No. 65.
Woensdag 14 November 1600.
I6e Jaarg.
JN i e u w s- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h-Vlaanderen
F. D1ELÉMAN,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
WIE REGEERT ER?
Dit. Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Adverten trien van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Vrijdagmiddag laat werd De Wet's
nederlaag door Roberts bevestigd, er valt
dus moeilijk meer aan te twijfelen, al
zal mogelijk later blijken, dat de over
winning der Engelschen minder groot is
geweest, dan Roberts' triomfkreet doet
vermoeden.
In een Engelsche ochtendblad, stond
reeds een telegram uit Kroonstad over
het gevecht bij Bethaviile, waaruit blijkt
dat Le Gallais Dinsdagmorgen de Boeren
aanviel. Het korte telegram, Woensdag
verzonden, een dag dus na het gevecht,
maakt geen enkele toespeling op de
schitterende Engelsche overwinning. Het
vestigt integendeel den indruk, dat de
Boeren niet verdreven werden van de
kopjes ten Zuiden van het stadje. Er
blijkt ook nog uit, dat de Boeren slechts
drie kanonnen hadden.
Donderdag 8 November, in den namid
dag, verzond Lord Roberts eerst het be
richt van het gevecht, dat toen reeds
twee dagen oud was. Van waar dit
talmen
Het volledige telegram luidt: Kolonel
Le Gallais verrastte de Boeren in den
nacht van den vijfden, drie mijl ten Zui
den van Bothaviile. Vijf uur lang werd
er hevig gevochten. De Boeren waren
een 1000 man sterk. Charles Cnox volgde
Le Gallais met de Lisle'b bereden infan
terie en versloeg de Boeren geheel. Wij
namen een 12-ponder der Q-batterij, een
15-ponder der 14de batterij, vier Krupp-
kanonnen, een pom-pom en een Maxim,
met hun geheelen ammunitie trein en
100 gevangenen. Vijf en twintig Boeren
Nu moest juffrouw de Pons verhalen.
In het verhaal werd aan de schoone Ju
lia niet gedacht, die moest als bijzaak
Diet optredenook niet aan den stoot
van den neus, die al te prozaïsch daar
stond, waar de boekhouder Rosier als held
moest optreden. Daarentegen werd den
priDs te kennen gegeven, dat de Engel
schen zich voornamelijk tegen den prins
en mevrouw de Pompadour hadden uit
gelaten, en daardoor de gramschap van
den heer Rosier gaande gemaakt. Hoe
dit liet men uit de woorden, die sir
Brown omtrent de markiezin gebruikt
had, slechts gissen. Toen Soubise alles
vernomen bad, verlangde hij meer te
weten, voornamelijk hetgeen de Engel
schen beleedigends omtrent hem gezegd
hadden. Mejuffrouw de Pons hield zich,
alsof zij aarzelde, dit wijdloopig te ver
halen. Hoe hardnekkiger zij weigerde te
spreken, hoe onrustiger de prins werd,
hoe afschuwelijker zijne verbeeldings
kracht hem den geleden hoon voorspie
gelde.
»En aan zulke menschen verbindt gij
u, prins?* aldus sprak Paulina verder,
>wat zal Parijs van u denken, wanneer
gij het meest voor den vrede ijveit met
bleven op het slagveld, dertig werden
gewond.
Steyn en De Wet, die bij het comman
do waren, trokken in allerijl weg. De
Boeren werden gedurende enkele mijlen
in een Zuidoostelijke richting vervolgd.
Zij verspreidden zich in kleine troepjes.
Aan onze zijde sneuvelden kolonel Le
Gallais, kapitein Inglebath, luitenant
Williams en 8 man. Gewond werden
zeven officieren en 26 man. Ik betreur
ten zeerste den dood van deze drie
officieren, allen zeer veelbelovend. Le
Gallais' dood is inderdaad een zeer
ernstig verlies een zeer dapper en
bekwaam cavalerie-officier.
Het gevecht moet op een oogenblik
doodelijk zijn geweest. De U-battenj
onder ^majoor Taylor was in actie op
400 yards. Onder de gewonde gevan
genen is De Villiers, Steyn's secretaris
en onder de gesneuvelden, de dokter der
Boeren, met het roode kruis om zijn
arm, het geweer in de hand en de ban
delier, half gevuld met patronen, om.
De „Mail''-correspondent te Pretoria
geeft eenige bijzonderhedeu over de laat
ste bewegingen van De Wet, hem mede
gedeeld door een burger van Heilbron, die
weigerde te vechten en daarom als ge
vangene door De Wet werd vastgehouden.
In den tweeden nacht van zijn gevangen
schap ging Theron er op uit met 300 man
en verwoestte een groot gedeelte van den
spoorweg bij Yredefort. Den volgenden
dag werd Theron door de koloniale troepen
verdreven.
De Wet trok naar Wolvehoek, om zelf
het toezicht te houden op de verwoesting
van den spoorweg bij Wolve hoek, van
eene natie, wier genoegen het is, Frank
rijk in het oog van de geheele wereld te
bespotten, en zelfs op Franschen bodem
den beminneüjksten aller prinsen aan de
verachting prijs geeft?"
De zaak maakte zulk een diepen indruk
op het gevoehg6 hart van den prins, dat
hij zelfs de teederheid vergat, die hij anders
wanneer hij met Paulina alleen was.
nooit uit het oog verloor. »Maar van wien
weet gij die omstandigheden zoo nauw
keurig vroeg hij. »De geheele stad kent
en verhaalt zeantwoordde zij, »doch
aan u waarschijnlijk het laatste, prins;
ook hier is reden voor. Men zou u niet
gaarne eene onaangename aandoening ver
oorzaken. Maar vergeef het mijne praat
zucht, en vindt die geene genade, dan
mijn yver om uw roem onbevlekt te
bewaren."
De prins bedekte dankbaar hare hand
maf kussen.
Hij was wel tot nu toe tegen den oor
log geweest, dewijl hij tegen den hertog
de Richelieu was, die oorlog verlangde,
om het opperbevel van het leger te ver
krijgen. Hij wilde echter iets meer weten
van het gebeurde in den tuin van Drouet.
Tot zijn geluk herinnerde hij zich, dat
Paulioa den naam van den heer de Bon-
naye genoemd had. Hij liet dezen, als een
gewichtige getuige-* bij zich komen, en
beval hein, alles zoo nauwkeuiig mogelijk
te verhalen. De prins vernam eenige om
standigheden meer, maar niets van het
waar hij Plarijs bezette met 1500 man.
De Wet's persoonlijk commando bestaat
uit 300 Doppers en een 100 jongelui uit
de gegoede kringen van Johannesburg
en Pretoria. De Wet heeft drie kanonnen.
De Kaffers doen goed werk tegen de
Boeren. Yrijdag gingen zij op eigen re
kening uit en namen vier Boeren gevan
gen, die zich verborgen hadden in een
naburige kraal. De Kaffers vechten dus
ook al. men neme er nota van
Van den toestand in China valt
weinig nieuws mede te deelen, De ge
ruchten van een verbond tusschen Frank
rijk, Rusland, de Vereenigde Staten en
Japan, welke reeds werden tegengespro-
kon, worden thans weer opnieuw door
de Duitsche pers opgerakeld en voor
waar verklaard. Uit Amerika wordt daar
entegen door de „Herald" verzekerd, dat
er geen sprake van is, dat president
Mac Kinley, na zijn herkiezing, een ra
dicale verandering in de politiek betref
fende China zal brengen,
De Vereenigde Staten zullen zich bij
geen der mogendheden of groep van mo
gendheden aansluiten, maar met alle
samenwerken, indien dit het beste blijkt
te zijn, ofschoon zij zich voorbehouden,
desnoods onafhankelijk van anderen op
te treden.
Wat het bezetten van het grondgebied
aan den linkeroever der Pei Ho betreft,
dat dit feit door aen Russischen gezant
te Washington werd tegengesproken.
Thans wordt ons evenwel weêr uit Peking
geseind, dat het toch werkelijk gebeurd
is, maar slechts als tijdelijke, militaire
maatregel te beschouwen is, dus evenzoo
als het bezetten van Mandschoerije. Ook
geen onmiddellijk hem zeiven betrof. Hij
vroeg, doch de heer de Bonnaye veront
schuldigde zich, met te zeggen, dat hij
hier niets van wist, maar was uit wraak
tegen de Engelschen boosaardig genoeg,
te laten blijken, dar de prins nog boos
aardiger aangevallen was dan de markiezin
De prins legde daarop dadelijk een bezoek
af bij den hertog van Richelieu.
>Ik heb," zeide hij tot hem, »uwe
laatste memorie over d6c oorlog met En
geland gelezen. Gij hebt mij met de pen
overwonnen, zooals gij de Engelschen met
uw degen zult winnen. Ik ben het met
u eenshet Britsche gezantschap moet
weg, en eene oorlogsverklaring nagezonden
worden."
De hertog van-Richelieu was verbaasd
over de verandering van gevoelen, die bij
zijne tegenpartij bad plaats gehad, Hij
omarmde hem, en zlj waren met elkander
verzoend. Beide bepaa^en nu hoe zij ver
der zouden handelen, om den kardinaal
Bernis, het geheele hof en den koning
van voornemen te doen veranderen. De
prins beloofde, zich van den invloed van
mevrouw de Pompadour te zullen bedie
nen en dit was dan ook niet moeilijk
De woorden van Sir Brown >de koning
van Engeland had, in plaats van lord Ai
bemarle, een meisje van pleizier naar
Parijs moeten zenden," waren reeds vol
doende. Maar het bijgevoegde: »wij heb
ben er duizenden in Londen, die schooner
zijn dan de afgeleefde Pompadour l"joeg
hier weêr zal de tijd moeten leeren, wat
de Russen onder tijdelijk verstaan en of
andere mogendheden dit voorbeeld niet
zullen gaan volgen.
Dat Rusland met China konkelt, is
reeds meermalen gebleken. Nu weêr zou
men 't kunnen opmaken uit de taal der
Russische pers, die zich zeer ontevreden
betoont over de strenge maatregelen door
graaf Von Waldersee genomen, een
klacht, die ook in militaire kringen in
gang heeft gevonden.
Li Hoeng Chang heeft weer eens iets
van zich laten hooren. Hij begint lang
niet malsch. In zijn kwaliteit van onder
koning heeft hij aan de gezanten een
nota gezonden, om te protesteeren tegen
de expeditie naar Pao Ting Foe, om de
de wreedheden, die men beweert, dat
door de soldaten begaan zijn, in het dag
licht te stellen.
Met een zekere onbeschaamdheid
zegt dr. Morrisson, de „Times"-correspon-
dent uit Peking, herinnert Li eraan,
dat het eenige doel van de vreemde mo
gendheden was, bij het zenden van troe
pen naar China, om de legaties te ont
zetten. Dit nu is gebeurd, en het komt
niet te pas, een expeditie naar het bin
nenland te zenden.
In aanmerking nemend de buitenge
wone clementie, door de expeditie be
toond, en de onevenredigheid tusschen
de misdaden en mishandelingen, bedre
ven door de provinciale autoriteiten en
de bestraffing, daarop gevolgd, hebben de
vier gezanten zich tevreden gesteld met
de nota van Li Hoeng Chang aan zijn
adres terug te zenden.
een blos op haar gelaat, en vervulde hare
borst met een doidelijken haat.
Nikolaas was niet weinig verwonderd,
toen eenige aanzienlijke heeren zich bij
hem aanmeldden. Zij waren door de mar
kiezin afgezonden, om het voorgevallene
in den tuin van Drouet van den boekhou
der zeiven te vernemen. Zijne woorden
werden opgeschreven, en dooi hem onder
teekend. Drie dagen daarna ontving het
Engelsche gezantschap zijno passen om
het kanaal over te steken. De oorlog tegen
Engeland was verklaard.
ADELSDIPLOMA.
Mejuffrouw de Pons ontving het eerst
de tijding van die gewichtige gebeurtenis
uit den mond van den prins zeiven. In
hare blijdschap had zij hem wel willen
omarmen. Hij zag die blijdschap, en las
daarin niets andeis dan de openbaring
van een hart, dat voor hem klopte, en
waagde, als een bekwaam man onder de
vanen van den liefdegod van de zegepraal
gebruik te maken, die de eenzaamheid
aanbood. Hjj drukte de bekoorlijke dame
aan zijn hart. en ontstal haar den eeisten
kus, Paulina bloosde, werd ernstig, en
wees met jonkvrouwi. lijben trotsch den
onstuimigen man af. Hij hield zich daar
om niet minder van zijne zegepraal ver
zekerd, en verliet de schoone preutsche
met een nog meer ontvlamd gemoed.
Intusschen wachtte zij zooveel te onge
duldiger het avonduur, om haren vrieDd
