TWEE lüWELUra.
1 JiBJkllJilIj
No. 16.
Zaterdag 31 Mei 1902.
18e Jaurg.
Nieuws- e ii Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
F. DIELEMAV,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor Bblgië 70 cent. Afzonder!. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Ad ver ten tien van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/ 2 maal
Aüvertentiën worden franco ingewacht, uiterlp
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Dat de Minister Balfour in het Lager
huis de behandeling der begrooticg ver
zocht uit te stellen met het oog op de
vredesonderhandelingen, is een feit van
beteekenis. Immers, daaruit blijkt, dat
de viedesonderhandelingen niet alleen van
ernstigen aard zijn, maar ook, dat zij reeds
een eind zijn gevorderd anders zou zulk
een besluit door de Regeering niet ge
nomen zjjn. En bet zou met de onder
handelingen niet goed kunnen staan, indien
van Boerenzijde niet het beginsel van
onafhankelijkheid was prijsgegeven. Indien
de Boereu op dit groote punt hebben toe
gegeven, is het Diet waarschijnlijk, dat er
struikelblokken zullen blijven, waarop niet
«vat te vinden is en dit te meer omdat
de Engelschen met het oog op de kroning
en ook om andere redenen, die zij wel
niet zullen zeggen, haid naar den vrede
verlangen.
Te Marseille is Balderachini aangeko
men, een Franscbman, die uit zijn kiijgs-
gevangeDschap op St. Helena is ontsnapt,
Hij was 17 Febr. 's avonds met een land
genoot in zee gesprongen en naar bet
Spaanscbe opleidingsschip »Nautilus" go-
zwommen. Balderachini weet nieL wat
er van zijn metgezel is geworden. Hijzelf
werd aan booid van het Spaansche schip
goed verzorgd. De sloep van de «Nauti-
lus" giDg er nog op uit, om naar zijn
kameraad te zoeken, maar kon hem niet
vinden. Voigens Balderachini ziju er nog
ongeveer 30 andere Frauscben, krijgsge
vangen op St. Helena.
De Engelsche kranten hebben 't nog
druk over de vraag, of de graanbelastiDg
„Beleedigde hij je?"
Charlotte aarzelde.
»Wat zeide hij Zeg alles. Wees niet
bang."
»Ik ben niet bang, mijnheer. Hij ver-
lelde mij datgeen waarop zijn zuster in
haar brief doelt dat ze, denkende dat
ik een jonge dame was, nu gehoord had
den, dat is maar een dienstbode was
en - nog andere dingen, dat zijn moe
der heel boos was en dat zijn zusters
zich nooit meer met mij mochten be
moeien."
»Dat verwachtte ik. Nog meer?"
»Hjj sprak tegen mij zooals ik nooit
gedacht had dat iemand tegen eene ge
trouwde vrouw zou durven spreken. Hij
zeide dat mijn echtgenoot niets om mij
gaf en nooit zou terugkomen dat bet
beter was dat ik met hem wegliep, met
hem
„En wat heb je geantwoord?"
Charlotte sprong op.
♦Antwoorden? Wat kon ik anders
zeggen dan dat ik hem haatte Buiten
dien, ik ben getrouwd."
„En toen?" vroeg mijnheer Garland
verbaasd over haar hartstochtelijkheid.
zal worden opgeheven, als de vrede ge-
teekend is. De wensch schijnt hier weer
de vadör geweest te zijn van het bericht,
want vast staat bet nietde Minister van
Financiën heeft geweigerd er zich over
uit te laten. De «Times" verklaart zich
tegen de afschaffing, 't Is ook gemak
keiijker gezegd dan gedaan de slotroke-
ning van den oorlog zal niet meevallen,
en dat moet toch betaald worden.
Uit Berlijn werd deze week veel geseind
over de eerste lezing in bet Pruisische
Huis van Afgevaardigden van het nieuwe
houge Polenkrediet, strekkend tot aankoop
van land van de Polen ten einde daar
Duitschers te doen wonen. Reeds onder
Bismarck is men daarmee begonnen, maar
veel succes heeft men er niet mee gehad
en het is begrijpelijk, dat vele afgevaar
digden huiverig zijn om nu weer zulk een
kolossale som er aan te geven.
Aangaande de overgave van Boeren te
Balmoral werd aan de »Timos" nog ge
seind, dat het gros van Hindoo's korps,
81 man, zich oveigaf. De correspondent
voegl er bij, dal deze Boeren op weg
naar de Engelscbe linie werden opgehouden
door een commando Boeren onder Slegt-
kamp, die de reizigers naar de Engelsche
linie voor een goed deel hun geweren
ontnamen of ze stuk braken. Daar de
overgevenden geen munitie ineer hadden,
moesten zij zich dit laten welgevallen
Slegtkamp, voegl de »N. R. Ct." er bij,
was vioeger in dienst van de Z A. S. M.
en is een van de voornaamste onverzoan-
lijken, die waarschijnlijk last zullen ver
oorzaken na het staken van de vijandelijk
heden.
Eenige dagen geleden zouden volgens
Hij lachte me uit, zoo'n snijdenden
lach I en ik snelde naar de deur. Hij
trachtte mij tegen te houden maar ik
duwde hem weg - ik had hein wel kun
nen vermoorden en vluchtte Daar rnijn
eigen kamer, en ik herinner me ver
der niets meer, meneer.*
Mijn arm kind," zeide de dominee
haar hand vattende.
Charlotte zag op en ontmoette den blik
vol innig medelijden die op haar russtte.
O ik zal goed zijn, ik zal goed zijn lc
iep ze op kinderlijken toon. »Maar och
mijnheer, heb een beetje zorg voor fnjj.
Niemand gaf ooit om mij of leerde me
iets. Ik wist nauwlijks boe slecbt ik heb
gehandeld maar nu weet ik bet. Het is
niet te verwonderen Jat de menschen me
zoo behandelen en toch ze moesten het
niet doen ze moesten nietzij werden
geleerd wat goed is en ik niet."
Dat is waar. maar al te waai,* zeide
de dominé en deDkende aan den lafhar-
tigen lichtmis en aan het jonge meisje
"at zoo'n onbezonnen, meer dan onb'e-
bezonnen brief had geschreven, was de
arme zondares, die nog steeds geknield
naast hem lag, een heilige en toch ze
had gezondigd.
Chailot;e,« zeido hij zacht en vriende
lijk, «tracht kalm te worden. Het is een
ernstige zaak die wij rustig aan alle
kauteD moeten bekijken.*
«Ja, mynheer.*
Ze rees op en ging op haar gewone
een telegram van Laflan uit Pretoria door
de Engelschen vier depêche-rijders zijn
gevat, die berichten overbrachten uit
Europa aan de Boerenleiders. Twee BoereD
werden bjj een poging tot ontvluchten
neergeschoten, terwijl de depêches werden
afgenomen.
Lord Methuen is uit het hospitaal over
gebracht naar een huis te Johannesburg,
hij begiüt op kiukken te springen. Het
gewonde been was eerst vier, nu nog
een duim korter dan het andere.
Onder de passagiers aan boord van het
transportschip «Oratava", dat Woensdag
van Southampton naar de Kaap vertrok,
is volgens de Engelsche kranten een ver
rader, een krijgsgevangene van Bermuda,
die aanbood de Engelschen een plaats aan
te wijzen, waar voorraden, kanonnen en
schietvoonaad in het veld begraven liggen.
Hij werd vroeger tweemaal gewond in
in een gevecht bjj Belfast, opgenomen
door de Engelsche ambulance en met een
aantal andere gevangenen naar Bermuda
gedeporteerd. Hij zal het verraad plegen
in ruil voor zijn vrijheid.
Het transportschip «Nordfolk" is te
Durban aangekomen met 679 officieren
en^ manschappen uit Nieuw-Zeeland.
'tls verwonderlijk zoo snel als zelfs
eenvoudige menschen zich den kanselarij-
stijl eigen maken en zich daarin uitdrukken
alsof zij met die stijve pap waren opge
voed. Dit trof ons althans weer bij Presi
dent Loubet 6d de troosten te Petersburg.
En ook in Frankrijk teruggekeerd vertoon
de hij Dog betzelfde talent. In antwoord
op het welkom van den burgemeester
van Duinkerken antwoordde hij De ont
vangst, welke mij door dt n Keizer van
plaats zitten, geduldig wachtend op wat
bij zou zeggen.
«Hier heb je den brief van Mevrouw
Crux aan mjj. Ze heeft zeker datgene
gehoord, wat ik dacht dat ze reeds lang
wist. Was ik verstandiger geweest dan
had ik het haar verteld vóór ik je mede
nam naar de Hall.* „Heeft het u onaan
genaamheden berokkend Had ik dat ge-
weteD dan zou ik nooit gewenscht heb-
-ben er heen te gaan."
«Dat geloof ik. Het was mijn schuld.
Ik had alles beter moeten inzien en de
moeilijkheden onder de oogen zien zooals
we nu moeten trachten te doen. Kan je
Chai lotte?*
Ze zag hem vragend aan.
„Ik bedoel of je kan verdragen dat ik
openhartig met je spreek, zooals een va
der mag spreken over dingen die ik tot
nu liet tusschen jou en den Vader die
je beter kent dan ik."
«Ja, spreek," zeide Charlotte het hoofd
buigende. De oude man aarzelde nog
even en zeide toen
«Ik antwoordde Mevrouw Ciux dat ik
van avond nog zou komen, dat moet ik
dus doen. Zij beeft recht om boos te zijn.
Ze had eenige feiten moeten weten voor
ik je medenam naar haar huis. Je zult
nu begrijpen, arme Charlotte, dat meni
ge moeder niet zou willen, dat haar docb-
leis met je omgaan. Dat wil zeggen, tot
dal ze je zoo goed kennen als ik en dan
ben ik zeker, dat ze heel audeis zullen
Rusland, de geheele Keizerlijke familie
en het Russische volk bereid is, heeft door
haar hartelijkheid en welwillendheid al
mijc wenschen overtroffen. De verdienste
en de eer daarvan komt niet mij toe,
maar Frankrijk. Het is mij zeer bijzonder
aaDgenaam geweest, het Fransche leger
en de marine te hooren prijzen. Mijn reis
zal niet slechts tengevolge hebben, de
banden van vriendschap, welke beide
machtige en loyale naties vereenigt, nau
wer te knoopen, doch zij zal ook een
weidoenden weerklank in de harten van
geheel Frankrijk opwekken. Zij zal Fran
krijk helpen zijn inwendige strijdvragen,
die meer opvallend zijn dan diepgaand, bij
te leggen of ten minste te matigen. Daarna
wekte Loubet alle partijen op, eendrachtig
te zijn en het was hem een groote
voldoening meer en meer zich te zien
verwezenlijken.
De Belgische liberale kranten zeggen
niet vee] van de verkiezingen, 't ver
standigste wat zij doen kunnen. De sociale
«Peuple" erkent eerlijk de zege van de
clericalen en voegt er bij, dat de eigenlijke
arbeiders aan de loode vaaD trouw ziju
gebleven en slechts de losloopende ele
menten naar de liberalen en van daar
naar do clericalen gezwenkt zijn. In
Brussel verkiegen de clericalen 98.746
stemmen, de liberalen 59.934 en de socia-
listen 57.526, de Christeltjk-democraten
11.851, de onatbankelijken 9877. Bij de
vorige verkiezingen verkregen de socia
listen meer stemmen dan de libeialen.
De Fransche Regeering zal bij de Kamers
66n crediet van vijf millioen fr. aanvragen
voor het geteisterde Martinique. Ook zal
denken. Ons verleden is, in zekeren zin,
geheel onherroepelijk. Hetzij het zonde
is of enkel verdriet, we kunnen het niet
uitwisschen, het blijft eeuwig zooals het
is. Maar we kunnen het bedekken, over
winnen, trachten te vergoeden. En het
heden, waai van de toekomst afhangt ligt
geheel in onze macht. Mijn arm kind,
wanhoop niet. Als ik je kan vergeven
wees dan ook verzekerd dat God het kan
en dan hindert het weinig, wat de wereld
zegt. Wat hindeit het?* vervolgde hij
meer tot zichzelf dao tot haar sprekende,
«God is mijn rechter maar de menschen
niet. Ik wil niet angstig zijn. Welk
kwaad kunnen mijn buren mij doen?*
«U kwaad doen?* vroeg Charlotte ang-
angstig. Zullen de menschen u beschul
digen Waarom? Omdat u goed voor
mij was?*
«Ik vrees ja, mijn beste. Maarzooals
ik zeide, hetiiindeit niet. Geef mij mijn
hoed en stok, 't is tijd dat ik ga.*
Wacht even, en vertel wat er zal ge-
beuren nu zij alles wat mij betreft, weten.
«Niets vreeselijks,* antwoordde de do
minee met een flauw lachje. «Niets an
ders waarschijnlijk dan dal gij en ik sa
men alleen gelalen worden." Niemand
zal meer naar de pastory komen en we
zullen neigens meer gevraagd worden.
Wij worden in den ban gedaan,*
Waarom Om mij
De dominee zweeg.
«Och zeg het me loch,* yroeg Chariot-
