No. 1135.
Woensdag 14 1897.
13e Jaarg
1 li
Nieuws- e ii Advertentieblad
voor Zeeuwse h-Vlaanderen
F. D1ELËMAN,
AXEL.
Bniteiiland.
13 FEUILLETON
EEN YERHAALjJIT VIRGINIA.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar nlaatsmimte berekend. Plaatsing 3/2 maa
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Het lagerhuis ontving dezer dagen een
adres van dames, die er op aandrongen,
dat men nu eindelijk het ontwerp betref
fende het vrouwenkiesrecht voor de derde
maal zou lezen. Maar het adres was zoo
onhebbelijk gesteld, dat een paar leden
voorstelden het af te wijzen. Dat was
een voorstel zonder weerga, meende de
sprek6i, waarom de vergadering niet ver
der aandrong, maar de zna.: waarover
het ging toch liet rusten, tot groote te
leurstelling van de vele dames op de tri
bune.
„Wij vreezen," zegt de conservatieve
Globe spottend, dat de dames moeten
leereu berusten in het treurig feit, dit
zij nimmer het stemrecht zullen erlangen,
voordat het door de regeering wordt voor
gesteld. En dit zal nog lang duren.
Dezer dagen ontving Salisbury een de
putatie uit den handel, welke hem de in
lyving van het Niger-gebied by de kolo
niën kwam vragen. Maar Salisbury wees
op de groote diensten welke deze com
pagnie had bewezen op de onderwerping
van Horin en Uaussa, waarom hij voor-
loopig niet van inlijving wilde weten.
Thans heett deNigei Compagnie
nieuwe reden gegeven tot erkentelijkheid.
Na een haidnekkige vervolging is de ko
ning van Besiu te Baddau geslagen, en
op het gebied der R. N. C. gevlucht,
waar hem nogmaals een nederlaag werd
toegebracht.
De Duitsche rijksdag telt 58 conserva
tieven, 25 vry-conservatieven, 12 Duit-
sociale hervormers, 101 centrumleden,
20 Polen, 50 nationaal-liberalen, 13 vrijz.-
Welnu, als inen niet meer spreken mag
is het erg wie kan ons hooren, behalve
de vogels V en die hebben het te druk
met hun gesnater om naar ons te luiste
ren ach als gij de vogels in Engeland
eens kondet hooren zingen Ik hoor lie
ver eene schoon fluitende meerle dan een
hunner papegaaien."
„Ja, maar deze dieren zijn schoon om
te zien en velen zingen fraai,' zeide Phi
lip„ik hoor hun gezang gaarne in den
zomer na den raiddag."
Roelol schudde het hoofd: „Dat komt
omdat gij nooit in Oud-Engeland gewoond
hebt. Ik had u weieens willen zien, Mr.
Philip op eenen schoone JunIj-avond voor
zonsondergang in den hooitijd als gij op
de bank, die aan het einde der weide staat
onder de boomen rusttet, als gij vermoeid
waart en dan uwe oogen naar den hemel
opsloegt, en de meerlen en lijsters zoo van
ganscher harte h oord et zingenen dan
des morgeus, als de zon op is, naar de
korenvelden te gaan en schoone glinste
rende wateidroppeRn op de bloemen te
zien en den nevel, die boven de heuvels
zweeft, want dan zoudb gij een getjilp bo
ven uw hoofd hooren, en eene wolk van
kleine dunne zwarte dingen in de lucht
vereeniging, 27 vrijzinnige volksparty, 12
Duitsche volkspartij, 48 socialisten, 31
wilden.
In de Italiaansche kamer verklaarde de
minister van justitie in het parlement
ten aanzien van de betrekkingen met liet
Yatikaan, dat noch verzoening noch strijd
tot iets leidt. De zorg der regeering is
om langzamerhand een toestand in het
leven te roepen, die mogelijk maakt de
kwestie langs wettigen weg en op billij
ke wijze te bespreken met volkomen in
achtneming der rechten van Italië.
Wij moeten, zeide de minister o. a.,
met gematigdheid maar zonder zwakheid
optreden. Het parlement kan thans niet
de wet op de goederen in de doode hand
bennnielen. Men zal moeten erkennen
dat de tegenwoordige regeering veel heeft
gedaan om een draaglijke verhouding in
het leven te roepen. Deze woorden wer
den levendig toegejuicht.
Prins Henri van Orleans had zich in
zijn reisbrieven uit Abessynie zeer ongun
stig uitgelaten oyer de houding van oen
deel der Italiaansche officieren, die in
krijgsgevangenschap vertoefden en daar
zouden hebben deel genomen aan feest,
vieringen op den jaardag van den slag
van Adsea, aan banketten en toosten ter
eere van den Negus en zijne zegepraal
over hen en hünne landgenooten.
In een vrij langen brief aan de T r i-
buna spreekt een dier gewezen krijgs
gevangenen, generaal Albertone, die be
weringen tegen.
„Ik kan niet gelooven", zoo eindigt de
generaal, „dat de door de Figaro open
baar gemaakte brief werkelijk van den
prins van Orleans is, want hij is eene
zien die niets and rs zyn dan leeuwerikken.
die zoo schoon en zoo hoog zingen, en
daar den geheelen dag blijven dan eens
snel opvliegende en dan plotseling op de
bosohjes van priemkruid nederkomende
O Het doet mijn hart zoo goed nog eens
te denken aan die schoone fiiesche lucht,
aan de weiden, en de vogels, die op Oak
Hollow zoo in menigte waren." Er. Roelof
boog zich met verdubbelden ijver op zijnen
arbeid nederdoch Philip zag, dat bij met
zijne ru ve hand de groote tranen weg
w'iachte die langs zijne bruine wangen
vloeiden, want Roelof had een gevoelig
hart en beminde zijn Vaderland teeder.
„Het was zeer vriendeljjk van u mijn
vader te volgen Roelof! dit erkennen wij
allen en wij nopen dat gij gelukkig en te
vreden iu dit vreemde land zult zijn,zeide
Philip met een glimlach van hartelijk ge
negenheid.
„Ik zou niet achter hebben willen blij
ven, dit kan ik u zeggen, Mr. Philip
want wij zyn allen met 11 en de uwen op
gevoed, en wellicht zou mijn M 'ester niet
zoo goed alles buiten my hebben kunnen
doen," zeide Roelof met een blik van dank
bare genegenheid en zelfvoldoening.
„Doch waar of die Indianen gebleven
/.ijn Zij waren gewoon z h alle oogen
blikken te laten zien, hoewel ik veron
derstel, dat zij er op gesteld kunnen zijn
and-r volk in hun land te zien."
„Gy moet evenwel niet vergeten, dat
zjj iu onze komst bewilligd hebbon, en
daad, een edelman en eerlijk man on
waardig."
Deze zaak gaf aanleiding tot een inter
pellatie in de Kamer, waai op door de
regeering werd geantwoord, dat men er
niet te veel gewicht aiin heeft te hech
ten.
De koning van Denemarken, die diep
getroffen is doorde ongunstige beoordeeling
van de houding van zijn kleinzoon Kon-
stantijn in den oorlog, heeft een adjudant
naar Turkjje gezonden, om deze zaak te
onderzoeken. De militaire attache's, die
bij het Turksohe hoofdkwartier waren,
hebben inlichtingen gegeven, terwijl de
sultan Edhem pucha last gaf, den kapitein
zooveel mogelyk behulpzaam te zijn.
Op Kreta blijven de partijen voortgaan
elkander te bestrijden. Zoo hebben iu
de Mohammedanen weer een aanval ge
daan op eau dorp bij Kandia, maar zy
verloren 4 öooden en zes gewonden.
Do vlaggenschepen der mogendheden
zijn naar Kandia vertrokken, niet om den
toestand, maar omdat het in da Soedabaai
te warm was.
Da opperbevelhebber van de Soedan-
expeditie heeft bepaald, dat oorlogscori es
pondonten niet worden toegelaten.
In gewone omstandigheden zou zulk
een besluit zeker algemeene verontw lar-
diglng wekken in Engeland waai de pers
zulk een positie inneemt. Maar het is
te vreezen, dat de publieke opinie ditmaal
anders zal oordeelen nu juist deze week
een proces is gevoerd tusschen een paar
correspondenten, die de vorige Soedan-
expeditie medemaakten en van wie de
een den ander van lafheid, van. fanta-
seeren en van het stelen van champagne
wy hun land door overeenkomst bekwamen
daarbij waren zij zelden hier iu den om
trek, de roodkleurigen houden zich het
liefst in de bosschen en prairiën op."
,,Ja, ja! dit komt, omdat hun niets be
ters overblijft.
Het maakt mij alt.jd verlegen, Mr. Pui
lip als ik er aan denk, wat zy by onze
komst gewonnen hebben. Ik weet, dat
wy een goeden koop gisloten hebbe mi-ar
het is moeielijk te gelooven, dat iemand
gaarne een ander in zijne schoenen zou
z'en staan."
„Wel, wij hop m hun goed te doen,*eo
dat zullen zij erkennen doch ik wilde u
maar zeggea, dit dit stuk lands wezenlijk
het onze is, en w'.j het vm het Geuvern
ment kochten."
„Mr. Philip! hoe zoudt gy dat weten?
Ik ben wel geen geleer ie, maar ik heb
nooit kunnen begrijpen, wie het liul hut
eerst am die Regiering gegeven heeft.
Wel, zoo als gij zegt hoewel het nu hot
onze is." vervolgde Roslof ziju voorhoofd
atdroogeude, „dank ik toch mmigmaal,
als ik dus hunne boomen omhak, dat zij
weieens konden komen en roepen „Hola!
wat gaat gij met ons hout doen
Philip lachte hartelijk en wat hy ook
nog mocht gezegl hebben van overeen
komst, van toeeigende lauden, schadelooi
stelling door andere voordeeten enz., enz
werd afgebroken dooi de komst zijner z is
jes die hsm gezocht had loo en voorne nans
waren den morgen iu zyn gezelschap door
beschuldigde. Een erg prettigen indruk
heeft dit proces niet gemaakt
Volgens de berichten van spionnen heeft
de Mahdi de garnizoenen te Aboe-Hamed
en Berber tot een minimam teruggebracht,
zoodat men daar weinig verzet z al wach-
Gen.
De aanval op Aboe Hamed zou reeds
den 30en dezer plaats hebben, ten min
ste als de stand van den Nijl dan toe
staat de watervallen met kanonneerbooten
over te gaan. De opperbevelhebber beeft
zich reeds naar het leger ingescheept.
Andere berichten doen vermoeden, dat
het terugtrekken der troepen uit Berber
en Aboe Hamei het gevolg is van den
reeds vermelden opstand in het Zuiden.
Men krijgt nu weer een geïsoleerd op
treden van Amerika tegen Marokko. Twee
oorlogsschepen gaan naar Taoger, om vol
doening te viagan voor een aanslag op
een Araerixaansche onderdaan.
De New Yorkscho huurkoetsiers dreigen
met eene werkstaking, ter wille van het
recht om den baard te dragen.
Het is de gewoonte in de Vereenigde-
Staten, dat kellners, koetsiers en gevan
genen gl idgercbo'-en gezichten hebben,
en de koetsiers gevoelen zich daardoor
Zij verklaarden dat zij hunne paarden
even goed zullen besturen, al laten zg
den baard staan. Zij hebben zich nu aan
eengesloten tot eene vakvereeuiging en
willen het werk staken als hun eisch
niet wordt ingewilligd.
In de vallei van Toolri (Britsch-Indie) waar
onlangs een Engelsche expeditie in de
pan werd gehakt, zijn nu weer twee
schildwachten vermoord.
te brengen totdat het tijd zou zijn naar
huis te gaan om te eten.
Te gelijker Lijd had Henry Randolph
zich in allerijl naar James-town bege'en
den Raad bijgewoond en den Gouverneur
het bericht medegedeeld, dat hem op eene
zoo vreemde wjjze geworden was, beken
nende niet in staat te zyn te zeggen wie
de peisoon was, dia hem aldus onderricht
had. De ziak maakte een diepen indruk
en het wekte vooral de belangstelling van
Mr. Rolf e op, die van alles, wat eenigzins
romaneik was, hield.
De betrekking waarin hy tot de inboor
Üngen stond als zijnde de echtgenoot van
de dochter de3 overledenen Konings, had
hem dikwerf gelegenheid verschafc hun
karakter te bestudeeren en hij zeide nu
werkelijk van gevoelen te zyn dat zij een
gewelddadig plan gesmeed hadden hetwelk
hun belang vorderde te onderzoeken en te
gilijker tyd hield hij zich evenzeer over
tuigd dat de kotonio een getrouwen bond
genoot had, indien me he n slechts kon
ontdekken dur het zeer 01 waarschijnlijk
wis, dit eeu eenige Indiaan in eene/.aak
van b'lang z eil van zijne lanlgea loten
zou 83heid?n. Hoe echter zouden zijhun
den geh nmtinnigea vriend uitvinden.
Mraige beraadslaging voigde, en als ge
woonlijk de baslu teloosiieid va 1 den G ra
verneur, uit de verdeeldi meerlingen van
zyne Raadslied ra voortk iraen le liet de
zaak even onbeslist als te voren. Sir Ga
orgs herhaalde zijne uitnooliging aan de
