No. 24.
Zaterdag 30 l!MH».
22e Joar^.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. IMELEM V\,
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER —UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Op 1 Juli treden de nieuwe belasting
wetten, behalve die waarbij een be
lasting op de spoorwegkaartjes ingesteld
is, in werking. Ze vormen de grootste
nieuwe belastingheffing die het Duitsche
rijk nog gekend heeft, want de opbrengst
wordt geraamd op 180 millioen mark
's jaars terwijl in 1887 door verhooging
van den spiritusaccijns slecht 120 mil
lioen, in 1894 door verhooging van het
zegelrecht 40, in 1900 door een nieuwe
verhooging daarvan en door een be
lasting op schuimenden wijn 50 millioen
mark werd verkregen.
In een kamp te Allenstein zijn bij
een ontploffing van granaten twee
kanonniers en een onderofficier zwaar,
en één man licht gewond.
FRANKRIJK.
Koning Sisowath had uit Kambodja
zijn danseressen meegebracht, negen
en-zestig jonge dames. Voor eigen genot?
Om de opera te Parijs te overtroeven
Maar de Fransche overheid vond
de reis van Marseille naar Parijs wat
kostbaar. De dames bleven te Mar-
I seille, toen Sisowath doorstoomde naar
Parijs.
Z.M. heeft echter zijn vrienden aan
de Seine dermate aangenaam verrast
dooi moderne, Europeesche manieren,
dat men hem graag een genoegen wil
doen.
Ook zjjn er berichten naar Parijs
gekomen van de gracie der jonge dames
Agnes had vele redenen waarom ze
het bezoek van den luitenant thans voor
haar vader niet weten wilde. Zij wist
zeei goed dat Rentinck den omgang met
Valmer slechts duldde, niet aanmoedigde.
Ook had de ervaring haar geleerd, dat
wanneer haar papa iets had wat hem
hinderde, hij dikwijls in een eenigszins
opgewonden toestand uit zijn sociteit
kwam, en dat het dan beter was, alles
te vermijden wat hem onaangenaam kon
lijn daarenboven zou het haar zeer leed
doen, wanneer Eduard den man zoo zou
aantreffen.
Het duurde deze keer vrij lang voor
Rentinck te huis kwam, en liet meisje
was dus nog wel een goed uur aan eigen
overpeinzingen overgelaten. Wanneer zij
dan lang den tijd had, dan ja dan
doemde ook Bosch-en-beek nog wel eens
voor haar op en met Bosch-en-beek ook
Hugo van Waren dan, ja dan was het
niet te ontkennen, dat, wanneer Hugo
slechts hier was, en zijne omstandigheden
het eenigermate gedoogden, zij aan hare
eerste liefde de voorkeur zou geven, maar
dan werd ook even duidelijk, dat juist
die omstandigheden een zoo stevigen
en heur feestkleedijen, welke voor ieder
twintig a dertigduizend francs waard
zyn, uit zijde en goud bestaan en als
maillots om het lichaam genaaid worden
tegen elke voorstelling.
Toen hebben Fallières en Leygues,
nu minister van koloniën, ex-minister
van schoonheid, bedacht, dat zij wel
eens een partij mochten geven.
En zoo komen de juffrouwen naar
de hoofdstad, om te dansen bij den
president en bij den minister.
Sisowath van ziju kant is de danseuses
der groote opera hulde gaan brengen.
Maandagavond heeft hij uit de loge van
den president Samson et Dalila" aan
schouwd, verhaal, dat ook in de zinrijke
vertellingen van zijn land wel zal be
staan.
NOORWEGEN.
Koning Haakon heeft Maandag de
verschillende vreemde oorlogsschepen
bezocht. Achtereenvolgens kwam hij
aan boord van de Prinz Adalbert
(Duitsch), de Amiral Aube (Fransch),
Tromp (Nederlandsch), Juno (Engelsch),
en Herluf Trolle (Deensch). Zelfs reikte
de koning aan de officieren de kronings
penningen uit.
RUSLAND.
In Bjelostok, waar men de laatste
dagen weer in bange vrees voor nieuwe
gewelddadigheden der orthodoxen ver
keerde, wordt het wat kalmer. De be
noeming van generaal Boegajefsky tot
gouverneur-generaal heeft een goeden
indruk gemaakt. Reeds vroeger is hij
dat geweest en men heeft de beste
muur vormden tusschen hem en haar,
dat zij nog lang, zeer lang zouden moeten
wacbten, alvorens aan eene vereeniging
te kunnen denken, 't Kwam haar wel
voor, dat dit op zich zelf zulk een groot
bezwaar niet was, zij (och had een veel
te aangenaam leven om naar een huwelijk
te wenschen, maar zoo het eens waar
was wat de wijsneuzige oom had durven
zeggen, zoo zij eens niet meer in de
Haagsche kringen zou kunnen schitteren,
wat zou haar anders overschieten dan
een goed huwelijkVoorzeker Eduard
Valmer mocht men een goede partij
noemen, en zoo haar vader al aan no^
rijker jongelieden dacht, het viel niet te
ontkennen, dat, ofschoon die vermogendeu
haar zelfs met gewapende oogen bekeken,
de beleefdheden van sommigen al zeer
schaarsch die van anderen althans
slechts van vluchtigeu aard waren.
En dan die Hugo, zij hoorde immers
niets meer van hem Hij was vertrokken
zelfs zonder haar te zien Zij had geen
enkelen letter schrifts van hem bekomen.
Zie, dat had haar toch meer gehinderd
dan iemand wel wist. Dat was nauwe
lijks te dulden, zoo vergeten te kunnen
worden Of zat er wellicht iets anders
achter Het piqueerde haar, het had
haar reeds vroeger gepiqueerdmaar
het leven is zoo roezig, zoo vol ver
scheidenheid, echter, na dat ze zoolang
geheel aan haar zelve was overgelaten,
'kon zij niet ontkennen, dat zij er wel
herinneringen aan hem als zoodanig
bewaard. Dadelijk na aankomst reed
hij door de stad, vooral daar de ergste
verwoestingen zijn aangericht, sprak
de menschen vriendelijk aan en gaf in
overweging zoo spoedig mogelijk de
winkels te heropenen.
Dat is een andere wijze van optreden
dan Boegajefsky's voorganger von Bader
er op nahield. Deze verklaarde nog
vlak vóór de pogrom tegenover een
Joodsche deputatie, dat de Joden ver
antwoordelijk waren voor alle rustver
storingen bij processies en vóór alle
bomaanslagen. Op de vraag hoe men
de provocateurs kon beletten bommen
te werpen, zei von Bader: „Er zijn
geen provocateursDen volgenden
dag begon de tragedie.
Zooals bekend oordeelt men in de
Russische volksvertegenwoordiging daar
anders over en in een groot deel der
pers evenzoo. Bij dezen heeft zich
aangesloten Tolstoj, die het lijden der
Russische Joden van thans vergelijkt
met dat der eerste Christenen in Rome
en zegt, dat hij het eerst niet mogelijk
had geacht, dat Russische regeeriugs-
personen zulke gruwelen ooit konden
goedkeuren. Tolstoj heeft ach het Joden
vraagstuk in Rusland uit geschiedkun
dige, sociale en andere beweeggronden
willen verklaren. Eerst later ontdekte
hij, dat al dit nadenken overbodig
wasdat de barbaarschheden eenvoudig
een gevolg zijn van ruwe brutaliteit
en ongerechte geweldpleging. „Nu,
na de moorden van Kief, Kisjinef,
Bjelostok, zie ik duidelijk, dat slechts
de misdadige overheid schuld is aan
iets meer van zou willen weten. Maar
daar was haast geen middel op. Zij
kende niemand ja iemand toch
het logétje van mevrouw Valmer, die
zou haar althaDS het een en ander kuanen
mededeelen waaruit zij hare gevolg
trekkingen maken kon. Zou misschien
diezelfde Alida haar uit Hugo's hart
verdrongen hebbenkon daar zelfs dat
plotselinge vertrek naar Petersburg ook
mede in eenig verband staan Alida
was wel niet mooi zij kon het ten
minste niet vinden, maar de heeren
schenen daar anders over te denken.
Nu als dat waar was, zou zij het wel
spoedig ontdekken, zoo ze met het meisje
sprak. Ze zou haar vragen, ze moest
er meer van weten.
Papa kwam te huis. Ze gingen spoedig
naar bed en dat was ook goed, want hij
was dan erg aangeschoten.
Agnes sidderde bij de gedachte, dat
die neiging haars vaders zou kunnen
gevoed worden door de gevreesde ramp.
Ach kon zij het slechts verhoedenDe
meeste kans daartoe zou wellicht nog
het huwelijk met Eduard znn. Alleen
toch wanneer zorgen hem drukten, verviel
de vader tot deze zwakheid, en voor niets
was hij meer bezorgd dan voor haar.
Het moest dan maarEn alweder
kwam ze tot de slotsom, dat ze Alida
vragen zou. Het logétje zou haar wel
de verzekering geven dat Hugo haar
geheel had vergetenhet logétje kon
al dat onheil. De politie heeft de toe
zegging, dat zij straffeloos kapitale mis
drijven kan begaanen met dezen
waarborg vermoordt zij Jodensteekt
hun huizen in brand en verkracht zij
hun vrouwen. Dat alles is het werk
van koelbloedige opruiers, die een niet
voor oordeel vatbare menigte tot be
wusteloosheid opwinden. Als deze af
schuwelijke machthebbers willen, dan
kunnen zij de moorden altijd hernieu
wen ook ligt het in hun hand ze te
beperken. Zóó bekend is dat onder de
afzonderlijke gouvernementsbesturen,
dat de gouverneurs reeds een
vaste formule hebben gevonden om de
slachtingen naar goedvinden te leiden.
De gouverneur schrijft aan het hoofd
der politie in een stad„Gij zijt mij
verantwoordelijk voor de rust in uw
stad." De politieman weet wat dit be-
teekent en er hebben geen Jodenmoor
den plaats. De uitnoodiging om te
moorden is vervat in den zin, dien een
gouverneur tot de burgemeesters en
politiehoofden placht te richten„Gü
moogt tot geen prijs toelaten, dat de
bevolking ontstemd wordeTe Kis
jinef wilde een gewoon politiebeambte
een Jood verdedigen. Men riep hem
toe: „De bevolking mag niet ontstemd
worden." En hij sloeg zijn bescherme
ling neer."
Dezer dagen is te Petersburg een
congres van den Russischen adel ge
houden, waar ongeveer 150 personen
aanwezig waren, meest groot-grondbe
zitters uit alle Russische gouvernemen
ten. De aangenomen moties behelzen
helpen om het huwelijk met Eduard te
bevorderen, het logétje was het paard k
deux mains, dat in ieder geval redding
kon aanbrengen.
Den volgenden dag ontving Alida eene
uitnoodiging om een dag bij Agnes door
te brengen. Het verzoek kwam eenigsr
zins onverwacht. Ze had nog niet veel
beleefdheid van juffrouw Rentinck onder
vonden, veeleer had ze gemeend eene
zekere jaloerschheid op te merken, waar
schijnlijk wel ontstaan door de diensten
haar door Eduard bewezen.
Niet alléén door het onverwachte, nog
om andere redenen verraste haar de
invitatie. Het was 's morgens. De be
jaarde en de jeugdige nicht zaten aan
een elegant tafeltje; mevrouw Valmer
schonk thee, Alida las een stukje uit een
christelijk maandschrift. Mevrouw had
verkozen haar te laten lezen, omdat ze
het zoo mooi deed. Daar stond nog eeu
bord gereed, maar Eduard, die des nachts
wat heel laat was thuis gekomen, deed
nog zijn best om de haarpijn weg te
slapen. Daar werden ze in de lektuur
gestoord door de meid, die een briefje
aan Alida overhandigde met de woordee
♦juffrouw, compliment van juffrouw
Rentinck«. »Hériep Alida, »en de
meid liet er opvolgen »daar wordt op
antwoord gewacht.* De toestand is zeer
gewoon, vindt ge niet lezer? Maar nu
Alida.
Zij opent het briefje en terwijl ze het
