I6e Jaarg. U kl \J BIU Florette, of de eerste liefde No. 74. Zaterdag 22 December 1900. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch -Vlaanderen F. ÖIELEMAN, AXEL. Buitenland. FEUILLETON. Dit Blad verschuilt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. A B N N E M E N T S PR IJ 8 per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Advertentiën van ltot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde» naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Dinsdagavond verschijnt de AXELSCHE COU RANT NIET. Een ongeluk komt zelden alleen. De la Rev slaat Clements, De Wet ontkomt aan Knox en Hertzog valt in de Kaap kolonie. Lord Salisbury heeft gelijk met te zeggen, dat de tijden angstig zijn, en we niet precies weten wat er gebeurt. Doch dit laatste is de schuld van Zijne Excellentie in persoon. Waarom de cen sors niet afgeschaft En al spreekt de edele en achtens waardige markies van glorie van het Brit- tenrijk, van de groote onderneming, die het begonnen is waarom niet liever »business" gebruikt - al slingert hij de glorie en de instandhouding van het Rijk in de conservatieve ooren der conserva tieve Union, hij heeft goed praten, de Boeren zitten op de lijn naar Oost-Londen en dwingen het enorme transport den weg te nemen over Kaapstad en Port Elisa beth. Het zijn tijden van angst. Drie dor hoofdwegen zijn zoo goed al§ onbruikbaar. Over Komatiepoort komt niets meer bin nen, de lijn door Natal wordt op twee drie plaatsen dagelijks bedreigd, door het bezetten van Knapdaar, een eind tus- schen Bethulie en Burghei sdorp is de Oost Londen-lijn onbruikbaar, en van de twee lijnen, die over blijven, gaat er een door den onveiligen Vrijstaat, en is de andere, die naar Kimberley leidt, alleen bij dag te gebruiken. Hoe zullen de Afrikaanders zich onder dezen nieuwen inval houden De grens- van Hendrik IV. DE JONGE PRINS VAN BEARN. Te Nerac, een aardig stadje in Gascog- ne, werd een groot feest gevierd, dat heet het was alle dagen feest, dewijl de koning van Fiankrijk, Karei IX, met zijnen ge- heeler, schitterenden hofstoet, daar was aangekomen, om het hof van Navarie te bezoeken. Daarvan staat nog heden in de oude kronijk van Nerac iets opgetee- kend, en wel onder het jaar 1566. Dit bezoek bad zijne goede reden. De koning van Frankrijk bracht der koningin van Navarre haren jongen zoon Hendrik terug, die tot hiertoe aan bet hol te Parijs was opgevoed. De koningin wilde hem uu by zich hebben. Men kan dus denken, welk eene vreugde daar heerschte, toen de moeder haar kind weder aan baat hart drukte. De koniDgin, zooals men weet, heette Johanna en was niet alleen eene teedere moeder, maar eene ware heldin. Hot is de geheele wereld bekend, hoe zij zich heeft gedragen, toen zy haren lieveling Hendrik tei wereld bracht. Haar vader, Hendrik d'Albret, koning van Navarra, destijds aan het bod bij haar komende, in districten waren van de geheele kolonie sinds lang het rijpst voor den opstand. Bi] het uitbreken van den strijd sprak daar de band des bloeds het sterkst en stond meer dan een vader zijn zoons af aan het leger der stamverwanten Ook werden nergens de weeën van den oor log meer gevoeld dan daar. Nauwelijks waren de Boeren over de Oranjerivier teruggetrokken of de krijgswet werd er in al haar strengheid toegepast, het lam geslagen Afrikaanderdom moest bloeden voor den inval en het heeft gebloed. Zullen de Afrikaanders, nu de strijd weder is overgeplant tot onder aen rook van hun hoeven, aan hun haardsteden blijven 't Oogenblik schijnt gunstig, dat de tergende en hoonende politiek van Sir Alfred Milner, die verbittering zaaide, op stand zal oogsten. De tijdingen van het oorlogsterrein zijn weer vrij schaarsch. Generaal De Wet, die met een woeste charge zich door de vijandelijke liniën wist heen te slaan, schijnt op het oogenblik niet bedreigd te worden door zijn achtervolgers. Binnen weinige dagen'zullen de overige Boeren zich wel weer bij hem hebben gevoegd, indien er tenminste voor hen geen andere plannen zijn gemaakt. Yan De la Rey zwijgt de kabel eveneens van Botha en de overige commando's in het Noordoos ten en Oosten geen nieuws. Als vermakelijk staaltje van- Engelsche nonchalance, die reeds zoo vaak in dezen oorlog is gebleken, diene het volgende bericht uit Pretoria aan de Daily Mail" als het tenminste waar is Verleden kwam aan het licht zegt de corres pondent van de »Daily Mail" naar aan- de hand eene gouden doos dragende, mei eenen langen gouden ketting daarin, bad gezegd: »zie, dochtertje, wanneer gij bij uwe bevalling een recht aardig Gasoog- nescn liedje voor mij zingt, zoo krijgt gij dit met hetgeen er in is." En zij zong toen het kind geboren werd. Na hing bij haar dadelijk den gouden ketting om den hals en gaf haar de gouden doos »Docb," zeide hy, en nam den jonggeborene uit haren ai m, »daarvour beboiid ik dezen hier.' De moeder echter liet hem zich niet ontnemen. Nu was HeDdrik groot geworden, wel was hij eerst vyftien jmen oud, doch men zoude eerder geloofd hebben, dat hy acht tien was, zoo slank was hij opgeschoten. Wel was nauwelijks h6t zachtste dons om zijne kin zichtbaar, 6n zijn jeugdig gezicht als melk en bloed, doch hij had reeds een hart als een oude krijgsman, en handen, ruw en sterk door de behandeling der wapenen en allerlei lichaamsoefeningen, waarmede bij zijnen tijd doorbracht. Hij was daarbij een vroolijke wildzang, een rechte spring in 't veld kon rijden, jagen vechten, dansen en klom op bergen en rotsen als een gems rond. Zijn leermees ter de wijze Lagaucherie, bad dikwijls veel moeite met hem, doch daarbij was de jonge man vorst, zoo beminnelijk, zoo geestig, zoo goedhartig, dat het niet an ders kon, of man moest veel van ham houdenen herinnerde men hem slechts als hij bet een weinig te bont maakte, leiding van de gevechten in de Magalies- bergen dat alle telegrammen van Paget door De La Rey werden ontvangen, om dat de genie vergeten had achter zich den telegraafdraad door te snijden. De la Rey ontving hierdoor dagelijks berich ten, waarin hem werd medegedeeld, wat er gebeuren zou. Nabij Heidelburg traden de Boeren zeer stoutmoedig op en verzekerden zij zich van een aantal paarden, vee en pro viand. Dat de Boeren in khaki gekleed zijn, wordt door enkele Engelsche couranten afgekeurd De militaire medewerker varr de „Westminster" vindt het zoo erg niet en terecht. Hij keurt het alleen af, dat soldaten, die zeer goed weten, dat de Boeren in den laatsten tijd in khaki ge kleed zijn, zich laten verschalken, Het mag niet gebeuren, dat vriend of vijand binnen een halve mijl van de voorpos ten komt van een troepenmacht van vierhonderd man. Wat het opraken der ammunitie be treft, - zegt dezelfde officier het is mogelijk, dat de reserve-voorraad zich by de hoofdmacht bevond, maar zelfs dan nog had ieder man 100 tot 150 pa tronen bij zich en deze hoeveelheid, als zij oordeelkundig wordt aangewend, zal goede resultaten geven. Het* lijkt er erg op, dat onze troepen, als zij verrast wor den, steeds in het wilde blijven schieten De moraal is, dat wij onze soldaten be tere schutters moeten maken. Aldus de »Westminster"-specialiteit. De moraal komt wel wat laat, evenals die van meer bereden troepen. aan plicht en eer, zoo werd hij door deze twee woorden zoo gedwee als een lam. Dit wil veel zeggen voor een jongen beer, die een koningrijk moet erven want heden ten dage brengt men met de woorden plicht en eer nauwelijks een verwend en bedorven koopmanszoontje tot rede. De menschen te Nerac zagen daarom ook liever naar den wilden, schoonen vromen Hendrik, dan naar alle pracht en praal van zijne Majesteit, den koning van Frankryk. Wat is er ook aan paarden koetsen, met gcud geborduurde voor- en narijders, lijfwachten, heidukken lakeien en al dien stoet te zien Daar mogen zadelmakeis, kleedermakers, wagenma kers en passemeDtswerkers, die iets vooi bun handwerk willen leeren, naar staan gapen, eerlijke menschen kijken het liefst naar hem, die do meeste eer verdient, niet naar hem, dien de moeste eer be toond wordt. Daarom zagen de eerlijke lieden te Nerac ook liever naar den hoop- volien prins vaofr Bearn, den jongen Heu drik, dan naar den koning. Deze g.ng al tijd zeer ernstig en deftig, en bedankte nauwelijks als men hem groette doch Hendrik lachte vriendelijk links en rechts en groette gairne terug, terwijl in zijn lacher, ongemeen veel bevalligheid lag ten minste dit betuigden eenstemmig alle jonge vrouwen en meisjes te Nerac, en dezen waren degene die dit konden ba- oordeelen. In zulke zaken zyn de vrou- - De staking der dokwerkers te Ant werpen. Tot voor twee jaar was men er, ondanks alle krachtige pogingen daartoe aangewend, niet in geslaagd de arbeiders aan de havenwerken te Antwerpen tot een bond te vereenigen. Eindelijk is dit gelukt en nu ontstonden er kort na el kaar twee machtige organisaties, een neu trale en een sociaal-democratische. Het is bekend, dat zulke vereenigingen in Vlaanderen en Nederland spoedig een bijnaam krijgen en zoo heet in den volks mond de neutrale werkliedenvereeniging, naar haar insigne, den Knopkensbond. de socialistische den Bruiskensbond. Bovendien zijn er nog onbeduidende libe rale en clericale vereenigingen, de »Help u zelve" en de Vrede". Ongeveer een jaar geleden stelden deze groote vereeni gingen aan de roeders den eisch het loon voor nacht- Zondag- en feestdagen-arbeid te verdubbelen. Door oneenigheid kwam men echter tot geen resultaat. Nu echter hebben ze zich aaneenge sloten en vragen 50 pCt. loon sverhooging voor nacht- en Zondagsarbeid. De nacht arbeid moet dan 's winters om 6 uur ia plaats van 5 uur en 's zomers om 8 uur in plaats vau 7 uur beginnen. De arbei ders, die zich niet by deze regeling neer leggen, worden zoowel van den nacht als van den dagarbeid uitgesloten. De rea ders waren zich natuurlijk wel bewust, dat een volharden bij dit besluit den strijd in de haven tengevolge zou hebben, maar zij schijnen zeker van hun zaak en voor dezen strijd niet bevreesd te zyn. Doch ook de arbeiders zijn vol vertrou wen, wat den afloop betreft. Zonder partij onderscheid staan zij vast aaneengesloten wen ontegenzeggelijk de meest bevoegde kunstrechteressen, of liever kensters der natuur. In bet gevolg des konings waren nog wel vele jonge heeren, schoone gees tige, dappere riddeis; onder anderen de jonge hertog de Guise, die drie jaren ouder was dan de prins vau Bearn. Noch tans zag men dezen laatsten alleen vrien delijk aan, dewijl hy er altyd vriendelijk uitzag. De jonge hertog wist dit echter welhet ergerde hem dikwijls, en hij mocht waarschijnlijk daarom den zoon van den koning van Navarra niet gaarne lijden. De koning van Frankryk had aan houdend tusschen deze twee vriendjes wat in orde te brengen daarom was het goed, dat zij van elkander kwamen, en dat Hen drik bij zijne moeder moest blijven. In- tusschen had er voor het afscheid te Nerac nog bijna weder oneenigheid plaats gehad. HET SCHIETEN MET DEN ARMBOOG. Onder andere vermakelijkheden werd er ook met den boog geschoten De koning was zelf een goed scnutter. Ja heiaas, hij was dit. Meti weet immers, hoe hij, zes j nen na net feest te Nerac, bij da bloed bruiloft te Parijs, op zijne eigene Protes- tantsche onderdanen schoot. Ta Nerac et.f hij die kunst echter eenigszins on- I ouldiger want een oranjeappel, op eenen S ifg j meten afstand opgestoken was het doel. Wanneer een koning of vorst zich er I eenigzins op laat voorstaan, in deze of I gene kunst uit te munten, verstout nia-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1900 | | pagina 1