Toevallig op de politiefoto
4
Weerzien
door: Jopie Meerman
door Johanna Brouwer
Je wier ‘angeplakt ’an ’t
staduus.
Namen, geboortedatums
en beroep stonden vermeld,
iedereen wist meteen alles.
Je kon niet meer terug, al had
je gewild
te Cornelisse dia-reportages.
,,Ik weet nog dat ik als kind erg
onder de indruk was van wat
mijn vader liet zien, die opge
zwollen kadavers, de ellende
zegt dochter Simina.
De erfenis van Cornelisse be
staat uit films en foto’s die ook
door het ANP werden gebruikt.
man, zijn veel oude opnames te
vinden.
Trouwen in Tholen, daar wilde
ik over schrijven. Maar ik kon
niet om de maker van die trouw
reportages heen.
Van die foto’s moesten de nega
tieven worden vernietigd. Het
archief van Tholen heeft ook
een grote voorraad beschikbaar.
In het boek over Tholen, van
Kees Slager en Matty Verkam-
Filmen deed Willem Cornelisse
behalve als hobby, ook in op
dracht. Zoals over de oester- en
mosselcultuur op Tholen. En
bejaardenreizen. Deze films zijn
te zien bij Trugkieke op Omroep
Zeeland. Het materiaal werd
door de familie beschikbaar
gesteld aan het Zeeuws Archief.
Bij de Watersnood in rg53 maak-
Zijn foto staat hier als eer
betoon, en een foto van zijn
camera’s, dat is familie bezit. En
natuurlijk een bruidsfoto, Nico
en Adry Moeliker - Meerman, ze
trouwden bijna 65 jaar geleden.
Privacy? Het was een publiek ge
beuren. Het bruidspaar liep naar
het stadhuis van Tholen. Soms
reden ze met een auto, af en toe
met een koetsje.
r is ingebroken op de
boerderij! Als papa die
morgen buiten komt
met een kruiwagen vol mest,
ziet hij het meteen.
En er was een fotograaf. Die leg
de alles vast: vanaf de voordeur
tot in de trouwzaal. Na jawoord
en handtekening van het stel
nog een foto op de trap in het
stadhuis. Alles voor later.
De fotograaf die de dag vastleg
de was Willem Cornelisse. Gebo
ren in 1904 en in 1997 overleden.
Fotograaf en cineast stond op
de winkel in de Kerkstraat in
Tholen. Een praatje met dochter
Simina Dietvorst - Cornelisse,
werd een leuke terugblik.
In de winkel zwaaide mevrouw
Cornelisse de scepter, daar wer
den de rolletjes ingeleverd en
opgehaald als ze ontwikkeld en
afgedrukt waren.
De deur van het kippenhok
hangt er half uit en er lopen
enkele kippen verdwaasd buiten
rond. Een blik in het hok maakt
duidelijk dat de meeste kippen
foetsie zijn. Nu hebben wij
bepaald geen legbatterij - in het
hok zaten hooguit dertig kip
pen - maar toch is mama haar
bijverdienste kwijt.
Een beetje ei doet in 1957 al gauw Ik draai enthousiast aan de knop
vijftien cent. bij de deur. ,,En we hebben ook
een radio, en die kan ik ook
aanzetten.’’
We hebben net telefoon en papa
belt de politie. In de loop van de
ochtend verschijnen de man
nen in uniform. Een agent die
het proces verbaal opmaakt en
een heuse rechercheur met een
tas vol spullen én een fototoe
stel. Hij maakt foto’s van de
geforceerde deur en ook van de
bandensporen in de berm van de
Middelburgse Schroeweg. Voor
de volledigheid maakt hij ook
nog een afdruk in gips van het
spoor.
Uiteraard is het dan tijd voor
koffie, want een beetje aanloop
is altijd gezellig als je afgelegen
woont. De PZEM heeft de boer
derij een tijdje eerder aangeslo
ten op het netwerk en dat ga ik
de agenten even demonstreren.
De mannen kunnen wel wat
met zo’n kind en vragen of ik
nog meer kan. Natuurlijk kan
ik dat. ,,Ik kan ook een brief
schrijven aan tante Wanne in de
Noord-Oost-Polder.” Dat willen
de mannen wel eens zien en de
rechercheur kijkt even of zijn
rolletje nog niet vol is. Dat is
niet het geval en zo word ik op
jeugdige leeftijd (ongeveer 3) op
de foto gezet door de politie.
Enkele weken later krijgen we
de foto’s als prentbriefkaart per
post toegestuurd. Het hoeft
geen betoog dat er van de kippen
nooit meer iets vernomen is, laat
staan van de dieven.
De fotograaf huurde speelfilms
bij Gofilex en Cefa. Tholen kon
daarvan, bij gebrek aan een
bioscoop, genieten in zaal Hof
van Holland.
Simina: ,,Mijn vader ging films
vertonen ergens in Zeeland en
mama zag dat de filmspoelen
nog thuis stonden. Snel een taxi
geregeld en de spullen konden
worden nagebracht. Ik hoor
haar nog zeggen: Zo daar is niks
verdiend vandaag!’’
Een keertje ging het mis bij een
trouwreportage. De fotograaf
ontdekte na afloop dat er geen
rolletje in het toestel zat! Geluk
kig kon de volgende dag alles
zo realistisch mogelijk worden
nagespeeld.
Bij het fotograferen van baby’s,
moest mevrouw Cornelisse
soms worden ingeschakeld.
,,Wij stonden dan om een hoekje Een traditionele huwelijksfoto in het Thoolse stadhuis. Foto: Willem Cornelisse
te kijken en moesten lachen hoe
mijn moeder haar best deed.”
Trouwen
in Tholen
Willem Cornelisse Foto
familie Dietvorst Cornelisse
Erfenis
Johanna op de politiefoto
(1957)
B A ZEEUWS
Trugkieke
Vastgelegd
Bioscoop
