Goede zorg begint met een verhaal
i svrz
24 december - Kerstnacht bij SVRZ
svrz
zorgt in zeeland
T. 0900-7879777 zorglijn@svrz.nl www.svrz.nl
zorgt in zeeland
Werken in de kerstnacht...
ik zou het niet willen missen
Rond 22 uur ben ik nog gezellig thuis. Kaarsje aan, de
open haard brand en er hangt een lekkere braadlucht
van het vlees voor het kerstdiner. Maar eerst moet ik nog
aan de slag. Ik heb nachtdienst bij SVRZ dus om 22.10 uur
stap ik in de auto
In de woonkamer waar ik altijd zit laat ik deze nacht de
kerstboomverlichting aan en ik dim het grote licht. Ik
vind dat ik mezelf wel met wat sfeer mag verwennen in
deze speciale nacht. Het is een rustige nacht. Gelukkig
geen ernstig zieke bewoners of onrustige bewoners. Ze
slapen allemaal lekker, ook op woningen voor mensen
met dementie. En daar zit ik dan....helemaal alleen in de
woonkamer van een woning voor mensen met dementie.
Alleen bij de kerstboom. Ik maak een plannetje hoe ik
mijn tijd zal verdelen en wie ik op een bepaalde tijd wil
draaien en wanneer ik het 2e rondje zal lopen. Terwijl
ik daar mee bezig ben hoor ik Bram aan komen sloffen.
Hij komt wel eens even naar de woonkamer kijken of er
iemand is èn of er een dropje voor hem klaar ligt op het
aanrecht.
Het is een rustige nacht
Toen Bram bij ons kwam wonen was hij boos. Boos op
iedereen en op de situatie waarin hij verkeerde. Zijn
echtgenote was gestorven en hij bleek niet alleen te
kunnen wonen omdat hij Alzheimer had. Omdat hij zo
boos was kon hij niet slapen, dat vooral niet. En hij wilde
ook helemaal niet slapen. Hij werd nog bozer wanneer
we hem naar bed probeerden te begeleiden. Hij sloeg
naar ons en maakte lelijke opmerkingen. Ja, Bram liet ons
wel merken dat hij niet happy was. Maar van lieverlee
raakte Bram het gewend bij ons. Hij ging ons herkennen
en het eten smaakte hem best. En hij vond het soms
best gezellig in de woonkamer. Zeker wanneer er een
advocaatje gedeeld werd.toch niet gek.dacht Bram.
En op een nacht had hij zomaar een uurtje geslapen.
Het werden er meer. Na een half jaar was hij het aardig
gewend en sliep hij bijna de hele nacht. Maar zodra er
iets was wat hem uit zijn evenwicht bracht was hij weer
een hele nacht wakker. Nu slaapt hij bijna de hele nacht
en komt hij af en toe eens naar de woonkamer. Wanneer
hij me ziet zitten komt er een lachje op zijn gezicht. Ha,
er is iemand! "Kom maar bij me zitten, Bram" zeg ik en ik
klop uitnodigend op het bankje waar ik op zit. Met een
plof laat hij zich naast me vallen, Bram beweegt zich niet
meer zo soepel
Nu zitten we samen bij de kerstboom en we genieten.
De kaarsjes zijn zo mooi. Echt nog van die grote, op
echte kaarsjes lijkend. Ze geven een zacht, geel licht. En
zilveren ballen en gehaakte kerstklokjes. Zijn die met de
hand gemaakt? Ik bekijk ze eens goed. Bram volgt me
met zijn ogen, hij zegt niets. Zijn woordenschat is niet zo
groot meer. Zwijgend zitten we zo een tijdje. Dan schuift
hij naar me op en ik laat hem begaan. Hij pakt mijn arm
en streelt die zachtjes, ik blijf stilletjes zitten om de
betovering niet te verbreken. Hij staart in een verte die
ik niet zie. En dan zeg ik het in een opwelling..."Bram...
het is kérstnacht". En dan kijkt hij naar me met zo'n blije
lach...."Ja, het kind Jezus" mompelt hij nog en dan wordt
hij weer stil. Zijn oogleden gaan zakken en ik weet dat ik
hem nu snel naar bed moet zien te krijgen anders lukt
het lopen niet meer. Even later ligt hij lekker ingestopt
onder de lakens.
Voor mij is het tijd om weer een rondje te lopen. Onder
de ochtend maak ik het gezellig in het kantoortje waar
zo meteen de dagdienst zich zal verzamelen. Ik zorg voor
verse koffie en wat lekkers. Het licht wordt gedimd en ik
hang wat kerstverlichting op. Nu nog een kerstmuziekje
en dan mogen ze komen. Ik zie ze binnen druppelen,
allemaal in een feestelijk bloesje. Leuk! De stemming zit
er gelijk goed in. We dragen over en praten nog wat en
maken een grapje, ze gaan lachend het kantoortje uit..
aan de slag! Ze gaan samen de bewoners een fijne dag
bezorgen, daar ben ik van overtuigd. En een fijn begin van
de dienst is een goede start! Ik mag nu naar huis waar
ik tevreden mijn bed induik.eerst lekker slapen, dan
kerstdiner
Anja van Keulen, ie medewerker zorg
Voor meer informatie over zorg van SVRZ kijkt u op www.svrz.nl
