No. 829.
Zaterdag 14 Juli 1894.
10e Jaarg.
Gezocht en Gevonden.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuw sc h- Vlaanderen.
F. IHELEMAtV,
AXEL.
Verplichte Hengstenkeuring.
19. FEC1LLET0N.
Buitenland.
M te
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Ad ver ten tien van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
In de algemeene vergadering der Maat
schappij tot bevordering van Landbouw
en Veeteelt, afdeeling Paardenstamboek,
werd door den heer F. Hombach do wen
schelijkheid betoogd van het invoeren
hier te lande eener verplichte hengster.-
keuiing.
Het mag voorzeker verwondering wek
ken, dat vele, ja d9 meeste landbouweis
tegen eene verplichte hengstenkeuring
gekant zijn. Vraagt men waarom, dan
luidt het antwoord Wij willen met ge
dwongen worden. Juist alsof alle boe
ren hengstenhouders zijn. De voornaam
ste oorzaak, waarom vele landbouwers
van eene verplichte hengstenkeuring Diets
willen weten, moet hierin gezocht wor
den, dat zij van raeening zijn, dat 6r
alsdan te weinig hengsten zullen wezen
en het veulengeld te hoog zal gesteld
worden. Dat deze meening echter geen
steek houdt, wordt genoeg bewezen bij
onze naburen, waar de hengstenkeuring
verplicht is en het veulengeld toch niet
boogerdan hier.
De ondervinding leert dat juist die
landbouwers de grootste tegenstanders
zijn, welke hoegenaamd geene kennis
van paarden hebben en voor een slech
ten hengst liever vijf gulden betalen, dan
tien voor een goeden hengst van goede
afstamming. Dergelijke betweters weten
gewoonlijk het een of ander verhaaltje
op te disschen, dat ze van een „prutsje
van een liengstje" toch nog een tweejarig
paard voor 1000 frank verkocht hebben.
Bij zulke menschen ontbieekt het na
tuurlijk geheel aan practische kennis
van de leer der overerving is hun even-
min iets bekend, maar wat het ergste
is - door hun dom gewawel willen ze
hun vakgenooten ook nog dom houden.
Heelt men een slechten hengst, maar
een goede merrie van goede afstamming,
dan zullen de veulens meestal, wat vor
men aangaat, op de moederlijke linie
terugslaan maar toch heeft de hengst
reeds van zijne gebreken aan het veulen
vererfd, welke gebreken voornamelijk bij
de tweede generatie te voorschijn treden,
vooral wanneer weder van een slecht
gebouwden hengst gebruik is gemaakt.
Één slecht gebouwde hengst kan binnen
enkele jaren een geheelen goeden stal be
derven
Dat goedgebouwde hengsten van goe
de afstamming van grooten invloed op
de verbetering van het paardenras zijn,
zien wij dagelijks in onze grensgemeen
ten, waar de landbouwers met hunne
merriën naar Moerbeke of elders gaan,
waar goede hengsten zijn en waar moeite
noch kosten gespaard worden om goede
veuiens te winnen, maar waar men ook
liever 25 frank voor de bediening van
een goeden hengst betaalt, dan een
slechten hengst voor niemendal toe te
laten.
Daar treft men dan ook tien goedge
bouwde paarden aan, tegen in het land
van Axel een en in het land van Hulst,
daar is het allertreurigst gesteld, na
tuurlijk uitgezonderd daar, waar van Bel
gische hengsten gebruik wordt gemaakt.
Door het uitloven van hooge premién
op ingevoerde nengsten heeft men thans
reeds op de keuringen kan men zich
daarvan overtuigen verrassende re
sultaten verkregeD. Dit jaar waren op
de keuring te Hulst reeds puike veulens,
afkomstig van ingevoerde of Belgische
hengsten.
Een kundig en ervaren landbouwer
zal het met mij wel eens zijn, dat ver
plichte hengstenkeuring een eisch des tijds
is, evengoed als de landbouwproefstations.
Hadden wij vroeger proefstations ge
had, men zou ons dan geen guano heb
ben verkocht, die wel vreeselijk stonk,
maar als meststof dikwerf totaal waar
deloos was. Bij vele landbouweis heersch
to toen de meening dat de guano, die
den meest ondragelijken stank vorspreid-
de. de beste was en dat de handelaar,
in wiens magazijn men het niet kon uit
houden, de beste guano had. Zij ook
waren tegen de proefstations, tegen le
zingen over kunstmeststoffen, kortom te
gen al wat wetenschappelijk behandeld
werd.
Een verplichte hengstenkeuring is m. i.
niets anders dan een pi oefstation. Op
een proefstation worden de meststoffen
op stikstof', phosphorzuur, enz. onder
zocht worden de vereischte bestand-
deelen in de meststoffen bevonden, dan zijn
ze goed. omdat er eene gunstige uitwer
king op de gewassen van kan en mag
verwacht worden. Welnu, eene keurings-
comissie, natuurlijk uit degelijke mannen
bestaande, onderwerpt het paard eveneens
aan een nauwkeurig onderzoek. Het
paard wordt van alle kanten bekeken,
of het goedgebouwd is, geen erfelijke ge
breken heeft, of het de gewenschte groot
te heeft en ook wordt er voornamelijk opge
let, of door middel van het Paardenstam
boek kan aangetoond worden, dat het van
goede ouders en voorouders afstamt.
Mocht eene verplichte hengstenkeuring
ingevoerd worden, wat zeer waarschijn
lijk is, dan zou eene afzonderlijke com
missie voor de keuring van labeurpaar
den en eene voor zoogenaamde remonte
paarden moeten benoemd worden, beide
com missiën samengesteld uit personen
in destreek woonachtig waar de keurin
gen geschieden. Zoowel voor ingevoer
de zware landbouwh6ngsten als voor
remontebengsten dienen afzonderlijke
premiën uitgeloofd te worden.
Bij de eerste keuringen mag men de
eischen niet te hoog stellen, vooral met
het oog op hen, die met hun hengst het
brood moeten verdienen.
Voert men de verplichte hengstenkeu
ring geleidelijk in, dan zal niemand daar
over klagen en binnen enkele jaren zul
len velen moeten zeggenIndien de
hengstenkeuring reeds veel vroeger was
ingevoerd, dan zouden ook wij hengsten
en meniën op de tentoonstelling hebben
kunnen brengen, zooals wij er te Ant
werpen en te Brugge hebben gezien.
Een Landbouwer.
NAAR HET HOOGDUITSCH VAN
ttOEO BAUUIS»
DOOR
A. A. v. W.
Hij bewonderde de tentoongestelde za
ken en wees vervolgens op een schilderij
in olieverf, waarop zijn scherp oog in een
hoek den naam Veronica Eibing ontdekte.
Een namelooze bekoorlijkheid lag daar
over dit landschap, al de poëtische be-
toovering van een stillen Zondagmorgen,
die de kleine dorpskerk overgoot met al
de weelde en den glans van den zomer.
Als een kalm rein gemoed, zeide hij
terwpl hp het bekeek en der kunstenares
gedenkendIk zou het gaarne hebben.
De schilderij of het gemoed? vraagde
de jonge gravin schalks.
Beide hernam hij met een lichten zucht
geef gij mij ten minste het eene, dat te
koop is, gravin.
De oogen der jonge jdame schitterden.
Werkelijk, heer Von Marzdorf 1 Het is
een prachtstuk en toch geef ik het zoo
gaarne.
Zij noemde een tamelijk hooge som,
die Èrwiu verdubbelde en haar oveireikte.
Een hoog rood van blijde verrassing
kleurde haar gelaat.
Hoe heerlijk, zeide zij, de blijdschap die
gij verwekt is drievoudig Gij verheugt
dé armen, de geefster der schilderij en mij.
Kent gij de kunstenares, gravin
Ja, ze is mijne leerares en
Ga niet verder, Melanie, zeide hare
moeder, die naast haar stond, op hoog
moedig afkeurenden toon.
Erwin zweeg, nam afscheid van de da
mes. deed nog eenige kleine inkoopen en
verliet den bazar.
Zelden, wellicht nimmer nog, had een
koop hem met zooveel vreugde vervuld
het was een stille hulde, gebracht aan de
jonge vlijtige kunstenares, die bescheiden
op den achtergrond staande, met persoon
lijke opoffering iets zoo heerlijks schiep
en het vervolgens aanbood als een pen
ninkske harer liefde.
Des avonds ontving hem Hortense met
kwalijk verborgen misnoegen zij dacht
volstrekt niet aan de mogelijkheid, dat"
zijn koop iets anders beteekende, dan een
persoonlijke ouderscheiding der aardige
gravin betoond en hierdoor had zij uren
beleefd vol misnoegen en zorg.
Ga heen, zeide zij, ge zijt een trouwe
loos bondgenoot. Hoe kondet gij mijne
mededingster eene zoo schitterende over
winning op mij doen behalen
Verbaasd en verwonderd keek Erwin
1 haar aan.
Een overwjpning helpen behalen 1
Is deze bazar dan een kampplaats of ren-
perk V vroeg hii ironisch. Het is den ar
men volkomen onverschillig, welke uit
stalling de meeste winst oplevert, lieve
Hortense, gij hebt in de uwe geen ne
derlaag geleden.
Trots beet zij in de frissche lippen.
Hoe objectief bespreekt gij toch de aan
gelegenheid, welke gij zoo subjectief hebt
behandeld. De geheele stad spreekt er
over, evenals over de schitterende onder
scheiding. welke daarin ligt opgesloten
voor Melanie.
Erwin haalde de schouders op.
Het oordeel der geheele stad is mij
onverschillig, Hortense, maar het uwe
wensch ik te wijzigen. Zie, ik ben en
blijf in zeker opzicht een egoïst en ver
bind gaarde het nuttige met het aange
name. Toen ik de som gaf, welke ik
voor de armen bestemde, ruilde ik daar
voor in datgene, wat werkelijke waarde
voor mij had en ik zou dit van iedere
verkoopster, hetzij jong of oud, onder al
le omstandigheden gekocht hebben, daar
op geef ik u mijn woord. Moet hieraan
echter eene persoonlijke onderscheiding
verbonden worden, dan kan die hoogstens
de kunstenares gelden.
En wie is die kunstenares? vroeg me
vrouw Von Marzdorf in gespannen ver
wachting.
Een jonge dame, welke ik bjj tante
Men hoort dezer dagen van niets an
ders dan ontdekkingen van anarchistische
complotten en over en weer wordt de
al- of niet-wenschelijkheid besproken van
buitengewone maatregelen tegen de anar
chisten.
In Duitschland zijn het vooral de Bis-
marckbladen die een oorverdoovend ge
schreeuw aanheffen naar uitzonderings
wetten tegen de anarchisten en sociaal
democraten en om meer politie. Allerlei
sensatie wekkende vei halen worden daarbij
gebruikt als knaleffect om de betoogen
klem bij te zetten. Er wordt niet min-
Charlotte leerde kennen en die bijzonder
liet is voor de oude vrouw.
Een zucht van verlichting ontvlood
Hortbnse's borst.
Die ken ik jammer, dat hare schil
derpen zooveel schooner zijn dan zij zelve
zeide zij met een spijt, die oprecht was.
Erwin lachte even zijn ze dat ik
wist dit nauwelijks.
Terzelfder tijd werd geklopt aan de
deur van tante Charlotte en verscheen me
juffrouw Veronica op den drempel.
Wilt ge een groote vreugde met mij
deelen vraagde zij. Denk eens, mijn
schilderij is verkocht voor den dubbelen
prijs, ofschoon het bestuur dien toch al hoog
genoeg gesteld had. Ik gevoel mij erg geluk
kig dat het toeval mij zoo gunstig is en mij
helpt tot het geven eener zoo rijke gave.'
Ei, ei, dan wensch ik u geluk, mijn
kind, en wie is rle kooper
De heer Von Marzdorf, en wij zullen
hem geducht de les lezen, mevrouw, want
het was toch een zeer schoone mond, die
hem mijne schilderij heeft aangeprezen.
Het was mijne lieve kleine gravin Mela
nie, die haar verkocht beeft de schoon
heid, ik heb geljjk, behaalt steeds de o-
verwinning.
De oude vrouw maakte een afwijzende
beweging.
Neen, neen, mijn kind, gij kent hem
niet, hij is niet zooals andere mannen. Nfet
de schoonheid bewpst hij de eer, maar