TWEE HUWELIJKEN.
No. 17.
Woensdag 4 Juni 1902.
I8e *laai*^.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h -Vlaanderen.
F. DIELEMAfl,
Bnitenland.
FEUILLETON.
AXËLSC
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 70 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Aüvertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Heel Londen was Zondag in rep en roer
en gaf zich over aan uitbundige vroolijk-
heid, de klokken werden geluid, de volks
liederen uitgeschreeuwd, want er was
vrede. Zaterdagavond haltalf zijn de
vredes-artikelen onderteekend en seinde
Kitchener de overgave der Boeren naar
Londen.
Koning Edward heeft zich gehaast een
proclamatie uit te vaardigen, waarin hij
zijn vreugde betuigt over den vrede en
verder zijn beste wenschen te kennen
geeft voor het welzijn van zijn nieuwe
onderdanen.
De kranten houden zich over bet alge
meen goed, brengen hulde aan de dapper
heid der Boeren, enz. Het orgaan der
oppositie blijft een weinig sceptisch ten
opzichte van de toekomst en vreest, dat
ten opzichte van de Boeren met zal worden
gedaan, wat gedaan moet worden.
De Daily News" zal op dat punt de
eenige wel niet zijn. Vredesbepalinven
zijn altijd hachelijke dingen, omdat er
zooveel afhangt van den geest, waarin zij
worden uitgevoerd. Er is zooveel, dat
niet bepaald kan worden, en zooveel, dat
wel bepaald is, maar vatbaar voor meer
dan een uitleg. Dit geldt overal, maar
ten opzichte van Engeland in het bijzonder.
Engeland heeft een zeer slechte reputatie
ten opzichte van het uitvoeren van be
palingen, en wanneer het zijn naam in
dat opzicht in Zuid-Afrika niet handhaaft,
dan zal het wel zijn, omdat bet begrijpt,
dat het in zijn eigen belang is de Boeren
werkelijk tegemoet te komen. Geschiedt
dit niet, dan heeft men na eenige jaren
34)
IX.
Langzaam wandelde de oude man naar
Crux-Ham, vastberaden de gevolgen van
zijn zwijgen te dragen.
»Het diner is zeker afgeloopen vroeg
bij aan den knecht. «Kan ik Mevrouw
spreken Na langen tjjd gewacht te
hebben verscheen mevrouw eindelijk. De
dominee stond op en boog.
»U verzopht me hier te komen, mevrouw
om over iets, dat u niet opnoemde, te
spreken, maar uit een brie! van uw dochter
aan mijn schoondochter kan ik gemakke
lijk gissen wat hel is.«
Heeft Beatrice geschreven? O wat
moet ik toch met haar doen
»U wilt mij over mijne schoondochter
spreken, niet waar?*
«Jaja O Mijnheer Garland, hoe kon
u zoo iets doen U, een edelman. Ik
was zoo ontstemd en beltedigd dat ik
nauwlijks mjjn ooien kon gelooven toen
Lady Jones het mij vertelde.»
»Wat vertelde zij Wil u het verhaal
nauwkeurig herhalen dan zal ik u zeggen
wat waar is.«
»Zoa'n liet meisje,* vervolgde Mevrouw
natuurlijk weer dezelfde geschiedenis.
Van ae vredesvoorwaarden zelf melden
de Engelsche bladen niets. Vermoedelijk
zijn ze nog al gunstig, omdat ze door al
de gedelegeerddn werden onderteekend.
De «Daily News* meldde, voor het teeke
nen van de vredesvoorwaarden bekend
was, dat de verbanningsproclamatie wordt
ingetrokken, d6n Kaapschen opstandetin
gen dadelijk of eerlang amnestie verleend
en een ruim crediet toegestaan tot her
bouw van de verwoeste boerderijen. En
kele nog onuitgemaakte punten waren
zelfbestuur van de Boeren, behoud van
wapens en paarden, de taalquaestie. Op
de eerste twee punten zou de Regeering
willen toegeven. Ten aanzien van hel 3e
punt zou ze het Afrikaander Hollandscb
gelijk stellen met de Engelsche taal maar
het Nederlandsch uitsluiten.
Wij zullen nu spoedig hiervan wel iets
naders hooren. Dat Engeland belangrij
ke concessies heeft gedaan, is buiten kijf.
Dat blijkt reeds uit de wijze, waarop de
vrede is tot stand gekomen, Vroeger
heette het: onvoorwaardelijke overgave;
het eind is geweest, dat met de Boeren
onderhandeld is over den vreue en,toen
men te Londen eenmaal op het vroegei
onzinnige besluit was teruggekomen, heeft
men ten opzichte van de Boeren -de ge
bruiken der militaire beleefdheid gevolgd,
ja men zou zelfs kunnen zeggen, getracht
op de Boeren een gunstigen indruk te
maken, omdat men zelf hard naar den
vrede verlangde.
LONDEN, 1 Juni. Lord Kitcbonqr sein
de 31 MeiHet document, inhoudende
de voorwaarden van overgave, werd heden-
zonder aan het verzoek van mijnheer
Garland te voldoen. »Zoo'n zacnl, zedig
meisje! Hoe is bet mogelijk. U haar in
huis nemen, u haar hier brengen, om met
mijn dochters om te gaan. Ik ben ver
baasd over u, mjjnheer Garland, u moest
zich schamen.*
«Ik schaam rnjj mevrouw, maar niet
over datgene wat u denkt. Ik schaam mij
omdat ik den moed niet had u al de
treurige omstandigheden van het huwelijk
van mijn zoon mede te deelen en dan aan
u over te laten of u de kennismaking
verlangde voort te zetten. Niet omdat ik
mijn schoondochter wantrouw, of vrees
dat de omgang met Charlotte eenig leed
aan uw dochters zal berokkenen maar
omdat niemand haar, in haar treurige
positie, vriendschap moet aanbieden zonder
alles te weten. Mevrouw Crux, ik ben
de schuldige. Ik vraag u vorgifienis.*
De eenvoudige waardigheid waarmee
hij sprak ontwapende mevrouw.
►Ja wat dat betrelt mijnheer Garland,
het is ook weinig genoeg wat u van ons
weet, ofschoon onze positie in de maat
schappij boven verdenking is. Maar het is
een groot verschil met mevrouw Keith
Garland, die zooals ik verneem een dienst
meisje was op een boerderij waar uw zoon
wel eens kwam, en waar zij zooals al die
soort van menschen doen, haar mooi ge
zichtje als lokaas gebiuikte om den armen
jongen te doen trouwen.*
«Wacht even,* viel mjjnheer Garland
avond te halfelf onderteekend door alle
Öoerengedelegeerden lord Milner en lord
Kitchener.
LONDEN, 1 Juni. De bekendmaking
van de sluiting van den vrede werd door
het volk met zeer groote geestdrift ont
vangen. Aan «Mansion House" werd een
wit plakkaat aangeplakt, waaiop in roode
letters staatDe vrede is afgekondigd.
De lord-mayor verscheen op het balkon en
sprak de menigte toe. De straten zgn vol
menschen die vaderlandsche iiederen zin
gen. De menigte neemt geduiig in aantal
toe. De klokken van de kerken en van
andere gebouwen luiden. Er beerscht
ontzaglijke geestdrift.
LONDEN, 2 Juni. De dagbladen wqzen
met voldoening op het tot stand komen
van den vrede en brengen zoowel lof aan
de Boeren als aan do Britsche soldaten.
De «Standard" karakteriseert den vijand
als den dappersten tegenstander dien ooit
het iot trof de Britsche en koloniale troepen
te ontmoeten.
De «Morning Post" acht het een geluk
kig besluit, dat de Koning kan werden
gekroond op een oogenblik, dat het Keizer-
lijk, waarover Z. M. regeert, sterker is
dan ooit.
De «Daily News" zegt dat een grooter
taak dan de oorlog was voor ons ligt, de
taak om harmonie en geluk te brengen
in het verwoeste land en den Boeren te
toonen, dat wij kunnen uitmunten in den
vrede zoowel als in den oorlog.
Daily Telegraph" zegtHet is goed
voor Engeland, dat toen de crisis ontstond
men die heeft aangegrepen. Wanneer dat
in, «ze heeft hem niet verstrikt. De fout
lag zoowel aan mijn zoon als aan haar.
Hij voelde zich verplicnt haar te trouwen
«Waarom? Goede Hemel, mijnheer
Garland, u wilt me toch niet vertellen
Ze zweeg bedremmeld.
De oude man begreep te laat dat me
vrouw Crux alleen wist dat Charlotte een
dienstmeisje was geweest. Zijn voorbarig
heid speet hem maar het was nu te laat.
«Ik wil u niet misleiden, mevrouw
Ciux en als moeder hebt ge recht op de
ophelderingen die ik kwam geven. Ik had
dat reeds lang moeten doen maar ik dacht
dat de praatjes te Immeridge u reeds
zoudm verteld hebben wat voor mij zoo
Pijnlijk is om aan vreemden te zeggen.
En toch moest het mij geen leed doen
want het dagelijksche leven van mijn
schoondochter toont wat zij nu iszoo
eenvoudig en Dederig, zoo goed en oprecht
dat ik bijna vergeten heb dat zij ooit
De dominee zweeg, de wreede waarheid
wilde hem niet van de lippen. «Tot mijn
spjjt moet ik bekennen dat zij niet alleen
een ongeleeia meisje was maar dat
dat mijn zoon haar verleidde voor hij haar
trouwde.*
«Wat!* liep mevrouw met onverholen
afkeer. «En u was zoo dwaas, zoo on
handig om dat huwelijk goed te keuren
«Ik ben niet verantwoordelijk voor dat
huwelijk want het was gesloten voor ik
het wist. Maar de eenige reden waarom
ik genegen was mijn zoon te verg ven,
later zou z\jn geschied, zou het te laat
geweest zjjn. Het gevaar dat wij hebben
ontmoet en bezworen was een doodelijk
gevaar.
LONDEN, 2 Juni. De «Times" zegt
in een hoofdartikelWij komen uit dezen
oorlog om met vernieuwde geestkracht
onze imperiale zending voort te zetten,
verjongd in het bewustzijn van onze macht
en meer bezield met hoop, dan toen onze
dappere vijanden, die wij thans als onze
medeonderdaDen begroeten, ons dezen oor
log opdrongen.
LONDEN, 2 Juni. De Koning kondigde
de volgende proclamatie aan het volk af:
De Koning ontving het welkom nieuws
van de staking der vijandelijkheden in
Zuid-Afrika met onbegrensde voldoening,
en hij vertiouwt, dat de vrede spoedig
moge gevolgd worden door het herstel van
de welvaart in zijn nieuw grondgebied en
dat de- gevoeligheden, die noodzakelijk uit
dezen oorlog werden geboren, zullen wjj-
ken voor de ernstige samenwerking van
al Zr. Ms. on lerdanen in Zuid-Afrika ter
bevordering van de welvaart van hun
gemeenschappelijk land.
LONDEN, 2 Juni. Het Lagerhuis
was stampvol. Balfour deelde de vredes
voorwaarden mede, die in hoofdzaak de
volgende zijn
Ü9 nog te velde staande burgers stem
men er in toe de wapens neder te leggen
en Koning Edward als souverein te erken
nen. De burgers buiten Zuid-Afrika, die
hiermede instemmen, zullen zoo spoedig
teruggebracht worden als de middelen
was dat bij haar trouwde.* Mevrouw
Crux keek hem met de grootste verbazing
aan.
«Zoo iets heb ik nog nooit gehoord.
Dat is och, zulke dingen gebeuren
iederen dag, wij moeders van zonen, we
weten dat zoo iets gebeuren moet. Het
is e9n treurige zaak maar we kunnen niet
anders doen dan het ongemerkt voorbij
laten gaan en hopen dat de arme jongens
spoedig wijzer zullen worden. Maar om het
geval uit dat oogpunt te beschouwen, te
handelen zooals u hebt gedaan ik her
haal het, 't schijnt mij een groote krank
zinnigheid. Wal zal de wereld van u
zeggen
«Ik heb me die vraag niet eens gesteld.*
«Ik ben moe,* zeide hjj na even ge
zwegen te hebben, «wilt u mij vergunnen
te gaan zitten. Ik zal u niet lang ophouden
en voortaan zullen de bewoners van de
pastoiy en de Hall vreemden voor elkaar
zijn. Zonder de aanhoudende beleefdheid
van uw familie zouden wij nooit iets anders
geweest zijn wat om meer dan een reden
beter was geweest.*
Mijnheer Garland zweeg plotseling, on
willekeurig had hij -veer te veel gezegd.
«Wat bedoelt u Ik wil gaarne weten
wat u met «meer dan een reden bedoelt.*
«Tk had liever gezwegen want het ii
een van die dingen die men het liefst niet
noemt. En het kan nooit weer gebeuren
want op uitdrukkelijk verzoek van mijn
schoondochter zal vooitaan voor ieder lid
