Muziek, we kunnen moeilijk zonder EUWS Kinderspelen en -spellen Muzikaal gezin in Terneuzen Nr.12, vierde jaargang - voorjaar 2022 GRATIS krant vol herinneringen Stichting Zeeuws Weerzien In 1943, tijdens de Tweede Wereldoorlog, vormden leden van harmonie- en operette gezelschappen in Goes op initiatief van Kees en Piet Schrijver een orkest dat stie kem oefende. Op 31 oktober 1944, na de bevrijding, trad het orkest The Orpheans voor het eerst in het openbaar op in café De Tol in Kloetinge voor Engelse soldaten. Muziek in de stijl van de Ramblers (van Theo Uden Masman) en The Skymasters was daarna elke avond wel ergens te horen. De bevrijders kwamen maar wat graag dansen met Dutch girls. Het dansorkest was op slag beroemd in heel Zeeland en trad later heel vaak op. Tot 1964 toen door de opkomst van The Beatles hun muziek minder gevraagd was. In 1973 werd de band heropgericht onder de naam The New Orpheans. Het begon met een accordeon Het korte leven van Dragonfly Pagina 2 Muziek, beste mensen, wat zou het leven zijn zonder muziek? Saai in elk geval. De radio tijdens het strijken, zingen bij de afwas, een opschietnummer in de auto: we kunnen maar moeilijk zonder. Muziek kan zelfs weleens de oplossing zijn voor een probleem. door: Mieke van der Jagt Zo kon ik vroeger meestal grote gevech ten op de achterbank voorkomen door een liedje in te zetten waarvan ik wist dat mijn kinderen het kenden. Negen van de tien keer vielen ze in. Op die manier gingen we over de weg met canons, duetten, moder ne en ouderwetse liedjes. Slechts zelden heb ik mijn laatste toevlucht hoeven zoeken in een zak Chokotoffs. Al die ouderwetse liedjes leerde ik van mijn vader, die zonder radio was opgegroeid in een groot, zanglustig gezin. Op zondag zongen ze psalmen en gezangen en de rest van de week was er het bundeltje 'Kun je nog zingen, zing dan mee'. Later besefte ik pas dat mijn vader alles zong in de volgorde zoals die in het boekje stond. Mijn moeder, die wél met een radio was opgegroeid, zong graag oude swingende mopjes en draaide de draadomroep harder als er jazz of klassiek te horen was. Hoewel Hilversum 3 al wel bestond hadden we toch onze eigen stem. En er is niets zo opheffend harmonieus als wanneer al die eigen stemmen hetzelfde lied zingen. Het zou me weinig verbazen als veel kerkgan gers thuis zouden blijven wanneer er geen samenzang zou zijn. Dat de ontkerkelijking veel mensen van mijn generatie wat betreft het zingen enigszins verweesd heeft achtergelaten, zag ik bewe zen in 1988 toen Nederland in de halve finale van het EK van Duitsland won. In Goes hadden zich verschillende strijdkoren ver zameld voor een festival dat werd gehouden door het Solidariteitskoor De Bevelanden. Omdat de EK-finale werd gespeeld, waren in de Manhuistuin televisieschermen opge steld, zodat de koren die van ver kwamen de wedstrijd konden zien. Mijn inschatting was dat veel van die men- sen, net als ik, in een links koortje waren gaan zingen omdat ze de samenzang in de kerk of op school waren gaan missen. Om dat te testen begon ik mee te zingen met het Wilhelmus. Ze vielen allemaal opgetogen in. Ik had de stellige indruk dat ze het liefst alle veertien coupletten hadden gezongen. Ook de meer profane omgevingen zouden hun aantrekkingskracht verliezen zonder muziek. Wat is de schaatsbaan zonder een walsje? Sinds ze op de kermis vooral sirenes en toeters laten klinken in plaats van, zoals vroeger, Little Richard en Chuck Berry, kom ik er alleen nog als ze er gerookte paling verkopen. Muziek, soms tintelend licht, dan weer jui chend of immens bedroefd, kan een gemoed opbeuren of een stemming helpen dragen. Of alles tegelijk, zoals Vasalis schetst in de laatste zes strofen van het gedicht Fanfa re-corps: Een warm en onverwacht verdriet, eerbiedig voor de gewoonste dingen, neiging om hardop mee te zingen. en dan te huilen om dit lied ontstond in mijn verwend gemoed. Ik voelde me bedroefd en goed. Tegenwoordig is gamen de favoriete bezigheid van kin deren. Maar vroeger hadden we onze eigen kinderspelen: bikkelen, tollen, knikkeren, hoela hoep en hinkelen. Het zomernummer van Zeeuws Weerzien gaat over kinderspelen en -spellen. Welke herinneringen heeft u daaraan en welke bijzondere spellen speelde u? Stuur uw reactie, het liefst met een foto van vroeger, naar en/of Zeeuws Weerzien, Postbus 33, 4350 AA Veere We', eerzien Op de foto uit de beginjaren: Bovenste rij vlnr Ko Hoogkamer, Jan Baarendse, Joop Marinusse, Cees Schrijver, Jo Bekenes, Nico van Beveren. Onder: Kees Broere, Hans Keukelaar, Piet Schrijver, Wim van Loenhout. Foto: F. De Soomer, Goes Strijdkoren Thema van Zomereditie: redactie@zeeuwsweerzien.nl

Krantenbank Zeeland

Zeeuws Weerzien. Feest van herkenning | 2022 | | pagina 1