n TWEE BRUIDEN. !fe Jaarg. m Jaar- Paarden- en Veemarkt i\'o. 955. Zaterdag *28 September 1895. Nieuws- en Advertentieblad 3A4 F. IIIELEMAA, AXEL. voor Zeeuwsch - V laanderen. te HULST, Rniteuland. 47. FEUILLETON. a Eü <2 3 X 0 Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor Belg 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER 001 liWT. Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent; voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. op Maandag den 7 October 1895, (3de Kermisdag), aanvang nemende des voor middags 10 uur met uitloving van 9 vel schillende premiën voor aangebracht vee. Ook dat eiken Maandag op de week markt plaats en gelegenheid bestaat tot het aanvoeren van vee ter verkoop op het marktplein, waarvan geen staau- ei marktgeld wordt geheven. De Burgemeester van Hulst, F.' VAN WAESBERGHE. Omtrent het onderhoud van Anseele en de Gentsch9 werkstakers met d6n minister Nyssens deelt Vooruit o. a. het volgende mede. Op het verzoek van Anseele om als bemiddelaar tusschen de patroons en de werklieden op te treden, antwoordde de minister, dat hij dit niet kon doen. „Vooreerst omdat hij werk in over vloed had en de bomiddeling hem ver plichtte naar Gent te gaan en daar wel licht te blijven verder dat dit het werk van den minister van arboid niet was deed hij zulks voor Gent, dan moest hij bet morgen doen voor eene werkstaking te Brussel, Antwerpen, Bergen, Luik en elders. Ten slotte gaf de wet hem geene macht als scheidsrechter op te treden, noch om een zijner besluiten door een der twistende partijen te doen aanne men." Daarna werden breedvoerig de grieven Roman van GOLO RAIMUND. UIT HET DüITSOH VERTAALD DOOR Aurar a. De kamerheer zag hem eenigszins ver bluft aan, hij vond dat de opperhoutves ter een oude onverdrageiijke gek was en deed geen verderen uitleg. Ook de opperhoutvester, wiens toorn steeds voorbij was, zoodra die was losge broken, ging over tot iets anders, de monstering der geweren dit eenvoudige voornemen bracht hem tot andere ge dachten. Ge hebt toch uw geweer, heer graaf zoo wendde hij zich tot Leo, die hem juist voorbijging, ik kan het niet verdragen dat de lieden alleen met Jen hagel/.ak op de jacht gaan, mij dunkt toch dat een reebok een goeden kogel waard is en ik duld ook in mijn kanton niets anders. De graat keerde zich om en haalde zijn geweer. Ziehier, ik ken uwe grondbeginsels, zij zijn ook de mijne. Ja} ja, meesmuilde de opperhoutvester. besproken van de katoenbewerkers en van de metaalbewerkers. Anseele wees den minister op den buitengewonen toestand, die door het besluit der machinefabrikanteD zou wor den in het leven geroepen. Binnen 3 èi 4 weken zullen daardoor 4000 a 5000 arbeiders zonder werk zijn. Het zal een vreeselijke strijd worden, 'maar de werklieden willen den vrede dat dus de patroons voorwaarden stellen en de arbeiders zullen aan het werk gaan over het meerdere kan dan intus- schen worden onderhandeld. Krachtig spoorde Anseele den minister nog eens aan tusschen beide te komeD en de patroons in zijn kabinet te willen ontbieden om met hen te spreken An seele verzocht den minister hierover nog eens te denken en zijn antwoord den avbeideis Woensdag mede te deelen. De minister Nyssens beloufde ditzijn besluit zou hij dan Woensdag aan An seele mededeelen. Met een dankbetuiging voor het onderhoud en deze verklaring verliet de deputatie 's ministers kabinet. In den Matin vestigt de ex minister Jules Roche de aandacht op de nadeelige gevolgen, welke het protectionisme op den buitenlandschen handel van Frank rijk heeft gehad. Van 1891-1894, d. i. sedert de toe passing der tarieven-Meline. is de uit voer van Frankrijk met 675 millioen verminderd en de invoer met 918 mil lioen, zoodat het totaal van den buiten landschen handel van Frankrijk gedaald is van 8.190 millioen in 1891 tot 6.928 milioen in 1894, d. w. z. een milliard tweehonderd twee en zestig millioen. het doet mij genoegen dit te hooren, te genwoordig wil de jeugd maar al te gaarne nieuwe modes invoeren, maar bij het jachtgebruik zijn ei geen. Of de andere heeren allen wel weten, waarmee men een reebok schiet? De referendaris, ging hij fluisterend vqort, en wees op een schralen bleeken jongen man, die ongehoorde ver woestingen aanrichtte aan de ontbijttafel en nog altijd ijverig voortat, komt me eigenlijk verdacht voor. Hij is hier eerst zes weken geleden in den omtrek komen wonen, een bescheiden mensch, de lieve ling mijner vrou v, maar het is een do- mine's-krad en die zal wel niet veel met een schietgeweer hebben omgegaan. Wat ik u verzoeken mag, mijne heeren, ging hij met luider stem voort, wees zoo goed mij uwe geweren te laten zien neem het mij niet kwalijk, het is zoo eenmaal mijn manier, een schot hagel bederft de gansche jacht. De heeren naderden bereidwillig met hunr.e geweren in de hand, uitgezonderd de jagers va.; beroep, die onverschillig bleven staan en over welke de oude heer zich natuurlijk ook geen controle aanmatigde. Met een tevreden blik gaf hij den een na den ander zijn geweer terug, totdat hij aan den referendaris k wam, Heb ik het niet gezegd, riep hij uit, half verschrikt, half triomfeerend, een oude verroeste eendensnaphaan in de hoogte houdend. Ongelukskind, wat wilt ge met Van Duitschland daarentegen nam de buitenlandsche handel onder den invloed der handelsverdragen aanzienlijk toe. Volgens de Estafette is de Fransche ministerraad bijeengeroepen op vei langen van president Faure, teneinde te beraad slagen over den terugkeer der zieken uit Madagascar. De minister vau oorlog zet in een communique aan de pers de verschillende ïedeuen uiteen, waarom hij afgezien heeft van het oprichten van sanatoria, o. a. op Reunion, en de voorkeur heeft gegeven aan het repatrieeren der zieken en herstellenden. Aan Havas' agentschap wordt uit Suberbieville (Madagascar) gemeld, dat de gezondheidstoestand der Fransche troepen aldaai allertreurigst is. Het le ger brokkelt weg, de hospitalen zijn vol zieken en in een e: van zijn voor duizend lijders vier geneesheeren en zes oppassers. De ziekte gaat veelal over in een zachten vorm van krankzinnig heid. Volgens door den Franschen minister van oorlog ontvangen tijdingen van Ma dagascar heeft generaal Metzinger een ontmoeting gehad met de Hova's, ten getale van 6000 man met de artillerie, die goed verschanst waren te Tsmaij- mondry. De voorstellingen van den vijand werden genomen de Hova's trok ken terug met verlies van 30 man en een kanon. De Franschen hadden vier gewonden, waarvan twee inlandsche soldaten. Langzamerhand maakt feestverraoeie- nis voor feestvreugde te Rome plaats. De vlaggen worden ingehaald, de versie ringen opgeborgen, de vreemdelingen dit ding beginnen Met dit instrument heeft uw overgrootvader zeker nog hoen ders geschoten, maar een reebok legt men daar niet mee neer. Maar laat u dat verder niet verontrusten, voegde hij er trouwhartig bij, toen lij d' verlegenheid van den jongen man bemerkte, ge kunt daar niet veel van weten, want ge hebt uw levenlang over o'e boeken gezeten. Mijnheer Holter, zoo weudde hij zich tot den jongen opzichter, wees zoo goed en haai deu heer referendaris een geweer uit de kast en gij, mijn jonge vriend, zet uw schietknuppel in de rariteiten kamer en nu, mijne heeren, nog een verszoek, schiet alleen op bokken, het is zonde en schande om op een reegeit te schieten, heer referendaris, ge kent toch zekerde wijfjes? Dat hoop ik, zei deze angstig. Als gij alleou hooptdan vrees ik. zei de opperhoutvester, Holter kom eens hier, hebt gij het geweer? Goed, geef dat hier aan den jongen Nimrod, maar blijt bij hein en ve-lies hem niet uit het oog loon hem war, een reegeit is en verhoed om Godswil een lichtzinnig schot. De jonge opzichter lachte. Wees onbszorgd, heer opperhoutvester, nocb rechts noch links van mij zal een geit geschoten worden. Dat is goed en nu vooruit, mijne hee ren, zei de opperhoutvester door het ven ster kijkend, de drijvers ziju heen, het is ook onze tijd. vertrekken en Rome herneemt zijn ge woon uiterlijk. Ook het koninklijk paar is vermoeid, en geen wonder. Het woonde alleen Zaterdag de onthulling van het Cavour gedenkteeken bij, de inwijding der Um- berto-brug, de prijsuitdeeling der studen ten op het Kapitool en het aardrijkskundig congres Bovendien ontving de koning nog etm arbeidersdeputatie, weike daarna haar opwaching bij Crispi maakte. Met Itali- aanschen hartstocht kuste en omarmde Crispi twee arbeiders en beloofde zijn laatste krachten aan het vaderland te wijden. Ondanks de tanende feestvreugde wor den er echter nog voortdurend monu menten onthuld. Dinsdag is het stand beeld van Minghetti op de Piazza San Pantaleo, waartoe het parlement bet initiatief nam, onthuld. De koning, de koningin, de ministers, benevens verdere autoriteiten en de weduwe van Ming hetti woonden de plechtigheid bij, 's Namiddags werd op de villa Glori een zuil onthuld, opgericht ter herinnering aan de broeders Cairoli, die in 1867 met een troep van 70 Garibaldianen voor de muren van Rome verschenen en den heldendood stierven. Naar men uit Batavia aan het N. v. d. D., seint, is op Portugeesch Timor (hoofdplaats Delhi) een opstand uitge broken, waarbij de troepen weiden ver slagen. De secretaris en drie posthouders weiden gedood. De Gouverneur is met weinige soldaten naar het binnenland vertrokken. Men kan niet anders zeggen dan dat de Portugeezen tegenwoordig in bun Snel namen allen hun geweer, de graaf was de laatste, Toen hij het huis uit ging. wendde hii het hoofd om en blikte omhoog naar de vensterseen bloeiend gelaat werd zichtbaar van achter de witte gordijnen, een lachend oogenpaar keek groetend naar beneden en nu was het met de zettbeheerschiug van den giaaf gedaan. Juist wilde hjj den opperhout vester, die dicht bij de deur was blijven staan, voorbjjstormen, toen deze hem tegenhield. Is dat uw hond, heer graat Het doet mij leed, maar hij raag niet meegaan, dat is een onmogelijkheid. Neen, neen, dat zal hij ook niet, her- nam de graaf, hij kan hier blijven, ik wilde hem juist wegbrengen. Karei kan hem in den stal brengen, hernam de opperhoutvester, terwijl hjj een jagersjongen wenkte, blijf gij maar hier, kom gij maar mede, opdat de ge- geschiedenis eindelijk begint. Maar de graat rukte zich los. Ik heb nog iets vergeten, zeide hjj, ijlde terug in huis, de deur der eetkamer voorbij, waar de opperhoutvesterin reeds liet opruimen en was met een sprong de trappen op. Een ander evenwel was hem voor geweest de kamerheer Von Landry, die naast hem had gestaan, had Kathari- na's verschijning aan het venster, haar lachen en blozen evengoed bemerkt als Leo, maar ver verwijderd van te ver

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1895 | | pagina 1