Dierbare herinneringen Weerzien 6 Opa Kip genoot tot zijn laatste snik ^«.r de Jonge Je kon dikwijls aan ze zien dat ze hard hadden moeten werken in hun leven. Vrouwen die veel kinderen hadden gebaard en opgevoed, mannen die kromgebogen op de akkers hadden geploeterd. Je had diep respect voor ze, was beleefd en zat lief en stil. Want van kinderen werd verwacht dat ze braaf waren en niet te veel lawaai maakten. Ze genoten van hun oude dag en waren dankbaar voor elk vreugdevol moment dan hen was gegeven. Als kleinkind voelde je aan dat je door je aanwezigheid een zonnestraaltje was in de herfst van hun bestaan. Dat laten foto's uit de Beeldbank Zeeland mooi zien. Zijn 107e verjaardag vierde hij in 1958 omringd door Schouwse schonen. Goedlachs en onder het genot van een 'sigaar met een gulden bandje' nam hij geschenken als een elektrische stoof en een wollen vest in ontvangst. Opa Kip, de naam waaronder Jan Kip uit Dreischor in het hele land bekend was, genoot - ondanks verminderd gehoor en zicht - tot de laatste maanden van zijn leven een goede gezondheid. Net zoals hij genoot van de aandacht die er voor zijn persoon was. Jan Kip werd op 18 maart 1851 geboren in Dreischor waar hij zijn hele leven zou blijven. Toen hij op 21 november 1958 overleed, was hij 107 jaar en 248 dagen en al vierenhalf jaar de oudste man van Nederland. Een eretitel die hij droeg vanaf 15 mei 1954. Sinds zijn trouwen woonde hij aan de Stoofweg: een land arbeider, die in de zomer van Dreischor naar Zuid-Beveland reisde om er te helpen met de vlasoogst. Op dat eiland maakte hij kennis met de moderne wereld: hij zag er de trein en de zaaimachine. Zijn 100ste jaardag werd gevierd in café De Drie Schapen. De schooljeugd bracht hem een zanghulde. Het journaal van de Nederlandse Televisie Stichting rukte uit om verslag te doen van de viering van de geboortedag. Opa Kip, die de laatste jaren van zijn leven inwoonde bij zijn dochter, was een nationale bekendheid. Na de Watersnoodramp in 1953 verbleef hij enige tijd als evacué in het Diaconessenhuis in Dordrecht. Daar verscheen koningin Juliana aan zijn bed. Een jaar later nam hij met dorpsgenoten deel aan de aubade, de traditionele zang-hulde, op Paleis Soestdijk, waar de koningin vertelde dat ze hem nog herkende. ,,Een aardig wuuf'', noemde hij de vorstin na die ontmoeting. Als 106-jarige maakte hij samen met burgemeester H.A. Vermeulen een tweedaagse reis naar Amsterdam, de eerste keer dat hij de hoofdstad bezocht. Het gezelschap werd op het stadhuis ontvangen en het gemeente-bestuur werd bedankt voor de hulp na de Ramp. Na zijn overlijden op 21 november 1958 bleven toeristen op het dorp naar hem informeren. Op het kerkhof was zijn graf niet te vinden. De dorpsraad nam het initiatief om een grafmonumentje op te richten dat in 2019 op zijn sterfdag werd onthuld. Daarop staat dat hij 107 jaar en 241 dagen is geworden. „Klakkeloos overgenomen uit een publicatie'', zegt secretaris van de dorpsraad Kor van der Werve. Aanpassing van de steen wordt niet overwogen. Want zeg nou zelf wat maken die paar dagen nou uit op zo'n lang mensenleven. Af ZEEUWS Twee opa's dragen in 1963 hun kleinkinderen en laten een hond uit in Cadzand-Bad Foto: Jacqueline Midavaine, ZB| Beeldbank Zeeland, recordnr. 105190. Kinderen kijken televisie bij opa en oma in Vlissingen Foto: W de Bruine, 30 maart 1959, ZB| Beeldbank Zeeland, recordnr. 058294. De meesten van ons koesteren dierbare herinneringen aan oma en opa. Het zijn in ons geheugen vaak lieve, zachtaardige en begripvolle mensen. Voor Zeeuwen niet zelden de laatste generatie in klederdracht, wat hen sowieso al tot mensen uit een ander tijdperk maakte. Als je op bezoek ging kreeg je een babbelaar of een stuiver om iets van te kopen bij de snoepwinkel. Wanneer ze nog kwiek waren, gingen ze soms met je wandelen, maar vaak zaten ze in een luie stoel in de woonkamer naast de kolenkachel en met een beetje geluk vertelden ze je een verhaaltje of zongen ze liedjes van vroeger. Moderne wereld Opa Kip viert, omringd door Schouwse schonen, zijn 107e verjaardag. Foto Nationaal Archief/Anefo Aardig wuuf Grafmonumentje

Krantenbank Zeeland

Zeeuws Weerzien. Feest van herkenning | 2021 | | pagina 6