huisdeur te suelleu en die open
te rukken.
Met bleeke wangen en gesloten oogeu
lag Geerte op een baar, die door twee
mannen een hunner was Arihen
Franssen - gedragen werd, terwijl de
barbier, zeo als men destijds den heel
meester placht te noemen, en TYijue
Rem brants met eeue van hare gezellin
nen, er naast ginger). Terwijl hare eene
verantwoorden gehad over een onge
paste uitlating tegenover eenige jour
nalisten. In een Toulonsch blad, Le
Petit Var, had een scherp artikel ge
staan betreffende den treurigen staat
waarin de munitie op de Fransche vloot
verkeert. Eenige journalisten gingen
naar Germinet, om te vragen, of dat
waar was, wat de Petit Var schreef.
Germinet moet toen geantwoord hebben
ongeveer aldusIk begrijp mij niet,
hoe dat artikel zoo hoog wordt opge
nomen. Dat het er met de munitie op
onze vloot zoo slecht voorstaat, is immers
een 'publiek geheim. Zie maar eens
wat daarover nog onlangs in de Kamer
is gezegd.
Clemenceau moet den vlootvoogd
onder het oog "gebracht hebben, dat hij
een ernstige fout had begaan. In stoffe
lijk opzicht had de marine niet geleden
door zijn uitlatingen, maar wel in zede
lijk opzicht.
De Temps meent te weten, dat de
minister-president en de minister van
marine den ministerraad zullen voor-,
stellen, den vice-admiraal streng te
straffen.
HAÏTI.
President Nord Alexis, de verjaagde
president van Haïti, is 88 jaar. Dat
hij door de vlucht zijn leven heeft
moeten redden, is eigenlijk volkomen
normaalhet gaat in de republiek
Haïti nu eenmaal zóó en niet anders.
Sinds 1804, in welk jaar Haïti zich
onafhankelijk verklaarde/ zijn er in de
negerrepubliek 16 Staatshoofden ge
weest, w. o. drie keizers Van
hand machteloos bij haar neerlag, hield
zij de andere pijnlijk op de in der haast
verbondene borst gedrukt, waar een
moorddadig lood haar had getroffen.
Bij dien aanblik dacht vrouw Lamberts
niet meer aan de grieven, die zij tegen
de verloofde haars zoons had gehad, maar
gaf zich geheel over aan de inspraak van
haar vrouwelijk gevoel. Door haar be
stel werd het ongelukkige meisje op de
voorzichtigste wijs in huis gedragen, en
neergevlijd op haar beste en ruimste
bed, waar de heelmeester gelegenheid
had om al wat de kunst tot verzachting
der pijn en rekking des levens vermocht
aau haar in 't werk te stellen. Op de
vraag echter, heen door de huismoeder
buiten gehoor der lijderes gedaan, »of
er nog hoop was,* gaf hij schouderopha
lend ten antwoord »Zoover mijne on
dervinding reikt, kreeg niemand daar
ooit een kogel, die in leven bleef.*
Toen Geerte ten gevolge der aan haar
bestede zorgen uit hare lange bewuste
loosheid ontwaakte en de oogen flauwe-
lijk om zich heen sloeg, vielen hare
eerste blikken op Claes en Ariaen, die
aan hare sponde stonden, beide in adem-
looze spauning, doch de eerste alleen
met de uitdrukking van doorborende
smart, de ander tegelijk met die van
gejaagden angst op 't gelaat. Die trek
ken, die haar zoo onafwijsbaar het door
hem en haar gepleegde bedrog voor den
geest riepen, kon zij niet verdurenzij
deze drie werd er één vermoord, de
tweede pleegde zelfmoord, en de derde
verdronk bij een poging om voor zijn
vijanden de vlucht te nemen.
Van de 13 overige heerschers over
het onafhankelijke Haïti, is er maar
één tijdens zijn ambtsvervulling en op
normale wijze in zijn bed gestorven.
Van de 12 anderen werden er één ver
bannen, twee vermoord, drie tot afstand
doen van het gezag gedwengen, vier
moesten er de vlucht nemen om het
veege lijf te bergen, een werd er afgezet
na een regeering van luttele maanden
en de laatste stierf aan koorts (of vergif).
Nord Alexis is een zoon van den
z.g. „Prins van Kaap Haïtiën"hij.be
hoorde tot den aanhang van den bloed-
dorstigen Christophe, later uitgeroepen
tot „keizer" Hendrik I, en was gehuwd
met een dochter van president Pierrot.
De vlucht van den president heeft
in den avond en nacht, die daarop zijn
gevolgd, aanleiding gegeven tot erger
lijke uitspattingen. Wy ontleenen daar
over het volgende aan de New York
Herald
„De ongeregeldheden begonnen 'sa-
vouds tegen acht ure. Nadat de pre
sident was verdwenen, overstroomden
lieden uit de Belair- en Salines-wij ken
der stad de zakenwijk, waar zij aan
het rooven en plunderen sloegen. In
benden liepen zij de straten af. De
sloten der winkeldeuren werden met
geweerschoten vernield. Binnen de
twee uren waren elf der "voornaamste
winkels leeggeplunderd. De eigenaars
stonden er hulpeloos bij, terwijl het
wenkte driftig met de hand dat hij zich
verwijderen zou, en stamelde met holle,
afgebroken stem
Weg weg ik stierf geruster zoo
ik u nooit gekend had en gaat allen
wegik moet met Claes en zijne moe
der alleen zijn ik heb vergeving noo-
dig van hem en God.*
Franssen draalde uiet met aan haar
verzoek te voldoen, maar zijne wankelen
de gang verried genoeg, wat er in zijn
binnenste omging. De anderen volgden
hem eveuwel niet om, als hij, de woning
te verlatenmaar om in de keuken af
te wachten, of zij straks ook nog in
't een of ander tot hulp konden zijn.
Wat daar binnen, aan Geerte's sterf
bed, voorviel, kwam nooit aan 't licht.
Noch de visscher noch zijne moeder
ging immer een woord daaromtrent over
de lippen. Toen de laatste met eene
door gemoedsbeweging halfgesmoorde
stem den woudheeler weer binnen riep,
vond hij Geerte's oogeu alree gebroken,
en uit die van haren verloofde sproogen
zoo bitteie tranen, dat zij hem het hart
dreigden te breken. Sinds werd haar
naam in dit huis zelden meer geuoemd
maar de enkele malen,toch dat hij ge
noemd worden moest, leverde de liefde
volle toon, waarop hij werd uitgesproken,
de afdoeudste getuigenis, dat de vergiffenis
die de verdoolde had willijn atsmeeken,
wel zeker uiet geweigerd was geworden.
Wordt vervolgd
