Xo. 35.
Woensdag 5 Augustus 1908.
2ie Jaarg.
-
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscb-Vlaan deren.
F. DIELEMAA,
Buitenland.
e.-
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Yrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5' Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
Over de bloedige tafereelen van
Vigneux en Villeneuve kunnen wij niet
veel melden. Het aantal doode en
gewonde betoogers, dat aanvankelijk
werd opgegeven, gelieve men door twee
te deelen. Het minislerie van oorlog
heeft bekend laten maken dat er 69
soldaten en officieren gewond zijn.
Sedert is het kalm ia de omstreken
van DraveilVigneux. Er zijn nog
meer troepen heengezonden. De j ustitie
neemt het slagveld op.
Van de lezing der gebeurtenissen die
wij in de andere bladen hebben gevolgd,
wijkt sterk af die van de Humanité.
De Humanité stelt het telkens zoo voor,
alsof de troepen de betoogers zoo in
'tnauw brachten, dat zij geen enkelen
kant meer uitkonden. Waren de be
toogers naar alle kanten verspreid, dan
vielen de dragonders met de sabel op
de menigte aan, die zich dapper ver
dedigde.
De prefect, van wien wij elders lezen,
dat hij voorop ging, de betoogers op
de barricade te Villeneuve toesprak,
ze altijd maar weer sommeerde het
verzet te staken, die met een hagel
van steenen werd ontvangen, en pas
te langen leste plaats maakte voor de
I loldaten, die prefect wordt in de Huma
nité voorgesteld als de schuld van het
bloedbad van Villeneuve.
Te Antony, dicht bij Parijs, is in den
nacht van Donderdag op Vrijdag inge-
broken in een meisjeskostschool. De
(Naar het Hoogduitsch.
I Op zekeren avond, het is reeds
lang geleden, waren ongeveer dertig
boeren in eene schuur van hun dorp
l verzameld, zij waren vroolijk en opge
ruimd, het was een recht fideel ge
zelschap. De dorschvloer was al spoedig
tot den dans in gereedheid gebracht.
Vijf of zes lantarens maakten de ver
dichting uit, terwijl op den achtergrond
een paar planken op twee vaten gelegd
waren, waar het orchest op stond; het
bestond uit eene ontstemde viool en
eenen waldhoorn, die bijna geen geluid
meer gaf. Bij deze schrikkelijke muziek
dansten de jonge luien terwijl de paren,
nu eens ernstig en afgemeten, dan we
der luid juichende, in bachantischen lust
rondhuppelden, stonden de oudjes, de
ouders en grootouders, tegen den muur
geprest, en schouwden meesmuilend in
den spiegel hunner eigene jeugd.
En wanneer de muziek eeuige oogen-
blikken zweeg, wanneer het een weinig
rustig werd, en de algemeene aandacht
zich keerde tot een' der lustige knapen,
den grappenmaker, die de dolste streken
bewoners van de straat werden opge
schrikt door hulpgeroep van de kost
schoolmeisjes. Het was tegen half een.
De meisjes liepen in nachtgewaad in
den tuin. Toen de buren in het huis
kwamen vernamen zij, dat er inbrekers
waren geweest en dat die de directrice
hadden vermoord.
De directrice bleek nog niet overleden,
maar zij overleed eenige uren later.
Een paar juffrouwen van de inrichting
waren gewond.
Uit het onderzoek der politie blijkt,
dat de moordenaars, vermoedelyk 2 in
getal, door over de tuinmuren te klim
men achter de school zijn gekomen.
Eerst zijn zij toen in de kelder gebroken.
Daar hebben zij wijn en eten uitgehaald
en daarmede hebben zij in den tuin
gesoupeerd. Toen zijn zij naar boven
gegaan, het gelaat met maskers bedekt.
Zij hebben de directrice met een ijzeren
instrument den schedel ingeslagen. Op
het geschreeuw van de andere dames
en de meisjes zijn de booswichten ge
vlucht. Zij stonden toen op het punt
juffr. Brancard te worgen, die weigerde
de sleutel van de brandkast te geven.
Juffrouw Brancard meent in de stem
van een der inbrekers een familielid
van de directrice te hebben herkend.
De directrice schijnt een familielid te
hebben, die niet deugen wil en die haar
herhaaldelijk geld had gevraagd en
afgedreigd. De vermoorde dame was
68 jaar oud.
RUSLAND.
De huiszoekingen nemen in den
laatsten tijd weder toe te St. Petersburg.
uitvoerde, dan hoorde men dikwijls uit
een' donkeren hoek een' klapperenden
kushet was een paartje, dat al te
luide gevrijd hadmaar zij waren de
eersten, die er zeiven om lachten zij
mochten elkander immers opentlijk kus
sen zij waren verloofd.
En die knapen, hoe groot en sterk en
krachtig waren zij niet 1 De meisjes
waren wel een weinig ruw, maar met
frissche, met gezonde kleurhet was
duidelijk te zien, het bloed van het
voorgeslacht hadden zij in zijne reinheid,
in al zijne kracht behouden.
Er was eehter één paar, dat zich in
het oogloopend van de overigen onder
scheidde. De jongeling was groot, slank
en bruin van haar. Onder de grove
kleederen zag men fijn gevormde leden
zich bewegen maar in kracht en sterk
te scheen hij geen der anderen toe te
geven; zijn blik was gloeiend, en op
zijn gelaat lag eene uitdrukking van
geestkracht en openhartigheid.
Het meisje, dat op zijnen arm leunde,
was schoon, gelijk die schoonen, waar
van Rubeus menigmalen bij het schep
pen zijner beedlen droomde. Hare trek
ken waren fijn en teeder, ofschoon een
weinig door de zon gebruind. Hare leest,
welke nog nooit een nieuwmodisch kleed
omsloot, was van die zachte ronding,
welke vaak de lijn der teedere schoon
heid als met geweld te buiten gaaten
toen het warm werd, en zij het mutsje,
Op 't onverwachtst, soms in 't holle van
den nacht komt de politie de woningen
van verdachten overvallen en het aantal
verdachten is blijkbaar legio. Eenige
dagen geleden verscheen de politie
plotseling 's nachts op de kamer van
een onderwijzeres. Ze werd met schrik
wakker van hevig gestomp op de kamer
deur, waarop zij deze opende. Eenige
agenten met revolvers in de hand
traden binnen. Op de vraag van het
doodelijk verschrikte meisje, wat men
bij haar kwam doen, werd haar bits
ten antwoord gegeven, dat men een
huiszoeking kwam houden. Alles werd
doorzocht, elke kast, elke lade werd
nagesnuffeld. Men keek zelfs onder
het bed. Er werd echter niets van
compromitteereuden aard gevonden en
na het heele vertrek overhoop gehaald
te hebben, gingen de agenten weder
huns weegs, danig uit hun humeur
omdat er niets verdacht» ontdekt was.
Het meisje was inmiddels zoo verschrikt,
dat zij eenige dagen haar werk niet
kon waarnemen.
BRAZILIË.
In een gezaghebbend Duitsch blad
wordt een beschouwing gewijd aan de
betrekkingen tusschen Argentinië en
Brazilië welke de laatste maanden min
der hartelijk zijn dan wel wenschelijk
ware.
De recente wisseling van ministerie
in Argentinië, moet weliswaar worden
beschouwd als een nederlaag voor de
chauvinistische partij, doch niettemin
zet het huidige Argentijnsche ministerie
de oorlogstoerustingen voor, vraagt voor
dat de boerenmeisjes van die streek dra
gen, aflegde, golfde het onbeschrijfelijk
schoon en rijk haar over den gevulden
hals.
Eens verloor zij in het midden van
den dans hare haarnaald, en toen viel
dat op hare voeten neder, en omhulde
haar als een fluweelen mantel.
De zware arbeid had hare handen niet
kunnen misvormen, en de kleine, grof-
gewerkte schoen was veel te groot voor
haren voet.
Dat meisje was twintig jaren oud, en
hare oogen straalden van onbeschrijfelijke
teederheid.
Na deze schildering zal men licht
kunnen bdgrijpen, dat haar geliefde haar
met blikken van ijverzucht aanschouwde,
welke zij slechts met een' zachteu glim
lach, met een' half heengeworpen blik
beantwoordde.
De jongeling heette Anton, het meisje
Johanna. Zij waren aan elkander ver
loofd. Zij zouden met kermis in den
echt vereenigd worden, en onze geschie
denis vangt met het begin van September
aan.
De dansers zettedèn zich een oogen blik
neder, om uit te rusten. De viool en de
waldhoorn begonnen, na eene kunstvolle
inleiding, eene van die sombere, droef
geestige volksliederen, toen plotseling de
deur der schuur zich opende, en zich
een nieuwe gast vertoonde, die niemand
verwacht had, en door allen «enigszins
verbeteringen der bewapeningen zeer
groote bedragen aan het parlement, dat
deze bedragen ook toestaat.
Eenige onrust van den kant van
Argentinië is ook wel te verklaren uit
de zeer aanzienlijke toeneming der
wapeningen in Brazilië. Nog slechts
enkele jaren geleden werd door Brazilië
tot een reorganisatie der vloot besloten
en nu kort geleden zijn voor verdere
uitbreiding der vloot orders geplaatst
voor den bouw van drie eerste-rang»
slagschepen (19,000 ton waterverplaat
sing, 22 knoopen vaartsnelheid). Deze
opdrachten werden gegeven aan Brit-
sche scheepsbouwers. Ook op het ge
bied van kustverdedigingswerken is
Brazilië bedrijvigde verdedigings
werken van de haven vanRio-de-Janeiro
worden verbeterd en krijgen modern
geschut.
In het begin van dit jaar wist de
Braziliaan8che minister van oorlog,
maarschalk Rodrigues da Ponseca een
wet te doen aannemen waarby de alge
meene dienstplicht werd ingevoerd, en
de bestaande leger-organisatie geheel
wordt gewijzigd. Dit naar Europeesch
model gevormd leger krijgt een voor
treffelijke bewapening. De geheele
infanterie krijgt uit Duitschland Mausers
van laatste modelreeds zijn 50,000
stuks besteld. Wat betreft de artillerie
wordt rekening gehouden met de nieuw
ste vindingen op 't gebied van terug-
loopende kanonnen en veldhouwitser»
(wederom alle van Duitsch fabrikaat).
Machine-geweren zijn in groot aantal
in Duitschland bestelden de Brazili-
aansche cavalerie krijgt zelflaad-kara-
verdrietig ontvangen werd.
En toch was het niemand anders, dan
de zoon van denzelfden boer, bij wien
het feest gevierd werd, en die, sedert
acht jaren soldaat, nu op eenmaal in het
dorp teruggekomen was, zonder zijne
aankomst vooraf te berichten.
De dans werd natuurlijk afgebroken.
Ieder gaf hem de handieder wilde wat
schoons zeggen en terwijl zijne moeder
hem, onder vreugdetranen, vast omkneld
hield, monsterden de kuapen zijne mon
tering en zijne fraaie knevels, terwijl
de meisjes onder elkander fluisterden,
dat Peter er bijzondei knap uit zag.
De soldaat gaf eiken handdruk terug
en viel alle meisjes om den hals.
Maar toen hij bij Johanna kwam, zei-
de hij geheeel verrast»Te drommel,
nicht! gij zijt een knappe meid gewor
den gij zijt het liefste meisje, dat ik
ooit gezien heb, en" voegde hij er
op lichtzinnigen toon bij »ik heb nog
al zoo wat gezien."
Johanna bloosde, en sidderde tevens.
»Ik wil toch hopen," begon Peter
weder, >dat wij ons in den dans niet
zullen laten storen, en tot viering van
mijne terugkomst zal mijn vader eenige
kruiken van zijnen besten wijn er aan
geven. Niet waar, vader
»Ja mijn jongen! het zal geschieden."
De wijn werd gebracht, en de dans
werd levendiger en vroolijker dan te
voren.
