EEUWS
Pak 'm
mee!
December 2019 - eerste jaargang nr 5 De gratis krant vol herinneringen Stichting Zeeuws Weerzien
In deze kakelverse, extra dikke Zeeuws Weerzien duiken we in de winter van 1963. Met vele bevroren
herinneringen, pakijs, sneeuwduinen en gestremde veerverbindingen. U weet het vast nog wel.
extra
dik winter
nummer!.
Als zelfs de zee verstijft. Zo
herinneren we ons de
winter van 1963. In
graden misschien niet de
koudste. Maar wel in ons
geheugen. Je kon lopen van
Kamperland naar Veere. En
terug. Postbodes reden over de
Zandkreek. Op de Veste van
Middelburg gaf een rijschool
houder slipcursussen. We
hoorden voor het eerst van
sneeuwduinen: tot hoge bergen
opeen geblazen sneeuw die de
doorgang belemmerden.
Ellewoutsdijk, Retranchement,
Looperskapelle, Sint-Jan ten
Heere, Plankendorp: vele dorpen
en gehuchten waren dagenlang
van de buitenwereld afgesloten.
Het was me wat. Wie televisie
had kon in januari zwart-wit
beelden zien van de Friese
Elfstedentocht. Reinier Paping
was nog zonder klapschaatsen
winnaar en held, hij kwam als
eerste binnen in een wedstrijd
die waarschijnlijk meer uit
vallers dan finishers kende.
Aan de dakgoot hingen ijspegels
keurig op een rij. Mooi als het
zonlicht erdoor scheen. Door de
kou betrapt water, zo zagen we ze
vanuit een moeizaam op tem
peratuur gehouden huiskamer.
Ook mensen werden verrast door
de barre weersomstandigheden.
Het was nog de tijd dat het huis
vol zat met hoopvolle vrijers voor
mijn zussen. Die konden de
avond van nieuwjaarsdag met
goed fatsoen niet op huis worden
aangestuurd. Gure wind en
nieuwe sneeuwval maakte de
polderwegen verraderlijk, je zag
niet waar de weg eindigde en de
sloot begon. Bovendien had je de
plotseling opgewaaide sneeuw-
duinen. Geen doorkomen aan,
concludeerden we met z'n allen
boven een nog verse schaal
oliebollen. De jongemannen
bleven slapen, op de vliering. Het
was voor het eerst dat ik van een
kermisbed hoorde. Op planken
met wat dekens en een laken,
echt gerieflijk zal het niet zijn
geweest.
moesten we toch eens zelf
poolshoogte gaan nemen. Mijn
vader kreeg met lang voor-
gloeien zijn oude Mercedes aan
de praat. Vanuit Groede over de
Slikkenburgseweg richting de
kust. Als een volleerd slalom
rijder ontweek hij de sneeuw-
duinen. En waar dat niet ging gaf
hij gas. 'Voep' hoorde ik. Onze
Mercedes dook met zijn neus in
de sneeuwberg en had net
genoeg vaart om erover heen te
glijden.
Bij het Killetje zijn we uitgestapt.
Daar zit je aan de monding van
de Westerschelde. We zagen
schepen voor anker liggen. In de
krant hadden we gelezen dat er
door ijsgang richting Antwerpen
geen doorkomen aan was. Er
dreven ijsschotsen. Nou ja,
ijsschotsjes. Er stond op dat
moment niet veel wind, de
branding leek daardoor getemd.
Je hoorde het pinkelen van de
klompjes ijs in het water op het
moment dat de golven op het
strand uitrolden. Dat geluid heb
ik later nooit meer gehoord.
Verder langs de kust ging het.
Naar Cadzand. We wilden het
gestrande zendschip Radio
Uylenspiegel zien. Een ziedende
storm had het voor de kust van
Zeebrugge liggende schip een
paar weken eerder van zijn
ankers geslagen en op het strand
van Cadzand gezet. We waren
niet de enigen, de gestrande
piratenzender was een attractie
van formaat, heel Zeeuws-
Vlaanderen liep uit om het schip
van dichtbij te zien. Uylenspiegel
was keurig recht op het strand
gezet. In later jaren heb ik hem
wel in verzakte en verroeste
toestand gezien.
Het was ook het jaar dat ik een
iglo in de tuin heb gebouwd. In
de ban van Amundsen en andere
poolreizigers was het een uit
aangestampte sneeuwblokken
opgetrokken bouwsel dat alle
eerder gedroomde fantasieën
waarmaakte. Moeder serveerde
er een kop warme chocomel.
Als je er zo aan terugdenkt. Zou
koning Winter komende weken
nog eens zo over ons kunnen
regeren?
EEN NIEUW JAAR,
EEN EIGEN WEBSITE,
bij Hoek
Pagina 7
vliegende
melkdoppen
Pagina 12
De winter van 1963
eerzien
Pagina 13
Een sok op
een breimachine?
Pagina 3
Gas doodde
de petroleumventer
Pagina 5
Zo gedwee
op de slee
Op de kreek achter het huis van Jantje Rienkout in Boerengat is een baantje geveegd voor schaatsliefhebbers; verder is het ijs op de kreek bedolven onder de sneeuw.
door: Jan van Damme
Een van de volgende dagen
IJsschotsen
Vanaf nu heeft Zeeuws Weer
zien een eigen website:
www.zeeuwsweerzien.nl.
Hierdoor hebben we nóg meer
ruimte voor (oud) nieuws en
actuele informatie.
Let op: ook de emailadressen
zijn gewijzigd. Check de juiste
contactgegevens in deze krant.
In maart komen we bij u terug
met een nieuwe jaargang. Tot
die tijd hopen we dat dit dikke
winternummer genoeg stof tot
praten geeft.
Borrelen er mooie herinnerin
gen bij u op?
Blijf ons vooral schrijven via
redactie@zeeuwsweerzien.nl
of stuur een kaartje aan
Stichting Zeeuws Weerzien,
Postbus 33, 4350 AA Veere.
Wij wensen u een mooie kerst
en een gelukkig nieuwjaar.
De redactie