Jaarg. fan Alkmaar begint Ae Victorie Zaterdag 31 October 1908. Nieuws- en Advertentieblad i 1 1 I voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEMAN, Buitenland. FEUlLLETON Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent. Voor Bklgië 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vry dagnamiddag TWEE uren. De crisis in het Oosten. De Times verneemt uit Sofia, dat ^geland, Frankrijk en Rusland een gelijkluidende nota hebben gezonden san de Bulgaarsche regeering. Daarin wordt der Bulgaarsche regeering de raad gegeven een afgezant naar Kons- iantinopel te zenden, ten einde de er kenning der onafhankelijkheid te ver krijgen, en zich met Turkije te ver- itaan over een billyke schadeloosstelling. Duitschland en Italië hebben aan deze nota hun goedkeuring gehecht. Men verwacht, dat Bulgarye's ant woord gunstig zal zijn. De Bulgaarsche regeering heeft reeds „rders gegeven om de 75,000 reser visten, wier diensttyd afgeloopen is, naar huis te zenden. ENGELAND. is er te Londen op het Mansion House onder leiding van den Lord Mayor een vergadering geweest v&n afgevaardigden van gemeentelijke en andere besturen uit den lande om te overwegen wat er gedaan kon worden tegen den hinder van de motorvoer tuigen op den openbaren weg. Harold Cox, het oud-liberale Parle mentslid, noemde het onduldbaar, dat er op den openbaren weg rijtuigen zijn die 65 tot 80 K.M. in het uur kunnen De hertog van Northumberland had tot nu toe zyn stem niet tegen het motorgevaar verheven, omdat hij een te sterk vooroordeel tegen de voertuigen had, maar nu hij er ten slotte zelf een ging bestellen, vond hij vrijmoedigheid tot spreken. Hij had tot zijn pijnlijke teleurstelling gemerkt, hoe zelfzuchtig sommige rijke lieden kunnen wezen en hoe min zij kunnen voelen voor de nooden van hun arme naasten. Geen heil verwachtte hij van de maatregelen, tegen overtredingen van motoristen ge nomen. Men moest hun tuf voor eenige maanden in beslag nemen. Dat zou helpen. Toen volgde A. R. Butterworth, voor zitter van de Vereeniging tot Bescher ming van den Openbaren Weg. Wat die had in te brengen vinden wij niet vermeld, maar op een gegeven oogen- blik viel de Lord Mayor hem in de redede vergadering ontaardde in een aanval op de rijken in den lande. Zoo'n aanval kon de Lord Mayor zich aan trekken, maar zijn uitval lokte protesten uit de vergadering. Alle sprekers hebben er aan meegedaan, vervolgde de Lord Mayor. Dan ben ik in goed gezelschap, merkte de heer Butterworth op, want niemand zal den hertog van Northumberland en den heer Harold Cox van socialistische neigingen ver denken. De Lord Mayor bleef echter zoo boos, dat de heer Butterworth maar ging zitten. De vergadering benoemde toch nog een commissie. AMERIKA. Na Bryan is nu ook Taft in New York aangekomenen de worsteliug om de 39 stemmen van dien staat in het college dat President en Vice-Presi- VII. 'tViel een paar dagen daarna '21 Augustus, dat Egbert Dierten Albert Nolleman bij 't krieken van den dag de, Friesche poort uitwandelden naar Koe dijk. Zij hadden gehoord, dat een boer van dat dorp nog eenige gerst in voor raad had, die bij een te gemoet gezien beleg den een voor zijn graanhandel en den ander voor zijne brouwerij wel van pas zou komen, en zoodoende wilden zij beproeven of zij hem door een ruim aanbod tot den verkoop konden overhalen Dat zij samen de reis maakten, geschied de niet alleen, omdat het hun beider belang betrof, maar ook omdat in dien tijd zelfs de kleinste uitstap een gevaar lijk waagstuk was, dat men zelden ou gewapend ondernam. Hunne weinige overeenstemming overigens, en de zonderlinge krakeelen die daardoor soms tusschen hen ontstonden, verhinderden hen wel elkanders boezemvrienden te worden, maar zetteden toch geen zoo kwaad bloed dat zij elkaar zouden out weken hebben. Daarvoor was Egbert te rechtschapen, en Albert te goedhartig. zGants bloedzei de laatste, »we dent zal aanwijzen, is nu in bitteren ernst begonnen. Het is een strijd waarin de uiterste krachten worden ingespan nen, waarin geen kamp zal worden gegeven, waarin wordt gewerkt met dikwijls giftige argumenten. Maandag heeft Taft in Brooklyn .ge werkt". Hij hield er vijf redevoeringen en woonde er een parade bij, door 40,000 enthusiaste Republikeinen te zijner glorificatie gehouden. Bryan spande zich dienzelfden dag nog meer in. Eerst had hij te Pater- son, in een felle regenbui, een groote wcrkliedenvergadering toegesproken. Daarna begaf hij zich naar New York (Paterson ligt feitelijk in New Jersey, ofschoon het wel tot het New Yorksche stedencomplex mag worden gerekend) waar hij feestelijk werd ontvangen in de Democratische Club. Vandaar ging het in optocht door enkele der voor naamste straten der stad. 's Avonds omstreeks negen ure sprak Bryan in het Madison Square Garden-Gebouw voor een gehoor van 12,000 geestver wanten. Toen naar bed. Maar den volgenden dag om vijf ure was de candidaat der Democraten alweer uit de veeren en stond hij een groep van 5000 nachtarbeiders toe te spreken. Men moet er ook wht vooroverhebben. Rooseveltt heeft een derde oproeping tot de arbeiders gericht om Taft te kiezenanders, zegt hij, zal er een nieuwe paniek ontstaan. Gompers heeft Roosevelt wegens deze brieven aange vallen, en hem beschuldigd een vijand van de arbeiders te zijn geworden. hebben, nog eer we te Koedijk zijn, geen drogen draad meer aan ons lijf. Kijk eens, hoe dat onweer daar komt op zetten.* Och, 't zal zoo gauw nog niet bij ons zijn,* meende Egbert tamelijk onver schillig. .Mijnentwege mocht ge gelijk hebben; maar 'k vrees er voor. 't Heeft den heelen uacht al geweerlicht. Nu, we zullen 't afwachten maar, om nog eens van de gerst te praten, de prijs, die we samen afgesproken hebben, komt mij wel wat hoog voor.* En mij veeleer te laag! Hoe komt ge op die gedachte »Wel, ge weet zelf, dat het te veel is, ingeval de stad niet belegerd wordt, en zijn we daar nog wel zoo stellig zeker van »Niet zeker vroeg Egbert met on geveinsde verbazing. »Gelooft ge dan, dat Dukdalf, na met Haarlem geslaagd te zijn, de rest van Noord-Holland aan den Prius zal laten houden >'tls waar, en over Alkmaar gaat de weg naar de anderen. Ook goed, kotaen ze bij ons te gast, ik zal ze helpen ont halen.* »'tZou ons veel verschelen, indiende nieuwe halve maan bij de Friesche poort, voor hunne komst voltooid waar,'* »Nu, de boeren hebben aangenomen met de drie weken gedaan werk te leveren.* Hearst heeft nog meer petroleumtrust- brieven voorgelezen, zonder echter daar mee sensatie te wekken. De World heeft Sherman beschuldigd deel te hébben ge had in een op bedriegelijke grondslagen berustende houtzaak in Nieuw Mexico. Wij hebben onlangs melding gemaakt van den brutalen moord, die door de z.g. „nachtelijke ruiters" in Tennessee is gepleegd op zekeren kapitein Rankin, die, met een ander, bepaalde rechten van vissëhery had verworven op het Reelfool Lake. De plaatselijke bevolking achtte zich daardoor in haar traditioneele visscherij- rechten verkorten toen de beidé heeren het meer bezochten, werden zij uit hun hotel gehaald en gelyncht. D. w. z. Ranldn vond men den vol genden dag aan een boom hangen, het lichaam met kogels doorboord. Rankin's makker had de vlucht kunnen nemen en zich weten te redden. De gouver neur van den Staat Tennessee laat de daders, van wie de meesten bekend zijn, achtervolgen. Maar deze „nachté'- lijke ruiters", die verscheiden honder den sterk zijn en wier bende is samen gesteld uit allerlei drieste, onverschillige kerels, hebben den gouverneur doen weten, dat, indien de vervolging niet wordt gestaakt, de stad Trenton door hen zal worden vernield en de bewo ners dier plaats uitgemoord. Voorzeker epn brutaal dreigement Trenton is een stad van 3000 zielen. Maar de „nachtelijke ruiters" zijn er lieden naar, hun bedreiging gestand te doen. »Ja, maar in drie weken kan veel veranderen.* Zoo ging hun gesprek nog een geruime wijle voort, toen de eerste regendroppel het weer op de weersomstandigheden terug voerde. De droppel werd weldra een stortbui, die de woordenwisseling beperkten tot enkele afgebrokene uitroe pingen, waartoe de donderslagen en bliksemstralen vaak genoeg aanleiding gaven, 't Was in waarheid boos weer; en eer zich een gelegenheid om te schuilen opdee, was Albert's profecij van druipnat te zullen worden reeds zoo volkomen bewaarheid, dat zij 't nu niet meer de moeite waard achtten van die gelegenheid gebruik te maken. »De vlaag loopt aan een eiud, morde Albert, toen zij in vrij ontredderdeo toestand het dorp bereikten. »Zie maar, ze tiekt recht op Alkmaar aan.* Misschien wel als voorspook van erger onweer Maar, wat is er toch te doen op Koe dijk? zei Albert. In stee dat zoo'n regen iedereen in huis moest gejaagd hebben, is klein en groot op de been.* »Zie 'k wel,* zei Egbert, »dan maken de dorpers aanstalten om zich met hunne have te bergen, uit vrees, denk ik, voor de eeue of andere plonderbent.* Zij behoefden niet lang in 't onzekere te blijven. Op 't zelfde oogenblik toch kwam een man te paard uit het dorp op hen aanrennen. Wat's er gaande schreeuwde Albert hem achterna, toen hij hem voorbijschoot. »Spaansche moes koppersantwoordde de man zonder om te zien. De beide jonge mannen ijlden nu het vlek binnen, en schoon zij op hunne vragen slechts kort-afgebrokene beschei den ontvingen, kwamen zij evenwel van lieverlee zooveel te weten, dat een troep Spaujaarden aan de Koedijkersluis gezien wa3, waar zij midden onder 't onweer waren aangekomen, en dat de hun ont moete ruiter deswege door de boeren was afgezonden om uit Alkmaar bijstand te halen. Intusschen heerschte onder de ingeze tenen geen geringe verslagenheid en ver bijstering. De vrouwen en kinderen werden met wat zij van waarde dragen konden naar Alkmaar gezondenmaar zelfs van .de mannen zochten al dadelijk een goed heenkomen, zonder den uitslag van hun hulpaanzoek tedurven verbeiden. Eenige moedigen nochthans waren er, die hun wapentuig bijeenzochten, om zich daarmee te voegen bij de Geuzensoldaten, die, naar zij hoopten, de Spaansche zou den komen afslaan. »Wat denkt gij te doen?* vroeg de brouwer aau zijn metgezel. »Gaat ge naar de stad terug, of willen we samen de deugdelijkheid van ons vendrigsra- pier eens op een paar Spaausche koppen beproeven We zijn wel niet gepantserd,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1908 | | pagina 1