\o. 89.
2ie Janrg.
Woensdag 14 Februari 1906.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. 1HELEMAX,
Buitenland.
Binnenland.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; tranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
De Vossische Ztg. komt in een hoofd
artikel onder het opschrift„Indien
de conferentie mislukt" tot deze slotsom
De zwartgallige opvatting dat een
mislukking van de beraadslagingen van
de conferentie te Algeciras zeker is en
tot een oorlog zal leiden, mist allen
grond. Duitschland zal den oorlog niet
beginnen, en wij zijn overtuigd dat
Frankrijk dat evenmin zal doen. En
moet men, wat nog niet vaststaat, de
oplossing van het complex van vraag
stukken welke men alle te zamen de
Marokkaansche kwestie noemt, grooten-
deels uitstellen, dan is dat evenmin een
ongeluk voor Europa als voor Frankrijk.
Het zal blijken, wat men toch al wist,
dat Delcassé's politiek door en door
verkeerd was. Maar is de kalmte .terug
gekeerd en het tijdelijke wantrouwen
weggenomen dan zullen er ook middelen
en wregen te vinden zijn, om een
volledige overeenstemming tusschen
Duitschland en Frankrijk over het
Sjeriflaansche rijk tot stand te brengen.
FR4NKRIJK.
De verdedigers van de Saint-Sympho-
rien, te Versailles hebben, al enkele
uren nadat zij overmeesterd waren,
voor den rechter gestaan. Zes van hen
zijn meteen veroordeeld. Zij moeten
hun onbezonnenheid wel zwaar boeten.
Een meneer Bosquet du Hamel heeft
2 jaren gevangenis en 500 frank boete
gekregen, Bernard de Vezin dit is
de man, die, volgens eigen bekentenis,
den prefect van Seine-et-Oise met een
stoel tegen het hoofd heeft geraakt
ook 2 jaren gevangenis en 500 frank
boete. Pierre Marchand een jaar ge
vangenis en 500 frank boete, Benjamin
Toulaz en Pierre Maistre, beiden zes
maanden gevangenis en 200 frank boete.
Henri Brière ten slotte, de geestelijke
die aan deze woeste betooging heeft
meegedaan, een maand gevangenis en
200 frank boete.
De betoogers stonden op de gaanderij,
die om het orgel loopt en van daar uit
hebben zij Donderdag de politie bestookt,
die de kerk binnenkwam. De politie
agenten waren aanvankelijk natuurlijk
in zeer ongunstige positie tegenover de
„geloovigen" in hun hooge schans.
Zoolang er geen vuurwapenen worden
gebruikt heeft het veel voor, hooger
te staan dan zijn tegenstander in het
gevecht. Met hun sabels konden de
agenten niets tegen de steenen en
stoelen uitrichten, waarmee zij van
boven werden bestookt. De agenten
hebben ten slotte overwonnen, door zich
van dezelfde wapenen te bedienen als
hun vijanden. Zij hebben stoelen ge
nomen. Een stoel was het meest ge
schikte wapen. Het is tegelijkertijd
aanvals- en verdedigingswapen. Stoelen
en steenen die van boven kwamen
vliegen stuitten op de zitting en de
pooten van den opgeheVen stoel af, als
op een „taaie schilt". Zoo gewapend
waren de agenten onverwinnelijk. Toch
hebben acht agenten bij het bestormen
van de orgelgaanderij nog wonden op-
geloopen.
Om in de geschiedenis voorbeelden
te vinden van een reeks gewelddadige
tooneelen juist in katholieke kerken,
moet men teruggaan tot den beelden
storm. Toen waren het de verklaarde
vijanden der katholieke kerk die den
inboedel kwamen verqielen, deze maal
smijten de verklaarde vrienden van de
katholieke kerk den inboedel stuk.
Men is bang dat de boedelbeschrij ving
van de Saint-Louis, een andere Roomsche
kerk in Versailles, evenmin zonder
vechten zal kunnen plaats hebben.
Van de vonnissen, die tegen de betoogers
van de Saint-Symphorieu zijn uitge
sproken, verwacht men dus geen in
voldoende mate afschrikkende werking.
Men heeft gelijk te Versailles geen
hooge verwachtingen te hebben van
die afschrikwekkende werking. Immers,
er zijn nu al ettelijke dozijnen betoogers
naar de gevangenis verwezen en de
berichten van gewelddadige verovering
der kerken door de politie blijven aan
houden. Hier en daar is het verzet
zoo hardnekkig, dat het er naar lijkt,
of de straffen, uitgesproken tegen de
betoogers, hun geloofsgenooten nog aan
moedigen. Die straffen geven iets
ernstigs, iets voornaams aan het geval
Het is per slot schaamachtig, natge
spoten of op zij geworpen te worden
door de dienaren der wet, maar om
der wille van het geloof van zijne
vrijheid beroofd worden, dat is ernst.
Men staat hier voor een moeilijke
vraag van strafrecht. Straffen hebben
vaak een averechtsche werking, waar
de gestraften zich diep verongelijkt
achten als hief. Wat dan Geen of
lage straffen toedienen uit politieke
overwegingen, dat zou toch ook be
denkelijk zijn.
In Frankrijk vindt men er nog al
eens op, dat de wetgever een algemeene
amnestie verleent voor een bepaalde
groep van veroordeelden, maar dat leidt
toch ook weer totschromelijkewillekeur.
Moraal: politieke ij veraars moeten
zorgen dat zij niet voor den strafrechter
komen.
SPANJE.
Uit Algeciras niet veel nieuws. Wij
hebben eenige vrije dagen, seint de
correspondent van de Temps. Aller
aandacht is gericht op Berlijn in af
wachting, dat men daar spreken zal
Deze correspondent heeft het over
de Marokkaansche afgezanten. Die
heeren hebben over economische zaken
begrippen die ver van de in Europa
gangbare opvatting afwijken. Zoo b.v.
dat sterke verzet tegen de verlaging
van het uitvoerrecht op landbouwpro
ducten. Het kost de afgezanten van
de andere landen de grootste moeite
de Mooren aan het verstand te brengen
dat de schatkist er bij gebaat zou zijn.
als het uitvoerrecht op voortbrengselen
van den landbouw werd verlaagd.
Gronden, die nu ongebruikt moeten
blijven, omdat de uitvoerrechten zoo
hoog zijn, zouden ontgonnen worden
en belastbaar worden. De toeneming
van den uitvoer zou vergoeden, wat
de fiscus moet missen door de verlaging
van het uitvoerrecht. Van dergelijke
redeneeringen hebben de Marokkanen
nooit gehoord. En gelukt het nog, hen
et overtuigen, dan is men vaak niet
veel verder. De Marokkanen ter con
ferentie voelen zich niet onafhankelijk.
Zij maken den indruk van bevreesd
te zijn voor kuiperijen aan het hof.
Vandaar dat zij uiterst nauwgezet aan
de gegeven orders vasthouden. Wij
zijn gekomen om te handelen over
verhooging der belastingen, niet over
verlaging, dus geen verlaging van het
bestaande uitvoerrecht, al zou dat op
den duur den fiscus ook voordeelig zijn.
Tegen zulk een redeneering is geen
vertoog opgewassen.
De houding van een der Russische
afgezanten in de vergadering van
Woensdag, ten aanzien van het uitvoer
recht op graan, is niet geschikt om een
hoogen dunk te geven van de belange
loosheid der Russische regeering. Niet,
dat andere regeeringen zoo belangeloos
zijn, maar dit is toch wel wat plat
De Russische afgezant kon als vertegen
woordiger van een land dat op groote
schaal graan uitvoert, geen goedkeuring
hechten aan een plan om de uitvoer
rechten op graan van Marokko te
verlagen.
Als de hervorming van Marokko
slaagt, wordt het een mededinger op
de wereldmarkt, dat is niet anders.
Vreest men in Europa die mededinging,
dan is het beter het land stil over te
laten aan den Sultan en zijn oproerige
onderdanen. Komt elke mogendheid,
zooals Rusland nu, met zulke bijzondere
belangen aandragen, dan is het vooraf
zeker, dat er nooit iets van de her
vorming van Marokko terecht kan
komen.
RUSLAND.
Een telegram van Linjewitsj meldt
Den 2den werden te Tsjita 81 soldaten
van een spoorwegbataljon, die zich bij
de oproerlingen hadden aangesloten, in
hechtenis genomen. In den tijd van
3—5 dezer leverden de bewoners der
stad en spoorwegbeambten groote menig
ten wapenen in. In de spoorwegwerk-
plaatsen vonden de troepen blanke
wapens en schiettuig van allerlei aard,
voorts bommen van verschillenden vorm,
helsche machines en honderd pond
schietkatoen. Twintig leiders der op
standelingen zijn in hechtenis genomen.
De rust is te Tsjita zonder bloedver
gieten hersteld.
Admiraal Tsjoeknin, opperbevelheb
ber der Zwarte Zee-vloot, is in zijn
bureau door een onbekende vrouw met
vier schoten zwaar gewond. De daderes
werd door den schildwacht gedood.
besluit van 1 April 1905, worden onder
scheidene bepalingen van dit laatste
verzacht.
De voornaamste daarvan zijn de
volgende
De eisch, dat een localiteit met ver
gunning een oppervlak moet hebben
van ten minste 25 M;. wordt voor
localiteiten in huizen, gebouwd vóór
de inwerking treding van het kon.
besluit, verlaagd tot 20 M2.
Vervallen is voor de vergunning
lokalen en voor de bierhuizen de be
paling, dat, als er maar één buitenwand
is met lichtramen ot glazen deuren,
de diepte van de localiteit niet meer
dan tweemaal de lengte van dien wand
mag bedragen.
Indien een vergunninglokaal of een
lokaal van een bierhuis twee of meer
buitenwanden aan den openbaren weg
heeft, behoeven nietlanger twee wanden,
maar slechts een van lichtramen of
glazen deuren voorzien te zijn.
Vervallen is eveneens, zoowel voor
de vergunninglokalen als voor de bier
huizen, de bepaling, dat het glas van
lichtramen en deuren des Ndaags niet
mag bedekt worden dan met een stof,
welke het daglicht niet belet binnen
te treden.
De bepaling betreffende de ventilatie
is voor de lokalen met vergunning
lichter en voor de bierhuizen veel
lichter gesteld en verlof tot afwijking
er van is mogelijk gemaakt.
De eisch betreffende de hoogte van
de localiteit van bierhuizen is verlaagd
tot 2.65 M. Dr. Kuyper eischte 3 M.
en voor huizen, vóór 1 Mei 1905 ge
bouwd, 2.80 M.
De eisch voor de oppervlakte van
het glas van lichtramen of glazen deuren
is voor de bierhuizen verlaagd en gelijk
gesteld met dien voor localiteiten met
vergunning. (M R. Ct.)
De Drankwet.
In het kon. besluit tot nadere uit
voering van de artikelen 6, le lid, en
35, le lid van de Drankwet, dat in de
plaats treedt van het door Dr. Kuyper
als Minister gecontrasigneerde kon.
Jacht en Visscherjj.
De Commissaris der Koningin in
Zeeland maakt bekenddat de jacht
op houtsnippen 1 Maart, die op water
wild 31 Maart en die op watersnippen
16 April a. s. gesloten wordt en het
weispel op kwartelen van 2 Mei tot
14 Juli geoorloofd zal zijn. De kooi
eenden moeten opgesloten of gehokt
worden van 1 tot en met 30 April en
van 1 Juli tot de opening der jacht op
het waterwild.
De visscherij zal gesloten zijn met
kruisnet en hengel van 16 Maart tot
15 April, met zegen of sleepnet van
16 Maart tot 15 Mei. Gedurende dezen
tijd zal alleen met aalkorven of dobber
met aalhaak naar paling mogen gevischt
worden.
Als liefhebber voor de betrekking
van Commissaris der Koningin in Zee
land noemt de Ai. Ct. jhr. mr. J. H. J.
Quarles van Ufford, referendaris aan
het Ministerie van Buitenlandsche Zaken.
De heer Quarles van Ufford was van
1886—1890 burgemeester van Axel en
in 1889—1890 lid der Prov. Staten van
Zeeland.
