EIND BOEI AL BOEI.
2ie Jaarg.
100.
Zaterdag 24 Maart 1006.
JIJ IJ
Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e 11 vv s c h - V1 a a 11 d e r e n.
F. INKLEM V V.
X E L
Buitenland.
FEUILLETON.
i i i I
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKERUITGEVER
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3,2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Er ipordt hard gewerkt om de paket-
boot Hamburg die voor de reis van den
Keizer naar de Middellandsche Zee af
is gehuurd, in een keizerlijk jacht te
veranderen. Aan stuurboord worden
een aantal kamers voor den Keizer
getimmerd, o. a. een ruim studeerver
trek, een slaap- en een kleedkamer.
De Keizerin krijgt aan bakboord hare
vertrekken; daar komen ook kajuiten
voor de prinsen en het gevolg. Het
schip moet begin April kant en klaarzijn.
Men weet dat de Keizer, volgens de
Spaansche bladen, half April te Madrid
wordt verwacht. Koning Eduard heeft
daarentegen, zijn bezoek aan het Spaan
sche hof, „om den rouw voor zijn
schoonvader", tot het volgende jaar
uitgesteld.
In sommige districten van het Roer
gebied maakt de hersenvlies-ruggemerg-
ontsteking steeds nieuwe slachtoffers.
Uit het district Duisburg-Ruhrort worden
alleen 80 ziektegevallen en 50 sterf
gevallen gemeld. Maandag zijn te
Schmidthorst en Meurs nieuwe sterf
gevallen voorgekomen.
FRANKRIJK.
Minister Briand zal een rondschrijven
richten tot de prefecten, met het ver
zoek hem de geestelijken op te geven,
die zich hebben misdragen bij de boe
delbeschrijvingen. Krachtens de wet
op de scheiding van kerk en staat
hebben geestelijken, die veroordeeld
10)
Y.
Wij hebben Bosch-en-beek nog nigt
anders dan in zomertenue gezien. Thans
echter schrijven wij October, en scheen
de herfst, tot nu toe, niet anders geweest
te zijn dan eene verlenging van den zomer,
thaus komt het; najaar met een spoed
aanvliegen, dat de huizen sidderen en
de pannen van het kerkgebouw waaien.
Geen vaartuig drijft over het water, dat
stuivend, als ware het zand, hem, die
zich aan den oever waagt, in het gelaat
proest. Bij Jorisse bevindt zich geen
enkele bezoeker, ja het is zelfs zóó erg,
dat hij naar binnen is gekropen. Einde
lijk, een uur later dan gewoonlijk, komt
de diligence aan. Nu treedt de kastelein
even naar buiten, om de pakjes aan te
nemen, immers op een. gast rekent hij
dezen keer volstrekt niet.
Dat valt meê, want wel degelijk stapt
er iemand uit, tintelende van koude,
niettegenstaande hij gedoken is in een
V duffelschen paletot en eene blate.
*Ha, mijnheer Ottewal, u hier, kom
binnen J"
Ja, een oogenblik om me te warmen.
zijn wegens overtreding van de schei-
dingswet, geen recht meer op de uit-
keeringen, welke de wet voor langer
of korter tijd aan de geestelijken toekent.
Uit Lens komt het bericht, dat de
vergadering van vertegenwoordigers
der mijn werkers vereeiligingen van de
noordelijke departementen, het voorstel
van de directeuren 10 pet. loons-
verhooging voor werklieden onder en
5 pet. voor werklieden boven den grond
heeft verworpen. Er waren 177
afgevaardigden der m ij n werkers ver-
eenigingen bijeen. Eerst werd er ge
stemd over het voorstel van de andere
groep der mijnwerkers, don n jnw;r-
kersbond, die veel hoogere eischen
stelt dan de mijnwerkersvereenigiugen.
De boni eischt 8 uur were en 8 frank
loon per dag. Dit voorstel is verworpen
met 167 tegen 10 stemmen. Vervolgens
nam de vergadering met op een na
algemeene stemmen den eisch aan, die
de vereenigingen al dadelijk hadden
gesteldeen minimumloon van 7.18
frank. Hier is in begrepen een ver
hooging van 15 pet. boven het stan-
daardloon.
Het blijft woelig in de mijnwerkers-
streek. De twee groepen van mijn
werkers staan scherp tegenover elkaar.
De grootste groep, die der „vakver-
eenigingen van mijnwerkers" staat
onder leiding van het kamerlid Basly
de andere, onverzoenlijke, groep onder
leiding van Broutchou.
Gendarmes hebben moeten zorgen,
dat de beide groepen niet met elkaar
aan het vechten kwamen. Op de markt
Geef me gauw een glas klare met suiker
Br, wat een tocht."
Hij neemt plaats aan de kachel.
n Hoe is het bij de weduwe? Aiover
leden of.
^Treurig is het er, heel treurig Van
den zomer heeft ze zich nog al goed ge-
honden, maar in de laatste dagen."
wAch ja, dat is die gestellen eigen.
Haar zuster ook. Als het zoel was, kon
ze nog wel meedoen, maar als de winter
kwam was het sukkelen. Ik wou datje
ze gekend had, toen ze nog beiden meisjes
waren beeldschoon zoo liepen er
niet veelDie mankepoot heeft mevrouw
van Waren later gekregen, weetje Maar
zwakke peuzeltjes, ach Ja, Jorisse, waar
letten we maar op, als we jong zijn Op
een paar mooie oogen, konden we het
overdoen, we zochten een sterke, fiksche
vrouw.enfin, ik zou nog wel willen
hertrouwen, maar ik heb er waarachtig
den tijd niet toe, ik ben geheel geabsor
beerd door mijn zaken.Apropos ik
mis hiei iemand, waar zit Rentinck toch
Dat is de eerste keer, dat ik hem niet
aantref als ik hier kom, wel een bewijs
van het slechte weêr."
Ho ho, mijnheer Ottewal, als hij nog
op het dorp was, zat hij ook hier. Hij
was een vaste comparant. Een groot
verlies, dat hij weg is. Och, alles loopt
hier van daan."
„Zoo, is hij al naar den Haag Dat zal
Hugo van Waren ook geen plezier doen."
te Lens kwam het tot een vechtpartij
tusschen de stakers en het paardenvolk.
Er werden 5 stakers in hechtenis ge
nomen en ook Broutchou. Aanstonds
hebben de kameraden een telegram
aan de regeering verzonden om de
invrijheidstelling te eischen van het
opgesloten vijftal.
ENGELAND.
In het Lagerhuis heeft een afge
vaardigde den minister van onderwijs
gevraagd, wat schdolvoeding in Londen
kosten en op hoeveel belasting dat de
burgers te staan komen zou. Minister
Birrell zeide, dat wanneer men de
kosten van een maal op een stuiver
zet, de voeding van alle kinderen op
openbare scholen te Londen op eiken
schooldag zou kosten 596,030 pd. st.
in het jaar, hetgeen 3l2 stuiver in het
pond belastiug zou meebrengen. Kost
't maal twee stuivers (de schatting is
tusschen die twee prijzen) dan ver
dubbelen natuurlijk die sommen. Hier
bij zijn niet gerekend de kosten van
bediening en van de afzonderlijke lo
kalen die er waarschijnlijk noodig
zullen zijn.
ITALIË.
Sedert den nacht van 18 dezer zijn
er volgens een telegram uit Palermo
op het eiland Ustica 21 aardschokken
met sterk onderaardsch gerommel waar
genomen. De bevolking is zeer ongep
rust. De prefect te Palermo heeft een
schip met een wetenschappelijke com
missie aan boord naar het eiland ge
zonden om het verschijnsel te bestu-
deeren. Er ligt tevens nog een stoom
schip klaar omzoo noödighulp te brengen.
,/Neen 1 hij hield veel van zijn dochter,
weet uwe, maar anders, we zien hem
haast niet meer. Hij zit altijd maar bij
zijn moeder. Een brave jongen 1" zei
Jorisse met een zucht, alsof die braafheid
hem speet. //Wat moet er van zoo'n
jongen worden, als de vrouw sterft. God,
God ze waren altijd bij mekaar. Ik weet
niet, maar ik zou haast zeggen, de jongeh
kan niet leven zonder haar."
//Kom, kom, hij moet leven, 't zal hem
niet gevraagd worden. Weet je wat ik
zeg, Jorisse, dat sterven van die moeder
zal hem redden om geen oud wijf te
worden, waartoe hij mooi op weg was.
Kom aan, geef me nou nog eens zoo'n
sneeuwballetje voor de koude voeten, en
dan zal ik de patiënt eens op gaan zoeken."
Intusschen stond Hugo, met marmer
witte koon eu strakken blik te staren
op het gelaat zijner stervende moeder;
Zoo stond hij reeds uren, altijd wachtende
op den laatsten snik van haar, wier lippen
niet meer in staat waren een enkel woord
te uiten, maar wier oogen nog sprekende
waren van geloof, hoop en liefde, liefde,
die vooral zich openbaarde in diep mede
lijden voor hem, die alleen overblijven
zoude. In waarheid, hij was deerniswaard,
de jongeling, die met de volheid van een
jeugdig gemoed, zijn geheele leven had
gewijd aan twee personen, die hem nu
in korten tijd bijna geheel zouden ont
vallen O, het geloei van den storm
vond weerklank in zijn harte, een vroolijke
RUSLAND.
Luitenant Schmidt benevens de raa
trozen Tsjastnikof, Gladkof en Antonen-
ko zijn Maandagochtend om vier uur
doodgeschoten door zestig matrozen van
de kanonneerboot Teretz, achter wie
voorzichtigheidshalve nog een afdeeling
infanterie was opgesteld. Schmidt was
zichzelf volkomen meesterhij vroeg
zijn verdediger nog eens duidelijk vast
te stellen, dat hij nooit bevolen had te
schieten en dus geen menschenleven
op zijn geweten had. Zijn laatste uren
bracht hij door met brieven schrijven
aan z\jn zuster en zijn zoons. De
terechtstellihg had plaats op het eiland
Beresan. Schmidt begaf zich haastig
naar de plek, waar hij moest vallen.
Hij vroeg hem geen kap over het ge
zicht te doen en zijn handen niet aan
den paal te binden. Toen nam hij
afscheid van de matrozen en soldaten
en riep luide „VaartwelGeeft vuur
Schmidt veel eerst bij het derde salvo.
De lijken der vier gefusilleerden
werden terstond in de gereed staande
doodkisten gelegd en op de plaats zelve
ter aarde besteld.
De radicale bladen wijden opge
wonden artikelen aan de executie van
Schmidt.
De Moskousche correspondent van
de Standard geeft bizonderheden van
den roof, Dinsdag in de Onderlinge
Kredietbank gepleegd. Dertig mannen,
met revolvers gewapend vermoede
lijk revolutionairen ontwapenden
alle bankwachters. Hun leider opende
de. brandkasten en haalde er 90,006
zonneschijn, een heldere zomerdag Zou
hem toegeschenen hebben, als spotte de
godheid met zijn rampzaligen toestand.
Hij leed slechts, hij was niet in staat
over iets na te denken, hij wilde zoo
gaarne de moeder woorden van vertroos
ting toespreken, doch de pijn der smarte
klemde hem de tong tegen het verhemelte,
zoodat het hem onmogelijk werd één
woord te uiten. Hij voelde zich verlaten
van God en de menschen, hij sidderde
voor het groote oogenblik, hij koesterde
slechts de hoop, dat zij hem nog een
enkel woord zoude toespreken.
En dat deed zij niet, en dat was ver
schrikkelijk
Dat hij zijne moeder verliezen zoude,
had hij zich dikwijls voorgesteld. Hoe
menigmalen had hij met Agnes daarover
gesproken, als zij te zamen in het bosch
wandeldenZeker, nimmer gewaagde
hij daarvan, of hij voelde eene rilling
over zijne leden, doch, hoe zeer hij had
gehoopt, dat het plechtig oogenblik nog
verre mocht zijn, zijne verbeelding, hoe
zeer hij er had tegen opgezien, had hem
dat laatste tooneel toch met al te liefelijke
kleuren afgeschilderd. Dat hij alleen
aan dat sterfbed staan zou, daaraan dacht
hij toen niet, neen, zegenend zou zij de
handen op beider hoofden leggen, met
woorden van liefde zou zij den geest
geven in de armen dier twee, die haar
immers beiden als eene moeder vereerden.
G, dan hoopte hij, dat de avondzon hare