Dat asbakje van mijn vader was het begin Centjes verzamelen eerzien Bierviltjes Asbakjes, tegeltjes, werf- en motorenplaatjes, jubileum- en relatiegeschenken, kerstcadeaus... Jenet van Suijlekom (68) uit Speijk spaart zo'n beetje alles wat met (binnen)scheepvaart te maken heeft. door: Margreeth Ernens ,,Ik herkende het meteen van vroeger. Dat is het begin van mijn verzameling geworden.'' Sindsdien heeft ze een indrukwekkend aantal voorwerpen bijeen gegaard: ,,113 asbakjes, een fruitschaal, bonbonschalen, 2 koperen roeibootjes, wat speldjes en 1 sigarenbandje en o ja nog wat bronzen en messing werf- en motorenplaatjes. Nu ik alles zo in ogenschouw neem, is het eigenlijk verbazingwekkend hoeveel ik gekregen heb van mensen. Die zeggen dan: 'neem jij het maar, want het zegt de kinderen niets en dan gaat het misschien de vuilnisbak in'.'' Jenet is een schipperskind. Haar eerste schooljaren was ze 'in de kost' in Drimmelen, waar ze het heel fijn had. In 1962 ging ze naar het Koningin Juliana- internaat in Terneuzen. ,,Daar vond ik het in een woord verschrikkelijk! Wat een gedril. Pas als de directrice 'Soep eten maar' had gezegd, mocht je gaan eten. En dat eten was nog afgrijselijk ook. Ik kan zo nog wel even doorgaan... Ik ben nu 68 en door die ervaringen nog best wel wat getraumatiseerd. Ik haatte Terneuzen! Pas toen ik er in 2010 na 36 jaar weer kwam, met het schip van mijn vriend, ging het wel weer. We kregen er vrienden en kennissen, maar de Iepenlaan, waar het internaat stond, vermeed ik.'' door: Ans van Nieuwenhuijze In het ruim van deze scheeps- spaarpot bewaar ik de munten van het guldentijdperk, variërend van een oude, zwart uitgeslagen, zilveren rijksdaalder tot een koperen cent. Als kind kreeg ik de spaarpot van mijn moeder. Zij had hem zelf ook als kind gekregen en gebruikt. Mijn moeder is in 1915 geboren. Aangenomen dat zij hem zo rond haar vijfde verjaar dag heeft gekregen, moet het scheepje zo'n honderd jaar oud zijn. Ik stopte er de centjes in die ik kreeg op mijn verjaardag en als ik met mijn rapport van de lagere school bij mijn grootouders en ooms en tantes langs ging. Ook moest er een deel van mijn zakgeld gespaard worden. Papiergeld Voor papiergeld was de spaarpot minder geschikt. Vooral de vrij grote biljetten van tien en vijf entwintig gulden moesten tot in het oneindige worden gevouwen om in de scheepsromp opge nomen te kunnen worden. Nu kreeg ik die niet zo vaak, dus een echt probleem was dat niet en soms legde ik zo'n briefje gewoon ónder de spaarpot. Om de zoveel tijd werd het scheepje geleegd en toog ik met mijn gele Rijkspost spaarbank boekje naar het post kantoor. Ik vond dat altijd een beetje plechtige gelegenheid. Het gestorte bedrag werd bijgeschreven en daarnaast kreeg je een rond stempel van de postkantoorhouder gedrukt. Die functionaris haalde soms wel wat van plechtigheid af door eerst af te maken waarmee hij bezig was en pas daarna het luikje in het loket open te maken. Ik vond in die gevallen dat ik met mijn spaarcentjes te lang werd genegeerd. Later werd bij de Rijkspostspaar bank de Zilvervloot geïntrodu ceerd, waaraan ik ook heb meegedaan. Met de regeling kon je tot een bepaalde leeftijd sparen en als het geld werd uitgekeerd, kreeg je daar een bonus bij. Inmiddels is dat systeem door een andere bank over genomen, heb ik begrepen. Met het digitaal bankieren is er wel wat van de romantiek van het sparen afgebrokkeld, maar voor kinderen heeft een spaarpot nog altijd iets magisch. W ZEEUWS Jenet van Suijlekom aan het roer van haar favoriete spits. Scheepswerf De Schelde in Vlissingen gaf mooie dingen cadeau als er een schip te water werd gelaten. Links een asbakje van Eissens Vlissingen/DeKzijl, rechts de veerboot Vlissingen-Bresjes. Gekregen Toen haar vader overleed, vond Jenet bij zijn spullen een stenen asbakje in de vorm van een roeibootje. Asbakje van Scheepwerf L.Padmos uit Bru, Bruinisse. Veel bierviltjes hadden tot ver in de jaren negentig alleen een bedrukte voorzijde met daarop het biermerk. De achterzijde werd soms gebruikt voor promotie voor festiviteiten, zoals het viltje op de foto uit Terneuzen in 1984. Naast viltjes voor seizoenbieren zoals lentebok en alcohol vrij bier, waren er ook vaak aparte viltjes met carnaval en soms complete series, zoals van Oranjeboom, dat met een cartoon een tiental variaties op spreekwoorden en gezegdes uitbracht:even een boompje verplanten... Zilvervloot

Krantenbank Zeeland

Zeeuws Weerzien. Feest van herkenning | 2021 | | pagina 4