GEltEENTESAAB OTD GOEEJL GOED. V, 5. Zaterdag w2l April 1906. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEII V V, feuilleton. Buitenland. oh mol» bIjb nrtilNjp oh nolrtoi-ro/l "ii.in, Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER UITGEVER AXEL. ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De BURGEMEESTER der gemeente Axel maakt bekend, dat Openbare Ver gadering van den Gemeenteraad is belegd, tegen DINSDAG den 24 APRIL 1906, des namiddags te 1 :V4 ure, ten Raadhuize ter behandeling der volgende zaken 1. Mededeeling ingekomen stukken. 2. Verzoekschrift van den heer A. de Jonge te Axel, tot het plaatsen van arduinen palen met ket tingen vóór zijne woningen Alsvoren van den heer H. M. Verbruggen, onderwijzer te Axel, om verhooging van jaar wedde, of hem met eene jaar- lijksche gratificatie tegemoet te komen voor het gemis der woninghuur. Af- en overschrijving posten ge- meentebegrooting 1905. 5. Beschikken post onvoorziene uit gaven begrooting 1905. Aankoop van een gedeelte van de voormalige marechaussée kazerne. Aanbieding verslag toestand der gemeente over 1905. Verordening heffing van school geld. Verordening heffing belasting op de honden. Vaststellen kohier schoolgelden 3. 4. 6. 7. 9. 10. Toen nu, door de financiën der vrouw, Ottewal weder de handen ruim had, gaf hij bijna wekelijks een diner of souper, zoodat het huishouden er zeer druk werd, en Mevrouw meende eenige assistentie noodig te hebben, vooral ook voor den zomer, want dan wilde zij gaarne buiten wonen, zonder de zorg van het huishouden geheel aan de dienstboden over te laten. Men besloot dus haar nichtje, een dei- vele kinderen van hare in armoedige omstandigheden te Amsterdam wonende schoonzuster, in huis te nemen. Alida van Ulk was nog nauwelijks twinti jaren oud, was gelijkmatig van humeu. en had gezond verstand genoeg om te begrijpen, dat zij hier slechts een bijrol te spelen had. De zomer brak aan, Mevrouw gino- naar buiten en de makelaar kon nie°t ontkennen, dat hij zich op den dag van haar vertrek zoo opgeruimd gevoel Fe, aL ware hem een steen van hethartgewenteid. Hij was dan ook, althans gedurende de werkdagen, een vrij man geworden, en maakte dadelijk vau die vrijheid gebruik om Hugo bij zich ten eten te vragen. Hat had hem bijzonder leed gedaan, dien 11. Vaststellen primitief kohier hoof- delijken omslag. Axel, den 18 April 1906. De Burgemeester voornoemd, D. J. OGGEL. DUITSCHLAND. Zinaida Smoljaninef, een schoone jonge Russin, is onlangs door het rijks gerechtshof te Leipzig wegens het ver raden van militaire geheimen tot 15 maanden gevangenisstraf veroordeeld. Naar thans in Engelsche bladen wordt medegedeeld, was zij, op een salaris van 24,000 gulden, een spion van de Russische regeering en verkeerde zij in Duitschland in de hoogste kringen. De Russische regeering moet hare diensten hoogelijk gewaardeerd hebben, want in de vijf jaar dat zij als spion yverkzaam is geweest, zou zij'meer dan vijftig belangrijke militaire geheimen aan de in hare strikken gevangen ambtenaren en officieren ontfutseld hebben. Als Zinaida vrij komt, wordt zij voor altijd uit Duitschland gezet, want de Duitsche militaire overheid beschouwt haar als de gevaarlijkste verspiedster waarmee zij sedert lang te maken heeft gehad. De politie te Kiel heeft een Japanner en een Deen, die voorgaven een plezier reisje te maken, als spionnen opgepakt. jongen zoo nonchalant te hebben moeten behandelen. *Wel, beste meid zei Ottewal op opgewekten toon, toen hij in de huiskamer kwam, waar hijdoor Alida werd opgewacht, „je moet eens lekker opdisschen hoor Neef Hugo komt eten." //Hé oom, Hugo?" riep het meisje verwonderd. »Ja, kind, tante mag hem niet graag, daarom komt hij zoo zelden, anders een beste jongen, waarachtig." «/Zoo oom," sprak het nichtje. Het kwam ook niet te pas om veel te ant woorden, niemand kon haar verbieden om veel te denken. Hugo kwam, maar was niet vroolijk. De makelaar, die wel begreep waar hem de schoen wrong, maar zich zelf diets maakte, dat hij het niet bigreep, gevoelde zich gegeneerd en Alida, die reeds zooveel in dat huishouden had gezien, die buiten dien niet veel noodig had om iets te begrijpen, had deernis met beiden. In Ottewals gemoed ging veel om blijdschap van eens van het juk der echtgenoote verlost te zijn, voldoening r,n "Ai 'l :jw vier zijn goeden neet 1 - w v ll 11 it te kunnen >J« 1114 vdes sciir.kkeUjk getem perd door de zelfbeschuldiging dat hij den jongen man zoo lang ivi óch zeiven had overgelaten, het besef 1 er noodzake lijkheid om eenige uitlegging zijner vreemde gedragslijn te geven, en toch, Zij hadden verdacht veel belangstelling voor de vesting van Priedrichsort ge toond, maar in hun zakken vond men niets dat bezwarend voor hen was. FRANKRIJK. In het Noorden van Frankrijk komt hier en daar eens een groepje mijnwer kers bij de schacht terug, maar van een verslapping mag toch niet gesproken worden. Voor de stakers is de tijd van het jaar zeer gunstig. Er komen handen tekort op het veld en tal van mijn werkers zijn als losse arbeiders bij den boar in dienst getreden. De nacht van Maandag op Dinsdag is onrustig geweest in de mijnstreek. Er komen vele berichten van vecht partijen tusschen stakers en gendarmes. Te Liévin is de vrouw van een mijn werker Dinsdag lastig gevallen omdat haar man niet met de staking meedoet. Een troep vrouwen van stakende mijn werkers viel op haar aan toen zij haar woning uitging, en die verscheurden haar kleeren. Zij gaven haar een roode vlag in de hand en dwongen haar zoo voort te gaan en te roepen: leve de staking. Dat werd een geduchte oploop van volk op straat en weldra kwam het tot een botsing met de gendarmes. Het bureau van de gendarmerie is een tijd lang door de menigte belegerd, en de cavalerie is moeten komen om de menschen baas te worden. Van de daken smeten de opgewonden mijnwer kers met steenen op het paardenvolk. Toen 's middags om 5 uur de prefect kwam, gaf die order, de in hechtenis -erlegenheid hoe dat aan te leggen zonder zijne vrouw te compromiteren of Hugo meer verdriet nog te berokkenen, door hem een klaar inzicht in zijn treurigeu toestand te verschaffen. Voeg daarbij nog, dak het natuurlijk nooit in een man als Ottewal op kon komen, om zelf te erkennen dat hij onder de pantoffel zat. En Hugo was er niet veel beter aan toe. Hij had gehoopt eene schoone ge legenheid te hebben om zijne gemoeds bezwaren eindelijk eens voorden makelaar open te leggen, maar ziet, daar zat dat meisje. Daaraan had hij in het geheel niet gedacht. Hij gevoelde zich dus te leurgesteld. De eenige, die het gesprek nog zoo wat gaande hield, was dan ook Alida, en haar zedige en toch vrijmoedige toon, haar meer interessant dan schoon gelaat maakten op Hugo een aangenamen indruk. Intusschen werd er lekker opgedischt, maar vroolijkheid heerschte er niet, en het begon Ottewal te verdrieten, hij wilde en hij zou nu eens recht vertrouwelijk met Hugo praten, en omdat hij nu eindelijk ook eens wat wilde, was het natuurlijk gevolg dat hij al bijzondei links voor den dag kwam, toen hij lui.l lachende vroeg: „en kom aan vrindje, hoe maakt Agnes het nu, he?" Hugo antwoordde uiet, maar keek den oom verwijlend aan, terwijl hij tevens den blik sloeg naar Alida. Het meisje bloosde en sloeg hare oogen neder van genomen lawaaimakers weer los te laten. De stakers trokken daarop triomfantelijk met de bevrijde gevangenen naar een lokaal, waar zij een bijeenkomst hebben gehoudeu. Uit de mijnen van Courrières worden steeds lijken naar boven gehaald. Dinsdagmorgen 6 te Billy-Montigny en 20 te Sallaumines. Men had de moeder van den jongen Martin, die tot de ge redde 13 behoorde gewaarschuwd, dat onder de 20 lijken vermoedelijk die van twee harer zoons waren. Zij heeft de lijken echter niet kunnen herkennen. ZWITSERLAND. In den nacht van Zaterdag op Zondag heeft er in de Russische kerk te Genève een incident van min of meer ernstigen aard plaats gehad. Volgens de eerste berichten had het heel weinig te beteekenen. Een Rus sische student had zich tijdens de nachtelijke godsdienstoefening onbe tamelijk gedragenhij was door een politieagent uit de kerk verwijderd, vrienden van hem hadden vóór de kerk getracht hem te bevrijden en waren handgemeen geworden met den agent. Latere berichten evenwel stellen het geval veel ernstiger voor. Terwijl in tegenwoordigheid der leden van' het Russische gezantschap de Paaschmis werd gecelebreerd, begonnen eenige jongelui, vermoedelijk studenten, luid te praten en ostentatief den Russischen gezant Jadowsky te omringen. Toen zij naar vermaningen van den koster niet wilden luisteren, werden zij door politie uit de kerk gezet. Er is ver verlegenheid zij gevoelde zoo innig hoe ongepast die vraag was in haar bijzijn. Hoe gaarne had zij het vertrek verlaten, maar hoe kon zij? Men zat immers nog aan tafel. „Nu, nu," riep de oom, „voor die hoef-je geen geheimen te hebben. Zij is beproefd als goud. Komaan, hou-je nog van die meid "Ja oom," sprak Hugo op een gedemp- ten toon. Zoo vele herinneringen werden bij hem opgewekt. Hij had moeite de zenuwen in bedwang te houden. Ottewal begreep, dat hij op een pad had getrapt. Natuurlijk werd dus een ander gesprek geëntameerd, maar Alida, die de toestand des jongeliugs thans geheel doorzag, werd vervuld van medelijden, en, op indiscrete wijze, ondanks zich zelve, tot Hugo's vertrouweling gemaakt, zou zij gaarne voor hem doen, wat zij' kon en wat haar paste in haar afhankelijke betrekking. Zij mocht dit te meer, daar toch het hart van dien jongeling niet meer vrij was, en dus elke schijn van arrière- penseé vervallen moest. Zij zelve had, hoezeer zij ook dankbaar wezen moest voor hetgeen Ottewal voor haar deed, reeds zoo vaak geleden onder de aan matigingen en de intrigues harer tante, zij had reeds zoo dikwijls nagedacht over le raadselachtige verhouding waarin Hugo tot de familie scheen te staan, o zij gevoelde hoezeer de jongeling lijden moest 1

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1906 | | pagina 1