ml- aim i mrr LULItAill. No. 791. Woensdag £8 Februari 1894. 9e Jaarg. 1 lii| i® de wrake! Nieuws- en Advertentiebl ad j voor Zeeuw sell-Vlaanderen. F. DIELEMAN, Bertels Comp. Amsterdam, Bertels niets Mentle Groenvoerterpers De kieswet in de Tweede Earner. 102. FEBlLLETON. Buitenland. AXELSCHE k «I te *3 OO Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER UITGEVER AXEL. Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE uren. IMPORTEURS van prima gekiimatiseerde Zaaizaden (met de grootst mogelijke kiemkracht voor den Groenvoederbouw „Systeem Bertels, van de Biezen," waardoor klei- en andere grondenja zelfs hooge zandgronden genoeg krachtvoeder voor 3-4 koeien per Hectare kunnen leveren. Meerdere zader, kan men reeds begin Maart uitzaaien om in Mei reeds 4»,OOft Kgr. Groenvoeder per Bunder te oogsten. Siima Siwiezxti. ty)te,c*>chvoe.<i&zw\ zet, gegarandeerd zuiver, in met loodjes merk B. C. gesloten zakjes van 50 Kgr. „Vraagt overal merk B. £f C. wijl er veel vervalscht Vleeschvoedermeel in den handel is." Vleeschvoedermeel \s onmisbaar om Var kens gezond te houden, voordeelig te fokken en te mesten. Alles ook is breeder omschreven in het Boekwerk: „SYSTEEM BERTELS, van de Biezen" »Goudmijn voor het Landbouwbedrijf," te bekomen tegen 1,50, franco per post f 1,60 bij den Uitgever van dit blad. Ons lagerhuis is sedert enkele dagen bezig aan de behandeling van het ont- werp-kieswet van den minister Tak. Zooals men weet ligt aan dit ontwerp NAAR HET HOOGDUITSCH VAN fiOLO BAIMliai» DOOR A. A. v. W. Maar hoe was het mogelijk, dat niet van Zanzibar uit het bericht van uwen dood herroepen werd, zeide de oude heer. O dat is zeer natuurlijk, heer graaf. Ware ik eene door geboorte ot geleerd heid veelbeteekende, bekende persoonlijk heid geweest, dan zou de blijmare snel ge noeg over de zee gevloden zijnMaar dokter Wangen Wie kent hem en wie vraagt naar hem. Dat te verkondigen liet men zeer eenvoudig aan mijzelven o- ver. Ik ben dan een tijdlang in Egypte geweest; ben naar Jeruzalbm gegaan en kom direct uit het beloofde land hierheen gesterkt ten nieuwen leven. Krachtig schudde graaf Wolf hbm de hand. Zoo wees mij dan hartelijk wel kom, het is mij eene waarachtige vreugde u weder te zien, zóo weder te zien, voeg de hij er uitdrukkelijk bij. Ik heb u nu het noodzakelijkste me degedeeld, heer graaf, om mij recht te geven mijne plaats in het rijk der leven ten grondslag eene uitbreiding van het kiesrecht, zoover de grondwet dit toe laat. Het hoofdbeginsel der wet is uitge drukt in artikel 3, luidendeDeze wet houdt voor kenteeken van geschiktheid en voor keDteeken van maatschappelij- ken welstand, het voorzien in eigen on derhoud en in dat van het huisgezin. Dit artikel nu is aangenomen met 80 tegen 17 stemmen. De tegenstemmers waren de heeren Van Karnebeek, Bool en Royaards, liberaal: graaf Schimmel- penninck, anti revolutionnair en Van der Schneck, Reekers, Travaglino, Van Vlij men, Harte, Lambrechts, Van den Berch, Van der Kun, De Ram, Bahlman, Mut- saers, d'Ansembourg en Dobbelman, ka tholiek. Afwezig waren de heeren Schaepman en Clercx, katholiek, en Kielstra, liberaal; de eersten uit ongesteldheid, de derde was uit de stad. Aan de orde kwam toén artikel 4. Dit artikel luidt Zij acht het bezit daarvan (kenteeke- nen van geschiktheid en maatschappelij- ken welstand) aanwezig bij hem, die ge durende de drie laatstverloopen maanden in eene zelfde woning is gehuisvest ge weest, of, gedurende het laatstverloopen burgerlijk jaar, hoogstens, eenmaal van woning is veranderd gedurende het laatstverloopen jaar zelf, evenmin als zijne vrouw of minderjarige kinderen onderstand heeft genoten van eene instelling van weldadigheid of van een gemeentebestuur niet gedurende de drie laatstverloopen jaren onherroepelijk is veroordeeld we gens bedelarij, wegens landlooperij ot tot den weder in te nemen, zeide Wangen, nu mag ik stellig ook van mijne zijde in lichtingen vragen, vóór alles naar het welzijn der gravin. O Theresa haar gaat het voorti effe lijk. De Duitsche lucht en mijne vader lijke liefde, welke zij nu voortdurend kan genieten, bekomen haar voortreffelijk. Zij is dus nog altjjd bij u, heer graaf Nog? waarde Wangen, nadat ik haar aan zoo lastige omstandigheden heb be twist zal ik mij niet weder van haar scheiden. Geene verandering in mijn of in haar leven zou dat hebben kunnen be werken. Eerst het einde mjjner aardscbe loopbaan is schoon Maar ge moet The resa zien en mij alleen veroorloven haar een weinig voor te bereiden. Ze is nog Diet zoodanig verhard door het leven, om zulke plotselinge overgangen te kunnen doorstaan, zonder eenige wellicht nadeeli- ge ontroering Hij verliet de kamer en Constantijn bleef alleen met zijne verwachting. Graaf Wolf had de vraag ten opzichte van The resa maar halt beantwoord of zij gehuwd was, bleek uit het antwoord niet recht duidelijk en hij had dit te snel afgebro ken, dan dat Constantjjn zoude gehad heb ben, zich juister uit te drukken. Het duurde intusschen niet zeer lang, of de graaf vei scheen weer. Kom, kom meda, waarde dokter, Theresa wacht u. De overweldigende verbazing heeft reeds plaatsing in een rijkswerkinrichting niet wegens misdrijf onherroepelijk is veroordeeld tot een vrijheidsstraf van vier jaren of langer met door den militairen rechter is ont slagen uit den militairen dienst, met onwaardigverklaring om bij de gewapen de macht te dienen zich niet opzettelijk aan den bij de wet opgelegden krijgsdienst of aar. eene bij de wet opgelegde verplichting ten aanzien van 's Riiks verdediging heeft onttrokken zijne over het laatstverloopen dienst jaar verschuldigde omslagen in de Rijks dfiecte belastingen in het laatstverloo pen burgerlijk jaar in hoofdsom en op centen beeft voldaan en, door eene overeenkomstig de be palingen der wet ingerichte aaavraagom op de lijst der kiezers te worden ge plaatst, het bewijs heeft geleverd dat hij kan lezen en schrijven. Uit de verschillende bepalingen in dit dit artikel vervat, vloeit voort, dat daar over lang en breedvoerig zal gediscussi eerd worden Er zijn op dit deel der wet negen amendementen voorgesteld. Doze amendementenverschillend van inhoud als ze zijn, doen verwachten, dat de behandeling van artikel 4 deze week niet ten einde komt. Het debat hierover is reeds aangevan gen en wordt heden voortgezet. De minister Tak houdt voet bij stuk en, volgens zijne verklaring, i3 hij niet geneigd ook maar eenigszins toe te geven, waar 't beginsel der wet wordt aangetast. In ieder geval is het geen benijdens waardige taak, als minister de verschil lende redeneeringen te moeten aanhoo ren en te weerleggen. plaats gemaakt voor reine vreugde. Met jeugdigen haast leidde hij Constantijn de trappen op, eeu bediende, die wachtend voor een der deuren stond, opende ee voorkamer eu in het tweede helder ver lichte vertrek, in al de bekoorlijkheid ha- rer geheel ontloken schoonheid, met gloei ende wangen er. van vreugde schitterende oogen stond Theresa daar. Een luide jubelkreet ontvlood hare lip pen, de trouwste welkomstgroet der vriend schap lag daarin. Zij was te zeer ont roerd, om iets te kunnen vragen en graaf Wolf vertelde al wat hij reeds wist en Theresa hoorde toe, voortdurend de stra lende oogen gericht op hem, die was we dergekeerd en dien zij zoo oprecht be weend bad. Spoedig echter nam het onderhoud een bedaarder vorm aan, de graaf en zijne dochter gevoelden, dat Constantijn, na ee ne zoo lange afwezigheid van zijn vader- laud en van zijne vrienden, recht had op de gebeurtenissen der laatste jaren en het gesprek leidde tot de tamilie des opper- jachtmeesters. Juist wilde graaf Wolf hun ne tegenwoordige omstandigheden ver tellen, toen de deur zacht geopend werd en een klein blond meisje daarin veischeen. Het keek eenigszins verlegen naar den vreemdeling en het ontging Constantijn niet, dat bij haar binnentreden het gelaat van den graaf veranderde. Een vluchti ge donkere blik werd op Theresa gesla- Verscheidene bommen of zoogenaamde bommen zijn de laatste dagen te Parijs op verschillende plaatsen gevonden. Ze zijn alle ter beschikking gesteld van den heer Girard om onderzocht te worden, ten einde uit te maken of men hier met beusche aanslagen of met een fumisterie te doen heeft. Men gelooft dat de bommen, gebruikt voor de aanslagen in de Rue St Jacques en in de Rue du Faubourg St Martin, ge maakt zijn uit de ontplofbare stoffen, welke de vrienden van Henry bij bun bezoek in diens woning na zijn arresta tie hebben gevonden. Bij een zijner verbooren verklaarde Henry„Ik zal gewroken worden, goed gewroken." De reenter varo instructie heeft zijn onderzoek in zake Emile Henry afgeslo ten en het dossier aan het parket ver zonden. Vermoedelijk zal de zaak nog in deze maand voor het hof van gezwo rene worden behandeld. De Parijsche politie gelooft dat zij den dader van den aanslag in de Rue des Bons Enfants, in 1892 gepleegd, thans in han den herift Vier personen moeten daar bij betrokken zijn geweest, een man, B. genaamd, die de bom vervaardigde van uit Soisy sous Etoilles gestolen dynamiet; Cretot, die de bom naar de plaais der bestemming brachteen vrouw Adrienne Cherville, die de bom plaatste voor de deur der Mijnmaatschappij van Carvaux en Paul Bernard, die het gestolen dyna miet in ontvangst nam. Alle vier be vinden zich achter slot en grendel, doch ontkennen iets van de zaak te weten. gen, die echter, hierdoor niet in de war gebracht, de kleine lachend wenkte oui te naderen. Het kind deed dit gehoorzaam. Vero nica komt goeden nacht zeggen, fluisterde zij half luid. 0 Een wonderlijk gevoel doorstroomde hem was Theresa gehuwd, was dit kind het hare Het bezat niets van hare donkere schoonheid, maar nochtans blikte het bijzonder bekend uit de blauwe oogen. Hij reikte het de hand en het kleine meisje legde vertrouwelijk de hare daarin. Hoe heet gij? vraagde hij vriendelijk. Veronica, zeide de kleine duidelijk met haar helder kinderstemmetje. Opnieuw die vluchtige vreemde blik gewisseld tusschcD den graaf en zjine doch ter een blik die, hij gevoelde dit duidelijk, op hem bleef rusten. Veronica, herhaalde ongekunsteld, dat is een schoone naam, men hoort dien niet dikwijls. En hoe heet ge verder? Het kleine meisje keek hem aan en schudde het hoofd. Dat weet zij niet, viel Theresa snel in, terwijl ze opstond en hem het kind af nam, ik zal het u zeggen als ze heen is. Zij bewoog de zilveren bel, welke op de tafel naast haar stond en een dienstmeis je, dat daar buiten in de voorkamer ge staan had, nam het kleine meisje aan en verdween er mede. Is het niet een schoqn kind vraagde

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1894 | | pagina 1