EIND BOEI AL BOEI. 2ie Jaarg. 100. Zaterdag 24 Maart 1006. JIJ IJ Nieuws- en Advertentieblad voor Z e e 11 vv s c h - V1 a a 11 d e r e n. F. INKLEM V V. X E L Buitenland. FEUILLETON. i i i I Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKERUITGEVER ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3,2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. DUITSCHLAND. Er ipordt hard gewerkt om de paket- boot Hamburg die voor de reis van den Keizer naar de Middellandsche Zee af is gehuurd, in een keizerlijk jacht te veranderen. Aan stuurboord worden een aantal kamers voor den Keizer getimmerd, o. a. een ruim studeerver trek, een slaap- en een kleedkamer. De Keizerin krijgt aan bakboord hare vertrekken; daar komen ook kajuiten voor de prinsen en het gevolg. Het schip moet begin April kant en klaarzijn. Men weet dat de Keizer, volgens de Spaansche bladen, half April te Madrid wordt verwacht. Koning Eduard heeft daarentegen, zijn bezoek aan het Spaan sche hof, „om den rouw voor zijn schoonvader", tot het volgende jaar uitgesteld. In sommige districten van het Roer gebied maakt de hersenvlies-ruggemerg- ontsteking steeds nieuwe slachtoffers. Uit het district Duisburg-Ruhrort worden alleen 80 ziektegevallen en 50 sterf gevallen gemeld. Maandag zijn te Schmidthorst en Meurs nieuwe sterf gevallen voorgekomen. FRANKRIJK. Minister Briand zal een rondschrijven richten tot de prefecten, met het ver zoek hem de geestelijken op te geven, die zich hebben misdragen bij de boe delbeschrijvingen. Krachtens de wet op de scheiding van kerk en staat hebben geestelijken, die veroordeeld 10) Y. Wij hebben Bosch-en-beek nog nigt anders dan in zomertenue gezien. Thans echter schrijven wij October, en scheen de herfst, tot nu toe, niet anders geweest te zijn dan eene verlenging van den zomer, thaus komt het; najaar met een spoed aanvliegen, dat de huizen sidderen en de pannen van het kerkgebouw waaien. Geen vaartuig drijft over het water, dat stuivend, als ware het zand, hem, die zich aan den oever waagt, in het gelaat proest. Bij Jorisse bevindt zich geen enkele bezoeker, ja het is zelfs zóó erg, dat hij naar binnen is gekropen. Einde lijk, een uur later dan gewoonlijk, komt de diligence aan. Nu treedt de kastelein even naar buiten, om de pakjes aan te nemen, immers op een. gast rekent hij dezen keer volstrekt niet. Dat valt meê, want wel degelijk stapt er iemand uit, tintelende van koude, niettegenstaande hij gedoken is in een V duffelschen paletot en eene blate. *Ha, mijnheer Ottewal, u hier, kom binnen J" Ja, een oogenblik om me te warmen. zijn wegens overtreding van de schei- dingswet, geen recht meer op de uit- keeringen, welke de wet voor langer of korter tijd aan de geestelijken toekent. Uit Lens komt het bericht, dat de vergadering van vertegenwoordigers der mijn werkers vereeiligingen van de noordelijke departementen, het voorstel van de directeuren 10 pet. loons- verhooging voor werklieden onder en 5 pet. voor werklieden boven den grond heeft verworpen. Er waren 177 afgevaardigden der m ij n werkers ver- eenigingen bijeen. Eerst werd er ge stemd over het voorstel van de andere groep der mijnwerkers, don n jnw;r- kersbond, die veel hoogere eischen stelt dan de mijnwerkersvereenigiugen. De boni eischt 8 uur were en 8 frank loon per dag. Dit voorstel is verworpen met 167 tegen 10 stemmen. Vervolgens nam de vergadering met op een na algemeene stemmen den eisch aan, die de vereenigingen al dadelijk hadden gesteldeen minimumloon van 7.18 frank. Hier is in begrepen een ver hooging van 15 pet. boven het stan- daardloon. Het blijft woelig in de mijnwerkers- streek. De twee groepen van mijn werkers staan scherp tegenover elkaar. De grootste groep, die der „vakver- eenigingen van mijnwerkers" staat onder leiding van het kamerlid Basly de andere, onverzoenlijke, groep onder leiding van Broutchou. Gendarmes hebben moeten zorgen, dat de beide groepen niet met elkaar aan het vechten kwamen. Op de markt Geef me gauw een glas klare met suiker Br, wat een tocht." Hij neemt plaats aan de kachel. n Hoe is het bij de weduwe? Aiover leden of. ^Treurig is het er, heel treurig Van den zomer heeft ze zich nog al goed ge- honden, maar in de laatste dagen." wAch ja, dat is die gestellen eigen. Haar zuster ook. Als het zoel was, kon ze nog wel meedoen, maar als de winter kwam was het sukkelen. Ik wou datje ze gekend had, toen ze nog beiden meisjes waren beeldschoon zoo liepen er niet veelDie mankepoot heeft mevrouw van Waren later gekregen, weetje Maar zwakke peuzeltjes, ach Ja, Jorisse, waar letten we maar op, als we jong zijn Op een paar mooie oogen, konden we het overdoen, we zochten een sterke, fiksche vrouw.enfin, ik zou nog wel willen hertrouwen, maar ik heb er waarachtig den tijd niet toe, ik ben geheel geabsor beerd door mijn zaken.Apropos ik mis hiei iemand, waar zit Rentinck toch Dat is de eerste keer, dat ik hem niet aantref als ik hier kom, wel een bewijs van het slechte weêr." Ho ho, mijnheer Ottewal, als hij nog op het dorp was, zat hij ook hier. Hij was een vaste comparant. Een groot verlies, dat hij weg is. Och, alles loopt hier van daan." „Zoo, is hij al naar den Haag Dat zal Hugo van Waren ook geen plezier doen." te Lens kwam het tot een vechtpartij tusschen de stakers en het paardenvolk. Er werden 5 stakers in hechtenis ge nomen en ook Broutchou. Aanstonds hebben de kameraden een telegram aan de regeering verzonden om de invrijheidstelling te eischen van het opgesloten vijftal. ENGELAND. In het Lagerhuis heeft een afge vaardigde den minister van onderwijs gevraagd, wat schdolvoeding in Londen kosten en op hoeveel belasting dat de burgers te staan komen zou. Minister Birrell zeide, dat wanneer men de kosten van een maal op een stuiver zet, de voeding van alle kinderen op openbare scholen te Londen op eiken schooldag zou kosten 596,030 pd. st. in het jaar, hetgeen 3l2 stuiver in het pond belastiug zou meebrengen. Kost 't maal twee stuivers (de schatting is tusschen die twee prijzen) dan ver dubbelen natuurlijk die sommen. Hier bij zijn niet gerekend de kosten van bediening en van de afzonderlijke lo kalen die er waarschijnlijk noodig zullen zijn. ITALIË. Sedert den nacht van 18 dezer zijn er volgens een telegram uit Palermo op het eiland Ustica 21 aardschokken met sterk onderaardsch gerommel waar genomen. De bevolking is zeer ongep rust. De prefect te Palermo heeft een schip met een wetenschappelijke com missie aan boord naar het eiland ge zonden om het verschijnsel te bestu- deeren. Er ligt tevens nog een stoom schip klaar omzoo noödighulp te brengen. ,/Neen 1 hij hield veel van zijn dochter, weet uwe, maar anders, we zien hem haast niet meer. Hij zit altijd maar bij zijn moeder. Een brave jongen 1" zei Jorisse met een zucht, alsof die braafheid hem speet. //Wat moet er van zoo'n jongen worden, als de vrouw sterft. God, God ze waren altijd bij mekaar. Ik weet niet, maar ik zou haast zeggen, de jongeh kan niet leven zonder haar." //Kom, kom, hij moet leven, 't zal hem niet gevraagd worden. Weet je wat ik zeg, Jorisse, dat sterven van die moeder zal hem redden om geen oud wijf te worden, waartoe hij mooi op weg was. Kom aan, geef me nou nog eens zoo'n sneeuwballetje voor de koude voeten, en dan zal ik de patiënt eens op gaan zoeken." Intusschen stond Hugo, met marmer witte koon eu strakken blik te staren op het gelaat zijner stervende moeder; Zoo stond hij reeds uren, altijd wachtende op den laatsten snik van haar, wier lippen niet meer in staat waren een enkel woord te uiten, maar wier oogen nog sprekende waren van geloof, hoop en liefde, liefde, die vooral zich openbaarde in diep mede lijden voor hem, die alleen overblijven zoude. In waarheid, hij was deerniswaard, de jongeling, die met de volheid van een jeugdig gemoed, zijn geheele leven had gewijd aan twee personen, die hem nu in korten tijd bijna geheel zouden ont vallen O, het geloei van den storm vond weerklank in zijn harte, een vroolijke RUSLAND. Luitenant Schmidt benevens de raa trozen Tsjastnikof, Gladkof en Antonen- ko zijn Maandagochtend om vier uur doodgeschoten door zestig matrozen van de kanonneerboot Teretz, achter wie voorzichtigheidshalve nog een afdeeling infanterie was opgesteld. Schmidt was zichzelf volkomen meesterhij vroeg zijn verdediger nog eens duidelijk vast te stellen, dat hij nooit bevolen had te schieten en dus geen menschenleven op zijn geweten had. Zijn laatste uren bracht hij door met brieven schrijven aan z\jn zuster en zijn zoons. De terechtstellihg had plaats op het eiland Beresan. Schmidt begaf zich haastig naar de plek, waar hij moest vallen. Hij vroeg hem geen kap over het ge zicht te doen en zijn handen niet aan den paal te binden. Toen nam hij afscheid van de matrozen en soldaten en riep luide „VaartwelGeeft vuur Schmidt veel eerst bij het derde salvo. De lijken der vier gefusilleerden werden terstond in de gereed staande doodkisten gelegd en op de plaats zelve ter aarde besteld. De radicale bladen wijden opge wonden artikelen aan de executie van Schmidt. De Moskousche correspondent van de Standard geeft bizonderheden van den roof, Dinsdag in de Onderlinge Kredietbank gepleegd. Dertig mannen, met revolvers gewapend vermoede lijk revolutionairen ontwapenden alle bankwachters. Hun leider opende de. brandkasten en haalde er 90,006 zonneschijn, een heldere zomerdag Zou hem toegeschenen hebben, als spotte de godheid met zijn rampzaligen toestand. Hij leed slechts, hij was niet in staat over iets na te denken, hij wilde zoo gaarne de moeder woorden van vertroos ting toespreken, doch de pijn der smarte klemde hem de tong tegen het verhemelte, zoodat het hem onmogelijk werd één woord te uiten. Hij voelde zich verlaten van God en de menschen, hij sidderde voor het groote oogenblik, hij koesterde slechts de hoop, dat zij hem nog een enkel woord zoude toespreken. En dat deed zij niet, en dat was ver schrikkelijk Dat hij zijne moeder verliezen zoude, had hij zich dikwijls voorgesteld. Hoe menigmalen had hij met Agnes daarover gesproken, als zij te zamen in het bosch wandeldenZeker, nimmer gewaagde hij daarvan, of hij voelde eene rilling over zijne leden, doch, hoe zeer hij had gehoopt, dat het plechtig oogenblik nog verre mocht zijn, zijne verbeelding, hoe zeer hij er had tegen opgezien, had hem dat laatste tooneel toch met al te liefelijke kleuren afgeschilderd. Dat hij alleen aan dat sterfbed staan zou, daaraan dacht hij toen niet, neen, zegenend zou zij de handen op beider hoofden leggen, met woorden van liefde zou zij den geest geven in de armen dier twee, die haar immers beiden als eene moeder vereerden. G, dan hoopte hij, dat de avondzon hare

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1906 | | pagina 1