H lü No. 1098. Woensdag 3 Maart 1897. 12** Jaar»-. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeen wsch-V laanderen F. DIELEMAN, AXEL. Buitenland. 58 FEUILLETON Voor honderd jaren. Een drentsch verhaal. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdag-avond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER UITGEVER A.dvertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Toen Woensdagavond de Britsche am bassadeurs aan de mogendheden de bekende verklaring van Salisbury mededeelden, heeft Rusland besloten maar in eens een einde aan de zaak te maken. Er is een kras ultimatum naar Athene gezonden, en op hetzelfde oogenblik dat Salisbury de ver klaring met het achterdeurtje aan het parlement mededeelde, gaf Moeravieff aan Europa kennis van den gewichtigen stap en der pers een communiqué, dat, zonder ling genoeg, alleen zijn weg vond in de Duitsche bladen. Volgens de Fr. Z. en de Koln. Ztg. luidde het als volgt »Doordrongen var. de overtuiging, dat slechts door een flink, vastberaden optre den van de groote mogendheden kan wor den voorkomen dat de revolutionaire be weging op Kreta zich uitbreidt over andere gedeelten van Turkije en daardooi den Europeeschen vrede in gevaar brengt bezield door den wensch van zijn kant alles te beproeven om Europa te behoeden voor het uitbreken van een oorlog, die mogelijkerwijs uit zulk een beuzelachtige oorzaak zou kunnen ontstaan eindelijk de juistheid erkennende van het standpunt, waarop Ouitschland zich heeft geplaatst zoowel in het Kreta-vraagstuk als tegenover Griekenland, heeft Rusland het noodzakelijk geacht Griekenland door zijn gezant te Athene den eisch te doen stellen zijn vloot en zijn geheele troepenmacht op Kreta binnen drie dagen terug te roepen. Indien Griekenland, blind voor zijn eigen voordeel, zich nog verder tegen de welge- »Och,riep Wouter uit, »Ja," liet hij er op volgen, „menigmaal heb ik er om moeten lachen, hoe familiaar zij met den grijsaard omsprong't was grappig. Ik hoor haar nog den ouden man in 't oor schreeuwen maok di maor neet meulik, Locks, 't zal wel in de esse komen." Toen de wandelaars, r.a een hoogst ge- noegelijuen dag op Santhorst doorgebracht te hebben des avonds in de pastorie terug keerden was daar het belicht ontvangen dat vrouw Alfing sterke begeerte had om den leeraar te spreken. Reinhoff ging dadelijk derwaarts en vond de ziekte in een vrij opgewonden toestand. De vuurroode plekjes op hare sterk geslonkene wangen verrieden, dat de aan teringlijders zoo eigene sluipkoortsen voortgingen haar gestel te ondermijnen. „Het wordt niet heter met mij," sprak zjj zacht; »ik gevoel dagelijks, dat ik zwakker wordach 't zal wel niet lang met mij duren, dunkt doraiué wel?" >Neen, lieve vrouw Alfing ik mag het u met vei helen, dat uw toestand mij zor gelijk schyntintuaschen, de lieer is al- meende raadgevingen van Rusland en van de met dat rijk verbonden mogend ieden mocht verzetten, moeilijkheden bereiden of zich door baatzuchtige vrenden in zijn houding laten stijven, wellicht in de ver veronderstelling van oneenigheid onder de groote mogendheden, omdat de eene of andere mogendheid niet van den beginne af aan de voorstellen van Rusland, dat zich bewust is eenstemmig te zijn met Duiischland en Frankrijk, heeft aangeno men, daar is Rusland besloten de ge volgen van dien, den Europeeschen vrede bedreigenden, tegenstand te voorkomen en met tegen maatregelen op te treden, tot welke in de eerste plaats de reeds door dit rijk goedgekeurde blokkade der havens behoort. „In het bewustzijn van de eensgezind heid met Frankrijk en volkomen overeen stemming met Ouitschland en Oostenrijk, zal Rusland, zelfs als enkele mogendheden zich niet mochten aansluiten bij zijn han delingen in staat zijn. den vrede van Euiopa door de gebeurtenissen op Kreta niet in gevaar te laten brengen. ,,Met de overige groote mogendheden is Rusland van oordeel dat de inlijving van Kreta bij Griekenland met in aanmerking kan komen, en dat voor het aanknoupen van onderhandelingen over de toekomstige inrichting van Kreta, aan de met li,jt vol kenrecht strijdige handelwijze van Grieken land een einde moet worden gemaakt. Dienovereenkomsrig is Rusland met de mogendheden overeengekomen, na de ont ruiming van het eiland door de Griekse he troepen eerst rust en orde op het eiland te herstellen, en vervolgens, onder de be - sclrerming van de groote mogendheden, machtig." „Ja dat is Hij," was haar antwoord. „En gij zoudt misschien nog wel gaarne hier wat willen blijven >Als het kou ja dominé evenwel, als de Heer het anders besloten heeft dan." >Dan zijt gij bereid, niet. waar De zieke knikte met hoofd. »Heil u, vrouw Alfing! een dusdanig gemoedsbestaan past den Chiisten. Ik weet gij hebt Christus hef, gij gelooit in Hem en hebt door dat geloof de belofte des eeuwigen levens die gedachte maakt ons het sleiven gemakkelijk." »En toch ben ik nog wel eens moede loos en bang, dominé dat sterven toch." „Is slechts een overgang tot een hooger en edeler leven. Die in den Zaligmaker gelooft, heeft reeds op aarde het eeuwige leven, zoodat de dood geene levensvernie tiging maar daarentegen eene levensverhoo ginq ia." De zieke scheen over die troostvolle woordeD na te denken, terwijl een glans- van hemelsche vreugde zich over haar gelaat verspreidde. „Die gedachte bemoedige en sterke u en doe volkomen u overgeven aan Hem. mei wiens heiligen wil gij hier neder- ligt Zij hief hare oogen opwaarts een ver heerlijkt lachje speelde om hare lippen. »Er zijn banden die u aan den hennl hechten,' vervolgde Reihhoff: „uwe kin dereu wachten u daar en was het u hier daar zelfregeering in te voeren onder de suzereinitcit van den sultan." Hoe weinig aanlokkelijk de een Duitsche herkomst verradende vorm van dit stuk ook zijn moge, toch hebben wij gemeend het onze lezers geheel te moeten mede- deelen Niet alleen is het van belang te weten hoe dreigend Rusland tegenover Griekenland is opgetreden. Maar het stuk spreekt van een verbreking van het concert Europeen, welke vooral in Engeland groote verbittering moet wekken. Wel wordt ge zegd dat de voorspiegeling van oneenigheid ouder de mogendheden valsch iswel wordt aan het slot gesproken van over eenstemming met alle mogendheden, maar daarnaast staat de verklaring, dat waar Rusland het met Frankrijk, Duitschland en Oostenrijk eens is, het zich door andere mogendheden (dus Engeland en Italië) niet zal laten weerhouden to doen wat het goed dunkt. Dat is wellicht nog belangrijker dan hel van vele zijden gemelde onmiddelijk gevolg, dat de koning van Griekenland gezwicht is. Hij moet,in overeenstemming met de regeering, hebben besloten toe te geven en ine» vreest dat dit zijn laatste ïegeeiingsdaad is K0weest. Aan zijn zoon en opvolger zou bij, naar verzekerd wordt, het overlaten zijner onderdanen met deze teleurstelling te verzoenen. Natuurlijk zijn alle moeilijkheden niet ineens verdwenen. Maar toch kan Europa voor het oogeublik weder ademhalen, en alle aandacht wijden aan de nieuwe wolk welke in Zuid-Afrika oprijst. De grenzelooze aanmatiging van Ghan» berlain een man die meer en meer verdacht wordt schijnt berekend op het niet vergund, die kleinen op (e voeden, de taak der opvoeding wacht u wellicht daar »Och dominé,!" hernam de kranke oot moedig, »hqe zou ik dat kunnen, ik zelve heb nog zoo veel noodig." Eene hevige hoestbui overviel haar en vermoeide haar zeer. „Ik heb niet veel vreugde in mijn hu welijk gehad," vervolgde zij later. »en hoewel ik daarom ook minder tegen het sieiven zou moeten opzien, vrees ik van een anderen kant den dood zeei v ant." Want?" „Ach, 't komt gedurig bij mij op, hoe zal 't met Willem gaan als ik er niet meer ben j Dominé kent hem en weet hoe wonderlijk hij is. Hij is altijd zoo naar zoodat ik in gestadige onrust over hem leef. Zijn toestand maakt mij 't ster ven moeielijk, moeielijker dan iemand wel denkt." Zij poosde. »Ach dominé," ging ze telkens flauwer voort, bid nog eens voor mij." Nadat Reinhoff aan dit verzoek voldaan had, scheen de zieke veel kalmer, doch tevens ook zoo afgemat, dat de leeraar b - greep, haar thans te moeten verlaten. Toen hij henenging,? vroeg hij aan de oude vrouw, die de zieke oppaste; »Waar is Alfing?" „Ik weet het niet," was 't antwoord »de boer is zoo vreeselijk ongedurig dat hij geen oogenblik stil kan wezen dan uitlokken van een ernstig conflict met de Transvaal. Zelfs de Times kan niet nalaten te er kennen, dat de nieuwe wet, welke de macht van het Transvaalsche hooggerechts hof aan vaste perken bindt, berust op 't stelsel dat ook in Engeland is aangenomen. En als het blad zjjn ondeizoekingen verder had uitgestrekt dan zou het tot de erva ring zijn gekomen dat zoowat alle Euro- peesche lauden bet zelfde stelsel hul digen. De Transvaalsche regeering heeft een uitvoerige telegraphiscbe nota aan jhr. Beelaerts van Blokland doen toekomen en daarin haar standpunt uiteengezet. Plaats gebrek verhindert ons een breed overzicht van dit stuk te geven. Trouwens, ook zonder dat zullen onze lezers, die eenigs- zins op de hoogte zijn, zich kunnen voor stellen wat ten gunste van dat standpunt is aan te voeren. In de Transvaal heerscht natuurlijk groote spanning en deze zal wel niet ver minderen nu Engeland troepen gaat zenden. Oudertusschen wordt het verhoor van Rhodes vooitgezet. Vrijdag vooral over twee punten Duitschlands vriendelijke houdiug jegens de Transvaal en Trans vaal's onvriendelijke houding tegenover de Kaapkolonie. Rhodes had gezegd, dat zjjn optreden gerechtvaardigd was, omdat hij meende te weten dat Kruger in het laatst van 1894 met Duitschland onderhandelde. Naar be wijzen gevraagd, wees hij op de rede, door Kruger gehouden in de Duitsche vereeni- ging te Pretoria bij gelegenheid van keizer Wilhelm's verjaardag in 1895. Rhodes is hij hier en dan weder daar." »Het loopt met haar af," sprak Rein hoff in zich zeiven gekeerd wellicht zie ik haar niet levend weder." En zoo gebeurde hetde volgende morgen bracht de tijding van haren dood. In eene hoogst ernstige stemming spoed de Reinhoff zich naar Alfings woning. Had hij er ooit tegen op gezien om een klaaghuis binnen te Heden, dan voorzeker was het thans. Zijne hand beefde on willekeurig, toen bij de huisdeur opende. Doch hoe geheel anders dan hij verwacht had, vond hij het daar. Waar hij de uit barstingen der wanhoop gevreesd had, vond hij onbegrijpelijke kalmte. Bp zijn binnentreden nas Alfing opgestaan en hem met deze woorden te gemoei gekomen »Dominé, nu zal de vloek wel volkomen vervuld vlezen Grieiien is dood." »Ik heb haar overlijden vernomen, mijn vriend, en meende wel te doen, u thans te* komen bezoekeD minder om u mijne deelneming in uw vei lies te betuigen want daarvan zult gij u wel veizekerd houden Jdan wel als Christenleeraar u eenige bejnoedigende woorden toe te spreken." »'tls goed dat zij weg is," zeide Alfing met koele gelatenheid en op een toon, waarin eene onverklaarbare onverschillig heid scheen door te schemeren. »Dat zal het zeker, anders zou het niet gebeurd zijn."

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1897 | | pagina 1