No. 31.
Woensdag 25 Juli 1000.
I0e Jaan».
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-V laan deren
F. D1ELEMAN,
AANBESTEDING.
Bniienland.
FEUIIi JiRTON.
WITSUII!
G0UR4NT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor Belg ik 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van ltot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar nlaatsmimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Axel, zullen op Dinsdag 31 Juli,
eerstkomend, des voormiddags te 11 uren,
ten Raadhuize, bij enkele inschrijving,
trachten aan te besteden
Het verbouwen en inrich
ten, tot Post- en Telephoon-
kantoor, van een perceel,
staande in de Lange Noord
straat, te Axel, wijk A No.
73, met bijlevering der daar
voor benoodigde bouwstoffen.
Bestek en teekeningen liggen ter inzage
en zijn 1,- per stel verkrijgbaar,
ter gemeente-secretarie te Axel, alsmede
bij den bouwkundige J. Wisse Jz., te
Zaamslag, door wien ook inlichtingen
worden verstrekt.
Plaatselijke aanwijzing op Dinsdag den
24 Juli, des voormiddags 11 uren.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
D. J. OGGEL, Burgemeester.
J. A. VAN VESSEM, Secretaris.
Hoe de toestand in Zuid Afrika op het
oogenblik is, is ook al weer zeer moei
lijk te beoordeelen. Twee telegrammen
zijn ontvangen. Een van Lord Roberts,
waarin hij mededeelt, dat nabij Lindley
een gedeelte van De Wets troepenmacht,
na een gevecht, dat duurde tot zonson
dergang. teruggeslagen werd, en in twee
Hij ging, en na een kuiten tijd trad
Henriëtte blozende de kamer binnen. De
graaf bedekte hare hand met kussen. Hij
openbaarde haar zijne wenschen, en ver
zocht haar op zijne kosten zich alles aan
te schaften, wat zij noodig had om als
het sierlijkst gekleede meisje te verschij
nen. Zjj bloosde weder, vooral toen hij
baar toefluister ie, dat zij de eerste schoon
heid van het bal zou zijn, en hij haar een
paar fraaie oorringen aanbood.
Dat was voor een zwak, ijdel meisje
te veel. Henrietje verplaatste zich op bet
prachtige feest, zag zich bewonderd door
een ieder, en gekleed als eene der aanzien
lijkste dames maar zij bleef verlegen, en
stamelde iets van haar vader, als die het
wilde toestaan. Altenkreuz stelde haai
hieromtrent gerust, en toen zij nu niet
meer aarzelde zijn aanbod aan te nemen,
sloot hij haar verrukt in zijne armen en
zeide Waarom, Henriëtte, zou ik trach
ten het geheim t,e houden Gij, en niemand
anders waart van den eersten oogenblik
af mijne uitverkorene. U bedoelde ik reeds,
toen uw vader de balkleederen naar uwe
scboona gestalte maaktetot danseres
koos ik toeu reeds u. Ach, Henriëtte ik
deelen werd gesplist, waarbij de Engel-
schen weinig verliezen, de Boeren vijf
man dooden ontvingen.
En een ander, dat er een groot gevecht
geleverd werd bij Middelburg, waarbij
president Kruger tegenwoordig was, die
zijn troepen aanmoedigde om tot het
uiterste te strijden.
Wat het eerste bericht betreft, zoo
dient dit, evenals de andere, aangevuld
te worden Wij bebben meermalen in
dezen oorlog reeds gezien, dat de Boeren
onder bedekking van de duisternis te
rugtrokken, om andere stellingen in te
nemen, en steeds noemden de Ëngelschen
dat terugslaan van den vijand. Zoo kan
het hier ook wel geweest zijn Uit de
verliezen zou men mogen opmaken,
dat het meer een gevecht op langen
afstand, misschien wel een artillerie-duel
geweest ismogelijk met de 1500 man
die door het cordon heenbraken en op
Lindley aantrokken.
Het'bericht van het gevecht bij Mid
delburg komt uit Kaapstad, een geen al
te geloofwaardige bron Wij weten in
tusschen, dat de Engelsche troepen van
Pretoria Noordwaarts oprukten en zien
trouwens in een dépêche, dat Jan Ha
milton en Mahon zonder tegenstand hun
weg voort konden zetten- Of de Engel
schen nu reeds met de Boeren ernstig
slaags raakten op denzelfden datum, dat
Lord Roberts nog uit Pretoria zelf be
richten seint, is twijfelachtig. De opper
bevelhebber zal toch - en dit staat ook
in het Kaapsche telegram - wel zelf
den aanval willen leiden, die 'volgens
zijn meening, de beslissing van den oor
log zal zijn.
zou a gaarne rog tot ineei kiezen, want
ik bid u aan. Gij zijt niet geschapen om
de vrouw te worden van een onbeschaaf-
den, armen kleermaker. Gij zijt voor iets
meer bestemd. Begrijpt gij mij, wilt gij
mjj begrijpen
Zij antwoordde niets, maakte zich uit
zijne armen los, en beloofde, indien haar
vader het wilde toestaan, zijne danseres
te zullen zijn. Beiden keerden naar de
werkplaats terug, en Altenkreuz fluisterde
den meester in het oor»zij is tevreden.
Zorg dat zij het noodige krijgt, om sier
lijk te kunnen verschijnen. Neem dit tot
bestrijding der kosten," en hij drukte den
oude eene rol goudstukken in de hand.
Nu echter ontstonden er onstuimige
tooneelen ten huize van den kleermaker
want Christiaan, de verloofde van Henri
ëtte, werd woedend toen hij vernam, wat
zij beloofd had. Noch de liefkozingen var,
het meisje, noch de vloeken van den oude
konden hem tot bedaren brengen. Dit
duurde den gebeelen dag. Henriëtte bracht
een slapeloozen nacht door, want zij meen
de het goed met Christiaan maar zij kon
toch niet tot zijn i leizier, zooals hij zulks
vorderde gelegenheid opofïeien, om een
maal op een bal onder de voornaamsten
uit de stad en nabuurschap bewonderd
en benijd te worden. Hij verlangde in
derdaad bijna het onmogelijke; ja, zij
moest we! geloovon, dal hij haar niet be
minde, dewijl hij baar eene vreugde, die
op zic'i zelve onschuldig was, misgunde.
Het ongeluk, aan den trein met ge
wonden overkomen, is betreurenswaardig-
Maar wij weten nu genoegzaam, dat,
als de Boeren van te voren geweten
hadden, dat het een hospitaal-trein was,
zij dezen niet zouden hebben doen ont
sporen
Er wordt dan ook van dit feit geen
melding in de dépêche gemaakt, en men
kan dus veilig aannemen, dat dit treurig
Incident geweten moet worden aan de
laksheid der Ëngelschen, die een trein
afzonden, welke door de 'Boeren aange
zien werd als een, welke troepen ver
voerde.
- De verrassingen houden aan. Na het
afwisselend vermoord- en veilig-zijn der
gezanten, was toch het algemeene oor
deel ten slotte aangeland bij de defini
tieve slachting der vreemdelingen te
Peking nu bijna twee weken geleden.
Vandaag kan men ook deze meening
weer laten varen.
Indien al den vreemdelingen het gruw
baar lot is overkomen den razenden
benden van bloeddorstige Chineezen ten
offer te vallen, dan is dit in elk geval
eerst na 18 Juli geschied, dus na 11.
Woensdag, of als men dien datum naar
de Chineesche telling wil opvatten, na
14 Juli, dus in deze nu afgeloopen week
Het jongste nieuws luidt n.l. als volgt
Toen de berichten den nood der ge
zanten als zeer nijpend voorstelden, heeft
de regeering te Washington den 11 Juli
een telegram geadresseerd aan haar ge
zant Conger te Peking, welk telegram
de Chineesche gezant te Washington op
zich nam aan Conger te doen toekomen
•Negen dagen heeft het antwoord op
Dos anderen daags was Gnristiaan kal
mer, dat is, hij woedde niet zoo erg meer;
echter herhaalde hij ieder oogenblik dr^i
geud en waarschuwend»gij zult niet
naar het bal gaan en Henriëtte her haal
de even ontevreden en ik ga wel 1" waar
op de vader dan gewoonlijk liet volgen
»en ik beveel, ten spijt van alles, dat zjj
wel ga." Dansschoenen, zijden kousen,
fijne zakdoeken, kanten, van alleo schafte
men zich het beste aan.
Toen echter de dag van het bal geko
men was, en Christiaan zag, dat bet ernst
was, pakte hij zijn reiszak, trad geheel
reisvaardig de kamer binnen, en zeide
»gaat gij, zoo ga ook ik, en wij zijo voor
eeuwig van elkander gescheiden."
Henriëtte verbleekte. De oude, die te
voren hevig met Christiaan gekeven had,
zeide»pak u weg, wanneer dit u goed
dunkt. Ik wil zien, wie van ons beide
meester isHenriëtte kan iederen dag
eeü man krjjgen, die tienmaal beter is dan
gij zijt." Maar Henriëtte weende.
Op dit oogenblik trad een bediende van
den graaf Altenkreuz binnen, met eene
doos, die bjj in naam van zijnen heer over
gaf. Zij bevatte nog eenige kleinigheden,
behoorende bij het gewaad van juffrouw
Vogel. Het was een kostbare sluier, breede
zijden linieD, een sierlijke halsketen en
twee kostbare vingerringen. Henriëtte be
schouwde van terzijde al die kostbaarheden
welke baar vader te voorschiju bracht, en
door bare tranen schenen haar de diamuu
zich doen wachten, doch boven verwach
ting is het nu toch gekomen.
Officieel maakte Vrijdag het departe
ment van buitenl zaken te Washington
bekend, dat zooeven de Chineesche ge
zant de ontvangst was komen melden
van een telegram van den gouverneur
van Shanghai. Daarin bericht net Tsung-
li-Yamen (Chineesche regeeringsraad) de
ontvangst van de depêche der Ameri-
kaansche regeering van 11 dezer die zij
aan Conger heeft doen ter hand stellen.
Conger heeft daarop in cijferschrift het
ilgende teruggeseind »In het Engelsche
gezantschapsgebouw, onder voortdurend
geweer- en geschutvuur der Chineesche
troepenalleen snelle hulp kan een al-
gemeenen moord verhinderen.*
Het telegram is door Conger voluit
geteekend en gedateerd op 18 Juli.
De regeering te Washington voegt er
bij dat zij dit telegram als echt beschouwt.
Hieruit nu op te maken dat de alge-
meenen vreemdelingenmoord te Peking
nog niet heeft plaats gehad, zou echter
van een zeer gewaagd optimisme getui
d—het telegram van den Ameri-
kaanschen gezant is een bange wanhoops
kreet.
Er is echter iets anders zeer opmerke
lijk gebleken uit deze jongste bijdrage
tot de feiten-geschiedenis van het Pe-
kingsche oproernl. dat de Chinee
sche gezanten in Enropa en Amerika
zeer goed den weg weten om zich in
verbinding te stellen met de regeering
te Peking, hetgeen nog al strijdig is met
de voorstelling alsof in en rondom de
hoofstad niet anders dan de meest gru
welijke wanorde en oproer heerscht,
ten nog glinsterender toe. Zij weifelde
tusschen ijdel beid en liefde.
»Gij zult niet gaan liep Christiaan uit.
»En ik ga welzeide Henriëtte met
etine trotsche vastberadenheid, »g(j zjjt niet
waardig dat ik zooveel om u weengij
zijt niet waardig, dat ik u liefheb, want
nu zie ik duidelijk, dat gij mij zooveel
vreugde en eer niet gunt, en mjj nooit be
mind hebt."
»Zoo ga dan," hernam Christiaan »gij
breekt een trouw hart." Hij wierp den
ring, dien hij van haar ontvangen had voor
hare voeten neder, ging weg, en kwam
niet weder.
Henriëtte snikte luid, maar haar vader
troostte haar. De avond naderde; en zij
kleede zich aan voor het baldeze bezig
heid deed haar spoedig haar weggeloopen
minnaar vergeten. Altenkreuz kwam met
een wagen om haar af te balen zij reden
weg. »Acb, Henriëttezeide hij in den
wagen, »gij zjjt oneindig veel schooner,
dan ik meeDde. Gij zijt eene godin. Gij
zijt voor zulk een prachtige leefwijze en
niet voor uwen nederigeu stand geboren
Het feest was prachtig. Altenkreuz en
Henriëtte waren dien avond geheel in het
zwart volgens de oud Duitsche manier ge
kleed. Beide trokken door hunne pracht
allei oogen tot zich, want zij ovetroffen
zelfs den burggraaf van Vivienne en de
jonge barones, die als twee inwoners vau
Perzië gekleed waren.
»Dm zwarte is niemand anders dan de