eerzien
Da was nog 's raok
6
Het veer Anna Jacobapolder-
Zijpe vaart niet...
Deze woorden waren bij mistig
weer tot in 1988 te horen voor
wie naar de nieuwsberichten van
het ANP-bulletin luisterde op de
radio. In de winter van 1963
vormde de veerverbinding,
toen nog andersom, Zijpe-Anna
Jacobapolder geheten, wekenlang
de enige vaste verbinding met
Schouwen-Duiveland.
De Oosterscheldebrug (pas
later bekend als Zeelandbrug)
was immers nog in aanbouw.
Precies een week later moest het veer
Anna Jacobapolder-Zijpe zelf zijn
diensten staken, nadat het aantal
vaarten eerder die week al drastisch
afgenomen was. Eerst kreeg de
sleepboot Anton, die een vaargeul in
de Zijpe open hield, lekkage door het
varen door het ijs. Daarna slipten
zware auto's over de brug van de
aanlegponton en versperden de weg
voor het overige verkeer, zodat ze eerst
weggesleept moesten worden.
Al wie producten verhandelde
probeerde door het leggen van de
juiste contacten voorrang te
verkrijgen om met het veer over te
mogen. Op 22 januari moesten
chauffeurs met een lading stro al twee
dagen wachten. Zij gaven de pijp dan
ook aan Maarten en besloten het
onder betere omstandigheden later
nog eens te proberen. Wekenlang kon
het veer slechts rond de acht
overtochten per dag maken.
Op dinsdagavond 29 januari gebeurde
het onvermijdelijke en liep de veer
boot vast in het ijs. De schroef werd
beschadigd en een kikvorsman moest
uit Roosendaal overkomen en het ijs
koude water in om de schade een dag
later provisorisch te herstellen. Pas op
18 februari kon de veerdienst zijn
normale dienst-regeling weer varen.
De sleepboten Anton en Champenois,
die tot dan personen hadden vervoerd,
werden vanaf 20 februari elders
ingezet. Hoewel het nog tot in maart
stevig zou vriezen, kwam de
dienstregeling die winter niet meer in
gevaar.
De extra kosten voor het openhouden
van de veerdienst waren opgelopen tot
67.360 gulden. Een bedrag dat voor 10
procent door de toenmalige
gemeenten van Schouwen-Duiveland
opgehoest moest worden. Daarmee
brak in bestuurlijke zin een nieuwe
ijstijd aan, want de gemeenten
vonden dat dit een zaak van het Rijk
was en wilden dit bedrag niet betalen.
column: Rinus Willemsen
Rinus Willemsen uit Biervliet is een van de streektaal-specialisten in
Zeeland. Speciaal voor deze krant klimt hij in de pen.
gelööpen weien. Wudder fiet
sende ielke dag naor de middel-
baore schole in Terneuzen.
Bienao 'n uurtje. Jao, 'n soort
ochtendgemmestiek. Mao mee
die kouwe, straffen oostenwind
viel dat niet altied mee. A bots
buuten 't durp, kreeg je de volle
mep. En dan dat lange stik nao
Wannen ao de zêê. Joengens, dat
was afzien. Maor me waoren mee
'n flienke kööie. En omste
beurten kop trekken. Dan was
't nog te doen. Soms deej ik m'n
regenbroek an voo de kouwe. Om
de waoterleiding niet te laoten
bevriezen ee, snap je?
As dan de zonne opkwam dan
was dat 'n schöön zicht. Vooral
toen d'n andere weke d'r 'n flienk
pak snêêuw in de polders lag. Die
verse snêêuw plakkende an de
stammen van de bömen. Mao
snêêuw op de weg was ook lastig.
Dat fietsende zwaor. Somtemets
Weet je wat rottig was? As de
snêêuw was opgewaoid. Dan was
't'r bienao gêên deukommen an.
Je liep dan tot over je schoenen
deu de sneeuw. Eên weke mao,
bin 'k mee de bus nao schoole
De snêêuw bleef liggen tot
1 mèèrte. Mao toen lag t'r nie vee
mêêr. En ze was êêlemao vuul en
viezig: te smerig om nao te
kieken. Zwarte snêêuw. Toen
reejen wudder weer a weken op
't fietsje deu de polder. En die
slechte pad? Dao was niks nie
mêêr van te zien. Dao dochten me
glad nie mêêr an. Mao vergeeten?
Da was ik deze barre winter nie.
W ZEEUWS
De veerboot liep vast in het ijs
Het Zijpe en de tramweghaven in de winter van 1963, met ijsschotsen en de stoomveerboot van de R.T.M. welke de haven in
komt, en rechts de Rijkssteiger. Foto: Gemeentearchief Schouwen-Duiveland, Beeldbank Schouwen-Duiveland, nr O-3457.
door: Johan Francke
Het veer Zierikzee-Kats werd
door de zware ijsgang tijdens
de vroeg ingevallen winter al
op 11 januari uit de vaart genomen.
Rijkswaterstaat zette een ijsbreker in
voor het geval ook de laatste
veerdienst uitviel en het eiland
geïsoleerd kwam te zitten. Vliegbasis
Woensdrecht hield vliegtuigen
beschikbaar voor ziekenvervoer vanaf
het eiland.
Kikvorsman
bron: Provinciale Zeeuwse Courant,
de Stem en Zierikzeesche Nieuwsbode,
januari - maart 1963.
Of ik die winter van '62-'63
nog kan heugen? Dao moe
je mao nie mee tussen zitten. Ik
dienken dat 'alf december de
winter inviel. Anêêns, zö maor
op een paor daogen verande
rende 't weer. Eêst was 't nog
rustig naojaorsweer gewist,
maor dan draoiende de wind
naor 't noorden en bots daonao
naor 't öösten. Gelukkig was
't kerstvakantie. Je kon zelfs al
een bitje schaotsen op onder-
bleef die snêêuw in je spetter
bord plakken. Ook nie lekker.
An me dan in de Nieuw Neuzen-
polder kwaomen, dan kon je in
't speur van de melkauto riejen.
Jao, dat was wel wat gladdig, mao
je wier daor 'andig in.
gegaon. Toen was 't te bar.
