HUB MED Al ODE' No. 97. tf oensdag 14 Maart 1906. -2i< Jaar". Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwseh-Vlaanderen. F. DIELEMAN, Buitenland. F E UI L L ET O N. (.01 IS VYf. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrjjdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. FRANKRIJK. Rouvier is Woensdag gevallen door de verwerping van de motie-Peret. Het merkwaardige van deze stemmnig was, dat de meerderheid, die het minis terie omver wierp samengesteld was uit kamerleden van rechts, links en middenin. Ziehier de verdeeling der stemmen. Tegen de motie van ver trouwen in het ministerie-Rouvier heb ben gestemd39 socialisten van de vereenigde partij, 7 onafhankelijke socialisten, 56 radicaal-socialisten, 51 leden van de middenpartij, 27 nationa listen, 87 van de rechterzijde. Vóór de motie-Peret hebben gestemd 4 on afhankelijke socialisten, 143 radicalen en radicaal-socialisten (van deze laatste gröep een dertigtal), 50 leden van de andere groepen der linkerzijde de mocratische unie of democratische lin kerzijde 29 van de. middenpartij en 8 nationalisten. Alzoo267 tegenstemmers en 234 voorstemmers. Dat de meerderheid, die Rouvier ten val bracht zoo klein was, ondanks de veelkleurigheid, wordt duidelijk, als men bedenkt, dat de leden van het aloude bloc Combes, op de socialisten en deels de radicaal-socialisten na, ge stemd hebben vóór Rouvier. Dat het aloude bloc Rouvier niet heeft kunnen houden, komt omdat ruim 100 socia listen en radicaal-socialisten niet mee gingen. Maar dit verlies aan de uiterste linkerzijde werd eenigszins vergoed doordat 29 leden der middenpartij deze maal met het bloc meestemden. Tijdens de crisis gaat de regeering alleen door met de inventarisatie, waar die zonder bezwaar kan worden onder nomen. Te Halluin, in het Noorderdeparte ment, kwam juist het bevel tot op schorting van de werkzaamheden inge val van verzet, op het oogenblik, dat gendarmes en betoogers op het punt stonden, een woedend gevecht te be ginnen. Reeds waren de betoogers in de kerk begonnen de binnendringende belegeraars met stoelen, polsstokken en peper en wat dies meer zij, te bestoken. Een der ambtenaren was reeds gewond bij een apotheker binnen gedragen, toen de blijde tijding kwam dat de belegeraars den aftocht bliezen. ENGELAND. Donderdag stelde in het Lagerhuis de liberaal Agar-Robartes de tweede lezing voor van een wetsontwerp ter verbetering van den toestand der pachters. Vooreerst bepaalt het, dat de pachter na het verstrijken van zijn pacht recht heeft op schadevergoeding vöor de verbeteringen, die hij aan de boerderij heeft aangebrachtvoorts kent het hem schadeloosstelling toe voor schade, veroorzaakt door wild dat hij niet dooden mag, geeft het hem meer bevoegdheid tot het dooden van zooge naamd grondwild en beperkt het het recht van den eigenaar op beslaglegging tot voor een jaar pacht. Van unionistische zijde werd het wetsontwerp bestreden, als instellende 7) Terwijl Rentinck voortging met op de onverstandigste wijze, de verbeelding van het onervaren meisje te prikkelen, zoodat hij waarlijk wijs zou gehandeld hebben, met vurig om zijne verplaatsing te bidden (immers hij had, wat vroeger haar geluk zou zyn, eensklaps in een ramp verkeerd), had Hugo zijne moeder bezocht. Daaraan was de zwakke, kreupele mevrouw van Waren niet gewoon, dat haar zoon zoo lang weg bleef, en begon zij met de kantoorbezigheden daarvan de schuld te geven, bij zijne komst bespeurde zij aan zijn treurig gelaat, dat er iets anders gaande was. Die sombere blik echter schokte haar gemoed des te sterker, daar hij in den regel zoo vroolijk, zoo opbeurend was. Ja, Hugo was altijd opgeruimd bij zjjne moeder, hij was het zelfs dan, wanneer hij voor zich zelf geen reden tot vreugde had. Hij had het zich reeds spoedig na zijns vaders dood tot plicht gesteld, toen hij bespeurde hoezeer het zenuwachtige gestel der arme weduwe dooi smart werd ondermijnd.. Hij had het zich ten plicht gesteld, wat meer zegt, hij had dien plicht weten te ver vullen, ofschoon hij zelf in den aanvang gekromd ging onder het juk der fatsoenlijke armoede, zonder nog iets te kunnen verdienen, ofschoon ook zijn hart nog bonsde bij het herdenken eens vaders, dien hij innig liefhad. Thans echter kon hij zich niet goed houden, en dikwijls, zeer dikwijls keerde hij het hoofd van haar af, om zijne tranen te verbergen. Vergeefsche poging „Hugo," begon mevrouw van Waren, met nauw hoorbare stem, „wat scheelt er toch aan Een zachte en droge kuch verhinderde haar een oogenblik voort te gaan. Het was de gewone uitwerking van het minste zelfs, wat haar ouaangenaam aandeed. De jongeling schrikte, toen hij de treurige uitwerking van zijn somberheid op haar bespeurde, en antwoordde luchtig „Mij niets, moeder, hoe komt u daar aan Treurige toestand, waarin men toch zoo vaak vervalt, van te moeten veinzen, tegenover hen die wij liefhebben. „Ach, verberg mij toch niets, lieve Hugo! Toe, spaar mij nu niet, onzeker heid is het erg3te van alles, spreek, wat scheelt er aan „Moederlief, vraag er maar niet naar, het is kinderachtig, niets anders dau kinderachtigheid." „Schaam u niet voor mij, Hugo, ik wischte immers reeds de tranen weg, toen je nog geheel een kind waart." Hij bloosde en moeielijk verstaanbaar een tweehoofdig eigenaarschap. Een paar arbeiders vonden dat het wetsont werp niet ver genoeg gaat ter bescher ming van den pachter, maar keurden het als een stap in de goede richting goed. De regeering verklaarde 't met het beginsel der wet eèns te zijn. Met 332 tegen 77 stemmen werd de tweede lezing aangenomen. Een geding wegens verbreking van trouwbelofte, door een vrouw tegen een man ingebracht, komt in Engeland veel voordoor een man tegen een vrouw is 't zeldzaam. Zoo'n geval werd Vrijdag te Londen voor den rechter behandeld. Een zekere Bull, die les geeft in schilderen, raakte verloofd met een zijner dames-leerlingen, een meisje met geld. Op haar verlangen sloot hij zijn lessen, omdat hij meest dames-leer lingen had. Tijdens de verloving kwam het tot een twist over geldzaken. Buil wilde dat het geld van zijn aanstaande in het huwelijk ook voor hem toeganke lijk zou zijn. Het meisje maakte de verloving af, en nu eischte Buil schade vergoeding, omdat hij voor haar zijn lessen gesloten had. Zijn eisch werd afigewezen. SPANJE. Het nieuws uit Algeciras is opge warmde Kost. Men is daar wel ver baasd over de crisis in Frankrijk. Is dit nu een tijd voor een crisisvragen de heeren. Dat lijkt ons een vrij on- noozele vraag. Meenen de leden der Marokkaansche conferentie, dat de wereld stil kan staan gedurende zoo veel maanden als het hun belieft over stiet hij de woorden er uit„achm.maa mijnheer Rentinck gaat naar den Haag wonen, dat is alles. Waarschijnlijk verkeerde hij in de onderstelling, dat zijne moeder de aan leiding zijner droefheid eene kleinigheid zou noemen, hoe toch verklaren wij anders die schaamte, nu hij eindelijk als het ware genoodzaakt is, voor den dag te komen Hij dwaalde echter. Mevrouw van Waren begreep zijne droefheid vol komen. Wel had hij haar zijne liefde voor Agnes evenmin bekend, als het meisje te kennen had gegeven, dat zij hem beminde, maar och, zoo ergens, hier was dat onnoodig geweest, en wat iedereen in het dorp die zien wou had kunnen zien, was geen geheim voor de moeder gebleven. Ook ontstelde zij althans niet minder dan hij, en zij vroeg met een gelaat alsof zij eensklaps de tijdiug van een ontzettend ongeluk had vernomen „is dat zeker „Zeker nog niet.neen.mijnheer Rentinck sprak nog maar van een los plan.neen, het is niet zeker nog, moederriep hij haastig, alsof hij haar troosten moest. „Ach, mijn zoon sprak zij, „ik houd zooveel vau Agues, omdat zij u zoo lief is, maar met zelden komt een twijfel bij mij op, of zij uwer wel waard zou zijn. Was zij er blijde om, dat zij naar den Haag zou gaan „Neenstamelde hij, sterk blo- beuzelingen te praten zonder vertier te komen ITALIË. Het automobielongeluk, waarbij de echtgenoote van den opperstalmeester, markies Oorsini-Lajatico, Woensdag het leven heeft gelaten, was niet de schuld van den chauffeur, maar de markies bestuurde zelf den wagen toen deze op den weg van Casilina, 14 K.M., van Rome bij de brug des Doods omviel. De markiezin was een geboren prinses Louise Barberini Colonna de Seiarra en 62 jaar oud. Zij viel met het hoofd op een steen en overleed aan de op gedane hersenschudding. Koning Victor Emmanuel en koningin Elena begaven zich op het hooren der ramp terstond naar de plaats des on- heils en omhelsden daar den wanhopi- gen weduwnaar, die er evenals de chauffeur met eenige wonden is afge komen. NOORWEGEN. Volgens een bericht over de sneeuw- storting op de Lofoden zijn er 20 dooden onder de sneeuw vandaan gehaald en 40 gewonden2 man worden er nog vermist. Van de gewonden zullen er echter verscheiden het leven bij laten. De slachtoffers zijn visschers, die in kleine houten hutten woonden. De winter is voor de visschers op de west kust van Noorwegen bitter zwaar ge weest. Reeds zijn er, meest door storm een kleine 35D omgekomen. CHINA. De Politische Correspondenz meldt Het Chineesche gezantschap te zende, „neen.toen zij het vernam althans niet „Hugo, lieve Hugo, wat zou er van u worden, als zij u ontviel De jongeling zweeg. Hij schrikte op door het kuchen der moeder. Toen hij haar wat water had gegeven, zoodat zij weder bedaard was, had hij zich zeiven ook geheel overwonnen. Hij greep hare beide handen, en zag haar vol gevoel aan. Eindelijk hernam hij zacht, bijna vleiend: „waarom zou zij mij niet ontvallen Staat zij mij niet in dén weg, orn u tol steun te ziju iJ Heeft God mij niet hier aan uwe zijde geplaatst, om u te ondersteunen Moeder, lief, u kan ik toch niet verlaten als Agnes van hier gaat, zoo zie ik daarin den vinger van den hemelschen Vader, die wil dat ik mij enkel aansluit aan haar, wie ik mijn leven verschuldig 1 beu. Aan uw hart zou ik troost zoeken en vinden. Kom, laat ons bemoedigd de toekomst ingaan, en nu liever ons boek weêr openslaan, dan ons te verdiepen in allerlei onzekerheden, die alleen strek ken kunnen om ons krank te maken." Een kwartier daarna zou meu een schetsje kunnen teekenen, waaraan het alweder niet aan poëzy zou falen, evenmin als toen wij die beide figuur..] s buiten zagen, beschenen door de avoudzon. Thans zou het kleine vertrekje en het lamplicht ons huisselijkheid toeroepen huisselijkheid, dat woord, dat poëzij voor

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1906 | | pagina 1