TWEE BRUIDEN.
i\o. 911.
Woensdag I 1895
lle Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h -Vlaanderen.
F. DIELEMAA,
AXEL.
Noord en Zuid.
9. FEUILLETON.
a mar a.
4XËLSCHE
COI liWT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Naar aanleiding der besprekingen in
e Belgische kamer over de opening en
iuiting der grenzen voor den invoer van
ee uil Nederland, ontving het Handels-
Uid van Antwerpen van een landbouwer
It den ointreü van Lier het volgende
arakteristieke gezegde
»De landbouwers zijn hier allen tot
kkoord om te zeggen dat, indien Holland
en jaar gesloten bleef, wij niets meer
p stal zouden hebben dan bokken en
aiten.c
Hetzelfde blad ontving nog van zekeren
een schrijven, waarin deze verklaart
at, hoe dankbaar de kleine landbouwers
i België den minister De Bruyn ook
|ogen zijn voor het tijdelijk openen der
renzen, alsook voor het antwoord dat
ij den razenden protectionist Thienpont
af, zij toch weten.* uit reeds vroeger
janomen inlichtingen, dat de minister
iet half genoeg zegde, niet krachtdadig
finoeg was.
>M. de Bruyn zegd.e - zoo schrijft
dat van de negen gevallen van
.footziekte of mond- en klauwzeer
jr slechts 5 werden waargenomen bij
Vee, dat uit Holland kwam.
Maar hij had er kunnen bijvoegen, dat
tiie Hollandsche beesten gezond over de
grenzen kwamen, en te Gent gedurende
acht dagen hadden gestaan in stallen,
•welke reeas besmet waren.
Men begrijpe toch dat de veeboeren
uit onze streek, die in Maart de opening
der grenzeu vroegen. eer zij die
vraag inzenden, heel den Hollandschen
veestapel hadden onderzocht, en niet zoo
j Roman van G0L0 RAIMUND.
UIT HET DuiTSCH VERTAALD DOOR
l Gij zjjt zoo goed, mevrouw Gerland,
„onvermoeid mij daarin te onderrichten, ik
betreur het vaak, dat ik eene zoo domme
L' I leerlinge ben.
q I Nu, dat zult ge wellicht later oofc van
I uwe leerlingen kunnen zeggen, meende
I mevrouw Gerland.
Dat hoop ik niet, zeide Felicita, het is
0 een moeilijk beroep dat ge gekozen hebt,
0 maar het brengt zijn zegen mede, en uit
0 het zaad dat gij strooit, kan ook dankbare
ö-j liefde en een goede verstandhouding ont-
I kiemen. En waart ge werkelijk dom in
it datgene, wat de wereld geschiktheid noemt,
I dat alles wordt vergoed door de goedheid
I (fes harten en die schenkt God, niet de
t5 1 wereld.
I De jonge gouvernante zag haa>-dankbaar
1 aan en verstoutte zich Felicita de hand
1 te reiken, welke deze vriendelijk drukte.
1 Mevrouw Gerland gaf geen acht op dit
antwoord, dat zij in stilte waanwijs noemde,
i zij wilde zich niet ergeren.
Niettemin zult ge u verwonderen, ging
dom zullen zijn den invoer te vragen
van vee, dat hunne stallen besmetten
kon.
Daarbij, zegt de laatste maatregel,
door den minister genomen, niet genoeg
dat hij zelt niet gelooft aan het bestaan
der ziekte in Holland
Het besluit, waardoor het Hollandsch
vee weer geweigerd wordt, draagt den
datum van 18 April, doch de maatregel
is eerst van toepassing den 27 derzelfde
maand, dus negen dagen later.
Negen dagen laDg geeft hij den Hol
landers nog tijd om hun vee bij duizen
den stuks over de grenzen te zenden
want men begrijpt dat in zulke om
standigheden de toevoer eerst voor goed
moet beginnen, zoo talrijk dat de vee
artsen geen tijd hebben om bij het
ingevoerd vee de noodige waarnemingen
te doen en er zoo gelegenheid is, om
als er ziekte bestaat, zieke dieren binnen
te brengen.
Doch de Hollanders zolf redeneeren
zoo niet. Zij begrijpen dat het in hun
eigen belang is, geen ziek vee naar Belgie
te zenden.
Na gewezen te hebben op hetgeen
een paar Hoilandsche bladen schreven,
o. a. op de door ons overgenomen waar
schuwing, aan het adres van onze regee
ring, om toch alles te doen om den uit
voer naar den vreemde geopend te hou*
den, schrijft C.:
„Men ziet hoe bezorgd de Hollanders
zelf zijn voor de reputatie van hun vee,
omdat wij weten en ondervinden dat
het geringste verdacht geval hun een
bron van winst afsnijdt.
Doch laat mij oen ander geval aan-
zijvoort, zich tot Felicita wendend, hoe
mejuffrouw Schuster juist hier gekomen
is, daar ge wellicht nooit haren naam
gehoord hebt. Predikant Schuster was
een vriend uit papa's jeugd, dien hij in
lange, lange jaren niet gezien had en van
wien hij, naar mjj dunkt, in weerwil van
de genegenheid, die hij voor hem gevoelde,
weinig heeft gesproken. Gelukkig heeft
predikant Schuster meer over mijn vader
gesproken, zoodat juffrouw Augusta zich
zijner herinnerde, toen de dood verleden
jaar haar van haren beschermer beroofde.
Toen nam zij het loffelijk besluit als gou
vernante hare moeder, die ze tot dusverre
verpleegd heeft en vijf zusters te onder
houden, wendde zich met dit doel tot uwen
vader, die haar dadelijk uitnoodigde voor
loopig bij hem te komen en daar gij ons
eigendunkelijk verlaten hebt en Marie,
dat uitgelaten ding, nu toch iemand hebben
moest, met wie zij hare dwaze grappen
moest kunnen uitvoeren, zoo was mejuffrouw
Schuster, die bovendien van Marie's elegante
manieien veel leeren kan, inderdaad
welkom.
Ditmaal was het Felicita die bloosde
bij deze onkiesche geringschattende rede.
neering Al hare goede voornemens ver
getend, zweefde een bitter antwoord op
hare lippen, die het arme jonge meisje
in bescherming wilden nemen, toen de deur
geopend werd en het uitgelaten ding met
dm heer Gerland binnentrad. Toen werd
alles naar den achtergrond gedrongen
balen.
Onder den titelSmokkelhandel van vee
vonden de lezers In het Handelsblad
bijna dagelijks berichten uit Turnhout
en andere punten der Hollandsche grens
over hot in 't geheim binnenbrengen van
Hollandsche beesten.
Die beesten werden in beslag geno
men, op stal gezet, geslaght en de smok
keiaars werden door de rechtbank ver
oordeeld.
Welnu, heeft men op dit overgroote
getal runderen, die ondanks het verbod
van invoer binnen gebracht en in be
slag genomen werden, èen ziek beest
bevonden
Geen enkel. V in geen enkel punt der
grens is mij een dergelijk geval ter oore
gekomen
Laat ons den blik door ons land wen
den?
Een veekweeker onzer streek kocht
op 22 Febr,, dus lang vóot dat de mi
nister de grens tijdelijk opende, op de
groote toor van Ciney negen ossen.
En toen zijne beesten op stal kwamen,
bevond hij dat allen door het mond
en klauwzeer waren aangetast.
Dit is geen afzonderlijk geval, want
het kwam voor bij verschillende zijner
vakgenooten in Oost- en West-Vlaande-
ren, die tót 80 beesten gelijk kochten,
en God weet, indien de veeartsen eens
spreken wilden, hoeveel honderden van
die gevallen zij zouden kunnen aanhalen
tegen de slechts enkele veidachte geval
len, die zich op de Hollandsche grens
voordeden
De veeartsen, ha, ja, daar zit de knoop!
Ik zal mij wel wachten, die beambten
Felicita vloog haren vader in de armen,
die haar stilzwijgend omvat hield en ver
rukt in de lieve oogen blikte, welke hem
herinnerden aan een lang vervlogen tijd
aan jeugd en liefde, aan alle zaligheid des
harten en aan een dierbaar graf. Sedert
het jaar waarin zij afwezig was geweest,
was zij nog veel meei gaan gelijken- op
zijne gestorven gade, hare vormen waren
ronder geworden, haai gevoel dieper en
inniger.
Mijn goede beste vader, fluisterde zjj,
God zegeue dezen dag en behoede uik
heb Hem gebeden, dat Hij mij goed aan
u zou laten maken, wat ge eens om mjj
geleden hebt, dat ik de vreugde en de
troost van uwen ouderdom moge zijn.
Mevrouw Gerland had alleen de laatste
woorden gehoord en deze waren voldoende,
a' hare oude gevoeligheid en ijverzucht
weder op te wekken.
Troost, riep zij spottend uit, mijn God,
Felicita, wie u hoort, zou denken dat uw
vader ongelukkig is. Mij schijnt liet toe,
dat hij dit jaar recht tevreden isten
minste rust en vrede hebben gewoond
binnen deze muren.
Felicita antwoordde niet, zij maakte
zich los uit de armen haars vaders, om
Marie te begroeten, die van haren kant
niet al te teeder was. Marie was, sedert
de zusters elkander gezien hadden, weinig
veranderd zij was nog voller geworden,
hare zwaarlijvigheid was nu op de grens
van het nette. Het rosachtige haar, dat
bij het publiek in wantrouwen te bren
gen, maar 't mag toch wel vreemd ge
noemd worden, dat men bij het goede,
zoo gezochte Hollandsche vee zoo ge
makkelijk verdachte gevallen vindt, als
men er op de markt van Ciney, waar
er met dozijnen komen, die in de stallen
in en rond de gemeente verspreid wor
den, geen enkel ontdekt, vóór dat vee
boeren de beesten gekocht en op stal
hebben
Moeten wij dan geiooven wat een
onzer veekweekers uit den polder ons
met oprechte boersche openhartigheid
zegde: De veeartsen, dat zijn de microben,
die den ministerzetel ondermijnen?*
En 't schijnt zeifs dat die microben
wroeten tot in de buieelen van het mi
nisterie toe. Immers, daar zitten ambte
naars, die nu hier, dan daar eene bijdrage
schrijven voor dit of geen landbouwblad,
bijdrage, welke alsdan, omdat zij, zooals
men zegt »van 't ministerie komt, meer
waarde heeft. Doch, wie eenigszins be
voegd is, ziet de adder onder onder de
palingen.
Men moet het goede en voor onzen
kweek zoo noodige Hollandsche vee ver
dacht maken ten voordeele van het veel
geringere, weinig melkgevende Waalsche
rasmen gaat verder, naen wil den
minister doen verdenken van te hande
ier? uit persoonlijk eigenbelang, men
zoekt poliiieke driftep op te wekken,
wa it wij behoeven het niet onder stoelen
of tanken te steken dat de meerderheid
van het per&oneel der administraties nog
altijd een wit voetje in de logie heeft.
Dat MM. de protectionisten wel oppas
sen in hunnen uitzinnigen oorlog tegen
zij in volle lokken droeg, deed de blank
heid van haar tint schitterend uitnomen
en maakte geen onaangenamen indruk.
Maar hare trekken, die sinds een jaar een
aanmerkelijk vasleren vorm hadden aan
genomen, hadden vaak een uitdrukking
van de koudste zelfzucht en der. meest
kwetsenden hoogmoed, wat zij tenminste
voor Felicita niet altijd vermocht te ver
bergen. Felicita gevoelde iets daarvan,
zelfs in den kus die hare zuster haar gaf.
Maar dit wekte niet zooals eertijds een
bitter gevoel in haar op, zij wendde zich
tot haren vader, zij overlaadde hem met.
teederheid, zonder te letten op de verbazing
harer moeder, het was, als wilde zjl in
deze eene ure al de verzuimde liefde in
halen van vroeger jaren, En het gelukte
haar, nooit nog had zij Hem zoo vroolijk,
zoo stralend van geluk, zoo spraakzaam
gezien. Marie's kwade luim nam intus-
schen toe, te meer, daar zij niemand vond,
waarop zij die met grond kon botvieren,
en toen er een oogenblik stilte in de kamer
heerschte, zoodat zij door allen gehoord
werd, zeide .zij tot de gouvernante, die
intusschen tot haren arbeid was wederge
keerd Augusta, gij kunt het kleed mede
naar nw kamer nemen, ik denk, dat vader
en Feliciia het wederzien even gaarne
zonder getuigen zullen vieren.
Vergeef mij, zeide Augusta, ik zelve
heb daaraan gedacht, maar gij hebt vooruit
gezegd, dat ik het kleed hier moest gar-
neeren eD ik waagde het uiet een jiauze
