I6e Jaarg.
U kl \J BIU
Florette, of de eerste liefde
No. 74.
Zaterdag 22 December 1900.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaanderen
F. ÖIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit Blad verschuilt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
A B N N E M E N T S PR IJ 8
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van ltot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde»
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Dinsdagavond verschijnt
de AXELSCHE COU
RANT NIET.
Een ongeluk komt zelden alleen. De
la Rev slaat Clements, De Wet ontkomt
aan Knox en Hertzog valt in de Kaap
kolonie. Lord Salisbury heeft gelijk met
te zeggen, dat de tijden angstig zijn, en
we niet precies weten wat er gebeurt.
Doch dit laatste is de schuld van Zijne
Excellentie in persoon. Waarom de cen
sors niet afgeschaft
En al spreekt de edele en achtens
waardige markies van glorie van het Brit-
tenrijk, van de groote onderneming, die
het begonnen is waarom niet liever
»business" gebruikt - al slingert hij de
glorie en de instandhouding van het Rijk
in de conservatieve ooren der conserva
tieve Union, hij heeft goed praten, de
Boeren zitten op de lijn naar Oost-Londen
en dwingen het enorme transport den weg
te nemen over Kaapstad en Port Elisa
beth. Het zijn tijden van angst. Drie dor
hoofdwegen zijn zoo goed al§ onbruikbaar.
Over Komatiepoort komt niets meer bin
nen, de lijn door Natal wordt op twee
drie plaatsen dagelijks bedreigd, door het
bezetten van Knapdaar, een eind tus-
schen Bethulie en Burghei sdorp is de Oost
Londen-lijn onbruikbaar, en van de twee
lijnen, die over blijven, gaat er een door
den onveiligen Vrijstaat, en is de andere,
die naar Kimberley leidt, alleen bij dag
te gebruiken.
Hoe zullen de Afrikaanders zich onder
dezen nieuwen inval houden De grens-
van Hendrik IV.
DE JONGE PRINS VAN BEARN.
Te Nerac, een aardig stadje in Gascog-
ne, werd een groot feest gevierd, dat heet
het was alle dagen feest, dewijl de koning
van Fiankrijk, Karei IX, met zijnen ge-
heeler, schitterenden hofstoet, daar was
aangekomen, om het hof van Navarie te
bezoeken. Daarvan staat nog heden in
de oude kronijk van Nerac iets opgetee-
kend, en wel onder het jaar 1566.
Dit bezoek bad zijne goede reden. De
koning van Frankrijk bracht der koningin
van Navarre haren jongen zoon Hendrik
terug, die tot hiertoe aan bet hol te Parijs
was opgevoed. De koningin wilde hem
uu by zich hebben. Men kan dus denken,
welk eene vreugde daar heerschte, toen
de moeder haar kind weder aan baat hart
drukte.
De koniDgin, zooals men weet, heette
Johanna en was niet alleen eene teedere
moeder, maar eene ware heldin. Hot is
de geheele wereld bekend, hoe zij zich
heeft gedragen, toen zy haren lieveling
Hendrik tei wereld bracht. Haar vader,
Hendrik d'Albret, koning van Navarra,
destijds aan het bod bij haar komende, in
districten waren van de geheele kolonie
sinds lang het rijpst voor den opstand.
Bi] het uitbreken van den strijd sprak
daar de band des bloeds het sterkst en
stond meer dan een vader zijn zoons af
aan het leger der stamverwanten Ook
werden nergens de weeën van den oor
log meer gevoeld dan daar. Nauwelijks
waren de Boeren over de Oranjerivier
teruggetrokken of de krijgswet werd er
in al haar strengheid toegepast, het lam
geslagen Afrikaanderdom moest bloeden
voor den inval en het heeft gebloed.
Zullen de Afrikaanders, nu de strijd
weder is overgeplant tot onder aen rook
van hun hoeven, aan hun haardsteden
blijven 't Oogenblik schijnt gunstig, dat
de tergende en hoonende politiek van Sir
Alfred Milner, die verbittering zaaide, op
stand zal oogsten.
De tijdingen van het oorlogsterrein zijn
weer vrij schaarsch. Generaal De Wet,
die met een woeste charge zich door de
vijandelijke liniën wist heen te slaan,
schijnt op het oogenblik niet bedreigd te
worden door zijn achtervolgers. Binnen
weinige dagen'zullen de overige Boeren
zich wel weer bij hem hebben gevoegd,
indien er tenminste voor hen geen andere
plannen zijn gemaakt. Yan De la Rey
zwijgt de kabel eveneens van Botha en
de overige commando's in het Noordoos
ten en Oosten geen nieuws.
Als vermakelijk staaltje van- Engelsche
nonchalance, die reeds zoo vaak in dezen
oorlog is gebleken, diene het volgende
bericht uit Pretoria aan de Daily Mail"
als het tenminste waar is Verleden
kwam aan het licht zegt de corres
pondent van de »Daily Mail" naar aan-
de hand eene gouden doos dragende, mei
eenen langen gouden ketting daarin, bad
gezegd: »zie, dochtertje, wanneer gij bij
uwe bevalling een recht aardig Gasoog-
nescn liedje voor mij zingt, zoo krijgt gij
dit met hetgeen er in is." En zij zong
toen het kind geboren werd. Na hing bij
haar dadelijk den gouden ketting om den
hals en gaf haar de gouden doos »Docb,"
zeide hy, en nam den jonggeborene uit
haren ai m, »daarvour beboiid ik dezen
hier.' De moeder echter liet hem zich
niet ontnemen.
Nu was HeDdrik groot geworden, wel
was hij eerst vyftien jmen oud, doch men
zoude eerder geloofd hebben, dat hy acht
tien was, zoo slank was hij opgeschoten.
Wel was nauwelijks h6t zachtste dons om
zijne kin zichtbaar, 6n zijn jeugdig gezicht
als melk en bloed, doch hij had reeds een
hart als een oude krijgsman, en handen,
ruw en sterk door de behandeling der
wapenen en allerlei lichaamsoefeningen,
waarmede bij zijnen tijd doorbracht. Hij
was daarbij een vroolijke wildzang, een
rechte spring in 't veld kon rijden, jagen
vechten, dansen en klom op bergen en
rotsen als een gems rond. Zijn leermees
ter de wijze Lagaucherie, bad dikwijls
veel moeite met hem, doch daarbij was
de jonge man vorst, zoo beminnelijk, zoo
geestig, zoo goedhartig, dat het niet an
ders kon, of man moest veel van ham
houdenen herinnerde men hem slechts
als hij bet een weinig te bont maakte,
leiding van de gevechten in de Magalies-
bergen dat alle telegrammen van Paget
door De La Rey werden ontvangen, om
dat de genie vergeten had achter zich
den telegraafdraad door te snijden. De
la Rey ontving hierdoor dagelijks berich
ten, waarin hem werd medegedeeld, wat
er gebeuren zou.
Nabij Heidelburg traden de Boeren
zeer stoutmoedig op en verzekerden zij
zich van een aantal paarden, vee en pro
viand.
Dat de Boeren in khaki gekleed zijn,
wordt door enkele Engelsche couranten
afgekeurd De militaire medewerker varr
de „Westminster" vindt het zoo erg niet
en terecht. Hij keurt het alleen af, dat
soldaten, die zeer goed weten, dat de
Boeren in den laatsten tijd in khaki ge
kleed zijn, zich laten verschalken, Het
mag niet gebeuren, dat vriend of vijand
binnen een halve mijl van de voorpos
ten komt van een troepenmacht van
vierhonderd man.
Wat het opraken der ammunitie be
treft, - zegt dezelfde officier het is
mogelijk, dat de reserve-voorraad zich
by de hoofdmacht bevond, maar zelfs
dan nog had ieder man 100 tot 150 pa
tronen bij zich en deze hoeveelheid, als
zij oordeelkundig wordt aangewend, zal
goede resultaten geven. Het* lijkt er erg
op, dat onze troepen, als zij verrast wor
den, steeds in het wilde blijven schieten
De moraal is, dat wij onze soldaten be
tere schutters moeten maken.
Aldus de »Westminster"-specialiteit.
De moraal komt wel wat laat, evenals
die van meer bereden troepen.
aan plicht en eer, zoo werd hij door deze
twee woorden zoo gedwee als een lam.
Dit wil veel zeggen voor een jongen
beer, die een koningrijk moet erven
want heden ten dage brengt men met de
woorden plicht en eer nauwelijks een
verwend en bedorven koopmanszoontje
tot rede.
De menschen te Nerac zagen daarom
ook liever naar den wilden, schoonen
vromen Hendrik, dan naar alle pracht en
praal van zijne Majesteit, den koning van
Frankryk. Wat is er ook aan paarden
koetsen, met gcud geborduurde voor- en
narijders, lijfwachten, heidukken lakeien
en al dien stoet te zien Daar mogen
zadelmakeis, kleedermakers, wagenma
kers en passemeDtswerkers, die iets vooi
bun handwerk willen leeren, naar staan
gapen, eerlijke menschen kijken het liefst
naar hem, die do meeste eer verdient,
niet naar hem, dien de moeste eer be
toond wordt. Daarom zagen de eerlijke
lieden te Nerac ook liever naar den hoop-
volien prins vaofr Bearn, den jongen Heu
drik, dan naar den koning. Deze g.ng al
tijd zeer ernstig en deftig, en bedankte
nauwelijks als men hem groette doch
Hendrik lachte vriendelijk links en rechts
en groette gairne terug, terwijl in zijn
lacher, ongemeen veel bevalligheid lag
ten minste dit betuigden eenstemmig alle
jonge vrouwen en meisjes te Nerac, en
dezen waren degene die dit konden ba-
oordeelen. In zulke zaken zyn de vrou-
- De staking der dokwerkers te Ant
werpen. Tot voor twee jaar was men er,
ondanks alle krachtige pogingen daartoe
aangewend, niet in geslaagd de arbeiders
aan de havenwerken te Antwerpen tot
een bond te vereenigen. Eindelijk is dit
gelukt en nu ontstonden er kort na el
kaar twee machtige organisaties, een neu
trale en een sociaal-democratische.
Het is bekend, dat zulke vereenigingen
in Vlaanderen en Nederland spoedig een
bijnaam krijgen en zoo heet in den volks
mond de neutrale werkliedenvereeniging,
naar haar insigne, den Knopkensbond.
de socialistische den Bruiskensbond.
Bovendien zijn er nog onbeduidende libe
rale en clericale vereenigingen, de »Help
u zelve" en de Vrede". Ongeveer een
jaar geleden stelden deze groote vereeni
gingen aan de roeders den eisch het loon
voor nacht- Zondag- en feestdagen-arbeid
te verdubbelen. Door oneenigheid kwam
men echter tot geen resultaat.
Nu echter hebben ze zich aaneenge
sloten en vragen 50 pCt. loon sverhooging
voor nacht- en Zondagsarbeid. De nacht
arbeid moet dan 's winters om 6 uur ia
plaats van 5 uur en 's zomers om 8 uur
in plaats vau 7 uur beginnen. De arbei
ders, die zich niet by deze regeling neer
leggen, worden zoowel van den nacht
als van den dagarbeid uitgesloten. De rea
ders waren zich natuurlijk wel bewust,
dat een volharden bij dit besluit den strijd
in de haven tengevolge zou hebben, maar
zij schijnen zeker van hun zaak en voor
dezen strijd niet bevreesd te zyn.
Doch ook de arbeiders zijn vol vertrou
wen, wat den afloop betreft. Zonder partij
onderscheid staan zij vast aaneengesloten
wen ontegenzeggelijk de meest bevoegde
kunstrechteressen, of liever kensters der
natuur. In bet gevolg des konings waren
nog wel vele jonge heeren, schoone gees
tige, dappere riddeis; onder anderen de
jonge hertog de Guise, die drie jaren
ouder was dan de prins vau Bearn. Noch
tans zag men dezen laatsten alleen vrien
delijk aan, dewijl hy er altyd vriendelijk
uitzag. De jonge hertog wist dit echter
welhet ergerde hem dikwijls, en hij
mocht waarschijnlijk daarom den zoon
van den koning van Navarra niet gaarne
lijden. De koning van Frankryk had aan
houdend tusschen deze twee vriendjes wat
in orde te brengen daarom was het goed,
dat zij van elkander kwamen, en dat Hen
drik bij zijne moeder moest blijven. In-
tusschen had er voor het afscheid te Nerac
nog bijna weder oneenigheid plaats gehad.
HET SCHIETEN MET DEN ARMBOOG.
Onder andere vermakelijkheden werd er
ook met den boog geschoten De koning
was zelf een goed scnutter. Ja heiaas, hij
was dit. Meti weet immers, hoe hij, zes
j nen na net feest te Nerac, bij da bloed
bruiloft te Parijs, op zijne eigene Protes-
tantsche onderdanen schoot. Ta Nerac
et.f hij die kunst echter eenigszins on-
I ouldiger want een oranjeappel, op eenen
S ifg j meten afstand opgestoken was het doel.
Wanneer een koning of vorst zich er
I eenigzins op laat voorstaan, in deze of
I gene kunst uit te munten, verstout nia-