No. 829. Zaterdag 14 Juli 1894. 10e Jaarg. Gezocht en Gevonden. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuw sc h- Vlaanderen. F. IHELEMAtV, AXEL. Verplichte Hengstenkeuring. 19. FEC1LLET0N. Buitenland. M te Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Ad ver ten tien van 1 tot 4 regels 25 cent; voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. In de algemeene vergadering der Maat schappij tot bevordering van Landbouw en Veeteelt, afdeeling Paardenstamboek, werd door den heer F. Hombach do wen schelijkheid betoogd van het invoeren hier te lande eener verplichte hengster.- keuiing. Het mag voorzeker verwondering wek ken, dat vele, ja d9 meeste landbouweis tegen eene verplichte hengstenkeuring gekant zijn. Vraagt men waarom, dan luidt het antwoord Wij willen met ge dwongen worden. Juist alsof alle boe ren hengstenhouders zijn. De voornaam ste oorzaak, waarom vele landbouwers van eene verplichte hengstenkeuring Diets willen weten, moet hierin gezocht wor den, dat zij van raeening zijn, dat 6r alsdan te weinig hengsten zullen wezen en het veulengeld te hoog zal gesteld worden. Dat deze meening echter geen steek houdt, wordt genoeg bewezen bij onze naburen, waar de hengstenkeuring verplicht is en het veulengeld toch niet boogerdan hier. De ondervinding leert dat juist die landbouwers de grootste tegenstanders zijn, welke hoegenaamd geene kennis van paarden hebben en voor een slech ten hengst liever vijf gulden betalen, dan tien voor een goeden hengst van goede afstamming. Dergelijke betweters weten gewoonlijk het een of ander verhaaltje op te disschen, dat ze van een „prutsje van een liengstje" toch nog een tweejarig paard voor 1000 frank verkocht hebben. Bij zulke menschen ontbieekt het na tuurlijk geheel aan practische kennis van de leer der overerving is hun even- min iets bekend, maar wat het ergste is - door hun dom gewawel willen ze hun vakgenooten ook nog dom houden. Heelt men een slechten hengst, maar een goede merrie van goede afstamming, dan zullen de veulens meestal, wat vor men aangaat, op de moederlijke linie terugslaan maar toch heeft de hengst reeds van zijne gebreken aan het veulen vererfd, welke gebreken voornamelijk bij de tweede generatie te voorschijn treden, vooral wanneer weder van een slecht gebouwden hengst gebruik is gemaakt. Één slecht gebouwde hengst kan binnen enkele jaren een geheelen goeden stal be derven Dat goedgebouwde hengsten van goe de afstamming van grooten invloed op de verbetering van het paardenras zijn, zien wij dagelijks in onze grensgemeen ten, waar de landbouwers met hunne merriën naar Moerbeke of elders gaan, waar goede hengsten zijn en waar moeite noch kosten gespaard worden om goede veuiens te winnen, maar waar men ook liever 25 frank voor de bediening van een goeden hengst betaalt, dan een slechten hengst voor niemendal toe te laten. Daar treft men dan ook tien goedge bouwde paarden aan, tegen in het land van Axel een en in het land van Hulst, daar is het allertreurigst gesteld, na tuurlijk uitgezonderd daar, waar van Bel gische hengsten gebruik wordt gemaakt. Door het uitloven van hooge premién op ingevoerde nengsten heeft men thans reeds op de keuringen kan men zich daarvan overtuigen verrassende re sultaten verkregeD. Dit jaar waren op de keuring te Hulst reeds puike veulens, afkomstig van ingevoerde of Belgische hengsten. Een kundig en ervaren landbouwer zal het met mij wel eens zijn, dat ver plichte hengstenkeuring een eisch des tijds is, evengoed als de landbouwproefstations. Hadden wij vroeger proefstations ge had, men zou ons dan geen guano heb ben verkocht, die wel vreeselijk stonk, maar als meststof dikwerf totaal waar deloos was. Bij vele landbouweis heersch to toen de meening dat de guano, die den meest ondragelijken stank vorspreid- de. de beste was en dat de handelaar, in wiens magazijn men het niet kon uit houden, de beste guano had. Zij ook waren tegen de proefstations, tegen le zingen over kunstmeststoffen, kortom te gen al wat wetenschappelijk behandeld werd. Een verplichte hengstenkeuring is m. i. niets anders dan een pi oefstation. Op een proefstation worden de meststoffen op stikstof', phosphorzuur, enz. onder zocht worden de vereischte bestand- deelen in de meststoffen bevonden, dan zijn ze goed. omdat er eene gunstige uitwer king op de gewassen van kan en mag verwacht worden. Welnu, eene keurings- comissie, natuurlijk uit degelijke mannen bestaande, onderwerpt het paard eveneens aan een nauwkeurig onderzoek. Het paard wordt van alle kanten bekeken, of het goedgebouwd is, geen erfelijke ge breken heeft, of het de gewenschte groot te heeft en ook wordt er voornamelijk opge let, of door middel van het Paardenstam boek kan aangetoond worden, dat het van goede ouders en voorouders afstamt. Mocht eene verplichte hengstenkeuring ingevoerd worden, wat zeer waarschijn lijk is, dan zou eene afzonderlijke com missie voor de keuring van labeurpaar den en eene voor zoogenaamde remonte paarden moeten benoemd worden, beide com missiën samengesteld uit personen in destreek woonachtig waar de keurin gen geschieden. Zoowel voor ingevoer de zware landbouwh6ngsten als voor remontebengsten dienen afzonderlijke premiën uitgeloofd te worden. Bij de eerste keuringen mag men de eischen niet te hoog stellen, vooral met het oog op hen, die met hun hengst het brood moeten verdienen. Voert men de verplichte hengstenkeu ring geleidelijk in, dan zal niemand daar over klagen en binnen enkele jaren zul len velen moeten zeggenIndien de hengstenkeuring reeds veel vroeger was ingevoerd, dan zouden ook wij hengsten en meniën op de tentoonstelling hebben kunnen brengen, zooals wij er te Ant werpen en te Brugge hebben gezien. Een Landbouwer. NAAR HET HOOGDUITSCH VAN ttOEO BAUUIS» DOOR A. A. v. W. Hij bewonderde de tentoongestelde za ken en wees vervolgens op een schilderij in olieverf, waarop zijn scherp oog in een hoek den naam Veronica Eibing ontdekte. Een namelooze bekoorlijkheid lag daar over dit landschap, al de poëtische be- toovering van een stillen Zondagmorgen, die de kleine dorpskerk overgoot met al de weelde en den glans van den zomer. Als een kalm rein gemoed, zeide hij terwpl hp het bekeek en der kunstenares gedenkendIk zou het gaarne hebben. De schilderij of het gemoed? vraagde de jonge gravin schalks. Beide hernam hij met een lichten zucht geef gij mij ten minste het eene, dat te koop is, gravin. De oogen der jonge jdame schitterden. Werkelijk, heer Von Marzdorf 1 Het is een prachtstuk en toch geef ik het zoo gaarne. Zij noemde een tamelijk hooge som, die Èrwiu verdubbelde en haar oveireikte. Een hoog rood van blijde verrassing kleurde haar gelaat. Hoe heerlijk, zeide zij, de blijdschap die gij verwekt is drievoudig Gij verheugt dé armen, de geefster der schilderij en mij. Kent gij de kunstenares, gravin Ja, ze is mijne leerares en Ga niet verder, Melanie, zeide hare moeder, die naast haar stond, op hoog moedig afkeurenden toon. Erwin zweeg, nam afscheid van de da mes. deed nog eenige kleine inkoopen en verliet den bazar. Zelden, wellicht nimmer nog, had een koop hem met zooveel vreugde vervuld het was een stille hulde, gebracht aan de jonge vlijtige kunstenares, die bescheiden op den achtergrond staande, met persoon lijke opoffering iets zoo heerlijks schiep en het vervolgens aanbood als een pen ninkske harer liefde. Des avonds ontving hem Hortense met kwalijk verborgen misnoegen zij dacht volstrekt niet aan de mogelijkheid, dat" zijn koop iets anders beteekende, dan een persoonlijke ouderscheiding der aardige gravin betoond en hierdoor had zij uren beleefd vol misnoegen en zorg. Ga heen, zeide zij, ge zijt een trouwe loos bondgenoot. Hoe kondet gij mijne mededingster eene zoo schitterende over winning op mij doen behalen Verbaasd en verwonderd keek Erwin 1 haar aan. Een overwjpning helpen behalen 1 Is deze bazar dan een kampplaats of ren- perk V vroeg hii ironisch. Het is den ar men volkomen onverschillig, welke uit stalling de meeste winst oplevert, lieve Hortense, gij hebt in de uwe geen ne derlaag geleden. Trots beet zij in de frissche lippen. Hoe objectief bespreekt gij toch de aan gelegenheid, welke gij zoo subjectief hebt behandeld. De geheele stad spreekt er over, evenals over de schitterende onder scheiding. welke daarin ligt opgesloten voor Melanie. Erwin haalde de schouders op. Het oordeel der geheele stad is mij onverschillig, Hortense, maar het uwe wensch ik te wijzigen. Zie, ik ben en blijf in zeker opzicht een egoïst en ver bind gaarde het nuttige met het aange name. Toen ik de som gaf, welke ik voor de armen bestemde, ruilde ik daar voor in datgene, wat werkelijke waarde voor mij had en ik zou dit van iedere verkoopster, hetzij jong of oud, onder al le omstandigheden gekocht hebben, daar op geef ik u mijn woord. Moet hieraan echter eene persoonlijke onderscheiding verbonden worden, dan kan die hoogstens de kunstenares gelden. En wie is die kunstenares? vroeg me vrouw Von Marzdorf in gespannen ver wachting. Een jonge dame, welke ik bjj tante Men hoort dezer dagen van niets an ders dan ontdekkingen van anarchistische complotten en over en weer wordt de al- of niet-wenschelijkheid besproken van buitengewone maatregelen tegen de anar chisten. In Duitschland zijn het vooral de Bis- marckbladen die een oorverdoovend ge schreeuw aanheffen naar uitzonderings wetten tegen de anarchisten en sociaal democraten en om meer politie. Allerlei sensatie wekkende vei halen worden daarbij gebruikt als knaleffect om de betoogen klem bij te zetten. Er wordt niet min- Charlotte leerde kennen en die bijzonder liet is voor de oude vrouw. Een zucht van verlichting ontvlood Hortbnse's borst. Die ken ik jammer, dat hare schil derpen zooveel schooner zijn dan zij zelve zeide zij met een spijt, die oprecht was. Erwin lachte even zijn ze dat ik wist dit nauwelijks. Terzelfder tijd werd geklopt aan de deur van tante Charlotte en verscheen me juffrouw Veronica op den drempel. Wilt ge een groote vreugde met mij deelen vraagde zij. Denk eens, mijn schilderij is verkocht voor den dubbelen prijs, ofschoon het bestuur dien toch al hoog genoeg gesteld had. Ik gevoel mij erg geluk kig dat het toeval mij zoo gunstig is en mij helpt tot het geven eener zoo rijke gave.' Ei, ei, dan wensch ik u geluk, mijn kind, en wie is rle kooper De heer Von Marzdorf, en wij zullen hem geducht de les lezen, mevrouw, want het was toch een zeer schoone mond, die hem mijne schilderij heeft aangeprezen. Het was mijne lieve kleine gravin Mela nie, die haar verkocht beeft de schoon heid, ik heb geljjk, behaalt steeds de o- verwinning. De oude vrouw maakte een afwijzende beweging. Neen, neen, mijn kind, gij kent hem niet, hij is niet zooals andere mannen. Nfet de schoonheid bewpst hij de eer, maar

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1894 | | pagina 1