GEMEENTERAAD. EIND GOED AL GOED. \o. 68. Zaterdag 1 December 1606. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. ÜIELEHAX, Buitenland. FEÜILLETON AXELSCHE COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De BURGEMEESTER der gemeente Axel, maakt bekend, dat Openbare Ver gadering van den Gemeenteraad is be legd, tegen DINSDAG den 4 DECEMBER 1906, des voormiddags ten 9 ?/4 ure, ten Raadhuize ter behandeling der volgende 1. Mededeeling ingekomen stukken. 2. Verzoekschrift van den heer B. van Ruijven hoofd der o. 1. s. alhier, om verhooging van huurwaarde zijner woning. 3. Wijzigen Gemeentebegrooting voor 1907. 4. Bouwverordening. 5. Verzoekschrift van den heer D. Koster e. a. alhier, om eene rioleering tot behoorlijke af watering van hunne erven. 6. Benoemen President Alg. Burg. Armbestuur. 7. Als voren, leden commissie van toezicht op de wegen en voet paden. 8. Als voren, leden commissie tot wering van schoolverzuim. Axel, den 28 November 1906. De Burgemeester van Axel, D. J. OGGEL. DUITSCHLAND. Te Hamburg wordt om de volgende Köpenicksche grap veel gelachen. Op Waarlijk Alida's toestand was aller- moeielijkst, en reeds de nacht werd onrustig doorgebracht. Hoe moest zij opzien tegen deze ontmoeting? Was Agnes geëngageerd Het was niet on waarschijnlijk, doch op Terre na nog niet zeker, en zij zou die zekerheid niet kunnen verkrijgen vóór zij Hugo zou spreken. Hoe vele plannen zij ook naakte, zij verwierp ze allen, wat kon zij ook doen, daar zij zelfs niet wist op wat grond zij stond En de dag was aangebroken. Met siddering werd het uur verbeid dat zij van Waren zou zien. Hij kwam echter niet. Welk eene ruimte van tijd om over hare verhouding na te denken Hoe vreemd toch. Op het onverwachtst en in weerwil van haar zelve tot ver trouweling gemaakt van een jong men6ch, en sedert dat oogenblik, als het ware, door de omstandighedeu genoodzaakt, altijd aan dien jongeling, die zelfs niet tot hare familje behoort, en die haar onverschillig moest zijn, te denken, ja als het ware zijn levenslot gedeeltelijk in hare hand te hebben. Zonderlinge verhouding, ontstaan door eene epkele een avond kwam een man van raiddel- baren' leeftijd uit den uitgang van het Dammtor-station op het plein waar de huurkoetsiers stonden te wachten, naar buiten en beval hun op barschen toon, hunne rijtuigen wat verder van den uitgang te stationeeren. Hij zeide erbij dat hij Breitenbach, de Pruisische minister van spoorwegen was. De koet siers schrikten op, namen hun hooge hoed af en gehoorzaamden onmiddellijk aan het bevel van Zijne Excellentie. Langs een haag van buigende en groe tende menschen ging de minister nu weer het station binnen, stelde zich aan het buffet in de wachtkamer be hoorlijk voor en verlangde de kas na te tellen. Dat gebeurde, en de minister overtuigde zich met zichtbare voldoe ning dat alles klopte. Vervolgens ging hij naar een Hamburgschen witkiel toe deelde ook hem mede wie hij was en gelastte dat hij de bagage-kas zou na tellen. De gewikste man herinnerde zich echter dadelijk het gebeurde van Köpenick, aarzelde een oogenblik, maar pakte toen den minister die welhaast op zijne beenen begon te beven, bij den kraag en leverde hem aan een agent over. De droevige naaper van een genialen oplichtersin val schijnt een Beiersch spoorwegambtenaar te zijn. De directeur van de industrieschool in de Al te Jakobstrasse te Berlijn heeft de meisjes verboden, zich door jongens van school te laten afhalen of naar huis te laten brengen. Aan een man van het Berl. Tageblatt heeft hij medegedeeld, waarom hij dien daad van genegenheid ééne onvoor zichtigheid. Eerst in een chaos van onaangenaamheden geplaatst, zoowel te Rotterdam als 's Gravenhage, en, nadat zij bij moeder eene schuilplaats meent gezocht en gevonden te hebben, genood zaakt al weder haar brein te pijnigen, om dienzelfden jongeling, die zij eindelijk zal wederzien. Maar was het dan noodig geweest om Van Waren dadelijk ten harent te ont bieden Hoe kon zij anders? Moest zij zich zelve niet beschuldigen, in geval aan Hugo den grooten slag was toege bracht, daarvan eene voorname oorzaak te zijn Ziet, nu doemden voor haar geest op al die tafereelen der verleden heid, waarin zij eene waarschuwing had moeten zien, om Hugo's brief niet te over handigen. Maar zij had het immers zoo vast beloofd Hugo had haar toch niet gevraagd om onderzoek te doen naar het karakter zijner geliefde drogredenen, zij wist zelve te goed, dat zij het had gedaan om haar vriend gelukkig te maken en hoe rampzalig zou nu het einde zijn En het werd laat, zeer laat en noch Willem, noch Hugo kwamen opdagen, de weduwe van Ulk werd zelfs zeer ongerust over het wegblijven van haar zoon. Het werd haast middernacht, maar de oude, zwakke vrouw wilde van naar bed gaan niet weten, voor haar kind te luis zou zijn. Eindelijk kwam hij dan toch, doch (en men kon nu ook niet maatregel had moeten nemen. Her haaldelijk hadden ouders zich beklaagd dat hunne dochters door jongelui van verdacht gehalte van school werden afgehaald en dat daaruit betrekkingen waren voortgekomen die in twee ge vallen de verleiding van de meisjes ten gevolge hadden gehad. Verder ver zamelde zich af en toe een heirleger van jongelui op het trottoir voor de school, zoodat de directeur de hulp van de politie moest inroepen, om de straat schoon te vegen. Een verbod kon niet uitblijven. Twee meisjes die zich toch thuis lieten brengen, zijn van school gezonden. BELGIË. Adelfons Henderickx, volksvertegen woordiger, heeft Dinsdag in de Bel gische Kamer de volgende vraag gesteld (in 't Vlaamsch) „Zou de achtbare minister van land bouw de grenzen niet willen openen voor den invoer van levende varkens „Het varkensvleesch, dat hoofdzake lijk door arbeiders en geringe burgers verbruikt wordt, .is inzonderheid ten gevolge van het sluiten der grenzen, zoo hoog in prijs gestegen dat zoowel de verbruikers als de varkensbeenhou wers, die verplicht zijn hunne waar op te slaan, er door benadeeld zijn. „In strijd met wat sommigen meenden, die de crisis als eene tijdelijke be schouwden, blijft de duurte aanhouden het gelukken van den aardappeloogst die, naar verwacht werd, het kweeken van varkens zou bevorderen, heeft er geen eind aan gemaakt daar de land- anders verwachten) zonder Van Waren. Dat men van eene belangrijke reis eenige uren later te huis komt, dan waarop men heeft gerekend, is niet vreemd. Hier echter verlengde het bij Alida den onaangenafnen toestand van tegenopzien, angst eb onzekerheid, ja wij mogen zeggen van zielelijden meer dan een etmaal. Eindelijk, het was nog vrij vroeg in den morgen, eindelijk toch werd de heer Van Waren aangediend. Haar hart bonsde. Zij liet hem een paar minuten in de zijkamer alleen, toen kwam zij binnen. Alida!» riep Hugo, verrukt dat hij toch eindelijk een zijner oude kennissen mocht terugzien, »hoe gaat het O wel heb je om mij gedachtmaar foei, je ziet er bleek uitwat scheelt er aan Ze had toch zoo gehoopt zich goed te houden. >Kinderachtigheid, Hugo. Ik mag niet ontkennen, dat nu ik u weêrzie, allerlei zaken mij voor den geest komen, die mij treurig stemmen.» »En ik die vreugde verwacht had. Maar zeg mij toch Alida, waarom is Stade hier niet?» »Hoe kan ik dat zeggen »En weet je iets van Agnes »Niets.« „Spreek dan toch Alida, spreek, ge weet wel iets. Zij is ziek dood misschien bouwers verkiezen de aardappelen uit te voeren bij voorbeeld naar Duitsch- land. „Er wordt gevreesd dat tengevolge van den vrijen invoer van varkens, de vlekziekte die in Holland en het mond en klauwzeer dat in Frankrijk heerscht, hier de stallen zou besmetten. Noch- thans werd bewezen onder meer in een merkwaardig artikel van het Handels blad van Antwerpen (nummer van Dinsdag 20 November 1906) waarvan ik me veroorloof de lezing aan den minister aan te bevelen dat het sluiten der grenzen volstrekt geen waarborg tegen de ziekte is. Wat het bewijst, is het feit, dat dagelijks een aantal varkens binnen het land ge smokkeld worden zonder gekeurd te worden, natuurlijk zonder dat wij daarvan eenig letsel ondervinden. „De gezondheidsmaatregelen aan de grenzen, kunnen overigens verscherpt worden te meer daar de varkens, die door de vlekziekte aangetast zijn, zeer gemakkelijk te erkennen zijn. „Kan de achtbare heer minister dus de belanghebbenden geen voldoening schenken en, bijvoorbeeld als proef neming, voor eenigen tijd, de grenzen openen?" (H. v. Antw.) ENGELAND. Het is niet algemeen bekend, dat in Engeland tot de staatsbedrijven het maken van cacao behoort. Te Deptford heeft de admiraliteit haar eigen fabriek, die in de laatste vijfjaar ruim 5,200,000 Eng. pond cacao voor gebruik op de vloot heeft geleverd. Van particuliere »Ik weet niets. Zij schrijft mij niets meer, dat is alles wat ik zeggen kan.» »Zij schrijft u niet meer wat be- teekent dat wat bedoelt-ge »Luister bedaard, Van Waren, en neem het ook niet ernstiger op dan de zaak verdient. Zie, weken heb ik in den Haag met uw brief bij mij geloopen, weken heb ik geaarzeld dien af te geven, omdat ik vreesde dat zij aan een ander reeds toebehoorde.» >Dat kan niet zijn neen Alida, want ik kreeg in den vreemde altijd goede berichten, en men zou mij zoo niet bedriegen. Ook zij, ook Agnes zou dót niet doen.» »Maar ik zeg het ook niet, ik meen maar dat ik eerst ongerust daarover was en later die, wellicht dwaze ongerustheid weder bij mij is opgewekt, omdat ik geen brieven meer van haar kreeg.» »Geen brieven dan moet zij ziek zijn.» »Dat zou ook kunnen wezen, maar dan reeds langen tijd.» »Ik wil er meer van weten, ik ga naar den Haag. O mijne tehuiskomst, waarvan ik zooveel heil verwachtte is wel ellendig.« Welaan, ga naar den Haag maar wacht tot morgen.» Waarom tot ai o, onzekerheid is on verdragelij k.« Een van Alija'a .../„ai b'inen en zeide dat er iemand was om haar te spreken.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1906 | | pagina 1