i\u ij i3 u lI U
EINEBOED AL GOED.
No. 95.
Woensdag 7 Maart 1906.
21 e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMM,
Buitenland.
FEÜ1LLET O N._
i i i l
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Ad verten tiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
Uit het departement van de Boven-
Loire komen weer berichten van on
lusten bij de boedelbeschrijvingen. Te
Saint-Maurice-de-Lignon was de weg
versperd met groote boomen, de gen
darmes werden met steenen ontvangen
en de ambtenaren hebben voor den
regen van steenen moeten wijken.
Te Cussac werden het rijtuig van
den ontvanger der registratie en de
gendarmes staande gehouden en met
groote hoeveelheden asch bemorst.
Te Présailles werd de ontvanger
aangevallen door een troep wilde be-
toogers onder aanvoering van twee
geestelijken. Met moeite hebben de
gendarmes hem bevrijd.
Te Recharinges gelukte het een bende
van een paarhonderd man, met knup
pels en hooivorken gewapend, onder
aanvoering ook hier van twee geestelij
ken, den ontvanger der registratie en
de gendarmes door hun dreigende hou
ding buiten het dorp te houden.
Te Morfitiers in Ardèche is de ont
vanger gevaarlijk aan het hoofd gewond
met een steen. De burgemeester, die
hem te hulp kwam, is ook gewond.
Te Marseille en omstreken zou 1
Maart de boedelbeschrijving aanvangen,
maar de ambtenaren moesten overal
onverrichterzake terugkeeren. Men
kan zich hier dus voorbereid houden
op vele belegeringen van kerken in
de komende dagen.
Het verzet tegen de boedelbeschrij-
6)
Het was alsof het weemoedige gevoel
weldadig op hem werkte, thans toch
werd elk plekje opgezocht, waar hij met
haar had gewandeld, elk boompje, elk
hutje waarover zij te zamen hadden
gekeuveld. Hij gevoelde zich zóó een
zaam, alsof Agues reeds was vertrokken.
Weder verviel hij in zijne overpeinzingen,
toen hij eensklaps getroffen werd door
hare gestalte Droomde hij of waakte
hij.Neen zij was het wel, wandelende
met haar vader. Wonder was het zeker
niet, want hij wist dat zij zouden gaan
wandelen, maar hij had zoo weinig
gedachte dit paar thans hier te zien, dat
hij werkelijk geschrokken was.
Wat zou hij doen Naar hen toe
gaan Waarom niet Was hij niet
altijd even vriendelijk door beiden ont
vangen geworden Wat kon hem dan toch
terughouden Zij naderden hem, doch,
doordien hij onder de schaft w der eiken
zat, en vader en dochter druk in gesprek
waren, viel hij minder in het oog. Zij
waren vroolijk en het hinderde hem.
Rentincks schaterlach weêrgalmde door
de bosschen. Het was een wanklank in
Hugo's oor. Nimmer heeft de toon van
ving is niet minder hevig in denkleine
plaatsen dan te Parijs.
Koning Alfonso wordt in de komende
week te Versailles verwacht, waar
Ena van Battenberg ook komt.
Zoo zouden koning Eduard en Alfonso
tegelijkertijd in Frankrijk vertoeven
en het heet, dat Alfonso den koning
van Engeland persoonlijk om de hand
van zijn nicht zal komen vragen.
Daarna zou de overgang van kerk naar
kerk van de prinses plaats hebben.
ENGELAND.
Van de plannen van koning Eduard,
die nu al in Frankrijk is,, heet't verder,
dat hij denkelijk een maand te Biarritz
blijft en dan nog een maand op de
Middellandsche Zee varen gaat. Op
dien kruistocht, vermoedt men, zal hij
keizer Wilhelm ontmoeten.
Naar het heet, is er over den over
gang van prinses Ena van Battenberg
naar de R. K. kerk verschil van meening
tusschen den koning van Engeland
en de koningin-moeder van Spanje.
Deze wenscht, dat 't voor het huwelijk
zal gebeuren, koning Eduard er na.
Een nieuwe kruiser, die voor de
Spaansche vloot gebouwd wordt, zal
Reina Ena heeten.
SPANJE.
De Magyar Nemzet, een blad van
Boedapest, dat in nauwe verstandhou
ding staat tot de Oostenrijksche regee
ring, maakt melding van de stappen
die aan Oostenrijk worden toegeschre
ven ten aanzien van de Marokkaansche
dien man hem zoo plat toegeschenen als
nu. Zij schijnen het heuveltje, waarop
hij gezeten is, te willen beklimmen.
Wat doet de jongeling? Wachten tot
dat zij zich op dezelfde bank zullen
nederzetten Neen daar is eene inwen
dige stem die hem toeroept//vertoon u
thans niet aan haar, uw somber gelaat
zou al te sterk contrasteeren tegen hare
levenslustige blikkenhijsluiptzachtkens
door het dikke woud naar beneden, om
niet gezien te worden. Zijn hart trekt
naar zijne moeder, hij ijlt naar haar
Wij zullen, alvorens hem daar te
volgen, een weinig van het gesprek
opvangen, dat tusschen de personen, die
thans het tooneel op den heuvel hebben
betreden, wordt gevoerd.
Rentinck had eerst tot zijn leedwezen
bespeurd, dat Agnes stil en afgetrokken
was, hij had daarop alle moeite gedaan
om haar op te vroolijken, en veel verhaald
van de vermakelijkheden, die de Hofstad
oplevert. Zij had daar wel ooren' naar,
maar toch de bedenking gemaakt, dat,
daar zij in al dien tijd dat men in Bosch-
en-beek had gewoond, den Haag nog
nooit eens had bezocht, het meer dan
waarschijnlijk was, dat, als men eenmaal
daar woonde, het dorpje -vel geheel zou
worden vergeten, en toen de vader daarop
antwoordde, //dat het wel mogelijk was,
daar men in 's Hage werkelijk om een
gat als Bosch-en beek moeielijk denken
kon, toen sprak het meisje op gevoelvollen
kwestie. Het blad zegt, dat Oostenrijk-
Hongarije inderdaad bij de Duitsehe
regeering heeft aangeklopt en zijn be
middeling heeft aangeboden om Duitsch-
land en Frankrijk nader bij elkaar te
brengen. De Magyar Nemzet noemt
het bericht van de Aurore over Oosten-
rijk's tusschenkomst onjuist. De Aurore
zeide, dat Oostenrijk het gevoelen van
Frankrijk deelt en dat het voorstel,
door Oostenrijk aan Duitschland gedaan,
afgewezen zou zijn. Integendeel, zegt
het Pester blad, het is niet onmogelijk,
dat Duitschland de voorstellen, die
Oostenrijk in samenwerking met een
derde macht te Algeciras heeft uitge
werkt, maakt tot een voorwerp van
ernstige overweging, verondersteld al
tijd, dat deze voorstellen voor Frankrijk
geen monopolie vestigen en dat zij niet
in strijd komen met het beginsel der
gelijkheid van elke mogendheid in
Marokko, en met het beginsel van de
open deur.
ZUID-AFRIKA.
Op een feestmaal te Johannesburg
heeft Lord Selborne de Boeren geprezen.
Zij dragen hun kostbare karakterschat-
ten aan het Britsche Rijk by, nl. ge
duld en eenheid. De Engelschen moesten
van de boeren leeren, dat eenheid een
volk groot maakt. Door een mengeling
van de deugden van Boeren en Britten
zou er nog eens een grootsch volk van
Zuid-Afrika ontstaan. Dat is de taal,
die de Boeren liever zullen hooren
dan den bitteren aanval vanLordMilner.
De Afrikaanders in de Kaapkolonie
doen moeite de rebellen, die op het
toon, //dat zy zeker wist nimmer dat
lieve plekje, waar zoo velen wonen die
haar dierbaar zijn, te kunnen vergeten
maar hij had daarover heen geschertst,
van de Haagsche jongelingen beschrij
vingen gegeven, die wel niet hare sym
pathie, maar toch haar lachlust opwekten,
en zoo had het gesprek een tamelijk
luidruchtig karakter aangenomen, toen
ze zóó zeer het poëtische zitje waren
genaderd, dat Hugo meende de vlucht te
moeten nemen.
Voor Rentinck had er altijd een
gegronde reden bestaan, waarom hij in
vele jaren zijne familie in de Residentie
niet had bezocht. Hij wachtte steeds op
eene invitatie en die uitnoodiging was
nimmer verschenen. Stelselmatig had
men dit vermeden, immers men vreesde
altijd te zeer, van het lastige lid iets
minder aangenaams te zullen vernemen,
om zijn gezelschap juist te zoeken. Bij
Agnes, voor wie alles wat zij zien zou,
nieuw was, had hij dus het veld ruim,
om haar een fraai verschiet voor te
spiegelen.
//Kijkriep de vader, wijzende op
het schilderachtige meertje, //verbeeld-je
dat wij in het Haagsche bosch zijn. De
heuvel waarop wij zitten, is de tent, dat
wil zeggen dat in plaats dat wij er alleen
zijn, honderde jonge dames en dus
natuurlijk ook honderde jonge heeren
om ons heen krioelen. De muziek van
de grenadiers, het beroemdste corps van
eind van 1902 voor vijf jaar van hun
kiesrecht beroofd werden, vóór het
verstrijken van dien tijd op de kiezers
lijsten te brengen. De lyst wordt nl.
eens om de twee jaar opgemaakt, en
dat gebeurt in het begin van 1907. Zij
zouden dus moeten wachten tot 1909.
Aangezien er intusschen een verkiezing
valt, zouden de rebellen feitelijk tien,
in plaats van vijf jaar geen kiesrecht
hebben.
RUSLAND.
Admiraal Nebogatof heeft in de
Russische pers een uitvoerig verhaal
gegeven van zijn nederlaag bij Tsoes-
jima en in verband daarmee van de
uitrusting zijner vloot.
In Januari 1905 wees admiraal Birilef
er in een bijeenkomst van marine-des
kundigen op, dat er versterkingen
moesten worden gezonden aan Noboga-
tofs eskader, omdat de Japansche ar
tillerie toen in een zeer slechten toe
stand verkeerdeals Rozjestwensky
zulke versterking kreeg, kon hij de
Japansche vloot met alle kans op succes
aanvallen. Behalve dit derde eskader
zou er een vierde worden uitgezonden,
bestaande uit de kruisers Pamyat Azowa
en Admiraal Kornilof. Eerstgenoemd
schip was niets waardhet is een
vaartuig van 6000 ton uit het jaar
1888 en zonder dubbele bodem. Ad
miraal Nebogatof had geen keus ten
aanzien van zijn officieren en equipages;
over de benoemingen der officieren
gingen drie afzonderlijke lichamen en
het gebeurde vaak, dat een officier op
twee schepen tegelijk werd benoemd.
ons heele land, laat zich hooren. Dat.
watertje daar voor ons, is een groote
vijver, en overal in de ronde ziet men
tusschen de boomen de prachtigste toiletten
uitkomen. Dat 's anders dan hier, hé,
kindzeg niet dat je zoo'n leven niet
bevallen zou, waarachtig Bosch-en-beek
was vergeten in minder dan een etmaal
nu, kijk niet zoo ongelukkig senti
menteel, je weet immers wel, dat ik je
zoo gaarne met vroolijke kijkers zie;
enfin, ook dat zal anders worden, als we
daar zijn 1 Ja, kind, dan zal ik eerst
in staat zijn alles voor je te doen
's morgens als ik maar tijd heb, in het
bosch of naar Scheveuingen, 's avonds
naar de opera of naar een bal, zeg dat
je er niet naar verlangen zou Kindlief,
als je er werkelyk tegen zoudt hebben,
ik bleef hier, maar je kunt er niet tegen
hebben, het leven is er al te goed!"
Werkelijk was Agnes reeds overspannen
door de overstelpende welsprekendheid
van Rentinck. De treurigheid, bij de
gedachte van haar dorpje te moeten
verlaten, had reeds plaats gemaakt voor
een gevoel van onweerstaanbaar verlangen
naar de nieuwe woonplaats. Zij wilde
die wereld kennenzij wilde meer, zij
had eene geheime hoop daarin te zullen
schitteren. Een koortsige gloed overdekte
hare wangen, misschien te sterker aange
blazen door den strijd, die toch in haar
binnenste woelde, bij de gedachte aan
Hugo en al wat zij lief had.
