11
No. 1168.
Zaterdag 6 November 1897.
I IV J aura'.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li - Vlaander en
F. DIELEMAN,
Bnitenland.
FEUILLETON
EEN VERHAAL UIT VIRGINIa.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag:- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent
voor Bklgiï 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar olaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Gelyk wel verwacht werd, is nergens
in Belgiö een werkstaking onder de mijn
werkers uitgebroken.
De uiterste linkerzijde in Frankrijk be
gint zich van de kwestie Dreyfuss mees
ter te maken, hetgeen natuurlijk jammer
is, omdat deze zaak geen partij zaak mag
zijn, en allerminst de zaak van een niet
zeer invloedrijke minderheid die steeds
aan de verdenking bloot staat, haar min
der om haar zelf dan als middel van
agitatie en oppositie aan te grijpen.
Maar er ligt veel waars in de redenee
ring van Viviani in de Petite Republique
dat men het geheime bewijsstuk dat aan
de Duitsche ambassade ontstolen zou zijn
nu wel openbaar kan maken. Want als
Duitschland nooit iets deed, .vaar telkens
en telkens van dat stuk is gesproken,
zal het nu wel geen bezwaren maken,
als men het volle licht over deze zaak
laat opgaan, zoo zegt hij.
Een 25-jarig bewoner van Oron (Fransc'i
Lotharingen), wiens vader in 1871 de
Franscha nationaliteit had aangenomen,
is toen hij dezer dagen te Noveant de
Duitsche grens overging gearresteerd als
Duitsch deserteur. De man die in 1872
geboren was, en dus niets met Duitsch
land te maken heeft gehad en zjjn dienst
tijd in het Fransche leger volbracht, is
naar de gevangenis te Ars overgebracht.
Volgens de Times is er te Parijs sprake
van een voorstel van verschillende parle
mentaire groepen om het geschil met
Engeland aan de uitspraak van keizer
Franz Joseph te onderwerpen.
Op de snorkende taal, de vorige week
Zjj dacht, dat zij hare zaak gewonnen
had, en nog sterker bij hem aan Houdende
herhaalde zij haar verlangen van uaar
Philip te mogen gaan.
»Gjj zult naar uw broeder gaan, mijn
kinddoch om hem te zeggen, dat hij
vechten moet, of mijne jonge krijgers zul
len toornig zjjn.c
»o, Stoor u niet aan uwe jonge krijgers
gij zijt een groot Opperhoofd, en gij kunt
hen laten doen wat gij wilt.*
Hjj schudde het hoofd, en zweeg eenige
oogenblikkenhet eenvoudige kind had
een denkbeeld in hem doen geboren wor
den, dat den heerschzuchtigen Oneyda zeer
aangenaam was. Alice sloot zich nog
dichter aan hem, en zag hem met zulk
eene smeekende teederheid aan, dat zelts
het ernstige Opperhoofd et door bewogen
werd.
»Och ja, kom, goede, lieve Oneyda laat
Philip los Wat gaan u deze booze jon
gelieden aan Gij weet het, liefste Oney
da! zij zijn geen van allen half zoo goed
als Philip. Waarom ook hebben zij Phi
lip opgesloten Oneyda laat mij hun zeg
gen dat gij niets om hen geeft;* en hare
blauwe oogen schitterden uitdagend, en zjj
bewoog hare hand zoo trotsch, alsof hij
door de Londensche Times geuit, volgt
in eens kalme uiteenzetting van den tce
stand. Elk der beide partijen komt in
het veld met een vast plan en kan ver
dragen overleggen, geheel in strijd met
die van de andere partij. Beide nebben
verdragen, welke die van andere ver
nietigen, en op hun beurt weer door an
deren vernietigd worden. Do hoofden,
koningen, en koninkjes, die spreken of
handelen namens een of ander gebied
tusschen den bocht van den Niger en de
zee, te zamen het achterland vormende,
van de Ivoorkust de goudkust Togoland,
Dihomey en Lagos hebben beurt om beurt
Fransche, Engalsche en Duitsche ontdek
kingsreizigers ontvangen, en hUG hand-
teekening of iets dat daarop gelijkt ge
steld in ruil voor een vlag, een zijden
bal, of een vaatje rum, zonder dat zij
wisten wat zij deden, of waarin zij toe
stemden. De Engelschen zijn gedurende
vier jaar meester in dat gebied geweest
maar door hun werkloosheid, hun onwe
tendheid ot hun onverschilligheid hebben
zjj anderen toegestaan er den voet te
zetten en verdragen te vervangen door
nieuwe, welke zij thans als een rechts
titel beschouwen. Thans zijn de Engel
schen ontwaakt, en zien het land in han
den van de Franschen.
Dit betoog is zeker merkwaardig, Na
de schildering van de wijze, waarop de
hoofden der inlanders tractaten sloten,
zal het blad wel niet meer beweren, dat
zulke tractaten uit een zedelijk oogpunt
bindend zijn. En na de beschrijving van
de wijze, waarop de Engelschen hot fei
telijk bezit verloren, zal het blad al niet
meer kUDnen doen. dan de Franschen gelijk
dit zelf gedaan had.
Een stille, welluidende lach van het
Opperhoofd beantwoordde hare bede. Hij
liet haar gaan, en gaf haar eene veder uit
zijn vederbos mede, als een vrjjgeleide tot
de wacht.
„Ga naar uw broeder, goudgelokte gij
hebt het oog van oene duif, eD het hart
van een arend. Ga, zeg hem. dat de zomer
komt."
Alice wachtte geen oogenblik zjj vloog
de weide over, en stond weldra, hare veder
in de hoogte houdende, voor de deur, en
eiachte dadelijk toegelaten te worden. De
wachten hielden haar niet tegen, en wel
dra zat zij naast haren broeder, lachende
en suappende met hare gewoue vrooljjk
heid. Zjj kon nooit lang verdrietig zijn,
en de sporen van haar geleden hartzeer
waren bijna geheel verdwenen, voordat zg
een uur in Philips gezelschap had doorge
bracht. Een dag en nacht had hij reeds
gevangen gezeten doch hoe verlaten zjjn
uiterlijke toestand ook ware, achtte hjj
zich niet ongelukkig. Hij berustte in zijn
God en vertrouwde op diens Voorzienigheid
en wilde niet reeds vooruit een onheil
duchten, dat Hjj nog de macht had af te
weren. Het was een genoegen voor hem
te zien, dat Alice zich zoo gelukkig en te
vreden bij hem gevoelde, zelfs in die som
bere gevangenis, en hij boog zich teeder
over haar h<>en slechts enkele malen sloeg
hjj zijne donkere oogen op, als de gedach
te aan zijn gevaar en de mogeljjkheid van
geven, en zijn aanvallen te bewaren voor
hen die verantwoordelijk zijn voor het
loslaten van het eens bezette gebied.
Roseberry hield in de kamer van Koop
handel te Manchester een rede, waarin
hij o. a. den gunstigen invloed van
d9n vrijhandel ook voor den landbouw,
schetste.
Over de werkstaking in Engeland geen
nieuws. De werklieden blijven bezwaar
maken om den eiscb van 8 uur in te
trekken.
De crisis in de katoennijverheid nadert
De patroons hebben een loonsverlaging
met 5°/0 aangekondigd, daar de toestand
van dezen tak van nijverheid dit dringend
eischt. Zij verklaarde zich echter bereid
een scheidsgerecht te doen oordeelen. De
arbeiders wezen alle loonsverlaging af,
waardoor een staking van 140,000 man
in de katoenspinnerij aanstaande is.
Ook de gemeenteraadsverkiezingen in
Engeland wijzen op een groote opscnuiving
ten nadeele van de conservatieven.
Duitschland heeft diplomatieke betrek
kingen met Haiti afgebroken, wegens de
weigering der regeeriug daar, om vol
doening te geven voor de ongerechtvaar
digde gevangenhouding van een Duitsch
onderdaan. De houding van den president
wordt door de Kamer goedgekeurd. De
bladen slaan een heiligen toon tegen de
daar wonende Duitschers aan.
Te Havanna heeft men wel den tijd
genomen om te overwegen, wat men over
debestuursverwisseling zou melden. Want
de berichten uit Spaausche bron komen
48 uur nadat men langs anderen weg
reeds had vernomen, dat Weyler vertrok
ken en Blanco aangekomen was. Het
scheiding bii hem opkwamen. Spoedig
echter zonken zjj weder onder de lange
oogharen weg, hetwelk de uitdrukking van
zijn gelaat nog teederder en aandoenljjker
maakte. Zjj, geheel leven en geluk, zat
daar, een schoon en zorgeloos contrast
met hem vormende. De schitterende schoon
heid van haar gelaat werd nog verhoogd
door de overmaat van vroolijke aandoe
ningen die hare wangen met een hoogeren
blos verwden met iedere verandering van
stem. veranderde ook de doorschjjnende le
vendiga glans harer blauwe oogen, nu en
dan verduisterd door de golvende blikken
die op haar voorhoofd vielen als zij zich
bewoog en die zjj met hare vlugge hand
wegstreek. Philip had de zoete voldoening
op te merken, dat zijne tegenwoordigheid
voldoende was om Alice gelukkig te ma
ken, en dat zjj hem waarlik innig be
minde.
Zjj zou den geheelen namiddag voort-
gepraat hebben doch de wacht, die aan
de deur stond zag naar binnen, en gaf
haar een teeken, dat zij vertrekken moest.
„Ik ga niet,* riep Alice, terwijl zij het
haar wegstreek en hem stoutmoedig aan
zag „Oneyda heelt gezegd, dat ik blij
ven mocht, dus behoeft gij niet op mij te
wachten ik kom nog niet, Maneecha
De Wilde bleef, op het gezicht van dit
tafereel, als doorboord staan, en beschouw
de met bewondering het schoone wezen,
welks uiterlijk zooveel zachtheid en kracht
tevens, aanduidde.
resultaat van de overpeinzingen is bet
volgende verhaal, dat allicht evenveel
Wahrheit als Dichtung bevat.
Generaal Weyler begaf zich aan boord
van de Alfonso XIII, waar hjj na een
onderhoud met maarschalk Blanco, aan
dezen het opperbevel overdroeg. De al
tredende gouverneur-generaal scheepte
zich daarna op de Montserrat in die hem
naar Spanje terugbrengt.
Maarschalk Blanco vaardigde een proc
lamatie uit, waarin hij zegt dat hij een
staatkunde van edelmoedigheid en verge
telheid zal volgen, Het zal zijn streven
zijn de tjjden van voorspoed te doen te-
rugkeeren en de nieuwe gouverneur-gene
raai rekent daarbij op den steun van het
Cubaansche voik. Hjj zal beschermen
wie de wetten naleven, maar met alle
gestrengheid te werk gaan tegen de ver
stokte ondankbaren die den oorlog willen
voortzetten.
Bij ziju ontscheping begroette de me
nigte den nieuwen landvoogd met geest
driftige kreten van »Leve Blancse! Leve
het Spaansche Cuba
Generaal Weyler zag aan boord van
de Montserrat dit tooneel aan geen en
kele kreet werd ter eere van hem of ten
gunste van de autonomie geuit.
Maaiscnalk Blanco ontving een aantal
delegaties. De leider der autonomistische
partij sprak de hoop uit, dat door een
krachtig optroden weldra de autonomie
doorgevoerd en de vrede hersteid zou
zijn. Phanio zeide hem uit naam van
den gouverneur generaal dank. Generaal
Pando is tot chef van deu generalen staf
benoemd.
Met de vredesonderhandelingen en de
„Let niet op hem, PhilipOneyda zegt
dat hjj dien slechten mannen, die u haten
leeren zal zich beter te gedragen en hjj
zal hen beletten, u kwaad te doen dus
geef er niet om, of hij daar lang bljjft
staan kjjken."
„Neen, AliceOneyda heeft dat alles
niet gezegdwat wilt gjj mij vertellen ?c
„Ja wel," antwoordde Alice blozende
»hjj zeide ietsmaat mjju hart was zoo
vol dat ik geen acht gaf op hetgeen hij
zeide o, Philip hjj noemde mjj zijne duif
en zijn arend, en zeide dat de zomer kwam
zoodat, als de zomer komt, hjj ons naar
huis- zenden zal, en dan kunnen die hate-
Ijjke monschen u niet opsluiten."
Alice kuste hem op nieuws zoo toeder,
dat hjj niets verder vragen kon doch te
zatnenvoegende. wat er waarschjjnlijks in
die verwarde herinneringen kon zijn, maakte
hjj er uit op, dat zich eenige hoopvolle
omstandigheden voorgedaan hadden.
De wacht eindelijk uit zijne mijmering
ontwakende, wenkte Alice op nieuws te
vertrekken maar zjj was zoo onwillig, dat
Philip al zjjn overredingsvermogen noodig
bad, om haar tot gehoorzaamheid te be
wegen. Toen hij haar verzekerd had, dat
hjj trachten zou, haar andermaal bjj zich
te ontvangen, ging zjj, en verliet de hut
met veel la igzamer tred, dan waarmede
zjj gekomen was.
Wordt vervolgd.)
