No. 1151. Woensdag 8 September 1897. I3e Jaar Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse h -Vlaand ere 11 F. DIELEMAN, AXEL. Bniteiiland. 2» FEUILLETON EEN YERHAAL UIT VIRGINIA. IXKI.SC Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzunderl. numm. 5 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent; voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Na het bekend worden van de toosten van den czaar en van Faure hebben eeni ge heeren uit Lotharingen een tochtje over de grens gemaakt, om Meline een telegraphischen gelukwensch te zenden. De minister heeft daarop in zijn qualiteit de heeren voor hun vaderlandslievende gevoelens bedankt. De Temps is dom genoeg geweest, om ■leze dwaasheid openbaar te maken, met bet gevolg dat men in de Duitsche pers zich weinig gesticht toont en beweert, dat het noodig is dat de regeering ophel dering vraagt, Toevallig valt dit incident samen met een ander. Eenige personen te Saarbur- gen, onder wie een rijwielbandelaar en een koffiehuishouder, hadden een Fran- schen wielrenner geluk gewenscht met een overwinning. Le Velo nam dit tele gram op, maar de redacteur, die een ver bazende chauvinist schijnt te zijn, had de zeldzame onhandigheid er in te voegen, dat de Fransche vlag ook de hunne was. De ovetheid in den Elzas kreeg kennis van dit telegram en nam hare maatrege leno.a. werd het cafe van een der on derteekenaars gesloten. Eerst toen daarover werd geklaagd, bleek dat de gewraakte woorden te Pa rijs in het telegram waren gevoegd. De Fr. Z. constateert dat dus is geble ken, dat de betoogingen van Elzas Lotha ringen te Parijs worden gemaakt. Eenig Fransche bladen betoogen dat het wenschelijk is de kamer te ontbinden. De Temps erkent dat daarvoor wel wat te zeggen valt, maar meent toch, dat dit middel sedert de ontbinding van 16 Mei op het volk een onaangenamen indruk zal maken en aan een staatsgreep zal doen denken. Naar twee Parijsche bladen melden zullen, als de volgende maand de senaat en de kamer haar werkzaamheden her vatten, door de regeering inlichtingen over de betrekkingen tot Rusland worden gegeven. Over de geschiedenis van het Fransch Russisch verbond worden de laatste da gen allerlei onthullingen gedaan, die meest al weinig vertrouwen verdienen, Een dezer verhalen houdt in, dat Gambetta de groote voorstander van een verbond was. Bij de kroning van Alexander III sprak hij met een vriend over de nood zakelijkheid een buitengewoon afgezant te zenden. Maar hebt gij iemand Ja de hertog van Aumale antwoordde Gambetta. Maar wil die? Hij zal wel willen en als hij weigert, zal ik den mi nister van oorlog vragen den hertog (die destijds nog generaal was) te gelasten. Een paar dagen later was Gambetta als premier afgetreden. Teekenachtig zijn de woorden, welke men nu keizer Wilhelm naar aanleiding van de Alliance in den mond legt: Te St. Petersburg hebben wij de room er afgeschept. De Fransche minister vau marine be sloot tot het bouwen van nieuwe kruisers met 19.000 P.K., loopende 21 knoopen. De keteis worden ingelicht voor het sto ken met kolen en met petroleum. De Israëlitische kerkeraad te Parijs heeft, nadat de katholieken en protestan ten waren voorgegaan, tegen Zaterdag een dankgodsdienstoefening in de synagoge aangekondigd. Naar men zegt zijn vele Joden weinig gesticht over het vieren van een bondgenootschap met een land, waar hun geloofsgenooten zooveel te verduren hebben. Bismarck heeft Donderdag een bezoek ontvangen van den koning van Siam, die eenige uren te Friedrichsruhe bleef. De National Zeitung oordeelt, dat men in Duitscüland wel wat te veel van fees ton hoort, en vraagt of de wereld niet den indruk zal krijgen, dat Duitschland zooveel reden tot feestvieren heeft. Het blad schijnt een van de middelen te willen aangrijpen om te waken dat men voortaan wat minder van feesten hoort het zal er wat minder van me dedèelen. Of het aan den keizer of aan de kran ten ligt, weten wij niet. Maar wij hooren maar zeer zelden iets van keizer Frans Joseph, den eerbied waardigen vorst, wiens leven een opvolging van groote teleurstel lingen schijnt. Thans echter vinden wij iets over de ontvangst op zijn reis naar Moravië, en de daar gesproken woorden, in antwoord op de begroetingen woorden welke een eigenaardige tegenstelling vormen met de dikwèrf schoone, maar zoo verontrusten de redevoeringen, van zijn Noordelijken nabuur. Toen do vorst aartsbisschop aan 't hoofd der geestelijkheid te Hullein den keizer complimenteerde, zeide deze, na e6n korte dankbetuiging, „moge uw groote invleed er steeds toe medewerken om de harten der geloovigen een waarlijk christeljjkeo zin en gevoelens van liefde en verzoenings gezindheid te wekken en te versterken tot hun eigen heil en tot bevordering van het landsbelang Te Bistritz verklaarde hij aan de Mo ravische Landsdeputatie, dat hjj van haar trouw en verknochtheid ten volle over tuigd was. Tevens uitte hij de hoop, dat men door wederzijdsche welwillendheid en door plichtsvervulling de bevolking in een vredelievenden wedstrijd ten alge- meenen nutte zou vereenigen. Wat mij aangaat, zoo eindigde hij in het Boheemsch aan het welzijn mijner getrouwe Moraviers zal ik steeds mijn vaderlijke zorgen wij den. Des avonds werd hem voor't kas teel een serenade met fakkellicht gebracht Na afloop kwam de Keizer in bet park, om de deelnemers persoonlijk voor hunne ovatie vriendelijk dank te zeggen. Het congres der Sionisten heeft een uit voerend comité van 23 leden benoemd, dat Weenen tot zetel heelt. Eenige Italiaansche bladen deelen mede dat de Paus voornemens is in een circu laire aan de Mogendheden te protesteeren tegen het pian der Sionisten om Palestina tot een Joodsch rijk te maken. Liever Turksch dan Joodsch, zou het dus te Ro me neeten. Er is spiake van dat bet Italiaansche kabinet na den terugkeer des konings in radicale richting zal worden aangevuld. De nieuwe Amerikaansche gezant te Madrid bracht een eerste bezoek aan den minister van buiteulandsche zaken. Over staatszaken is niet gesproken alles be paalde zich lot een kennismaking, waai bij de toon vriendschappelijk was. De pers is echter anders gestemd, on geeft op levendige wijze blijk van haar wapens deden kletteren, en al de middelen die in hunne macht stonden in het werk stalden, om hunnen verschrikten bezoekers vrees aan te jagen. De uitwerking was even snel als verwonderlijk de buffels ver deelden zich achter elkander snelden zij de jagers voorbjj, en de geheele kudde verspreidde zich over de vlakte. Zij, dis het dichtste bij waren, door den onver- wachten schok, dien zij ontvangen hadden verwijderd, waren, niettegenstaande de snelheid waarmede zij aanrenden, met goed gevolg door het geschreeuw en de drei gende gebaren der Wilden teruggedreven geworden. Eenige zwervers, stoutmoedi ger dan de anderen, bleven staan, en deze aan te vallen, was Oneyda's plicht en recht. Zijn rang schonk hem dit gevaar» lijke voorrech^ en hjj trad voorwaarts, tot den aanval gereed. De voorste buffel ontving een pijl in de zjjde, en door die wond woedend geworden vloog hij op zjjn aanvaller aan, zijn groo ten ruigen kop schuddende, en luid loei ende, terwijl hjj hat lange gras onder zjj- ne hoeven verpletterde. Het gevaar scheen grootdoch Oneyda zonk ter aarde, en het woedende dier al- tjjd vooruitloopende, ging op eene el ai- stands de plaats voorbjj, waar hij lag. Spoedig was hjj weer op de been, en een anderen goed gemikten pijl afschietende, viel zjjn slachtoffer worstelende en schud dende op den grond. Hierop werd de jacht algemeen. Niets kon de drift, waar Philips hart klopte, doch van geheel andere aandoeningen, dan die. welke zjjne makkers bezielden. Hjj stapte licht voort en zag zjjn geleider met een nieuw gevoel waarin hoop en belangstelling elkander af wisselden, aan, hij verlangde naar de don kere winteravonden, opdat bjj Oneyda de waarheden van zjjn heilig geloot mocht mededeelen. De stoet ging voort, en allen schenen de frischheid der lucht en de aangename veerkracht van den dampkring op te mer ken. Verder westwaarts reizende, kwamen zjj aan nog uitgestrekter oorden, die on gebaand waren, en geene andeie grenzen hadden, dan den horizont. Het was eene zonderlinge, doch treurige plaats. Geen boom werd er gezien, niets verlevendigde het doodsche van het landschap, dan de blauwe lucht, waardoor heldere wolken dreven, die, by iederen windstroom, hare wonderljjke vormen veranderden, en schit terend den glans van eene Octoberzon weerkaatsten. Het gras kwam hun som wijlen tot aan de schouders en de lichte tred van de Indianen kon het nauwelijks geljjktrappen op het pad, dat zij er zich tusschen door gebaand hadden. De troep hield meermalen stil, om rond te zien, of te luisteren, of zij ook iets op de vlakte hoorden. Van tjjd tot tjjd spraken zij doch hoewel anders hart in afwachting van de gevaarlijke jacht hevig klopte, kon men op hun gelaat niet het minste spoor van teleurstelling of ongeduld bemerken. Oneyda wandelde te midden zjjner krijgers als een gemeenzaam vriend levendig spre kende. Philip werd bjj deze gelegenheid zeer door zijn aangenaam voorkomen en de bevalligheid zjjner bewegingen getroffen. Allen schenen belang te stellen in hetgeen hjj zeide, en beantwoordden dikwerf zjjne geestige invallen met hartelijk gelach en teekenen van goedkeuring doch plotseling hield Oneyda stil hunne vrooljjkheid hield op, en zij bleven staan, terwijl Oneyda zich voorover boog en plat tusschen hei gras liggen ging, met zijn oor tegen den grond, alsof hjj opmerkzaam luisterde. Zjjn gehoor had hem niet bedrogen, want juist verhief zich eene stofwolk in een hoek van den gezichtseinder, en strekte zich over dat gedeelte van de vlakte uit. Zjj scheen snel te naderen. De Indianen wierpen zich op den grond, en Philip volgde hun voorbeeld. Het gras was zoo lang, dat zjj rechtop zitten konden, zonder dat hunne hoofden er boven uitkwamen, de kortsten stonden zelfs, om beter te kunnen zieD, wat er aan kwam. De wolk die zjj in de verte gezien hadden, kwam al nad» r. Me.n vernam een geluid als dat van den donder, en daarbij een schrikke ljjk getrappel. Honderde buffels versche nen op de vlakte die wild en woest als de woestijn, waarop zjj als eenige bezitters rondzwierven, over het onbetreden gras in al de vrijheid hunner zorgelooze natuur heenrenden. Daar naderden zij, hunne koppen draaiende, elkander stootende, hunne mon sterachtige zijden slaande en luid loeiende De uitwerking was schrikbarend en be dwelmend. Indien zjj hunnen loop naar de hinderlaag der Indianen richtten, kon niets dezen redden. Zjj zouden vertrapt geworden zijndoch de Indianen lieten geene vrees blijken en bleven in hunne schuilplaats. Philip keek door het gras on overzag de kudde die nu naderde. Zijn hart klopte hevig en hij sloot zijne oogen met een gevoel van onmachtmaar zich herstellende, vatte hjj moed en opende weer zjjne oogen, om, door eene onweder staanbare nieuwsgierigheid gedreven, de vorderingen van den verschrikkeljjken vij and gade te slaan. De aarde scheen on der hem te beven, en welken wederstand kon de kleine bende aan het verbazend aantal bieden Eindeljjk rees Oneyda uit zjjne liggende houding op, zoodat zjjn hoofd boven het lange gras uitstak, schoon zjjn lichaam verborgen bleef, opdat hjj in oogenschouw koude nemen. De dieren waren nabjj hjj gaf zijnen medgezellen een teeken, die opsprongen, en zich in verschillende rich tingen verstrooiden vreugdekreten aanhie ven, met hunne armen zwaaiden, hunne

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1897 | | pagina 1