GEltEENTESAAB
OTD GOEEJL GOED.
V,
5.
Zaterdag w2l April 1906.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEII V V,
feuilleton.
Buitenland.
oh mol» bIjb nrtilNjp oh
nolrtoi-ro/l "ii.in,
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De BURGEMEESTER der gemeente
Axel maakt bekend, dat Openbare Ver
gadering van den Gemeenteraad is
belegd, tegen DINSDAG den 24 APRIL
1906, des namiddags te 1 :V4 ure, ten
Raadhuize ter behandeling der volgende
zaken
1. Mededeeling ingekomen stukken.
2. Verzoekschrift van den heer A. de
Jonge te Axel, tot het plaatsen
van arduinen palen met ket
tingen vóór zijne woningen
Alsvoren van den heer H. M.
Verbruggen, onderwijzer te
Axel, om verhooging van jaar
wedde, of hem met eene jaar-
lijksche gratificatie tegemoet te
komen voor het gemis der
woninghuur.
Af- en overschrijving posten ge-
meentebegrooting 1905.
5. Beschikken post onvoorziene uit
gaven begrooting 1905.
Aankoop van een gedeelte van
de voormalige marechaussée
kazerne.
Aanbieding verslag toestand der
gemeente over 1905.
Verordening heffing van school
geld.
Verordening heffing belasting op
de honden.
Vaststellen kohier schoolgelden
3.
4.
6.
7.
9.
10.
Toen nu, door de financiën der vrouw,
Ottewal weder de handen ruim had, gaf
hij bijna wekelijks een diner of souper,
zoodat het huishouden er zeer druk werd,
en Mevrouw meende eenige assistentie
noodig te hebben, vooral ook voor den
zomer, want dan wilde zij gaarne buiten
wonen, zonder de zorg van het huishouden
geheel aan de dienstboden over te laten.
Men besloot dus haar nichtje, een dei-
vele kinderen van hare in armoedige
omstandigheden te Amsterdam wonende
schoonzuster, in huis te nemen. Alida
van Ulk was nog nauwelijks twinti
jaren oud, was gelijkmatig van humeu.
en had gezond verstand genoeg om te
begrijpen, dat zij hier slechts een bijrol
te spelen had.
De zomer brak aan, Mevrouw gino-
naar buiten en de makelaar kon nie°t
ontkennen, dat hij zich op den dag van
haar vertrek zoo opgeruimd gevoel Fe, aL
ware hem een steen van hethartgewenteid.
Hij was dan ook, althans gedurende de
werkdagen, een vrij man geworden, en
maakte dadelijk vau die vrijheid gebruik
om Hugo bij zich ten eten te vragen.
Hat had hem bijzonder leed gedaan, dien
11. Vaststellen primitief kohier hoof-
delijken omslag.
Axel, den 18 April 1906.
De Burgemeester voornoemd,
D. J. OGGEL.
DUITSCHLAND.
Zinaida Smoljaninef, een schoone
jonge Russin, is onlangs door het rijks
gerechtshof te Leipzig wegens het ver
raden van militaire geheimen tot 15
maanden gevangenisstraf veroordeeld.
Naar thans in Engelsche bladen wordt
medegedeeld, was zij, op een salaris
van 24,000 gulden, een spion van de
Russische regeering en verkeerde zij
in Duitschland in de hoogste kringen.
De Russische regeering moet hare
diensten hoogelijk gewaardeerd hebben,
want in de vijf jaar dat zij als spion
yverkzaam is geweest, zou zij'meer dan
vijftig belangrijke militaire geheimen
aan de in hare strikken gevangen
ambtenaren en officieren ontfutseld
hebben.
Als Zinaida vrij komt, wordt zij voor
altijd uit Duitschland gezet, want de
Duitsche militaire overheid beschouwt
haar als de gevaarlijkste verspiedster
waarmee zij sedert lang te maken heeft
gehad.
De politie te Kiel heeft een Japanner
en een Deen, die voorgaven een plezier
reisje te maken, als spionnen opgepakt.
jongen zoo nonchalant te hebben moeten
behandelen.
*Wel, beste meid zei Ottewal op
opgewekten toon, toen hij in de huiskamer
kwam, waar hijdoor Alida werd opgewacht,
„je moet eens lekker opdisschen hoor
Neef Hugo komt eten."
//Hé oom, Hugo?" riep het meisje
verwonderd.
»Ja, kind, tante mag hem niet graag,
daarom komt hij zoo zelden, anders een
beste jongen, waarachtig."
«/Zoo oom," sprak het nichtje. Het
kwam ook niet te pas om veel te ant
woorden, niemand kon haar verbieden
om veel te denken.
Hugo kwam, maar was niet vroolijk.
De makelaar, die wel begreep waar hem
de schoen wrong, maar zich zelf diets
maakte, dat hij het niet bigreep, gevoelde
zich gegeneerd en Alida, die reeds zooveel
in dat huishouden had gezien, die buiten
dien niet veel noodig had om iets te
begrijpen, had deernis met beiden.
In Ottewals gemoed ging veel om
blijdschap van eens van het juk der
echtgenoote verlost te zijn, voldoening
r,n "Ai 'l :jw vier zijn goeden neet
1 - w v ll 11 it te kunnen
>J« 1114 vdes sciir.kkeUjk getem
perd door de zelfbeschuldiging dat hij
den jongen man zoo lang ivi óch zeiven
had overgelaten, het besef 1 er noodzake
lijkheid om eenige uitlegging zijner
vreemde gedragslijn te geven, en toch,
Zij hadden verdacht veel belangstelling
voor de vesting van Priedrichsort ge
toond, maar in hun zakken vond men
niets dat bezwarend voor hen was.
FRANKRIJK.
In het Noorden van Frankrijk komt
hier en daar eens een groepje mijnwer
kers bij de schacht terug, maar van een
verslapping mag toch niet gesproken
worden. Voor de stakers is de tijd van
het jaar zeer gunstig. Er komen handen
tekort op het veld en tal van mijn
werkers zijn als losse arbeiders bij den
boar in dienst getreden.
De nacht van Maandag op Dinsdag
is onrustig geweest in de mijnstreek.
Er komen vele berichten van vecht
partijen tusschen stakers en gendarmes.
Te Liévin is de vrouw van een mijn
werker Dinsdag lastig gevallen omdat
haar man niet met de staking meedoet.
Een troep vrouwen van stakende mijn
werkers viel op haar aan toen zij haar
woning uitging, en die verscheurden
haar kleeren. Zij gaven haar een roode
vlag in de hand en dwongen haar zoo
voort te gaan en te roepen: leve de
staking.
Dat werd een geduchte oploop van
volk op straat en weldra kwam het
tot een botsing met de gendarmes. Het
bureau van de gendarmerie is een tijd
lang door de menigte belegerd, en de
cavalerie is moeten komen om de
menschen baas te worden. Van de
daken smeten de opgewonden mijnwer
kers met steenen op het paardenvolk.
Toen 's middags om 5 uur de prefect
kwam, gaf die order, de in hechtenis
-erlegenheid hoe dat aan te leggen zonder
zijne vrouw te compromiteren of Hugo
meer verdriet nog te berokkenen, door
hem een klaar inzicht in zijn treurigeu
toestand te verschaffen. Voeg daarbij
nog, dak het natuurlijk nooit in een man
als Ottewal op kon komen, om zelf te
erkennen dat hij onder de pantoffel zat.
En Hugo was er niet veel beter aan
toe. Hij had gehoopt eene schoone ge
legenheid te hebben om zijne gemoeds
bezwaren eindelijk eens voorden makelaar
open te leggen, maar ziet, daar zat dat
meisje. Daaraan had hij in het geheel
niet gedacht. Hij gevoelde zich dus te
leurgesteld. De eenige, die het gesprek
nog zoo wat gaande hield, was dan ook
Alida, en haar zedige en toch vrijmoedige
toon, haar meer interessant dan schoon
gelaat maakten op Hugo een aangenamen
indruk.
Intusschen werd er lekker opgedischt,
maar vroolijkheid heerschte er niet, en
het begon Ottewal te verdrieten, hij wilde
en hij zou nu eens recht vertrouwelijk
met Hugo praten, en omdat hij nu
eindelijk ook eens wat wilde, was het
natuurlijk gevolg dat hij al bijzondei links
voor den dag kwam, toen hij lui.l lachende
vroeg: „en kom aan vrindje, hoe maakt
Agnes het nu, he?"
Hugo antwoordde uiet, maar keek den
oom verwijlend aan, terwijl hij tevens
den blik sloeg naar Alida. Het meisje
bloosde en sloeg hare oogen neder van
genomen lawaaimakers weer los te laten.
De stakers trokken daarop triomfantelijk
met de bevrijde gevangenen naar een
lokaal, waar zij een bijeenkomst hebben
gehoudeu.
Uit de mijnen van Courrières worden
steeds lijken naar boven gehaald.
Dinsdagmorgen 6 te Billy-Montigny en
20 te Sallaumines. Men had de moeder
van den jongen Martin, die tot de ge
redde 13 behoorde gewaarschuwd, dat
onder de 20 lijken vermoedelijk die
van twee harer zoons waren. Zij heeft
de lijken echter niet kunnen herkennen.
ZWITSERLAND.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
heeft er in de Russische kerk te Genève
een incident van min of meer ernstigen
aard plaats gehad.
Volgens de eerste berichten had het
heel weinig te beteekenen. Een Rus
sische student had zich tijdens de
nachtelijke godsdienstoefening onbe
tamelijk gedragenhij was door een
politieagent uit de kerk verwijderd,
vrienden van hem hadden vóór de kerk
getracht hem te bevrijden en waren
handgemeen geworden met den agent.
Latere berichten evenwel stellen het
geval veel ernstiger voor. Terwijl in
tegenwoordigheid der leden van' het
Russische gezantschap de Paaschmis
werd gecelebreerd, begonnen eenige
jongelui, vermoedelijk studenten, luid
te praten en ostentatief den Russischen
gezant Jadowsky te omringen. Toen
zij naar vermaningen van den koster
niet wilden luisteren, werden zij door
politie uit de kerk gezet. Er is ver
verlegenheid zij gevoelde zoo innig hoe
ongepast die vraag was in haar bijzijn.
Hoe gaarne had zij het vertrek verlaten,
maar hoe kon zij? Men zat immers nog
aan tafel.
„Nu, nu," riep de oom, „voor die
hoef-je geen geheimen te hebben. Zij is
beproefd als goud. Komaan, hou-je nog
van die meid
"Ja oom," sprak Hugo op een gedemp-
ten toon. Zoo vele herinneringen werden
bij hem opgewekt. Hij had moeite de
zenuwen in bedwang te houden.
Ottewal begreep, dat hij op een pad
had getrapt. Natuurlijk werd dus een
ander gesprek geëntameerd, maar Alida,
die de toestand des jongeliugs thans geheel
doorzag, werd vervuld van medelijden,
en, op indiscrete wijze, ondanks zich
zelve, tot Hugo's vertrouweling gemaakt,
zou zij gaarne voor hem doen, wat zij'
kon en wat haar paste in haar afhankelijke
betrekking. Zij mocht dit te meer, daar
toch het hart van dien jongeling niet meer
vrij was, en dus elke schijn van arrière-
penseé vervallen moest. Zij zelve had,
hoezeer zij ook dankbaar wezen moest
voor hetgeen Ottewal voor haar deed,
reeds zoo vaak geleden onder de aan
matigingen en de intrigues harer tante,
zij had reeds zoo dikwijls nagedacht over
le raadselachtige verhouding waarin
Hugo tot de familie scheen te staan, o
zij gevoelde hoezeer de jongeling lijden
moest 1