Foto’s maken
was ooit een
serieuze zaak
A /ZEEUWS
Vriendschap
en liefde
Pagina 3
Pagina 4
Pagina II
Nr.I5, vierde jaargang - winter 2022 GRATIS krant vol herinneringen Stichting Zeeuws Weerzien
Om door een
ringetje te halen
VOORJAAR:
Kijk eens naar het vogeltje. In dit kersverse
nummer van Zeeuws Weerzien gaan we op DE
foto. We halen een kam door ons haar, kiezen
onze mooiste jurk en beste pak. En we kijken in
de lens. Klik!
In de doos zitten ook foto’s die
ik liever oversla. In een matro
zenpakje voor de schoolfoto-
Foto’s waren een serieuze zaak.
En prijzig, veronderstel ik. Het
moet vanuit Groede met het hele
gezin een uitje zijn geweest naar
net over de grens. Ongetwijfeld
een idee van mijn vader. Er werd
een studio-opname gemaakt
op het moment dat ze met drie
kinderen dachten dat het gezin
compleet was. Maar ze hadden
buiten de waard gerekend. Twee
jaar later moest er een nieuwe
sessie worden gepland toen ik
me als achteraankomer bij het
gezin voegde. Voor een foto van
dat onverwacht uitgebreide
gezin zijn ze niet meer naar
Maldegem gegaan. Er is wel een
foto gemaakt: met z’n zessen
op de bank in de voorkamer
die alleen op zondag gebruikt
werd als er visite was. Het zal
1958 zijn geweest. Wie er toen
een fototoestel had, wie de foto
heeft genomen, ik kan het aan
niemand meer vragen.
Saartje
Ach gelukkig, daar hebben we
Saartje. Saartje, mijn tamme
kip. Ze scharrelde op ons gazon
achter het huis, liet zich aaien
en oppakken, was onderdeel
van de speciale circusact ‘spring
over de stok’. We hadden nog vijf
andere legkippen die stuk voor
stuk groter en sterker waren uit
gevallen dan Saar. Die mochten
niet meedoen. Was het jaloezie
of ander venijn? In elk geval:
Saar werd kaal gepikt en ging
kort voor kerst dood. Ik zie haar
nog liggen, op een juten zak in
de aardappelloods. Zo’n beeld
blijft je bij, ook zonder foto.
Ons voorjaarsnummer staat
in het teken van vriendschap
en liefde. Begrippen die in
het verleden anders leken te
worden ingevuld.
Vriendschappen van vroeger
lijken wel vriendschappen
voor eeuwig. En iemand de
liefde verklaren was ooit een
stuk ingewikkelder dan nu.
Want verliefd worden kon je
eigenlijk alleen op iemand uit
je eigen sociale laag, je eigen
kerk, je eigen kring. Heeft u
daar herinneringen aan?
Laat het weten aan:
redactie@zeeuwsweerzien.nl
graaf op de kleuterschool. De
herinneringen aan het moment
zelf zijn vervlogen. Ik kijk naar
een jongetje dat achter een tafel
zit met daarop een bouwpak-
ketauto die hij zeker niet zelf in
elkaar heeft gezet. Waar kwam
dat matrozenpakje vandaan? Ik
voel me er ruim zestig jaar later
nog plaatsvervangend onge
makkelijk in. En brrr, daar is er
nog een, een jaar of twee later
genomen. Ik klem mijn lippen
op elkaar om mijn fietsenrek
van dat moment te verbergen.
Ontspannen is anders.
door Jan van Damme
Alsof je afdaalt in een grot onder
je huis. Schaars verlicht met hier
en daar een fakkel aan de muur.
Het graaien in een doos met
oude foto’s is tijdrovend. Ach ja
en olala, die tante en die achter
neef, hele stambomen trekken
voorbij zonder dat ik met zeker
heid elk plaatje van een naam en
datum kan voorzien.
Wat werden er een halve eeuw
en langer geleden prachtige
staatsieportretten gemaakt. In
mijn familie weken ze daarvoor
nogal eens uit naar studio J. Van
Belleghem op de hoek van de
Schouwburgplaats en Markt
straat in Maldegem. Daar wisten
ze in zwart-wit wel raad met je.
Nee, het was niet de bedoeling
dat je lachte in die tijd. Ernstig,
geconcentreerd moest je kijken.
Als ze het in de donkere kamer
naar hun zin hadden, zorgden ze
voor een mooie rookwolk in het
onderste deel van het beeld.
Je wier ‘angeplakt Voor herhaling
’an ’t staduus vatbaar
Lachen naar
Matrozenpakje
Prijzig
Weerzien
PZC-fotograaf Dick Faber fotografeert in 1956 in Breskens| Foto: archief PZC, ZB Beeldbank
Zeeland, recordnummer 48167
’t veugeltje