eeuws Grootouders en kleinkinderen m Pak 'm mee! \v r 3 oor oud en jong! Nr 9, derde jaargang - juni 2021 De gratis krant vol herinneringen Stichting Zeeuws Weerzien Pagina 3 Verdwenen beroep: de baakster Pagina 8 Op d'r boers een pronte dame Pagina 1 1 Opa-agent jaagt op billenknijper Lees samen! Beste lezers van Zeeuws Weerzien, daar zijn we weer. Eindelijk. Door alle beperkende corona maatregelen hebt u ons het afgelopen jaar vooral op het beeldscherm in de weer gezien. Nu ligt er gelukkig een kakelverse krant, van papier, zo eentje waarvan je de pagina's kunt omslaan. En als j'e niet oplet, kunnen j'e vingers er zwart van worden. Heerlijk. door: Jan van Damme Het thema van dit nummer is 'Grootouders en hun kleinkinderen'. U gaat zien en lezen hoe dierbaar ons dat kleine grut steeds weer is. Dat gold vroeger net zo hard als nu. Het grappige is, als je een zekere leeftijd hebt bereikt, kijkt het woord kleinkind terug en vooruit. Namelijk, je bent of je was ooit kleinkind. En heel vaak, als je zelf kinderen hebt, krijg je ook nog eens een kleinkind. Of meerdere. U weet wel, van die kleine, vrolijke kraaiers op wie je mag passen als papa en mama het te druk hebben of hoognodig eens even op de pauzeknop moeten drukken. Links en rechts In dit verhaaltje kijk ik naar links en rechts. Links is de tijd dat ik zelf kleinkind was en vol verwondering naar mijn opa en oma Tol keek. Rechts is de tijd van nu, dat ik vol verwondering naar mijn ontluikende klein zoontjes kijk. Opa en oma Tol We gaan eerst links, naar het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw. Opa en oma Tol woonden halverwege tussen Hoofdplaat en Driewegen. Een groot huis waar een halte van de stoomtram was. Opa had het oudroze geschilderd, een kleur die misschien ooit in de mode is geweest. Ze woonden daar bijna in hun eentje. Jokeren Aan de overkant van de weg, onderaan de dijk, stond het huisje van buurvrouw Janna. Zij kwam 's avonds nogal eens kaarten. Jokeren, om een cent de kaart. Opa en oma hadden ieder hun eigen centenblikje dat ze op de schoorsteen bewaarden. Ik weet nog dat ze aangesloten werden op de waterleiding. Die kwam overigens niet tot hun buiten-wc. Dat bleef dezelfde poepdoos met een stapel in repen gescheurde kranten ernaast. Oma had uitgevonden dat het water uit een druppende kraan niet door de meter werd geregistreerd. Dus hing ze een emmer onder de kraan om zo gratis water op te vangen. Petroleumlamp Voor er elektriciteit was hadden ze een petroleumlamp boven de keukentafel. Die zorgde voor een schemerig licht. Met de rode gloed van de vlammen in de buiskachel maakte dat de keuken op winterse avonden beregezellig. De keuken was de enige ruimte in huis die werd verwarmd. Toen er elektriciteit kwam, kochten opa en oma na een tijdje een zwart-wit televisie. Ze keken altijd naar Armand Pien, de Belgische weerman, die oogde en klonk betrouwbaarder dan de Hollandse weervoorspellers. Snip en Snap vonden ze ook fantastisch. Ik geloof niet dat er toen nog veel werd gekaart. Buurvrouw Janna keek mee naar Snip en Snap. uit trokken en vooral de Rand stad mooi vonden. Onze kleine mannen zijn heerlijke handenbinders. Wybren heeft een grote voorliefde voor prentenboeken. De giraf van Dikkertje Dap en het hondje Snuffie van Dick Bruna zijn favoriet. Elias kan bijna kruipen. Als de vloer glad genoeg is, verkent hij zijn wereld door zich Liedjes van overgrootouders Nu gaan we naar rechts. En kijk ik naar onze twee blakende kleinzonen. Wybren en Elias. Ze wonen in Schiedam. Da's een beetje jammer, maar wel over komelijk want het is niet uit de wereld. U hebt misschien ook meegemaakt dat uw kinderen niet in Zeeland bleven maar erop op zijn buik met zijn armen vooruit te trekken. En een lol dat 'ie dan heeft. We leren hen liedjes die wij van onze opa en oma hebben geleerd. 'De veldmuis in het beukenbos' en 'Iedere avond trok bij buurman een kwajongen aan de bel'. Nog 'ns opa, nog 'ns oma. Soms worden we er wel een beetje schor van. eerzien Doe mee met de leesestafette van Zeeuws Weerzien. Lees deze krant met iemand uit de buurt. Stuur een herinnering die bij u opkomt, bij voorkeur voorzien van een foto van dit leesmoment, aan redactie@zeeuwsweerzien.nl of Postbus 33, 4350 AA Veere. Uw bijdrage wordt geplaatst op www.zeeuwsweerzien.nl We horen uw verhalen graag! Marlies Allewijn schuift op de bank heerlijk aan tegen oma Janna. De grootmoeder van de uit Yerseke afkomstige schrijfster speelt een rol in haar boeken. Zie pagina 9: 'Ze was 16'. De veldmuis in het beukenbos :"vii

Krantenbank Zeeland

Zeeuws Weerzien. Feest van herkenning | 2021 | | pagina 1