TWEEBEUim.
IVo. 058.
Woensdag 7 Augustus 1895.
11
Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee u wscli- Vlaanderen
F. DIELEMAN,
AXEL.
Aanbesteding.
PETROLEUM;
RUHRKOLEN.
Goed nieuws uit Den Haag.
32. FEUILLETON.
AXELSCHE
tOllliANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
BURGEMEESTER en WETHOUDER
van .AXEL, zullen op Maandag 12 Augustus
as., des namiddags 6 ure ten raadbuize
bij enkele inschrijving
aanbesteden
I. De levering van p .m 1.200 liter
II. De levering van 7000 kilo
De voorwaarden liggen op de secretarie
ter inzage.
Axel, 5 Augustus 1895.
D. J. OGGEL, Burgemeester.
J. A. VAN VESSEM, Secretaris.
van zijn knecht, zijn niet te scheiden
wie den een geen goed hart toedraagt,
kan ook moeilijk in bet voordeel van den
mder werkzaam zijn.
En daarom, omdat de Kamers van
Arbeid deze beiderlei onafscheidbare be
langen zullen hebben te behartigen en
voor te staan, a&arom vinden wij ze
zoo'mooi en zoo heilzaam. Daarom heb
ben wij, en zeker duizenden met ons,
er ons zoo over verheugd, toen verleden
jaar September, in de door Hare Majes
teit de Koningin-Regentes uitgesproken
Troonrede tot opening van dn nieuwe
zitting der Staten Generaal, de instelling
dier Kamers werd toegezegd, waarop
reeds zoo lang en herhaaldelijk was aan-
Wij houden er niet van, onze waarde
lezers en lezeressen noodeloos lang in
spanning te houden.
En daarom zullen wij maar dadelijk
zeggen, wat wij met het goede Haagsche
nieuws bedoelen. De kamers van arbeid
zijn in aantocht
Dat de aanstaande invoering vaD Ka
mers van Arbeid goed nieuws is, zal
wel niet licht betwijfeld worden door
iemand, die een beetje hart heeft voor
den werkmansstand, en daarbij tevens
de belangen der patroons graag zooveel
mogelijk bevorderd wil zien. Of eigenlijk:
die tweeërlei belangen, van den baas en
Roman van GOLO RAIMUND.
UIT HET DüITSOH VERTAALD DOOR
AXSA.
Wij hebben in het begiD Katbarina's
ontwaken gezien, we bebben in bare ver
trekken rondgekeken en ook een weinig
in haar hart. Nadat zjj ontbeten had
begon zij zich huiselijk en gezellig in te
richten in die vertrekken, waar zij haar
leven zou doorbrengen. Aan het slaap
vertrek grensde een kleedkamer en hiermee
in verbinding stond een nette elegante
salon, waaraan een klein boudoir paalde.
Indien zij gewenscht had, de woning van
oom Kurt te betrekken, zoo bad zij ook
gezegd, dat men die op de oude manier
moest laten inrichten en daarom gevoelde
zij zich onaangenaam aangedaan, toen alles
er vreemd en veranderd uitzag. Onwille
keurig dacht zg aan de verhalen over de
rommelkamer en het deed haar bijna
smartelijk aan, dat ook haar echtgenoot
dat teeder ontzag miste, hetwelk zijnen
vader geheel ontbroken had. Haai was
alles dierbaar en heilig, wat haar gestorven
Vriend had liefgehad en bezeten en terwgl
»V»I UU5WU
En nu zullen zij er weldra komen
De Ministers van Binnenlandscbe Zaken,
van lustitie, van Waterstaat, Handel en
Nijverheid hebben de daartoe strekkende
plannen reeds opgemaakt, en in den ver
eischten vorm tot een wetsontwerp laten
bewerken. Deze stukken zijn thans,
overeenkomstig den gewonen gang van
zulke zaken, naar den raad van State
verzonden, die ze voorloopig onderzoekt.
De leden van dien Raad van State be-
hooren tot de knapste en ervarenste
mannen, die ons land op het gebied van
staatkunde, rechtsgeleerdheid, maatschap
pelijke verhoudingen enz., heeft aan te
wijzen. Zij onderwerpen de planner, der
Regeering aan een eerste vuurproef, en
allicht is er iets in te wijzigen of te
verbeteren. Voorzien van de noodige op
en aanmerkingen, gaan de stukken dan
Daar de Regeering terug, die ze naar den
eisch laat veranderen, en vervolgens het
wetsontwerp aan de Tweede Kamer in
zjj gehoopt had op een huiselijk gevoel
in die bekende ruimten, die haar tot dus
verre een tweede vaderhuis geweest waren,
gevoelde zij zich eenzamer en vreemder
dan ergens anders. Kostbare kleinigheden
stonden overal, prachtige meubels en ver
gulde spiegels, maar er was volstrekt geen
acht geslagen op de behoeften van geest
of talenten, zij zag noch een vleugel, noch
muziek, geen boeken of platen, noch andere
kunstvoorwerpen, waarover een fijne smaak
zich verheugt. Wel stond een sierlijke
schrijftafel in het kleine boudoir, maar
die zag er zoo kaal en ledig uit, als dacht
men dat die nooit gebruikt zou worden.
Met waren jubel ontdekte zij eindelijk in
een hoek, geheel verbolgen, als schaamde
het zich zijn bestaan bij deze pracht, een
werktafeltje en toen zjj dit opende, vond
zij het goed ingericht. Tevreden droeg
zij den ontdekten schat, die haar een bezig
heid beloofde, welke zij geenszins verachtte,
naar het venster en bekeek welgevallig de
sierlijke handwerken, die begonnen daarin la
gen. Zij nam een der borduurwerken ter hand
en wilde zich juist aan het venster nedei-
zetten, toen zij zich haar bloemruiker
herinnerdedie mocht niet verwelken
die vriendelijke groet toch was haar ver
schenen als een belofte, dat zij niet geheel
eenzaam en verwaarloosd zou staan in de
familie, waartoe zij nu behoorde. Zg zette
de bloemen in een kostbaar glas, dat zij
op een penanttafeltje vond, bracht het in
zendt, namens de Koningin-Regentes.
Heeft de Tweede Kamer een wet goed
gekeurd, en is zij ook door de Eerste
aangenomen, dan wo'dt zij met de ko
ninkhjke handteekening bekrachtigd, in
het Staatsblad opgenomen, en daardoor
ter uitvoering geschikt verklaard.
Het ontwerp tot instelling der Kamers
van arbeid is dus nu bij den Raad van
State, de eerste schrede op don be-
slisaonden weg. Al wie oprecht verlangt
naar de oplossing der sociale quaestie,
zal zich over die tijding hartelijk ver
heugen. Al ware het maar alleen om
dat die Kamers, belast met het doen
van uitspraak en geschillen tusschen
patroons en arbeider®, zeer veel kunnen
bijdragen tot het beëindigen; of beter
gezegd, het voorkomen der ellendige
werkstakingen.
At wie een hekel heeft aan werksta
kingen en wie heeft dat niet? zal
de aanstaande komst der Kamers van
arbeid toejuichen. O, wij hebben tiet
meer gezegd, en wij willen het wel hon
derdmaal herhalen elke werkstaking,
hoe noodzakelijk, hoe schijnbaar onver
mijdelijk ook, is een tweesnijdend zwaard,
dat in de meeste gevallen bet ergst de
hand verwondt, die het tot aanval of
verdediging heeft opgenomen. Die treu
rige, die gevloekte werkstakingen, hoe
veei jammer en ellende, hoeveel schade
<*n schande, hebben zij reeds in de
arbeiderswereld teweeggebracht
Wil men cijfers? Schande en jammer
en ellende laten zich misschien niet
rechtstreeksch onder cijfer brengen, -
maar schade wel. Nu dan. Wellicht
staat het onzen lezers nog voor, dat er
verleden jaar zulk eene reusachtig groote
het kleine kabinet en begon weder te
werken.
Intusschen waren eenige uren voorbij
gegaan, de zon stofid re6ds hoog aan den
hemel, toen de graaf wederkeerde. Daar
het venster van Katharina's boudoir in
den bloementuin uitzag, kon Leo haar niet
zien, maar hij bemerkte, dat de gordijnen
van hare kleedkamer opengeschoven en
de vensters geopend waren en zag hieruit,
dat zij was opgestaan en haar toilet had
gemaakt, Het scheen hem nu juist tijd,
om zijn vrouw op te zoeken en juist wilde
hij in zijn kamer gaanom zich te kleeden,
toen hem in het portaal zijn zuster
Suzanna tegemoet trad en hem vroeg mede
naar hare moeder te gaan. Suzanna was
eene aristocratische verschijning, welke in
haar fijne bleeke trekken de drie en twintig
jaren verloochende die zg reeds telde» en
schoon geweest zou zijn, had niet de hoog
moed ziin stempel gedrukt op haar gelaat
en had niet iets vermoeids, iets afgemats
gesproken uit hare trekken, wat nog
duidelijker te voorschijn kwam door de
lange zware oogleden, die het oog bijna
altijd half bedekten- Toen zjj binnentraden,
vonden zg de gravin in een grooten arm
stoel, half zittend, half liggend, tamelijk
opmerkzaam luisterend naar een bericht,
van Katharina's kamenier, die zich door
het binnentreden van den heer volstrekt
niet liet in de war brengen. De gravin
knikte hem slechts toe en noodigde hem
werkstaking op de Amerikaansche spoor
wegen heeft plaats gehad. Men heeft
nu eens nauwkeurig uitgerekend hoeveel
schade tengevolge van die werkstaking
is geleden door de spoorwegarbeiders
zelf en door de direction der groote
Maatschappijen. Aan die staking werd
deelgenomen door 68,350 man. Hun
gemiddeld loon per dag was vijf gulden,
en bedroeg over de geheele weikstaking
3,750,000 gulden. Voorts 25,000 arbei
ders bij andere bedrijven, wier loonver
lies begroot wordt op 875,000 gulden
dat is dus le zamen een som van
3,625,000 gulden. De schade der spoor
wegmaatschappijen wordt geschat op
6,250,000 gulden, terwijl door de weik-
stakers vernield werd voor een bedrag van
5U2 millioen gulden. Behalve nu nog
de onberekenbare nadoelen, aan den bloei
van handel en nijverheid toegebracht,
komt men door bovenstaande berekening
reeds tot eene gezamenlijke scnade, aan
patroons en arbeiders, van let wel
15 millioen 375 duizend gulden.
Wie zou, met deze cijfers voor oogen,
de werkstakingen nog langer durven ver
dedigen. Zelfs als uiterste redmiddel in
den nood, tegenover bepaald kwaadwil
lige patroons, zijn zij een gevaarlijk
wapen. En wie zou, alweder met deze
cijfers voor oogen, zich niet hartelijk
verheugen over het optreden van scheids
rechters, die 'le oorzaken van zulke ge
duchte verliezen trachten weg te nemen.
Want nu moge het waar zijn, dat in
Ameiika alles, zoowel ten goede als ten
kwade, op véél grootere schaal toegaat
dan ten onzent, toch heeft de mis
lukte werkstaking der Amsterdamsche
meubelmakers in den vorigen winter
met een handbeweging uit, plaats te nemen,
tot de vertelster ten einde zou zijn.
Jawel, uwe genade, ging zij voort, ge
heel alleen heeft zg zich gekleed, zjj zeide,
dat zij dit gewoon was en daar zij reeds
gekapt was( mocht ik haar niet dadelijk
den eersten morgen hiermede bederven,
met haar te zeggen, dat een »dame" geen
lokkeu draagt en dat ze mij het haar
anders moest laten in orde brengen. En
daarom moest uwe genade mg vei ontschut-
digen, dat ik heden nog niets voor mevrouw
de gravin kon doen.
Verbaasd trad Leo een stap nader en
het meisje, dit als een aanmoediging be
schouwend, ging voortDe bloemen van
mijnheer den graaf hebikgegeven, mevrouw
de gravin bloosde zeer, toen zij deze in
ontvangst nam en legde ze ter zijde, maar
toen ik later weder in de slaapkamer kwam,
waren ze verdwenen en toen ik op de
teenen naar het kabinet sloop en door het
sleutelgat keek, zag ik, hoe mevrouw de
gravin vlijtig werkte en hei bouquet voor
haar stond.
Door het sleutelgat gekeken 1 stoof de
graaf op, sedert wanneer vragen onze be
dienden het ons te beluisteren Hoe komt
ge aan de stoutmoedigheid, te bekennen,
dat ge zulk een onbeschaamdheid begaan
hebt
Mijn God, heer graaf, stamelde het
verschrikte meisje, hare genade, mevrouw
de gravin, heeft mij opgedragen
