H
lü
No. 1098.
Woensdag 3 Maart 1897.
12** Jaar»-.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeen wsch-V laanderen
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
58 FEUILLETON
Voor honderd jaren.
Een drentsch verhaal.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdag-avond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
A.dvertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Toen Woensdagavond de Britsche am
bassadeurs aan de mogendheden de bekende
verklaring van Salisbury mededeelden, heeft
Rusland besloten maar in eens een einde
aan de zaak te maken. Er is een kras
ultimatum naar Athene gezonden, en op
hetzelfde oogenblik dat Salisbury de ver
klaring met het achterdeurtje aan het
parlement mededeelde, gaf Moeravieff aan
Europa kennis van den gewichtigen stap
en der pers een communiqué, dat, zonder
ling genoeg, alleen zijn weg vond in de
Duitsche bladen.
Volgens de Fr. Z. en de Koln. Ztg.
luidde het als volgt
»Doordrongen var. de overtuiging, dat
slechts door een flink, vastberaden optre
den van de groote mogendheden kan wor
den voorkomen dat de revolutionaire be
weging op Kreta zich uitbreidt over andere
gedeelten van Turkije en daardooi den
Europeeschen vrede in gevaar brengt
bezield door den wensch van zijn kant
alles te beproeven om Europa te behoeden
voor het uitbreken van een oorlog, die
mogelijkerwijs uit zulk een beuzelachtige
oorzaak zou kunnen ontstaan
eindelijk de juistheid erkennende van het
standpunt, waarop Ouitschland zich heeft
geplaatst zoowel in het Kreta-vraagstuk
als tegenover Griekenland,
heeft Rusland het noodzakelijk geacht
Griekenland door zijn gezant te Athene
den eisch te doen stellen zijn vloot en zijn
geheele troepenmacht op Kreta binnen
drie dagen terug te roepen.
Indien Griekenland, blind voor zijn eigen
voordeel, zich nog verder tegen de welge-
»Och,riep Wouter uit, »Ja," liet hij
er op volgen, „menigmaal heb ik er om
moeten lachen, hoe familiaar zij met den
grijsaard omsprong't was grappig. Ik
hoor haar nog den ouden man in 't oor
schreeuwen maok di maor neet meulik,
Locks, 't zal wel in de esse komen."
Toen de wandelaars, r.a een hoogst ge-
noegelijuen dag op Santhorst doorgebracht
te hebben des avonds in de pastorie terug
keerden was daar het belicht ontvangen
dat vrouw Alfing sterke begeerte had om
den leeraar te spreken.
Reinhoff ging dadelijk derwaarts en
vond de ziekte in een vrij opgewonden
toestand. De vuurroode plekjes op hare
sterk geslonkene wangen verrieden, dat
de aan teringlijders zoo eigene sluipkoortsen
voortgingen haar gestel te ondermijnen.
„Het wordt niet heter met mij," sprak
zjj zacht; »ik gevoel dagelijks, dat ik
zwakker wordach 't zal wel niet lang
met mij duren, dunkt doraiué wel?"
>Neen, lieve vrouw Alfing ik mag het
u met vei helen, dat uw toestand mij zor
gelijk schyntintuaschen, de lieer is al-
meende raadgevingen van Rusland en van
de met dat rijk verbonden mogend ieden
mocht verzetten, moeilijkheden bereiden of
zich door baatzuchtige vrenden in zijn
houding laten stijven, wellicht in de ver
veronderstelling van oneenigheid onder de
groote mogendheden, omdat de eene of
andere mogendheid niet van den beginne
af aan de voorstellen van Rusland, dat
zich bewust is eenstemmig te zijn met
Duiischland en Frankrijk, heeft aangeno
men, daar is Rusland besloten de ge
volgen van dien, den Europeeschen vrede
bedreigenden, tegenstand te voorkomen en
met tegen maatregelen op te treden, tot
welke in de eerste plaats de reeds door
dit rijk goedgekeurde blokkade der havens
behoort.
„In het bewustzijn van de eensgezind
heid met Frankrijk en volkomen overeen
stemming met Ouitschland en Oostenrijk,
zal Rusland, zelfs als enkele mogendheden
zich niet mochten aansluiten bij zijn han
delingen in staat zijn. den vrede van
Euiopa door de gebeurtenissen op Kreta
niet in gevaar te laten brengen.
,,Met de overige groote mogendheden is
Rusland van oordeel dat de inlijving van
Kreta bij Griekenland met in aanmerking
kan komen, en dat voor het aanknoupen
van onderhandelingen over de toekomstige
inrichting van Kreta, aan de met li,jt vol
kenrecht strijdige handelwijze van Grieken
land een einde moet worden gemaakt.
Dienovereenkomsrig is Rusland met de
mogendheden overeengekomen, na de ont
ruiming van het eiland door de Griekse he
troepen eerst rust en orde op het eiland
te herstellen, en vervolgens, onder de be -
sclrerming van de groote mogendheden,
machtig."
„Ja dat is Hij," was haar antwoord.
„En gij zoudt misschien nog wel gaarne
hier wat willen blijven
>Als het kou ja dominé evenwel, als
de Heer het anders besloten heeft dan."
>Dan zijt gij bereid, niet. waar
De zieke knikte met hoofd.
»Heil u, vrouw Alfing! een dusdanig
gemoedsbestaan past den Chiisten. Ik
weet gij hebt Christus hef, gij gelooit in
Hem en hebt door dat geloof de belofte
des eeuwigen levens die gedachte maakt
ons het sleiven gemakkelijk."
»En toch ben ik nog wel eens moede
loos en bang, dominé dat sterven toch."
„Is slechts een overgang tot een hooger
en edeler leven. Die in den Zaligmaker
gelooft, heeft reeds op aarde het eeuwige
leven, zoodat de dood geene levensvernie
tiging maar daarentegen eene levensverhoo
ginq ia."
De zieke scheen over die troostvolle
woordeD na te denken, terwijl een glans-
van hemelsche vreugde zich over haar
gelaat verspreidde.
„Die gedachte bemoedige en sterke u
en doe volkomen u overgeven aan Hem.
mei wiens heiligen wil gij hier neder-
ligt
Zij hief hare oogen opwaarts een ver
heerlijkt lachje speelde om hare lippen.
»Er zijn banden die u aan den hennl
hechten,' vervolgde Reihhoff: „uwe kin
dereu wachten u daar en was het u hier
daar zelfregeering in te voeren onder de
suzereinitcit van den sultan."
Hoe weinig aanlokkelijk de een Duitsche
herkomst verradende vorm van dit stuk
ook zijn moge, toch hebben wij gemeend
het onze lezers geheel te moeten mede-
deelen Niet alleen is het van belang te
weten hoe dreigend Rusland tegenover
Griekenland is opgetreden. Maar het stuk
spreekt van een verbreking van het concert
Europeen, welke vooral in Engeland groote
verbittering moet wekken. Wel wordt ge
zegd dat de voorspiegeling van oneenigheid
ouder de mogendheden valsch iswel
wordt aan het slot gesproken van over
eenstemming met alle mogendheden, maar
daarnaast staat de verklaring, dat waar
Rusland het met Frankrijk, Duitschland
en Oostenrijk eens is, het zich door andere
mogendheden (dus Engeland en Italië) niet
zal laten weerhouden to doen wat het goed
dunkt.
Dat is wellicht nog belangrijker dan
hel van vele zijden gemelde onmiddelijk
gevolg, dat de koning van Griekenland
gezwicht is. Hij moet,in overeenstemming
met de regeering, hebben besloten toe te
geven en ine» vreest dat dit zijn laatste
ïegeeiingsdaad is K0weest. Aan zijn zoon
en opvolger zou bij, naar verzekerd wordt,
het overlaten zijner onderdanen met deze
teleurstelling te verzoenen.
Natuurlijk zijn alle moeilijkheden niet
ineens verdwenen. Maar toch kan Europa
voor het oogeublik weder ademhalen, en
alle aandacht wijden aan de nieuwe wolk
welke in Zuid-Afrika oprijst.
De grenzelooze aanmatiging van Ghan»
berlain een man die meer en meer
verdacht wordt schijnt berekend op het
niet vergund, die kleinen op (e voeden,
de taak der opvoeding wacht u wellicht
daar
»Och dominé,!" hernam de kranke oot
moedig, »hqe zou ik dat kunnen, ik zelve
heb nog zoo veel noodig."
Eene hevige hoestbui overviel haar en
vermoeide haar zeer.
„Ik heb niet veel vreugde in mijn hu
welijk gehad," vervolgde zij later. »en
hoewel ik daarom ook minder tegen het
sieiven zou moeten opzien, vrees ik van
een anderen kant den dood zeei v ant."
Want?"
„Ach, 't komt gedurig bij mij op, hoe
zal 't met Willem gaan als ik er niet
meer ben j Dominé kent hem en weet
hoe wonderlijk hij is. Hij is altijd zoo
naar zoodat ik in gestadige onrust over
hem leef. Zijn toestand maakt mij 't ster
ven moeielijk, moeielijker dan iemand wel
denkt."
Zij poosde.
»Ach dominé," ging ze telkens flauwer
voort, bid nog eens voor mij."
Nadat Reinhoff aan dit verzoek voldaan
had, scheen de zieke veel kalmer, doch
tevens ook zoo afgemat, dat de leeraar b -
greep, haar thans te moeten verlaten.
Toen hij henenging,? vroeg hij aan de
oude vrouw, die de zieke oppaste;
»Waar is Alfing?"
„Ik weet het niet," was 't antwoord
»de boer is zoo vreeselijk ongedurig dat
hij geen oogenblik stil kan wezen dan
uitlokken van een ernstig conflict met de
Transvaal.
Zelfs de Times kan niet nalaten te er
kennen, dat de nieuwe wet, welke de
macht van het Transvaalsche hooggerechts
hof aan vaste perken bindt, berust op 't
stelsel dat ook in Engeland is aangenomen.
En als het blad zjjn ondeizoekingen verder
had uitgestrekt dan zou het tot de erva
ring zijn gekomen dat zoowat alle Euro-
peesche lauden bet zelfde stelsel hul
digen.
De Transvaalsche regeering heeft een
uitvoerige telegraphiscbe nota aan jhr.
Beelaerts van Blokland doen toekomen en
daarin haar standpunt uiteengezet. Plaats
gebrek verhindert ons een breed overzicht
van dit stuk te geven. Trouwens, ook
zonder dat zullen onze lezers, die eenigs-
zins op de hoogte zijn, zich kunnen voor
stellen wat ten gunste van dat standpunt
is aan te voeren.
In de Transvaal heerscht natuurlijk
groote spanning en deze zal wel niet ver
minderen nu Engeland troepen gaat
zenden.
Oudertusschen wordt het verhoor van
Rhodes vooitgezet. Vrijdag vooral over
twee punten Duitschlands vriendelijke
houdiug jegens de Transvaal en Trans
vaal's onvriendelijke houding tegenover de
Kaapkolonie.
Rhodes had gezegd, dat zjjn optreden
gerechtvaardigd was, omdat hij meende te
weten dat Kruger in het laatst van 1894
met Duitschland onderhandelde. Naar be
wijzen gevraagd, wees hij op de rede, door
Kruger gehouden in de Duitsche vereeni-
ging te Pretoria bij gelegenheid van keizer
Wilhelm's verjaardag in 1895. Rhodes
is hij hier en dan weder daar."
»Het loopt met haar af," sprak Rein
hoff in zich zeiven gekeerd wellicht zie
ik haar niet levend weder."
En zoo gebeurde hetde volgende
morgen bracht de tijding van haren
dood.
In eene hoogst ernstige stemming spoed
de Reinhoff zich naar Alfings woning.
Had hij er ooit tegen op gezien om een
klaaghuis binnen te Heden, dan voorzeker
was het thans. Zijne hand beefde on
willekeurig, toen bij de huisdeur opende.
Doch hoe geheel anders dan hij verwacht
had, vond hij het daar. Waar hij de uit
barstingen der wanhoop gevreesd had,
vond hij onbegrijpelijke kalmte. Bp zijn
binnentreden nas Alfing opgestaan en hem
met deze woorden te gemoei gekomen
»Dominé, nu zal de vloek wel volkomen
vervuld vlezen Grieiien is dood."
»Ik heb haar overlijden vernomen, mijn
vriend, en meende wel te doen, u thans
te* komen bezoekeD minder om u mijne
deelneming in uw vei lies te betuigen
want daarvan zult gij u wel veizekerd
houden Jdan wel als Christenleeraar u
eenige bejnoedigende woorden toe te
spreken."
»'tls goed dat zij weg is," zeide Alfing
met koele gelatenheid en op een toon,
waarin eene onverklaarbare onverschillig
heid scheen door te schemeren.
»Dat zal het zeker, anders zou het niet
gebeurd zijn."