HUB MED Al ODE'
No. 97.
tf oensdag 14 Maart 1906.
-2i< Jaar".
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseh-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
F E UI L L ET O N.
(.01 IS VYf.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrjjdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
Rouvier is Woensdag gevallen door
de verwerping van de motie-Peret.
Het merkwaardige van deze stemmnig
was, dat de meerderheid, die het minis
terie omver wierp samengesteld was
uit kamerleden van rechts, links en
middenin. Ziehier de verdeeling der
stemmen. Tegen de motie van ver
trouwen in het ministerie-Rouvier heb
ben gestemd39 socialisten van de
vereenigde partij, 7 onafhankelijke
socialisten, 56 radicaal-socialisten, 51
leden van de middenpartij, 27 nationa
listen, 87 van de rechterzijde. Vóór
de motie-Peret hebben gestemd 4 on
afhankelijke socialisten, 143 radicalen
en radicaal-socialisten (van deze laatste
gröep een dertigtal), 50 leden van de
andere groepen der linkerzijde de
mocratische unie of democratische lin
kerzijde 29 van de. middenpartij en
8 nationalisten.
Alzoo267 tegenstemmers en 234
voorstemmers.
Dat de meerderheid, die Rouvier
ten val bracht zoo klein was, ondanks
de veelkleurigheid, wordt duidelijk, als
men bedenkt, dat de leden van het
aloude bloc Combes, op de socialisten
en deels de radicaal-socialisten na, ge
stemd hebben vóór Rouvier. Dat het
aloude bloc Rouvier niet heeft kunnen
houden, komt omdat ruim 100 socia
listen en radicaal-socialisten niet mee
gingen. Maar dit verlies aan de uiterste
linkerzijde werd eenigszins vergoed
doordat 29 leden der middenpartij deze
maal met het bloc meestemden.
Tijdens de crisis gaat de regeering
alleen door met de inventarisatie, waar
die zonder bezwaar kan worden onder
nomen.
Te Halluin, in het Noorderdeparte
ment, kwam juist het bevel tot op
schorting van de werkzaamheden inge
val van verzet, op het oogenblik, dat
gendarmes en betoogers op het punt
stonden, een woedend gevecht te be
ginnen. Reeds waren de betoogers in
de kerk begonnen de binnendringende
belegeraars met stoelen, polsstokken en
peper en wat dies meer zij, te bestoken.
Een der ambtenaren was reeds gewond
bij een apotheker binnen gedragen,
toen de blijde tijding kwam dat de
belegeraars den aftocht bliezen.
ENGELAND.
Donderdag stelde in het Lagerhuis
de liberaal Agar-Robartes de tweede
lezing voor van een wetsontwerp ter
verbetering van den toestand der
pachters. Vooreerst bepaalt het, dat
de pachter na het verstrijken van zijn
pacht recht heeft op schadevergoeding
vöor de verbeteringen, die hij aan de
boerderij heeft aangebrachtvoorts kent
het hem schadeloosstelling toe voor
schade, veroorzaakt door wild dat hij
niet dooden mag, geeft het hem meer
bevoegdheid tot het dooden van zooge
naamd grondwild en beperkt het het
recht van den eigenaar op beslaglegging
tot voor een jaar pacht.
Van unionistische zijde werd het
wetsontwerp bestreden, als instellende
7)
Terwijl Rentinck voortging met op de
onverstandigste wijze, de verbeelding van
het onervaren meisje te prikkelen, zoodat
hij waarlijk wijs zou gehandeld hebben,
met vurig om zijne verplaatsing te bidden
(immers hij had, wat vroeger haar geluk
zou zyn, eensklaps in een ramp verkeerd),
had Hugo zijne moeder bezocht.
Daaraan was de zwakke, kreupele
mevrouw van Waren niet gewoon, dat
haar zoon zoo lang weg bleef, en begon
zij met de kantoorbezigheden daarvan de
schuld te geven, bij zijne komst bespeurde
zij aan zijn treurig gelaat, dat er iets
anders gaande was. Die sombere blik
echter schokte haar gemoed des te sterker,
daar hij in den regel zoo vroolijk, zoo
opbeurend was.
Ja, Hugo was altijd opgeruimd bij zjjne
moeder, hij was het zelfs dan, wanneer
hij voor zich zelf geen reden tot
vreugde had. Hij had het zich reeds
spoedig na zijns vaders dood tot plicht
gesteld, toen hij bespeurde hoezeer het
zenuwachtige gestel der arme weduwe
dooi smart werd ondermijnd.. Hij had
het zich ten plicht gesteld, wat meer
zegt, hij had dien plicht weten te ver
vullen, ofschoon hij zelf in den aanvang
gekromd ging onder het juk der fatsoenlijke
armoede, zonder nog iets te kunnen
verdienen, ofschoon ook zijn hart nog
bonsde bij het herdenken eens vaders,
dien hij innig liefhad. Thans echter
kon hij zich niet goed houden, en dikwijls,
zeer dikwijls keerde hij het hoofd van
haar af, om zijne tranen te verbergen.
Vergeefsche poging
„Hugo," begon mevrouw van Waren,
met nauw hoorbare stem, „wat scheelt
er toch aan Een zachte en droge
kuch verhinderde haar een oogenblik
voort te gaan. Het was de gewone
uitwerking van het minste zelfs, wat
haar ouaangenaam aandeed. De jongeling
schrikte, toen hij de treurige uitwerking
van zijn somberheid op haar bespeurde,
en antwoordde luchtig
„Mij niets, moeder, hoe komt u daar
aan Treurige toestand, waarin men
toch zoo vaak vervalt, van te moeten
veinzen, tegenover hen die wij liefhebben.
„Ach, verberg mij toch niets, lieve
Hugo! Toe, spaar mij nu niet, onzeker
heid is het erg3te van alles, spreek, wat
scheelt er aan
„Moederlief, vraag er maar niet naar,
het is kinderachtig, niets anders dau
kinderachtigheid."
„Schaam u niet voor mij, Hugo, ik
wischte immers reeds de tranen weg,
toen je nog geheel een kind waart."
Hij bloosde en moeielijk verstaanbaar
een tweehoofdig eigenaarschap. Een
paar arbeiders vonden dat het wetsont
werp niet ver genoeg gaat ter bescher
ming van den pachter, maar keurden
het als een stap in de goede richting
goed. De regeering verklaarde 't met
het beginsel der wet eèns te zijn. Met
332 tegen 77 stemmen werd de tweede
lezing aangenomen.
Een geding wegens verbreking van
trouwbelofte, door een vrouw tegen
een man ingebracht, komt in Engeland
veel voordoor een man tegen een
vrouw is 't zeldzaam. Zoo'n geval werd
Vrijdag te Londen voor den rechter
behandeld. Een zekere Bull, die les
geeft in schilderen, raakte verloofd met
een zijner dames-leerlingen, een meisje
met geld. Op haar verlangen sloot hij
zijn lessen, omdat hij meest dames-leer
lingen had. Tijdens de verloving kwam
het tot een twist over geldzaken. Buil
wilde dat het geld van zijn aanstaande
in het huwelijk ook voor hem toeganke
lijk zou zijn. Het meisje maakte de
verloving af, en nu eischte Buil schade
vergoeding, omdat hij voor haar zijn
lessen gesloten had. Zijn eisch werd
afigewezen.
SPANJE.
Het nieuws uit Algeciras is opge
warmde Kost. Men is daar wel ver
baasd over de crisis in Frankrijk. Is
dit nu een tijd voor een crisisvragen
de heeren. Dat lijkt ons een vrij on-
noozele vraag. Meenen de leden der
Marokkaansche conferentie, dat de
wereld stil kan staan gedurende zoo
veel maanden als het hun belieft over
stiet hij de woorden er uit„achm.maa
mijnheer Rentinck gaat naar den Haag
wonen, dat is alles.
Waarschijnlijk verkeerde hij in de
onderstelling, dat zijne moeder de aan
leiding zijner droefheid eene kleinigheid
zou noemen, hoe toch verklaren wij
anders die schaamte, nu hij eindelijk als
het ware genoodzaakt is, voor den dag
te komen Hij dwaalde echter. Mevrouw
van Waren begreep zijne droefheid vol
komen. Wel had hij haar zijne liefde
voor Agnes evenmin bekend, als het
meisje te kennen had gegeven, dat zij
hem beminde, maar och, zoo ergens, hier
was dat onnoodig geweest, en wat iedereen
in het dorp die zien wou had kunnen
zien, was geen geheim voor de moeder
gebleven. Ook ontstelde zij althans niet
minder dan hij, en zij vroeg met een
gelaat alsof zij eensklaps de tijdiug van
een ontzettend ongeluk had vernomen
„is dat zeker
„Zeker nog niet.neen.mijnheer
Rentinck sprak nog maar van een los
plan.neen, het is niet zeker nog,
moederriep hij haastig, alsof hij haar
troosten moest.
„Ach, mijn zoon sprak zij, „ik houd
zooveel vau Agues, omdat zij u zoo lief
is, maar met zelden komt een twijfel
bij mij op, of zij uwer wel waard zou
zijn. Was zij er blijde om, dat zij naar
den Haag zou gaan
„Neenstamelde hij, sterk blo-
beuzelingen te praten zonder vertier
te komen
ITALIË.
Het automobielongeluk, waarbij de
echtgenoote van den opperstalmeester,
markies Oorsini-Lajatico, Woensdag het
leven heeft gelaten, was niet de schuld
van den chauffeur, maar de markies
bestuurde zelf den wagen toen deze
op den weg van Casilina, 14 K.M., van
Rome bij de brug des Doods omviel.
De markiezin was een geboren prinses
Louise Barberini Colonna de Seiarra
en 62 jaar oud. Zij viel met het hoofd
op een steen en overleed aan de op
gedane hersenschudding.
Koning Victor Emmanuel en koningin
Elena begaven zich op het hooren der
ramp terstond naar de plaats des on-
heils en omhelsden daar den wanhopi-
gen weduwnaar, die er evenals de
chauffeur met eenige wonden is afge
komen.
NOORWEGEN.
Volgens een bericht over de sneeuw-
storting op de Lofoden zijn er 20 dooden
onder de sneeuw vandaan gehaald en
40 gewonden2 man worden er nog
vermist. Van de gewonden zullen er
echter verscheiden het leven bij laten.
De slachtoffers zijn visschers, die in
kleine houten hutten woonden. De
winter is voor de visschers op de west
kust van Noorwegen bitter zwaar ge
weest. Reeds zijn er, meest door storm
een kleine 35D omgekomen.
CHINA.
De Politische Correspondenz meldt
Het Chineesche gezantschap te
zende, „neen.toen zij het vernam
althans niet
„Hugo, lieve Hugo, wat zou er van u
worden, als zij u ontviel
De jongeling zweeg. Hij schrikte op
door het kuchen der moeder.
Toen hij haar wat water had gegeven,
zoodat zij weder bedaard was, had hij
zich zeiven ook geheel overwonnen. Hij
greep hare beide handen, en zag haar
vol gevoel aan. Eindelijk hernam hij
zacht, bijna vleiend: „waarom zou zij
mij niet ontvallen Staat zij mij niet
in dén weg, orn u tol steun te ziju iJ
Heeft God mij niet hier aan uwe zijde
geplaatst, om u te ondersteunen Moeder,
lief, u kan ik toch niet verlaten als
Agnes van hier gaat, zoo zie ik daarin
den vinger van den hemelschen Vader,
die wil dat ik mij enkel aansluit aan
haar, wie ik mijn leven verschuldig 1
beu. Aan uw hart zou ik troost zoeken
en vinden. Kom, laat ons bemoedigd
de toekomst ingaan, en nu liever ons
boek weêr openslaan, dan ons te verdiepen
in allerlei onzekerheden, die alleen strek
ken kunnen om ons krank te maken."
Een kwartier daarna zou meu een
schetsje kunnen teekenen, waaraan het
alweder niet aan poëzy zou falen, evenmin
als toen wij die beide figuur..] s buiten
zagen, beschenen door de avoudzon.
Thans zou het kleine vertrekje en het
lamplicht ons huisselijkheid toeroepen
huisselijkheid, dat woord, dat poëzij voor