eeuws
Grootouders en
kleinkinderen
m
Pak 'm
mee!
\v r
3
oor oud
en jong!
Nr 9, derde jaargang - juni 2021 De gratis krant vol herinneringen Stichting Zeeuws Weerzien
Pagina 3
Verdwenen beroep:
de baakster
Pagina 8
Op d'r boers
een pronte dame
Pagina 1 1
Opa-agent jaagt
op billenknijper
Lees samen!
Beste lezers van Zeeuws Weerzien, daar zijn we
weer. Eindelijk. Door alle beperkende corona
maatregelen hebt u ons het afgelopen jaar vooral
op het beeldscherm in de weer gezien. Nu ligt er
gelukkig een kakelverse krant, van papier, zo
eentje waarvan je de pagina's kunt omslaan.
En als j'e niet oplet, kunnen j'e vingers er zwart
van worden. Heerlijk.
door: Jan van Damme
Het thema van dit
nummer is 'Grootouders
en hun kleinkinderen'.
U gaat zien en lezen hoe dierbaar
ons dat kleine grut steeds weer
is. Dat gold vroeger net zo hard
als nu. Het grappige is, als je een
zekere leeftijd hebt bereikt, kijkt
het woord kleinkind terug en
vooruit. Namelijk, je bent of je
was ooit kleinkind. En heel vaak,
als je zelf kinderen hebt, krijg je
ook nog eens een kleinkind. Of
meerdere. U weet wel, van die
kleine, vrolijke kraaiers op wie je
mag passen als papa en mama
het te druk hebben of hoognodig
eens even op de pauzeknop
moeten drukken.
Links en rechts
In dit verhaaltje kijk ik naar links
en rechts. Links is de tijd dat ik
zelf kleinkind was en vol
verwondering naar mijn opa en
oma Tol keek. Rechts is de tijd
van nu, dat ik vol verwondering
naar mijn ontluikende klein
zoontjes kijk.
Opa en oma Tol
We gaan eerst links, naar het
begin van de jaren zestig van de
vorige eeuw. Opa en oma Tol
woonden halverwege tussen
Hoofdplaat en Driewegen. Een
groot huis waar een halte van de
stoomtram was. Opa had het
oudroze geschilderd, een kleur
die misschien ooit in de mode is
geweest. Ze woonden daar bijna
in hun eentje.
Jokeren
Aan de overkant van de weg,
onderaan de dijk, stond het
huisje van buurvrouw Janna. Zij
kwam 's avonds nogal eens
kaarten. Jokeren, om een cent de
kaart. Opa en oma hadden ieder
hun eigen centenblikje dat ze op
de schoorsteen bewaarden.
Ik weet nog dat ze aangesloten
werden op de waterleiding. Die
kwam overigens niet tot hun
buiten-wc. Dat bleef dezelfde
poepdoos met een stapel in
repen gescheurde kranten
ernaast. Oma had uitgevonden
dat het water uit een druppende
kraan niet door de meter werd
geregistreerd. Dus hing ze een
emmer onder de kraan om zo
gratis water op te vangen.
Petroleumlamp
Voor er elektriciteit was hadden
ze een petroleumlamp boven de
keukentafel. Die zorgde voor een
schemerig licht. Met de rode
gloed van de vlammen in de
buiskachel maakte dat de keuken
op winterse avonden beregezellig.
De keuken was de enige ruimte
in huis die werd verwarmd.
Toen er elektriciteit kwam,
kochten opa en oma na een tijdje
een zwart-wit televisie. Ze keken
altijd naar Armand Pien, de
Belgische weerman, die oogde en
klonk betrouwbaarder dan de
Hollandse weervoorspellers.
Snip en Snap vonden ze ook
fantastisch. Ik geloof niet dat er
toen nog veel werd gekaart.
Buurvrouw Janna keek mee naar
Snip en Snap.
uit trokken en vooral de Rand
stad mooi vonden.
Onze kleine mannen zijn
heerlijke handenbinders. Wybren
heeft een grote voorliefde voor
prentenboeken. De giraf van
Dikkertje Dap en het hondje
Snuffie van Dick Bruna zijn
favoriet. Elias kan bijna kruipen.
Als de vloer glad genoeg is,
verkent hij zijn wereld door zich
Liedjes van overgrootouders
Nu gaan we naar rechts. En kijk
ik naar onze twee blakende
kleinzonen. Wybren en Elias. Ze
wonen in Schiedam. Da's een
beetje jammer, maar wel over
komelijk want het is niet uit de
wereld. U hebt misschien ook
meegemaakt dat uw kinderen
niet in Zeeland bleven maar erop
op zijn buik met zijn armen
vooruit te trekken. En een lol dat
'ie dan heeft. We leren hen liedjes
die wij van onze opa en oma
hebben geleerd. 'De veldmuis in
het beukenbos' en 'Iedere avond
trok bij buurman een kwajongen
aan de bel'. Nog 'ns opa, nog 'ns
oma. Soms worden we er wel een
beetje schor van.
eerzien
Doe mee met de leesestafette van
Zeeuws Weerzien. Lees deze
krant met iemand uit de buurt.
Stuur een herinnering die bij u
opkomt, bij voorkeur voorzien van
een foto van dit leesmoment, aan
redactie@zeeuwsweerzien.nl of
Postbus 33, 4350 AA Veere.
Uw bijdrage wordt geplaatst op
www.zeeuwsweerzien.nl
We horen uw verhalen graag!
Marlies Allewijn schuift op
de bank heerlijk aan tegen
oma Janna. De grootmoeder
van de uit Yerseke afkomstige
schrijfster speelt een rol in
haar boeken. Zie pagina 9:
'Ze was 16'.
De veldmuis in het beukenbos
:"vii