01 HAM. 12R Jaarg. Abonné's! Leest dit s. y. p. No. 1076. Zaterdag 12 December 1896. F. iheleman, Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwseh-Vlaanderen AXEL. Buitenland. FEUILLETON Voor honderd jaren Een drentsch verhaal. AXELSCHE Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzonder!, numm. 5 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentifn van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden Jranco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Uitsluitend voor de Abonné's op dit blad of zij die zich daarop abonneeren beeft de uitgever tot 1 Januari 1897 de tot den laatsten tijc! bijgewerkte Land kaart van Nederland, waarop alle plaatsen en gehuchten voorkomen, benevens het plantot Droogmaking van de Zuiderzee, verkrijgbaar gesteld tegen den geringen prijs van slechts 30 cents. Voor niet abonné's is de prijs dezer Landkaart f 1,50. De Landkaart is groot 85 bij 71 cM. Abonné's die de Landkaart verlangen, gelieven de Bon op de vierde pagina uit te knippen en duidelijk ingevuld met naam en woonplaats aan den couranten- rondbrenger ter hand te s'ellen of aan het Bureau in te zenden. Zij die de Courant per post ontvangen zenden de ingevulde Bon met 35 cents aan postzegels aan DEN UITGEVER, F. DIELEMAN Een comedie, welke nu uit moet zijn, zóó noemde een der socialistische raadsleden van Brussel het laatste bedrijf der crisis, dat Maandagmiddag is afgespeeld. En voor die qualificatie bestaat allicht aan leiding. Want de schepenen die hun ont slag hadden genomen zijn allen herkozen en dat met de stemmen, van de liberalen en van een deel der katholieken. De overigen stemden blanco. De heeren hielden de aanvaarding hunner benoeming in beraad 40 Onder de staatkundige uitgewekenen die ten gevolge der nieuwe orde van zaken den vaderiandschen bodem weder als vrije mannen mochten betreden, was Wouter van Wijdonés een der laatsten. Gezond, maar wrevelig en ter neder gedrukt, had by zijn vaderland verlaten zwak en ziekelijk, maar vol van de schoonste verwachtingen, was hy er terug Een tjjdperk van bijna vier jaren lag tusschen dat henen gaan en terug keeren. Hoe kort het ook geweest was, hem was het lang gevallen. Tallooze herinneringen knoopten zieh aan die tijdruimte. Had hjj vroeger in Frankrijk smartelijke dagen doorleefd, niet minder bange weken en maanden had zijne laatste ballingschap hem opgeleverd. In het naburig Hanover had hij al den tijd zijnel omzwerving zijn verblijf gehouden. Zijn sterk gestel had hem aanvankelijk elke ontbering en vermoeienis zondei moeite doen overwinnen. Zich ovei gevende aan en verdiepende in politieke droome- rijen had de kwelgeest der verveling weinig Dinsdagmiddag kwam het dagelijksch bestuur van Brussel, onder voorzitterschap van burgemeester Buis, bijeen, maar nam nog geen besluit over de vraag of men de herbenoeming zou aannemen. De heeren besloten met de liberale raadsleden overleg te plegen en hadden daartoe een samenkomst in het gebouw van de „Ligue Libérale. Deze vereeniging vergaderde terzelfder tijd en besloot het college geluk te wenschen met zijn houding, en de hoop uit te spreken, dat de crisis geëindigd zou zjjn. De toestand te Hamburg is de laatste i.«»gen zoo, dat hij alleen voor de recht streeks er bij betrokkenen belangwekkend is. Tusschen de partyen bestaat een ver schil van feitelijker, aard de vraag hoeveel geld de havenwerkers verdienen, en gedu rende hoeveel dagen zij arbeiden. Door de directie van de Amerikaansche Jijn worden cijfers genoemd, welke echter veel hooger zijn, dan het gemiddelde, dat door de arbeiders wordt verlangd. Gebrek aan feitenkennis maakt dus, dat het onmogelijk is de verhoudingen te De oordeelen. Het is wel zonderling, dat in onzen tijd de cijfers van loon en arbeidsuren nog niet onomstootelijk vast staan. Ware het anders, wellicht zou de werkstaking een gansch ander karakter aannemen. Eindelijk heeft Cleveland over Cubage sproken, zoodat een einde is gekomen aan de dagelijks afwisselende geruchten over een optreden ten gunste van de opstande lingen. Hen als oorlogvoerende mogendheid te erkennen, dat is in de tegenwoordige om standigheden onmogelijk, zegt Cleveland in zjjn boodschap. Op voor Spanje sympa- in vloed kunnen uitoefenen op een jongeling als hem, wiens vunge verbeelding moede noch mat werd in het scheppen van pdele luchtkasteelen. Maar de ure sloop zacht kens nader, waarin dat alles zou veranderen Het kind van voormaligen voorspoed en weelde begon zich hoe langer hoe meer de onbezorgde dagen zijner jeugd te her inneren. Al de behoeften die hjj vroeger naar het scheen slechts had leeren kennen om ze dadelijk onbekrompen te kunnen be vredigen lieten zich gedurig meer hooien zonder dat hij hare eischen zoo als hy dat wel wenschte, kon vervullen. De brandende zucht om zijn dierbaar vaderland le helpen redden loste zich in een heimwee op, dat telkens vermeerderde en, naarmate het heviger werd, in gelijke mate de kracht van zijne ziel en lichaam beide scheen te ondermjjnen. Eene hevige ziekte sloop zijn krachtvol lichaam binnen en voerde hem binnen weinge dagen tot aan den rand des grafs. Zijn geloof eens zoo kinderlijk ver trouwend, zoo levendig en zoo vol hope, scheen hem te hebben verlaten. Aan het bestaan eener liefdevolle Voorzienigheid te twijfelen, was verre van hem maar het onbepaald vertrouwen op die Voorzienig heid was ten eenenmale bij hem tnge sluimerd. In geene enkele omstandigheid meer merkte hij eene hoogere leiding en zorg op en wellicht zou het toen weinig moeite gekost hebben om hem tot een I prediker van het toeval of tot een apostel thicken toon wordt in dit staatstuk gewezen op de moeielijkheden, welke Spanje onder- indt, zoowel van den vijand die een strijd het open veld vermijdt, als van in Amerika gevestigde personen, die zorgen buiten het bereik der Amerikaansche wet te blijven. Er kan geen sprake van zijn, om, zoolang Spanje dit niet wil, Cuba bij de Vereenigde Staten te voegen, en dat te minder, daar er geen reden is aan te nemen, dat men niet zou kunnen komen tot een gedeeltelijke autonomie van het eiland, op een grond slag als door Spanje is aangeboden. Wel dat voorstel nog niet aangenomen, maar er zijn toch gunstige mededeelingen ontvangen. De regeering der Vereenigde Staten is gaarne bereid haar tusschenkomst te verleenen, want zij erkent, dat men Spanje's souvereiniteit heeft te eerbiedigen. Alleen als Spanje onmachtig bleek den opstand te dempen, zou er een toestand kunnen geboren worden, welke het onmo gelijk zou maken langer geduld te hebben. Dan toch zouden er voor de Vereenigde Staten verplichtingen geboren worden, welke het noodig maken Spanje's aanspra ken achter te stallen bij hoogare belangen. Spanje kan dus de eerstvolgende drie maanden gerust zijn. Maar dan Dan wordt Mac Kinley president, en rijst opnieuw de vraag: Wat zal hij er aan doen? Als men de groote belangstelling in de boodschap van Cleveland ziet de beurs was er bepaald gedrukt onder dan zou men meenen een programma van een nieuwe regeering, in plaats van een politiek testament voor zich te hebben. In oos oog is het eenige belangrijke punt dat Cleveland den tijd nog niet gekomen acht in de Cubaansche zaken in te grijpen, van het noodlot te maken. Hij geleek zoo menigen pelgrim op den weg des tegenspoeds, die daar zuchtend en morrend henen wandelt en, in plaats van zijne blikken vol hoop en vertrouwen naar den Hemel te richten, ze ter aarde slaat, zoo dat hij de boomen, waarmede de algoede Hemelvader dien weg zoo dikwijls beplant evenmin ziet als bij de lommer, die ze geven, of de vruchten, tusschen hunne bladeren verscholen, opmerkt. En toch waakte en zorgde God voor hem. Hij gevoelde dat eerst spade maar toen hij het gevoelde, keerde ook eensklaps zyn vroeger geloof in al zijne kracht en sterkte terug. Wij hebben zoo even gewaagd van eene ziekte, die hem iti den vreemde overvallen was. Die ongesteldheid openbaarde zich op een uitstapje naar het wel armoedig, doch vrolijk gelegen dorpje R., en nam dermate scinelyk toe, dat hg R. vooreerst met konde verlaten. Zoo zwaar als toen, meende hg, had de hand des Heeren nog uiet op hem gedrukt, Te dolen eu te zwerven in een vreemd land, zie, dat was hem dragelijk geweest, maar nu er ziek te zijn, zonder vriend of bekende te hebben, die hem kon troosten en verplegen, dat scheen hem duldeloos en bijna niet te dragen. Daar lag hij, over gegeven aan het medelijden van een hospei die dat woord ter nauwernood bij name scheen te kennendaar lag bij, zonder de hulp van een ervaren geneesheer in maar dat hij wel geneigd is als bemiddelaar op te treden en zoo mogelijk vóór zijn aftredfan den vrede te herstellen op den grondslag van automonie met behoud, van Spanjes souvereine rechten. In den Senaat werd Dinsdag een motie verwacht ten gunste van de erkenning der opstandelingen. Nog dient vermeld dat Olney, de minister van buitenlandsche zaken, in een afzonder lijke nota den toesta id op Cuba ernstiger voorstelt dan Cleveland. T usschen beide regeeringspersonen schg nt overeenstemming te bestaan over de vraag onder welke omstandigheden de Vereenigde Staten moeten optreden. Maar als men de omstandigheden toetst aan de grens, welke niet overschreden mag worden, dan schijnt Olney meer dan Cleve land te gelooven, dat men weinig van die grens verwijderd is. De Spaansche pers is erg ontstemd over de boodschap en over den aanmatigenden toon van de Vereenigde Staten, welke zich alle gezag over Amerika aanmatigen. De pers spreekt ook met bitterheid over Engeland, dat door goedkeuring der over eenkomst wegens Venezuela, Olney's uit breiding van de Monroeleer tot een bescherm heerschap over de geheele Nieuwe wereld, heeft erkend. Op aandrang van Rusland heeft de Porte getracht den Oecumenischen patriarch te bewegen, de benoeming van den nieuwen metropolitaan van Uskub in te trekken. De patriarch verklaarde, dat de verkiezing op wettige wijze had plaats gehad, zoodat hij niet kon ingrijpen. Hij zou de Synode vragen, of deze een nieuwe vei kiezing wilde uitschrijven, maar geloofde niet dat dit zou helpen. Èenige leden der Synode zijne nabijheid te kunnen inroepen daar lag hij neder, terwijl hij bij het verminderen zijner krachten tevens den voorraad zijner geldmiddelen zag inkrimpen en, naar gelang deze inkrompen, zijn hospes telkens on vriendelijker worden. Hoewel hij den in- haligen waard ook trachtte gerust te stellen door de verzekering dat hij hem later alles ruimschoots zon vergoeden, was deze onmeedoogend genoeg om van hem te vorderen, dat hg onvei wyld om de noo- dige gelden naar Holland zoude schrijven. Daar Wouter zich daartoe niet in staat gevoelde, beriep hij zich op menschen te Nienhuis eu Bentheim, die hg wist. dat zijn hospes kende doch niets baatte. »Schrijf dan zelf," sprak de zieke doch de hospes, zijne onbekwaamheid in de scbrgfkunst verhelende, gat te kennen, dat hij liever zien zoude, dat de dorps schoolmeester het deed. De zieke, ten einde van den lastigen vervolger ont slagen te worden, stemde daarin toe, en Abel Meilhaus trad aan het ziekbed van heer Wouter. Spoedig was de brief in orde, doch daarmede de laak des meesters nog niet geëindigd. Dat weeke en vleiende in taal en ge baren, dat ons Nederlanders in onze duitsche naburen in zekere mate altijd j tegenstaat, klonk uit Abels mond den z'eke als muziek in de ooren. De toon, dien hg aansloeg, was zoo minzaam en I zacbtde woorden, die hg bezigde, zoo

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1896 | | pagina 1