No. 31. Woensdag 25 Juli 1000. I0e Jaan». Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-V laan deren F. D1ELEMAN, AANBESTEDING. Bniienland. FEUIIi JiRTON. WITSUII! G0UR4NT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor Belg ik 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER AXEL. Advertentiën van ltot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei naar nlaatsmimte berekend. Plaatsing 3/2 maal Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Burgemeester en Wethouders der ge meente Axel, zullen op Dinsdag 31 Juli, eerstkomend, des voormiddags te 11 uren, ten Raadhuize, bij enkele inschrijving, trachten aan te besteden Het verbouwen en inrich ten, tot Post- en Telephoon- kantoor, van een perceel, staande in de Lange Noord straat, te Axel, wijk A No. 73, met bijlevering der daar voor benoodigde bouwstoffen. Bestek en teekeningen liggen ter inzage en zijn 1,- per stel verkrijgbaar, ter gemeente-secretarie te Axel, alsmede bij den bouwkundige J. Wisse Jz., te Zaamslag, door wien ook inlichtingen worden verstrekt. Plaatselijke aanwijzing op Dinsdag den 24 Juli, des voormiddags 11 uren. Burgemeester en Wethouders voornoemd, D. J. OGGEL, Burgemeester. J. A. VAN VESSEM, Secretaris. Hoe de toestand in Zuid Afrika op het oogenblik is, is ook al weer zeer moei lijk te beoordeelen. Twee telegrammen zijn ontvangen. Een van Lord Roberts, waarin hij mededeelt, dat nabij Lindley een gedeelte van De Wets troepenmacht, na een gevecht, dat duurde tot zonson dergang. teruggeslagen werd, en in twee Hij ging, en na een kuiten tijd trad Henriëtte blozende de kamer binnen. De graaf bedekte hare hand met kussen. Hij openbaarde haar zijne wenschen, en ver zocht haar op zijne kosten zich alles aan te schaften, wat zij noodig had om als het sierlijkst gekleede meisje te verschij nen. Zjj bloosde weder, vooral toen hij baar toefluister ie, dat zij de eerste schoon heid van het bal zou zijn, en hij haar een paar fraaie oorringen aanbood. Dat was voor een zwak, ijdel meisje te veel. Henrietje verplaatste zich op bet prachtige feest, zag zich bewonderd door een ieder, en gekleed als eene der aanzien lijkste dames maar zij bleef verlegen, en stamelde iets van haar vader, als die het wilde toestaan. Altenkreuz stelde haai hieromtrent gerust, en toen zij nu niet meer aarzelde zijn aanbod aan te nemen, sloot hij haar verrukt in zijne armen en zeide Waarom, Henriëtte, zou ik trach ten het geheim t,e houden Gij, en niemand anders waart van den eersten oogenblik af mijne uitverkorene. U bedoelde ik reeds, toen uw vader de balkleederen naar uwe scboona gestalte maaktetot danseres koos ik toeu reeds u. Ach, Henriëtte ik deelen werd gesplist, waarbij de Engel- schen weinig verliezen, de Boeren vijf man dooden ontvingen. En een ander, dat er een groot gevecht geleverd werd bij Middelburg, waarbij president Kruger tegenwoordig was, die zijn troepen aanmoedigde om tot het uiterste te strijden. Wat het eerste bericht betreft, zoo dient dit, evenals de andere, aangevuld te worden Wij bebben meermalen in dezen oorlog reeds gezien, dat de Boeren onder bedekking van de duisternis te rugtrokken, om andere stellingen in te nemen, en steeds noemden de Ëngelschen dat terugslaan van den vijand. Zoo kan het hier ook wel geweest zijn Uit de verliezen zou men mogen opmaken, dat het meer een gevecht op langen afstand, misschien wel een artillerie-duel geweest ismogelijk met de 1500 man die door het cordon heenbraken en op Lindley aantrokken. Het'bericht van het gevecht bij Mid delburg komt uit Kaapstad, een geen al te geloofwaardige bron Wij weten in tusschen, dat de Engelsche troepen van Pretoria Noordwaarts oprukten en zien trouwens in een dépêche, dat Jan Ha milton en Mahon zonder tegenstand hun weg voort konden zetten- Of de Engel schen nu reeds met de Boeren ernstig slaags raakten op denzelfden datum, dat Lord Roberts nog uit Pretoria zelf be richten seint, is twijfelachtig. De opper bevelhebber zal toch - en dit staat ook in het Kaapsche telegram - wel zelf den aanval willen leiden, die 'volgens zijn meening, de beslissing van den oor log zal zijn. zou a gaarne rog tot ineei kiezen, want ik bid u aan. Gij zijt niet geschapen om de vrouw te worden van een onbeschaaf- den, armen kleermaker. Gij zijt voor iets meer bestemd. Begrijpt gij mij, wilt gij mjj begrijpen Zij antwoordde niets, maakte zich uit zijne armen los, en beloofde, indien haar vader het wilde toestaan, zijne danseres te zullen zijn. Beiden keerden naar de werkplaats terug, en Altenkreuz fluisterde den meester in het oor»zij is tevreden. Zorg dat zij het noodige krijgt, om sier lijk te kunnen verschijnen. Neem dit tot bestrijding der kosten," en hij drukte den oude eene rol goudstukken in de hand. Nu echter ontstonden er onstuimige tooneelen ten huize van den kleermaker want Christiaan, de verloofde van Henri ëtte, werd woedend toen hij vernam, wat zij beloofd had. Noch de liefkozingen var, het meisje, noch de vloeken van den oude konden hem tot bedaren brengen. Dit duurde den gebeelen dag. Henriëtte bracht een slapeloozen nacht door, want zij meen de het goed met Christiaan maar zij kon toch niet tot zijn i leizier, zooals hij zulks vorderde gelegenheid opofïeien, om een maal op een bal onder de voornaamsten uit de stad en nabuurschap bewonderd en benijd te worden. Hij verlangde in derdaad bijna het onmogelijke; ja, zij moest we! geloovon, dal hij haar niet be minde, dewijl hij baar eene vreugde, die op zic'i zelve onschuldig was, misgunde. Het ongeluk, aan den trein met ge wonden overkomen, is betreurenswaardig- Maar wij weten nu genoegzaam, dat, als de Boeren van te voren geweten hadden, dat het een hospitaal-trein was, zij dezen niet zouden hebben doen ont sporen Er wordt dan ook van dit feit geen melding in de dépêche gemaakt, en men kan dus veilig aannemen, dat dit treurig Incident geweten moet worden aan de laksheid der Ëngelschen, die een trein afzonden, welke door de 'Boeren aange zien werd als een, welke troepen ver voerde. - De verrassingen houden aan. Na het afwisselend vermoord- en veilig-zijn der gezanten, was toch het algemeene oor deel ten slotte aangeland bij de defini tieve slachting der vreemdelingen te Peking nu bijna twee weken geleden. Vandaag kan men ook deze meening weer laten varen. Indien al den vreemdelingen het gruw baar lot is overkomen den razenden benden van bloeddorstige Chineezen ten offer te vallen, dan is dit in elk geval eerst na 18 Juli geschied, dus na 11. Woensdag, of als men dien datum naar de Chineesche telling wil opvatten, na 14 Juli, dus in deze nu afgeloopen week Het jongste nieuws luidt n.l. als volgt Toen de berichten den nood der ge zanten als zeer nijpend voorstelden, heeft de regeering te Washington den 11 Juli een telegram geadresseerd aan haar ge zant Conger te Peking, welk telegram de Chineesche gezant te Washington op zich nam aan Conger te doen toekomen •Negen dagen heeft het antwoord op Dos anderen daags was Gnristiaan kal mer, dat is, hij woedde niet zoo erg meer; echter herhaalde hij ieder oogenblik dr^i geud en waarschuwend»gij zult niet naar het bal gaan en Henriëtte her haal de even ontevreden en ik ga wel 1" waar op de vader dan gewoonlijk liet volgen »en ik beveel, ten spijt van alles, dat zjj wel ga." Dansschoenen, zijden kousen, fijne zakdoeken, kanten, van alleo schafte men zich het beste aan. Toen echter de dag van het bal geko men was, en Christiaan zag, dat bet ernst was, pakte hij zijn reiszak, trad geheel reisvaardig de kamer binnen, en zeide »gaat gij, zoo ga ook ik, en wij zijo voor eeuwig van elkander gescheiden." Henriëtte verbleekte. De oude, die te voren hevig met Christiaan gekeven had, zeide»pak u weg, wanneer dit u goed dunkt. Ik wil zien, wie van ons beide meester isHenriëtte kan iederen dag eeü man krjjgen, die tienmaal beter is dan gij zijt." Maar Henriëtte weende. Op dit oogenblik trad een bediende van den graaf Altenkreuz binnen, met eene doos, die bjj in naam van zijnen heer over gaf. Zij bevatte nog eenige kleinigheden, behoorende bij het gewaad van juffrouw Vogel. Het was een kostbare sluier, breede zijden linieD, een sierlijke halsketen en twee kostbare vingerringen. Henriëtte be schouwde van terzijde al die kostbaarheden welke baar vader te voorschiju bracht, en door bare tranen schenen haar de diamuu zich doen wachten, doch boven verwach ting is het nu toch gekomen. Officieel maakte Vrijdag het departe ment van buitenl zaken te Washington bekend, dat zooeven de Chineesche ge zant de ontvangst was komen melden van een telegram van den gouverneur van Shanghai. Daarin bericht net Tsung- li-Yamen (Chineesche regeeringsraad) de ontvangst van de depêche der Ameri- kaansche regeering van 11 dezer die zij aan Conger heeft doen ter hand stellen. Conger heeft daarop in cijferschrift het ilgende teruggeseind »In het Engelsche gezantschapsgebouw, onder voortdurend geweer- en geschutvuur der Chineesche troepenalleen snelle hulp kan een al- gemeenen moord verhinderen.* Het telegram is door Conger voluit geteekend en gedateerd op 18 Juli. De regeering te Washington voegt er bij dat zij dit telegram als echt beschouwt. Hieruit nu op te maken dat de alge- meenen vreemdelingenmoord te Peking nog niet heeft plaats gehad, zou echter van een zeer gewaagd optimisme getui d—het telegram van den Ameri- kaanschen gezant is een bange wanhoops kreet. Er is echter iets anders zeer opmerke lijk gebleken uit deze jongste bijdrage tot de feiten-geschiedenis van het Pe- kingsche oproernl. dat de Chinee sche gezanten in Enropa en Amerika zeer goed den weg weten om zich in verbinding te stellen met de regeering te Peking, hetgeen nog al strijdig is met de voorstelling alsof in en rondom de hoofstad niet anders dan de meest gru welijke wanorde en oproer heerscht, ten nog glinsterender toe. Zij weifelde tusschen ijdel beid en liefde. »Gij zult niet gaan liep Christiaan uit. »En ik ga welzeide Henriëtte met etine trotsche vastberadenheid, »g(j zjjt niet waardig dat ik zooveel om u weengij zijt niet waardig, dat ik u liefheb, want nu zie ik duidelijk, dat gij mij zooveel vreugde en eer niet gunt, en mjj nooit be mind hebt." »Zoo ga dan," hernam Christiaan »gij breekt een trouw hart." Hij wierp den ring, dien hij van haar ontvangen had voor hare voeten neder, ging weg, en kwam niet weder. Henriëtte snikte luid, maar haar vader troostte haar. De avond naderde; en zij kleede zich aan voor het baldeze bezig heid deed haar spoedig haar weggeloopen minnaar vergeten. Altenkreuz kwam met een wagen om haar af te balen zij reden weg. »Acb, Henriëttezeide hij in den wagen, »gij zjjt oneindig veel schooner, dan ik meeDde. Gij zijt eene godin. Gij zijt voor zulk een prachtige leefwijze en niet voor uwen nederigeu stand geboren Het feest was prachtig. Altenkreuz en Henriëtte waren dien avond geheel in het zwart volgens de oud Duitsche manier ge kleed. Beide trokken door hunne pracht allei oogen tot zich, want zij ovetroffen zelfs den burggraaf van Vivienne en de jonge barones, die als twee inwoners vau Perzië gekleed waren. »Dm zwarte is niemand anders dan de

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1900 | | pagina 1