No. 1007.
Zaterdag II April 1896.
12' Jaarg.
E e a
-
10 I
18 I
13l
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h-Vlaanderen
F. DIELEMAN,
Buitenland.
is FEUILLETON.
Binnenland.
50 I
57 I
05
12 J
22 I
43 I
00
17 I
14 I
28 I
07 I
25 I
49 X
27 I
35 I'
45
55 j I
33,
25 ft
27 I
tie 1
13
47
33
35'
55 k
50
00 I
07
10
20
31
36
50
231
34
15' j
56
07 I
42
55] I
15
28
35'
40 i
50 I
u. I
53 I I
461
52 j
08 E
1
it
50
001
15 j
40 I
5*
45 I
151
05
AXELSCHE
COUIïAIMT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonder!, numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlyk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De Belgische socialisten hielden hun
jaarlyksch congres ditmaal te Charleroi.
O. m. werd besproken de propaganda
tegen het militairisme en besloten tijdens
de aanstaande verkiezingen overal anti-
militaire manifestaties te houden.
Gemeenteraadsverkiezing in België. Te
Schaffen, bij Diest, was de uitslag der
verkiezing in October gunstig voor de
liberalen. De verkiezing werd door de
bestendige deputatie vernietigd.
Zondag 11. verkregen de liberalen ander
maal de meerderheid.
Zeer uiteenloopend luidt natuurlijk het
oordeel der Parijsche pers over het conflict,
in het l9ven geroepen door den senaat.
Volgens de gematigde en conservatieve
bladen is het ministerie verplicht heen
te gaan. Zij vallen het kabinet en den
president der republiek heftig aan. De
Matin gaat zelfs zoover Feiix Faure als
verantwoordelijk voor de crisis voor te
stellen. De Figaro, die het radicale
ministerie door kleine en groote middelen
zonder ophouden heeft bestreden, schrijft
in een artikel: Buiten recht en wet"
getiteld, dat het ministerie door zijn
houding tegenover het senaatsvotum alle
constitutioneels waarborgen opheft, zonder
welk9 de saryenleving niet kan bestaan.
Zoo wordt de weg bereid aan toekomstige
dictators.
De royalistische Gaulois beweert dat
het de plicht van Faure was geweest
aan de ministers te verklaren, dat hy
tegenover het buitenland genoodzaakt
was nieuwe medewerkers te zoeken, die
het vertrouwen van beide kamers genieten
UIT DE
IQ© E3BTJW.
_g
Carlo was thans veel gelukkiger dan ik,
met een oprecht en rein hart beminde bij
eenen engel vol onschuld en deugd binnen
kort zoude hij met het schoonste en be
valligste meisje worden verbondenhij
wist, welk een kleinood hij in haar ontving,
maar hij kende ook zijne eigene waarde,
hij was bij zich zeiven overtuigd, dat hij
haar verdiende. Ik daarentegen, gerechte
hemel, hoe was ik gesteld? Ik had de
onschuld en de gerustheid van een hart,
hetwelk zich niets heeft te verwijten, reeds
lang verloren. Mijn schuldig hart dorstte
steeds naar ongeoorloofd genot en vermaak,
en de schoone Dianora, die het hart van
mijnen vriend met liefde had vervuld, deed
in mijnen boezem eene drift ontstaan,
welke niet was te beteugelen, en de nooJ
lottigste gevolgen moest naar zich slepen,
terwijl dezelve mij nam doos ongelukkig
maakte.
Daar Dianora eenige weken te Venetië
vertoefde, had ik gelegenheid haar dikwijls
te zien en te spreken, waarvan ik ook,
In plaacs van dit te doen heeft Faure
uit vrees voor de radicalen en socialisten
het ministerie in zijn koppigheid gestei kt.
Faure is dus volgens het blad schuld
aan de crisis en zal er ook voor moeten
boeten.
Paul de Cassagnac schrijft in de Autorité
dat, indien Faure niet de schaamtelooze
medeplichtige is der ministers, welke bet
recht niet meer hebben om in naam van
Frankrijk te spreken, hij dezen moet
aan de deur zetten.
Ook de Bonapartist Cunéo d'Ornamo
in den Petit Caporal en de monarchist
De Kérohan, in den Soleil, richten hun
aanvallen direct tot het hoofd der republek
en betoogen dat vooral Felix Faure
getroffen is.
Het ligt voor de hand dat de radicale
bladen het aanblijven van het ministerie
goedkeuren. De afgevaardigde Humbert
schrijft in den Eclair, dat de senaat toch
niet kan eischen door zijn votum besluiten
der kamer eenvoudig te kunnen vernie
tigen. Daarom was het senaatsvotum
van wantrouwen na het voorafgegane
votum van vertrouwen der kamer een
kinderachtige, doellooze manifestatie, die
alleen bewees, dat de senaat niet de
macht heeft een ministerie omver te
werpen. Zoo heeft de senaat, die reed?
onpopulair was, zich nu nog belachelijk
gemaakt.
De bladen der uiterste linkerzijde
schimpen naar hartelust op den seoaat,
en dringen op grondwetsherziening aan,
d. w. z. afschaffing van den senaat.
Het clericale Mhld. v. A. heeft de oor
zaak van de tegenwoordige crisis in
Frankrijk gevondende vijmetselaars
onder alle mogelijke voorwendsels, gebruik
maakte, hetwelk tot niets diende, dan om
mijne drift te vermeerderen. Onder de
vele gelegenheden, welke ik opzocht, om
Dianora's gezelschap te genieten, was eene
derzelven, dat ik Carlo verzocht, om mij
niet haar naar mijne zuster te vergezellen,
en deze een bezoek te geven. Daar Carlo
hierin genoegen nam, brachten wij te zamen
een zeer aangenamen dag op de Villa door.
Dianora en mijne zuster waren juist voor
eikander geschikt, en hadden zeer veel
genoegen in elkander, waardoor dadelijk
eene gemeenzame verkeering onder haar
ontstond, en zij welhaast vriendinnen wer
den. Op lang aanhouden mijner zuster,
bewilligde Dianora er eindelyk in, om
eenige dagen op de Villa te vertoeven
en daar ik mij hier insgelijks dagelijks
liet vinden, zoo sleten wij den tijd aller
aangenaamst. Diiinora wes zeer gevoelig
voor de eer, welke ik-haar aandeedmaar
beschouwde zuiks slechts, als geschiedende
alleen uit vriedschap voor Carlo, waarvoor
zlj mij hare erkentenis betuigde, terwijl
ook Carlo hiermede zeer vereerd was De
edele jongeling kon natuurlijk niet ver
wachten, dat onder dit betoon van vriend
schap iets schandelijks lag verborgen Mijn
gedrag omtrent dit edele meisje, had ook
alleen deszelfs oorsprong uit vriendschap
moeten nemen, maar, helaas, het was
enkel mijn hartstocht, welke mij hiertoe
dreef. Intusschen was het geene eigenlijke
liefde, welke ik voor Diiinora gevoelde,
dragen er de schuld van. President
Faure en de kamer zitten onder de pan
toffel der Loge en er wordt niets gedaaD
dan wat de Loge belieft
Met veel sympathie wordt begroet, als
een nieuw symptoon in de beweging ten
gunste van den wereldvrede, een beroep,
door den kardinaal-aai tsbisschop van
Baltimore Gibbons, die van Armagh Logue
on die van Westminster Vaughan, de
hoofden van de Roomsch Katholieken in
de Vereenigde Staten, Ierland en Engeland
gedaan op »allen, die hunne stein hooren,"
om met alle wettige middelen bij hunne
legeering aan te dringen op de instelling
van een vast scheidsgericht, dat uitspraak
heeft te doen over geschillen en oorlog
te voorkomen tusschen alle Engelsch
sprekende rassen. De kardinalen ont
veinzen zich de bezwaren r.iet, maar
achten ze niet onoverkomelijk. Vóór
eeuwen heeft er immers reeds zulk een
scheidsgericht bestaan, toen nl. de volkeren
der Christenheid nog éen waren in het
geloof de Heilige Stoel. De regeeringen
zouden bv. veitegenwooruigers kunnen
aanstellen, die gezamenlijk het vaste
scheidsgericht vormden. Dit lichaam zou
dan wedei voor bijzondere gevallen rechters
en scheidsrechters kunnen aanwijzen.
Zulk een scheidsgericht zou eene tweede
verdedigingslinie zijn, als de diplomatie
in hare taak om vijandelijkheden te be
letten gefaald had. Althans zou door
oen scheidsgericht tjjd gewonnen worden
tot rede en verstand het laatste woord
hadden gesproken. Anderen mochten naar
de verwezenlijking van een dergelijk
scheidsgericht streven met een beroep op
het stoffelijk belang, den voorspoed, den
neen, "ene onzalige drift zette mij aan
om mijn eigen ongeluk en dat van dit
onschuldige meisje te zoeken. Lang duurde
het, eer ik tot eenig besluit koude komen,
een vonkje van goede beginselen, welke
nog niet geheel en al by mij was uitgedoofd,
maar dat nog op den bodem van mijn hart
lag te smeulen, werd van tijd tot tyd nog
wel eens opgewekt, en de wezenlijke achting
en vriendschap, welke ik voor Carlo gevoelde
weerhielden mij nog een geruimen tijd.
Doch te verg< efsch 1 Dagelijks werd mijn
hartstocht sterker, en ik ongelukkige,
ik bezweek voor haar geweld. Eindelijk
nam ik het onherroepelijk besluit: Dianora
zal nooit de vrouw van Carlo worden,
maar zij moet aan mijne snoode drift worden
opgeofferd." Thans was de teerling
geworpen, en niets kon mij '«-rughouden
In de eerste pla its moest ik dus naar
middelen zoeken, om mijne ontwerpen ten
uitvoer te brengen. Dit ging intusschen
met vrij wat meerder moeite vergezeld,
dan ik in den beginne wel had gedacht,
daar ik, om wel te slagen, in het geheim
moest werken, en geen geweld kon gebrui
ken. Menigen slapeloozen nacht kostte
mij dit helsche ontwerp dagen achtereen
ging ik hiermede zwanger, totdat eindelijk
d° tijd daar was, dat Dianora naar Trevigo
terugkeerde, en mijn reeds gedeeltelijk
ontworpen plan eensklaps den bodem werd
inges lagen.
Ik ontving namelijk het bericht, dat,
Dianora's vader te Venetië was gekomen,
invloed en de wereldwijsheid der Engelsch
sprekende volken, de kardinalen komen
uit naam van den Vredevorst een beroep
doen op de Christelijke liefde.
Te Weenen is de werkstaking onder
het brandweerpersoneel geëindigd. De
kwestie liep ten slotte over het ontslag
van acht brandweerlieden die de aanleiding
waren geweest cot de werkstaking, en
van zeven brandmeesters, die hun post
badden verlaten, en de degradatie van
drie onderofficieren. De stakers eischten
dat de eersten weder zouden worden in
dienst genomen. Doch de overheid wei
gerde. De regeerende commissaris van
Weenen bad verklaard dat bij nog zou
wachten tot Zondag of de brandwee; lieden
soms terugkeerden tot hun plicht en hem
hun verontschuldiging lieten aanbieden.
Als dit niet gebeurde, werd de geheele
brandweer ontslagen, en werd een gerech
telijk onderzoek ingesteld aangaande de
handelwijze van de zeven brandmeesters.
Zaterdag echter meldden zich 150brand
weermannen bij den commandant. In
het geheel werden 170 weder in dienst
gesteld allen .moesten verklaren dat zij
bun ongelijk inzagen en berouw gevoelden.
Ongeveer 40, de aanvoerders der beweging,
werden niet weder aangenomen.
De Stcrt bevat de wet van den 20sten
Maart 1896 tot bekrachtiging eener wij
ziging van eene provinciale heffing in
Zeeland.
Artikel 1 dier wet luidt
De vereisebte bekrachtiging wordt vei-
leend aan de navolgende wijziging van
om zijne dochter af te halen, en reeds
den volgenden morgen met haar w is ver
trokken. Ik was op deze tijding geheel
buiten mij zeiven, daar ik hierdoor zelfs
de gelegenheid had moeten derven, haar
vaarwel te zeggen. Reeds stonden mijne
zaken, naar mijn inzien, op een goeden
voet; Carlo's vertrouwen bezat ik volkomen,
en Dianora was mij niet ongenegen. Aan
vankelijk had ik opgemerkt, dat het niet
zeer moeielijk viel, Dianora's ijddheid op
te wekken; hiervan wilde ik mij bedienen,
door haar te doen zien, welk een verschil
er tusschen Carlo en mij b°st->nd, en
welk eene eer het voor haar gansche
geslacht zoude svezen, met een lid dei-
beroemde Contarini te worden verbonden,
en tot dit. aanzienlijk huis te worden
ingeleid. Ik wilde haar mijne liefde be
kennen, haar bidden, haar dringen, mij
niet wreedelijk af te wijzen en te verstooten,
haar om geheimhouding en medelijden
smeekendagelijks mijne betuigingen
herhalenal mijne weisprekendheid en
die kunstgrepen aanwenden, waarvan ik
my zoo dikwijls bij menig deugdzaam
meisje met vrucht had bediend, en. zoo
dit alles niet hielp, dan wilde ik haar
dreigen, mij het leven te zullen benemen,
indien zij mij niet verhoorde, en, kon het
niet anders, zelfs geweld gebruiken. Hoe
menig deugdzaam meisje, hetwelk hare
eer steeds boven alles had gesteld, #-as
voor mijne listen bezweken, en waarom
zoude ik Dianora niet aan liet wankelen
