No. 801). Zaterdag 51 Maart 1804. 9e Jaarg. Nieuws- en Advertentieblad voor Z e e ii w se h - V I a a n d e r e n. F. DIELEMAN, AXE L. UIT DE PERS. NEERBOSC H. Hl. FEUILLETON. lij is de Buitenland. AXE Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzonder!, numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De ondernemer van weezenverple ging te Neerbosch, de b6er .1. v. 't Lin- denhout heefr. wederom een circulaire de wereld ingezonden waarin hij, nu de onweersbuivoorbij is, zijn hoop uitspreekt op >een milden regen van zegen'. Hij sluit daarop een lijst in waarop een ie der ban teekenen die wat ovei heeft voor de vele ouderloozen die nog op plaats wachten en voor de totstandko ming der vele verbeteringen die in het Rapport zijn aangewezen. Bij voorbaat smeekt de beer v. 't Lindenhout deze gen van »den Vader der weezen" af over allen die aan zijn roepstem wen- schen gehoor te geven en beveelt zich zelf aan in hunne »lrefde en vooibede". Het Sociaal Weekblad teekent op deze circulaire het volgende aan Inderdaad, reeds zeer spoedig is de waarheid' gebleken van de voorspel ling, dat de Neerboschdrukkerij het Ne deilandsche publiek geld uit de zak klopt. De heer Van 't Lindenhout gaat zelfs verder. Nadat, als gevolg der Neerbosch-beweging duidelijk is gecon stateerd dat der weesinrichting tallooze gebreken aankleven, dat de beer Van 't Lindenhout zijn taak niet zóó heeft vervuld, als hij haar had kunnen en be hooren en beweerd heeft te veivullhn, nadat gebleken is dat hij de door hem zelf benoemde commissie van onderzoek eenige onwaarheden op de „mouw heeft trachten te spelden, nu beproelt hij, met ongeëvenaard veldheerstalent, de zijns ondanks onder hem gegraven mijn te NAAR HET H00GDU1TSCH VAN «.OI.O KA INI UW 1» DOOR A. A. v. W. De schoone Ariadne, welke de opper- jacht meester aan Kettenstein had geschon ken, hing daarboven; mm had de schil- oerij op hare plaats teruggebracht, sedert Richard vaak gast was in de familie en men vreezen moest, hem door den aan blik daarvan leed te doen. Nu blikt zij neer als een stomme en toch zoo welsprekende aanklachtte Irou we strijder, welke daar rustte, die haar in het leven gewaarschuwd had en in den dood voor haar was opgetreden, had te vergeefs beproeld der waarheid de over winning te verschaffen. De een na den andei was gpkomen, had geblikt in het kalme gelaat van den doo de en zijn laatsten groet neergelegd in de kist en toen was de deur geopend en die eene was binnengetreden, die eene, welke hij zoo vurig had liefgehad. Spra keloos knielde h<t schoone meisje neder; niet de eerste liefde van haar jeugdig hart had hem toebehoord, maar de eerste doen springen ten eigen voordeele. De „onweersbui" moet doot „een mil den regen van zegen" d. w. z. van gang bare Nederlandsche muntstukken, wor den gevolgd. Zijn er dan nu waarborgen, dat het gegeven geld inderdaad tot zegen van de ouderloozen zal strekken Zijn de meest voor de hand liggende verbeterin gen op hygiënsch en paedagogisch ge bied ingevoerd Zullen de tuberculeu- se kinderen meer dan 7« liter melk per dag krijgen Gaat de directie ook wa ter met melk drinken, om althans in plaats van Va liter 7a te kunnen geven Heeft de heer Van 't Lindenhout plech tig beloofd nooit meer de hemdsmou wen te zullen opstroopen om een door vier makkertjes vastgehouden knaap met een eind touw af te ranselen Heeft hij diep berouw bèituigd over het ver strekken van onware opgaven aan de commissie En heeft hij zijn inrichting gesteld onder het onmiddellijk toezicht van voor hun taak berekende en dei- zake kundige personen Niets van dit alles. Wat er geschied is, vermeld Het Oosten „Woensdag 7 Maart had onze roaan- delljksche bestuurèVergadeiing plaats. Van tien leden waren "acht tegenwoor dig twee waren er afwezig wegens ziek te. Na de behandeling en afdoening van de agenda der loopende zaken, werd de wijziging der statuien tei hand genomen en werd van gedachte gewisseld over de reorganisatie, door de commissie van onderzoek bedoeld in het door haar uit gébrachte verslag. »Het zou voorbarig zijo. nu reeds mel ding -te maken van den inhoud der ge bittere tranen van smart, die hare oogen weenden, de afscheidskus, welker, zij met sidderende lippen drukte op zjjne hand, nadat die lippen een gebed voor hem ge stameld hadden. Het donkere hoofd diep In het groen der bladeren gebogen, hooorde zij den stap niet, die op het dikke tapijt onhoor baar naderde, maarzij voelde zich zacht opgeheven en zij kende de stem, welke liefdevol zeide Met deze tranen, Theresa geeft gij hem meer, dan het leven ooit hem schonk. Uitgeput legde zij een oogenblik het hootd aan Richards schouder en toen zeide zij achteruittredend Zal het nu genoeg zijn gelooft gij niet, dat de vrouw die zoo zwaar geleden e i zoo trouw bemind heett, zich nu verzoend verklaart De ede'ste der menschen is voor haar opge treden, de tranen, aan zijn grat geweend, Vloeien ook voor haar, voor wien zou' zij nog niet gereinigd staan Ja. het is genoeg, bevestigde hij vol bittere smart, want de strijd is uit. Graat Herheit bwhield de overwinning over rei en liefde en trouw zij zijn allen dood, die tegen hem getuigen konden De naam waarvoor mijnheer uw vader zoozeer be zorgd was. is rein gewasschen in Jjoste- lijk bloed, de wereld zal daaraan geen smet vinden. Biddend verhiet zij de hand en hij zweeg. houden algemeene beschouwingen. De opgenomen taak dient kalm en weidoor dacht onder de oogen te worden gezien. De historische grondslag der weesinri'ch- ting is bij ons allen eene zaak van groot principieel belangde stichting heeft op die grondslag bijna 31 jaar bestaan. Menige samenkomst tot bespreking van dit belangrijk onderwerp, ook met de le den der Vereeniging, zal nog moeten worden gehouden, eer wij kunnen ge wagen van een eenigszins afgerond geheel. »Wij meenen echter het bovenstaan de nu reeds te moeten mededeelen, op dat de vrienden weten zouden dat het be werken van wijzigingen in de statuten en het reglement ons bezig houdt hetwelk ter jaarvergadering in 1892 reeds was besloten, maar wederom was ter zijde gesteld, totdat wij meer zouden zijn ge naderd aan de expiratie der loopende rechtspersoonlijkheid". Er is dus nog letterlijk niets gedaan. Met mannen, die gedurende 24 jaren ge toond hebben niet het minste begrip van hun taak te hebben, die gedurende al dien tijd alles aan den beer Van 't Lin denhout en zijne tamilie hebb-m overge laten, worden algemeene beschouwingen gehouden over de door de commissie van onderzoek bedoelde reorganisatie, en het het eenige positief resultaat is dat men zoo weinig mogelijk za! veranderen, want „de historische grondslag waarop de in richting bijna 31 jaar heeft bestaan, is voor ons allen een zaak van groot prin cipieel belang." Men vermoedde dus niet dat, zonder een kiachtige pressie van de zijde van net Nederlandsche volk. de beer Van 't Lindenhout zich haasten zal de toestan den te verbeteren. »De donkere wolk drijft voorbij, er is gebleken dat ik niet de Satan in hoogst eigen persoon, noch Neerbosch de hel of het vagevuur was, de gemoederen zullen vanzelf wel weer bedaren. Inmiddels de nog smeulende herinnering gebruikt, om de fondsen wat te st'jvenIn lange hadden we zulk eene schoone gelegenheid niet." Aldus waarschijnlijk de gedachtengang van den directeui van Neerbosch. Daar zal vrede zijn aan de graven, zei de zij zacht, geen bitterheid. Ja, ja, hernam hij, maar aar. de kist van geliefde inenschen hebben wij zoozeer behoefte te gelooven aan eena vereffenende gerechtigheid Wat is het leven, wat ons streven zonder haar Hij zou ver heugd in den dood gegaan zijn, als het licht der waarheid hem het duister pad had verhelderd. Er is ook eene vereffenende geiechtig- heid, zeide zij met bezielde overtuiging, de schoone oogen tot hem opheffend. Als gij opmerkzaam, niet alleen de wisselin gen in het uitwendig leven, maar ook de veranderingen in het menschelijk hart volgt, dan zult gyi steeds haar spoor vin den. Al de zedelijke trots die in mij is, komt daartegen op, een speeltuig van het toeval te zijn, heen en weer geslingerd door zijne luimen, gebroken door zijn willekeurde rnensch staat boven het toe val. Zacht en teeder streek zij over het ernstige kalme gelaat des dooden gij inoogt mij het geloof niet ontnemen, het onwankelbare geloot, dat hij gbrechtig heid ontvangt. Hij vindt die in ons hart en voor dien God, die ons lot beschikt, hij vindt die ook, geloof dit van mij, in het bart van hem, wien iedere eenzame ure het woord schuldig toeroept. Richard sprak haar niet tegen als tem pelschennis zoude het hem toegeschenen Het is tegenwoordig niet prettig in de meeste landen, om minister van financien te zijn. De druk der belastingen is veel tijds zoo zwaar, dat, om het evenwicht tusschen ontvangsten en uitgaven te ver krijgen, een minister niet weet, hoe de duiten bij elkaar te krijgen. De tegenwoordige Fransche minister van financien, hoopt de begrooting voor 1895 in evenwicht te brengen, door o. a. een belasting op de dienstboden te heffen Deze zal geregeld worden naar de huurwaarde. De huishoudens welke slechts een femme d« menage bezitten, betalen de helft van de belasting, voor een dienstbode verschuldigd. De belas tingen zullen in het algemeen slechts weinig hooger zijn dan die in Belgie voor de dienstboden worden betaaid In het geheel wordt de opbrengst der dienstboden-belasting op 28 milhoem ge raamd zij komt in de plaats van de belasting op deuren en vensters. Of schoon het een uitstekend denkbeeld mag heeten, licht en lucht niet lange; te be lasten, zoo belooft toch Ook de nieuwe belasting menige moeilijkheid op te leve- hebben het blijde geloof dezer jeugdige warme menschenziel aan te raken. Des namiddags, toen de zon schitterde aan deu helderen winterhemel en het wond overstroomde met verblindende piacht, droeg men Constantijn ten gra ve. Een lange stroet deelnemenden volgde, gekomen om dien laatsten weg met hem te gaan alleen die eene. welke hem het naaste gestaan had, ontbrak. Weet gij iets van Wangerloh vraagde' met nieuwsgierig gelaat een ouder heer, die zich aan baron Geierstein, graaf Her berts secondant, had opgedrongen. Neen, ik ging er heden morgen heen, maar ben niet toegelaten". Vreemd, beste baron, zeer vreemd! Neen, het is natuurlijk dal gij bescheiden zijt. dat kan men bjj u veronderstellen, maar een zekere opheldering, stel dat den graaf toch voor, is men eigenljjk zijnen vrienden schuldig. Naar welken kant moet de weegschaal overstaan, als men zoo in het geheel niet op de hoogte is Men moet het afwegen geheel achter wege laten, hei-ham baron Geierstein droog. Dat zegt ge we), maar als men hoort, wat de bedienden zooal praten; dat da graat zeer bedaard is, dat hij voortreffe lijk dineert tehuis en volkomen onaange daan schijut door het voorgevallene, dan weet men waarlijk niet, of men zich met de groote deelneming voor den dokter, die overigens een uitstekend meusch was

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1894 | | pagina 1