HÏIIHI MA IIIIA.
Woensdag i April 1000.
16e Jaa
i\o. I.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee u wscli-Vlaanderen
F. DIELEMAN.
AXEL.
De Crisis in Italië.
FEUILLETON.
Buitenland.
UII.SCIIK
Dit Blad verschijnt >',ken Dinsdag- en Vrijdagavond.
A B 0 N N E M E N T S PR*IJ S
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 oent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters wordei
naar olaatsmimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Acivertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Niet zelden leest men in deze dagen
in Italiaansche couranten artikelen, die
het opschrift dragen als Italia ha
fame" (Italië heeft honger). Dat is een
droevig feit, maar nieuw is het niet in
het schoone land, >waar de citroenen
bloeien*. Dubbel droevig echter, en zorg
wekkend tevens is het in deze dagen,
nu er gissing heerscht in de gemoederen
nu conservatieven en liberalen, verstokte
reactionairen en overijlige socialisten
tegenover elkaar staan, niet alleen met
woorden, maar ook met daden elkander
aanvallend
Conservatieve studenten hebben te
Rome gevochten met liberale de eersten
zoowel als de laatste houden betoogin
gingen, tegen of voor grondwet herzie
zieningvoor een gehoor van 2000 stu
denten hield o. a. prof. Sommola te
Napels een rede over de grondwetsherzie
ning, die hij onverwijld noodig oordeelde.
Door de straten der groote steden in
Italië, Rome van Napels vooral, gaan nu
en dan optochten, soms van twee tegen
overgestelde kanten, soms ook van twee
tegenovergestelde politieke richtingen, en
dat is erger, want dan wordt de botsing
heftiger, gevaarlijker, bloediger.
Maar bijna even erg gaat men te keer
in de Italiaansche Kamer, en dat :s zorg
wekkender Ook daar twee partiien, ook
daar dezelfde strijdkreten voor en tegen
grondwetsherzieniening, ook door felle
woordentwisten, dreigende vuisten, ver
hitte gezichten en niet zelden handtas
telijkheden. Eigenlijk is de strijd in
het land ontstaan door den strijd in de
Nu sprak ik ben jood aan en bood hem
de kleederen te koop. Hij schudde het
hoofd, vroeg naar edelgesteenten en zeide,
dat hij wel zag dat ik een edelman was,
die zich in verlegenheid bevond, en dat
hij bereid was mij te helpen. Hij ver
langde niets van mij te koopen, maar wil
de mij geld leenen, indien ik hem een on
derpand wilde geven. Ik ging met hem
mede, hoewel ik niets had, om hem ten
onderpand te geven. Toen wij nu zijn
huis waren binnen getreden, begeerde hij
te zien, wat ik hem aio een onderpand
mocht aanbieden. Ik geraakte in groote
verlegenheid, en beloofde hem, wanneer
hij mij naar Florence wilde vergezellen,
hem zijne reis te betalen, dewijl ik daar
meer gelden had op te nemen, dan ik
noodig had. Hij schudde het hoofd. Nu viel
tnij als laatste hulpmiddel den vuurgeest
in, en ik hoopte den jood te bewegen mij
naar Florence te brengen, wanneer ik hem
vertoonde in welk belangrijk bezit ik mij
bevond. Ik herinnerde mij wel, hoe ern
stig Piccolomini mij gewaarschuwd had,
aan niemand net bezit van mijnen schat
te verradendoch de nood was groot.
Toen ik nu den jood over dit geheim
Kamer, en deze volgde uit den wensch
der regeering om de besluiten zonder
voorkennis der Kamer, uitgevaardigd
door de regeering tijdens het Mei oproer
van 't vorige jaar, thans door het parle
ment tot wet te laten veheffen. Die
sluiten waren op dat oogenblik misschien
het eenige redmiddel der Italiaansche
regeering, en men moet toegeven, dat
zij heel mild zijn uitgevoerd, maar
zij waren niet in overeenstemming met
de grondwet. Daarom verzette de linker
zijde der Kamer er zich ten sterkste
tegen om ze goed te keurenzoo is
haar obstructie ontstaan, het eenige mid
del om niet overwonnen te wordendooi
de meerderheid.
Reeds weken achtereen duurt deze
hardnekkige strijd. De linkerzijde weet
door talrijke amendementen, door uren
lange redevoeringen, de debatten zoo te
rekken, dat er niets, absoluut niets wordt
afgedaan. Er zijn reeds pogingen gedaan
tot verzoening, maar zij hebben niet
gebaat.
Welbeschouwd loopt deze strijd in de
Italiaansche Kamer over iets meer dan
een gewone ministercrisis Indien het
kabinet de meerderheid der Kamer tegen
zich had, was het reeds lang gevallen
Het is veelmeer een strijd tusschen par
tijen, tusgchen conservatieven en voor-
uitstrevenden, tusschen meerderheid en
minderheid. Geen van beide partijen
wil toegeven. Hoe langer de strijd duurt
hoe moeilijker een verzoening zal blijken
De tegenstanders strijden niet alleen om
het recht van obstructie, maar om een
zedelijke zegepraal. De meerderheid wil
van haar macht geen afstand doen, zij
sprak, luisterde hij nieuwsgierig naar mij,
en begeerde den schat slechts te zien, met
belofte, dat hy dien zelfs niet zou aanra
ken. Nu haalde ik het fleschje voor den
dag en vertoonde hem d6n vuurgeest. Hij
beschouwde dien lang met groote oplet
tendheid en vervolgens riep hij mijnheer
zal mij niet bedriegen Het is niets dan
een barnsteen, op eene bijzondere wijze
geslepen en in glas gezetik heb er ook
van en kan er mijnheer van verkoopen."
Hierop ging hij heen en kwam terug
met een laadje, in hetwelk kleine geel
achtig-groene steentjes lagen, en hield die
tegen het zonlicht. Zie mijnheer, daar
bebt gij zoovele vuurgeesten als gij maar
wiltDoch zij maken niet steek- of schot
vrij." Daarna hield hij ze in het duistere,
en ik bemerkte, met veibazing, hoe zij als
gloeiende kolen brandden en glicsteiden,
even als mijn vuurgeest. Nu drukte het
mij zwaar op het hart.
Als mijnheer het fleschje maai dikwijls
tegen het daglicht houdt, zoo zal de steen
daarin glinsteren, als een diamant 1" zeide
de jood, en zette zijn laadje weder ter
zijde. Als mynheer niets andei s heeft dan
dezen b rnsteen, zoo kunGen wij geene
zaken doen.
Daarna bracht hij mij buiten de deui
en liet my alleen staan.
Hierop was ik zeer ter nedergeslagen.
Ik wilde over de domheid en onwetend
neid van den jood lachen en kon bet,toch
niet. Wel had zijn barnsteen veel over-
wil de dwarsdrijverij der minderheid be
strijden omdat zij vreest, dat bij toege
ven thans, de obstructie voor altijd een
rol zal spelen in het Italiaansche par
lement.
En zoo kan de strijd nog lang duren
in de Kamer. De voorzitter daarvan heeft
zelf verklaard, dat hij niets kan doen
aan de dwarsdrijverij der linkerzijde. Hij
kan de redenaars, die uren en uren
achtereen praten, niet het zwijgen op
leggen, hij kan een ander partijgenoot,
die den -mrigenspreker navolgen wil, het
woord niet weigeren.
Nu zal men heden beproeven over een
voorstel tot herziening van het Kamer
reglement te doen stemmen zonder
beraadslaging Zoo zal men aan de lin
kerzijde het wapen der obstructie ontne
men, want de meerderheid zal er zich
wel voor verklaren. Maar daarmee zal
niet de kracht en zeker niet de woede
der linkerzyde, de minderheid, zijn ge
broken.
Maar het ergste van de zaak is, dat
de opwinning niet beperkt blijft tot de
Kamer, dat zij het geheele land aantast.
In de veertig jaren van zijn bestaan
heeft het koninkrijk Italië zulk een crisis
nog niet doorgemaakt. De voornaamste
staatslieden van het land zijn het er over
eens, dat daarin verandering moet komen,
of de revolutie dreigt. Toch zou in
Italië een revolutionaire beweging geen
kans van slagen hebben, indien de bladen
daar niet naar waarhe.d konden schrijven
►Italia ha fama."
eenkomst met dien in mijn fleschje, en
had in het duistere hetzelfde lichtook
was het waar, dat men den vuurgeest met
zonuesiraien moest voeden, evenals den
barnsteen doch de vuurgeest had mijn
lichaam toch voor alle ongelukken bewaard
en kon mij goed en kwaad voorspellen,
waartoe geen barnsteen in staat was. Ver
volgens dacht ik er weder aan, dal hij mij
helder had toe geflikkerd terwijl ik toch
zelfs door Hermingarda bedrogen was ge
worden, en nu sedert vele dagen helder
der schitteide ofschoon ik niets had om
mijnen honger te stillen. En toen ik daai-
bij dacht aan don Alfonso's hulpelooze
vlucht naar Venetie, en aan Hermingaida's
waarschuwingen, en aan het bedrog, het
welk door deze boeleerster was gepleegd
geworden, toen ik haai vooi een stand
beeld hield, ontzonk mij alle lust tot het
leven. Want ik zag mij door eenen be
drieger in ellende gestort, dien ik voor
mijnen vriend had gehouden, 9n door eene
vrouw schandelijk bespot, die, om eon
avontuur te hebben, zich als een heilige
aan my voorgedaan, en van mijnen harts
tocht en mijne lichtgeloovigheid een zon
dig misbruik had gemaakt. Nu zwoer ik
bij mij zeiven niemand meer te vertrou
wen, en ik verlangde vurig naar eene
woestijn, waar ik eenzaam en ver van de
wereld kon sterven.
In deze gedachten verdiept, was ik me
nige straat doorgegaan, en stond niet ver
van een oud muurwerk, dat in vroeger
In een vorig nummer schreven we,
dat Roberts het plan had opgevat om te
Bloemfontein een maand rust te nemen.
Van die rust schijnen Roberts en zijn
troepen echter niet lang te kunnen
genieten.
Door de Boeren is toch een begia ge
maakt met de guerilla, een oorlog op
kleine schaal met losse bewegelijke
troepjes. Op verschillende plaatsen zwier
ven zij om het kamp van Roberts en
werden ten slotte zoo vermetel, dat de
opperbevelhebber 'zich genoodzaakt zag
krachtig op te treden.
Roberts seint uit Bloemfontein hierom
trent het volgende
Tengevolge van het aktief optreden
van den vijand in de buurt van het
front der Engelschen en hun vijandelijke
houding tegenover de burgers, die zich
hebben onderworpen, heb ik het noodig
gevonden hen van den kopjes te drijven-
die zij in de nabijheid van Karusiding-
station, drie mijl ten Zuiden van Brand,
fort bezet hielden. De operatie werd met
succes uitgevoerd door de zevende divi
sie infanterie en twee brigades cavalerie.
De Boeren trokken op Brandfort terug.
Onze troepen houden nu de kopjes bezet.
De verliezen der Engelschen bedragen
een kapitein gedood, vijf kapiteins en
twee luitenants gewond en ongeveer
100 soldaten gedood en gewond.
Dit is het begin van het spel. En dat
zal voortduren, zoolang er kopjes in
Zuid Afrika zijn en de Boeren hun
Mauser-geweren en hun paard hebben.
Het commando van Van der Post,
tyd een tempel der heidenen was geweest
waarin zij hunne afgoden hadden vereerd.
Terwijl ik het beschouwde, viel een man
voor mijne voeten neder en omhelsde
mijne knieën, zoodat ik zeer verschrikte.
Toen hij echter zijn hoofd oprichtte, zag
ik dat het de oude Thorhaimer was, die
van lachen en schreien niet h.on spreken
ik meende een engel des Hoeren te zien
ik viel hem om den hals, kuste hem, en
schreide evenals hij van blijdschap.
Daarna gingen wjj beiden arm in arm,
als bedwelmd, door de straten en werden
net vertellen niet moede. Toen ik hem
nu zeide, totwelk eene groote armoede ik
vervallen was, en hoe Hermingarda trou
weloos was geworden, stond hij stil, en
zag mij aan en meende, dat ik Diet wel
by het hoofd was en raaskalde.
»Wat zegt gij, beste heer!" riep hij uit
en schudde het hoofdde jonkvrouw is
niet van mij geweken, sedert wij in dien
schrikkelijken nacht Alcini hebben verla
ten, toen de Romeioscbe soldaten de plaats
overvielen en verbrandden.
Neeo oude!" viel ik hem in de rede,
Sciarra heeft die schanddaad uit boosheid
tegen Piccolomini bedreven, en heeft de
jonkvrouw met zich naar Ba)va gesleept,
waai ik haar weder bevrijdde."
Wordt vervolgd.)
