No. 1151.
Woensdag 8 September 1897.
I3e Jaar
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h -Vlaand ere 11
F. DIELEMAN,
AXEL.
Bniteiiland.
2» FEUILLETON
EEN YERHAAL UIT VIRGINIA.
IXKI.SC
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzunderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar nlaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Na het bekend worden van de toosten
van den czaar en van Faure hebben eeni
ge heeren uit Lotharingen een tochtje
over de grens gemaakt, om Meline een
telegraphischen gelukwensch te zenden.
De minister heeft daarop in zijn qualiteit
de heeren voor hun vaderlandslievende
gevoelens bedankt.
De Temps is dom genoeg geweest, om
■leze dwaasheid openbaar te maken, met
bet gevolg dat men in de Duitsche pers
zich weinig gesticht toont en beweert,
dat het noodig is dat de regeering ophel
dering vraagt,
Toevallig valt dit incident samen met
een ander. Eenige personen te Saarbur-
gen, onder wie een rijwielbandelaar en
een koffiehuishouder, hadden een Fran-
schen wielrenner geluk gewenscht met
een overwinning. Le Velo nam dit tele
gram op, maar de redacteur, die een ver
bazende chauvinist schijnt te zijn, had de
zeldzame onhandigheid er in te voegen,
dat de Fransche vlag ook de hunne was.
De ovetheid in den Elzas kreeg kennis
van dit telegram en nam hare maatrege
leno.a. werd het cafe van een der on
derteekenaars gesloten.
Eerst toen daarover werd geklaagd,
bleek dat de gewraakte woorden te Pa
rijs in het telegram waren gevoegd.
De Fr. Z. constateert dat dus is geble
ken, dat de betoogingen van Elzas Lotha
ringen te Parijs worden gemaakt.
Eenig Fransche bladen betoogen dat
het wenschelijk is de kamer te ontbinden.
De Temps erkent dat daarvoor wel wat
te zeggen valt, maar meent toch, dat dit
middel sedert de ontbinding van 16 Mei
op het volk een onaangenamen indruk
zal maken en aan een staatsgreep zal
doen denken.
Naar twee Parijsche bladen melden
zullen, als de volgende maand de senaat
en de kamer haar werkzaamheden her
vatten, door de regeering inlichtingen
over de betrekkingen tot Rusland worden
gegeven.
Over de geschiedenis van het Fransch
Russisch verbond worden de laatste da
gen allerlei onthullingen gedaan, die meest
al weinig vertrouwen verdienen, Een
dezer verhalen houdt in, dat Gambetta
de groote voorstander van een verbond
was. Bij de kroning van Alexander III
sprak hij met een vriend over de nood
zakelijkheid een buitengewoon afgezant
te zenden. Maar hebt gij iemand Ja
de hertog van Aumale antwoordde
Gambetta. Maar wil die? Hij zal wel
willen en als hij weigert, zal ik den mi
nister van oorlog vragen den hertog (die
destijds nog generaal was) te gelasten.
Een paar dagen later was Gambetta als
premier afgetreden.
Teekenachtig zijn de woorden, welke
men nu keizer Wilhelm naar aanleiding
van de Alliance in den mond legt: Te
St. Petersburg hebben wij de room er
afgeschept.
De Fransche minister vau marine be
sloot tot het bouwen van nieuwe kruisers
met 19.000 P.K., loopende 21 knoopen.
De keteis worden ingelicht voor het sto
ken met kolen en met petroleum.
De Israëlitische kerkeraad te Parijs
heeft, nadat de katholieken en protestan
ten waren voorgegaan, tegen Zaterdag een
dankgodsdienstoefening in de synagoge
aangekondigd. Naar men zegt zijn vele
Joden weinig gesticht over het vieren van
een bondgenootschap met een land, waar
hun geloofsgenooten zooveel te verduren
hebben.
Bismarck heeft Donderdag een bezoek
ontvangen van den koning van Siam, die
eenige uren te Friedrichsruhe bleef.
De National Zeitung oordeelt, dat men
in Duitscüland wel wat te veel van fees
ton hoort, en vraagt of de wereld niet
den indruk zal krijgen, dat Duitschland
zooveel reden tot feestvieren heeft.
Het blad schijnt een van de middelen
te willen aangrijpen om te waken dat
men voortaan wat minder van feesten
hoort het zal er wat minder van me
dedèelen.
Of het aan den keizer of aan de kran
ten ligt, weten wij niet. Maar wij hooren
maar zeer zelden iets van keizer Frans
Joseph, den eerbied waardigen vorst, wiens
leven een opvolging van groote teleurstel
lingen schijnt.
Thans echter vinden wij iets over de
ontvangst op zijn reis naar Moravië, en
de daar gesproken woorden, in antwoord
op de begroetingen woorden welke een
eigenaardige tegenstelling vormen met de
dikwèrf schoone, maar zoo verontrusten
de redevoeringen, van zijn Noordelijken
nabuur.
Toen do vorst aartsbisschop aan 't hoofd
der geestelijkheid te Hullein den keizer
complimenteerde, zeide deze, na e6n korte
dankbetuiging, „moge uw groote invleed
er steeds toe medewerken om de harten
der geloovigen een waarlijk christeljjkeo
zin en gevoelens van liefde en verzoenings
gezindheid te wekken en te versterken
tot hun eigen heil en tot bevordering van
het landsbelang
Te Bistritz verklaarde hij aan de Mo
ravische Landsdeputatie, dat hjj van haar
trouw en verknochtheid ten volle over
tuigd was. Tevens uitte hij de hoop, dat
men door wederzijdsche welwillendheid
en door plichtsvervulling de bevolking in
een vredelievenden wedstrijd ten alge-
meenen nutte zou vereenigen. Wat mij
aangaat, zoo eindigde hij in het Boheemsch
aan het welzijn mijner getrouwe Moraviers
zal ik steeds mijn vaderlijke zorgen wij
den. Des avonds werd hem voor't kas
teel een serenade met fakkellicht gebracht
Na afloop kwam de Keizer in bet park,
om de deelnemers persoonlijk voor hunne
ovatie vriendelijk dank te zeggen.
Het congres der Sionisten heeft een uit
voerend comité van 23 leden benoemd,
dat Weenen tot zetel heelt.
Eenige Italiaansche bladen deelen mede
dat de Paus voornemens is in een circu
laire aan de Mogendheden te protesteeren
tegen het pian der Sionisten om Palestina
tot een Joodsch rijk te maken. Liever
Turksch dan Joodsch, zou het dus te Ro
me neeten.
Er is spiake van dat bet Italiaansche
kabinet na den terugkeer des konings in
radicale richting zal worden aangevuld.
De nieuwe Amerikaansche gezant te
Madrid bracht een eerste bezoek aan den
minister van buiteulandsche zaken. Over
staatszaken is niet gesproken alles be
paalde zich lot een kennismaking, waai bij
de toon vriendschappelijk was.
De pers is echter anders gestemd, on
geeft op levendige wijze blijk van haar
wapens deden kletteren, en al de middelen
die in hunne macht stonden in het werk
stalden, om hunnen verschrikten bezoekers
vrees aan te jagen. De uitwerking was
even snel als verwonderlijk de buffels ver
deelden zich achter elkander snelden zij
de jagers voorbjj, en de geheele kudde
verspreidde zich over de vlakte. Zij, dis
het dichtste bij waren, door den onver-
wachten schok, dien zij ontvangen hadden
verwijderd, waren, niettegenstaande de
snelheid waarmede zij aanrenden, met goed
gevolg door het geschreeuw en de drei
gende gebaren der Wilden teruggedreven
geworden. Eenige zwervers, stoutmoedi
ger dan de anderen, bleven staan, en deze
aan te vallen, was Oneyda's plicht en
recht. Zijn rang schonk hem dit gevaar»
lijke voorrech^ en hjj trad voorwaarts, tot
den aanval gereed.
De voorste buffel ontving een pijl in de
zjjde, en door die wond woedend geworden
vloog hij op zjjn aanvaller aan, zijn groo
ten ruigen kop schuddende, en luid loei
ende, terwijl hjj hat lange gras onder zjj-
ne hoeven verpletterde.
Het gevaar scheen grootdoch Oneyda
zonk ter aarde, en het woedende dier al-
tjjd vooruitloopende, ging op eene el ai-
stands de plaats voorbjj, waar hij lag.
Spoedig was hjj weer op de been, en een
anderen goed gemikten pijl afschietende,
viel zjjn slachtoffer worstelende en schud
dende op den grond. Hierop werd de
jacht algemeen. Niets kon de drift, waar
Philips hart klopte, doch van geheel
andere aandoeningen, dan die. welke zjjne
makkers bezielden. Hjj stapte licht voort
en zag zjjn geleider met een nieuw gevoel
waarin hoop en belangstelling elkander af
wisselden, aan, hij verlangde naar de don
kere winteravonden, opdat bjj Oneyda de
waarheden van zjjn heilig geloot mocht
mededeelen.
De stoet ging voort, en allen schenen
de frischheid der lucht en de aangename
veerkracht van den dampkring op te mer
ken. Verder westwaarts reizende, kwamen
zjj aan nog uitgestrekter oorden, die on
gebaand waren, en geene andeie grenzen
hadden, dan den horizont. Het was eene
zonderlinge, doch treurige plaats. Geen
boom werd er gezien, niets verlevendigde
het doodsche van het landschap, dan de
blauwe lucht, waardoor heldere wolken
dreven, die, by iederen windstroom, hare
wonderljjke vormen veranderden, en schit
terend den glans van eene Octoberzon
weerkaatsten. Het gras kwam hun som
wijlen tot aan de schouders en de lichte
tred van de Indianen kon het nauwelijks
geljjktrappen op het pad, dat zij er zich
tusschen door gebaand hadden. De troep
hield meermalen stil, om rond te zien, of
te luisteren, of zij ook iets op de vlakte
hoorden. Van tjjd tot tjjd spraken zij
doch hoewel anders hart in afwachting
van de gevaarlijke jacht hevig klopte, kon
men op hun gelaat niet het minste spoor
van teleurstelling of ongeduld bemerken.
Oneyda wandelde te midden zjjner krijgers
als een gemeenzaam vriend levendig spre
kende. Philip werd bjj deze gelegenheid
zeer door zijn aangenaam voorkomen en
de bevalligheid zjjner bewegingen getroffen.
Allen schenen belang te stellen in hetgeen
hjj zeide, en beantwoordden dikwerf zjjne
geestige invallen met hartelijk gelach en
teekenen van goedkeuring doch plotseling
hield Oneyda stil hunne vrooljjkheid hield
op, en zij bleven staan, terwijl Oneyda
zich voorover boog en plat tusschen hei
gras liggen ging, met zijn oor tegen den
grond, alsof hjj opmerkzaam luisterde.
Zjjn gehoor had hem niet bedrogen, want
juist verhief zich eene stofwolk in een
hoek van den gezichtseinder, en strekte
zich over dat gedeelte van de vlakte uit.
Zjj scheen snel te naderen. De Indianen
wierpen zich op den grond, en Philip
volgde hun voorbeeld. Het gras was zoo
lang, dat zjj rechtop zitten konden, zonder
dat hunne hoofden er boven uitkwamen,
de kortsten stonden zelfs, om beter te
kunnen zieD, wat er aan kwam. De wolk
die zjj in de verte gezien hadden, kwam
al nad» r. Me.n vernam een geluid als dat
van den donder, en daarbij een schrikke
ljjk getrappel. Honderde buffels versche
nen op de vlakte die wild en woest als de
woestijn, waarop zjj als eenige bezitters
rondzwierven, over het onbetreden gras in
al de vrijheid hunner zorgelooze natuur
heenrenden.
Daar naderden zij, hunne koppen
draaiende, elkander stootende, hunne mon
sterachtige zijden slaande en luid loeiende
De uitwerking was schrikbarend en be
dwelmend. Indien zjj hunnen loop naar
de hinderlaag der Indianen richtten, kon
niets dezen redden. Zjj zouden vertrapt
geworden zijndoch de Indianen lieten
geene vrees blijken en bleven in hunne
schuilplaats. Philip keek door het gras
on overzag de kudde die nu naderde. Zijn
hart klopte hevig en hij sloot zijne oogen
met een gevoel van onmachtmaar zich
herstellende, vatte hjj moed en opende
weer zjjne oogen, om, door eene onweder
staanbare nieuwsgierigheid gedreven, de
vorderingen van den verschrikkeljjken vij
and gade te slaan. De aarde scheen on
der hem te beven, en welken wederstand
kon de kleine bende aan het verbazend
aantal bieden
Eindeljjk rees Oneyda uit zjjne liggende
houding op, zoodat zjjn hoofd boven het
lange gras uitstak, schoon zjjn lichaam
verborgen bleef, opdat hjj in oogenschouw
koude nemen. De dieren waren nabjj
hjj gaf zijnen medgezellen een teeken, die
opsprongen, en zich in verschillende rich
tingen verstrooiden vreugdekreten aanhie
ven, met hunne armen zwaaiden, hunne