Goede zorg begint met een verhaal
Tannie en Jaap Jansen maken er het beste van
Gescheidenen toch samen bij SVRZ
svrz
zorgt in zeeland
T. 0900-7879777 zorglijn@svrz.nl www.svrz.nl
zorgt in zeeland
svrz
Tannie Jansen is 84 en had nooit gedacht in een
verpleeghuis terecht te komen. 'Gesloten afdeling, dat
klinkt vervelend. Maar dat is alleen voor mensen die
weglopen. En het staat ook niet op een bordje bij de deur',
klinkt het laconiek. Ze straalt berusting uit, tevredenheid
eigenlijk. 'Soms voel ik dat ik de greep kwijtraak en
dingen niet goed weet. Dan denk ik: wat gebeurt mij nou
weer?! Maar bang voor de toekomst word ik daar niet
van. Het leven komt zoals het komt. En het is nog steeds
de moeite waard.'
Uit elkaar
Jaap Jansen (90) heeft het er wat moeilijker mee. 'Kijk,
iedereen gaat dood. En dan moet je zonder de ander
verder. Maar het is me vies tegengevallen dat we bij leven
uit elkaar moesten. Dan moet je opnieuw je draai zien te
vinden. Soms valt de eenzaamheid me op mijn kop. Dan
heb ik een paar dagen nodig om op verhaal te komen. De
kinders zijn bijna boos dat ik dan niet bel. Maar ik moet
dat gevoel zelf onder de knie krijgen. Ook twijfel ik soms.
Is ze niet te goed voor zo'n gesloten afdeling? Maar ze
doet graag aan allerlei activiteiten mee en vindt het er
gezellig. Daar kan ik alleen maar blij mee zijn.'
Zondag, feestdag
Hij woont - door een gang verbonden - in een aanpalende
seniorenwoning in het zorgcomplex. Twee keer per dag
gaat hij een paar uur bij zijn vrouw op bezoek. En dan zijn
er nog de zondagen. Feestdagen! Dan komt ze bij hem op
visite. Steevast zet hij voor haar een bloemetje klaar. Als
hun diensten het toelaten, komen de kinderen ook. Hij
kookt. En ze maken er een gezellig middag van. 'Om vijf
voor vijf wandel ik met haar terug naar de groepswoning.
Want om vijf uur begint daar de maaltijd. En als tegen
achten de belangrijkste wedstrijden op Studio Sport
achter de rug zijn, ga ik weer bij haar op bezoek. Ze klaagt
dan dat ik te laat ben. Maar dat doet ze ook als ik precies
volgens afspraak binnenstap. Best grappig...'
A Jaap en Tannie Jansen
Echte band
Tannie Jansen is blij met haar persoonlijk begeleidster
Annabel de Ket: 'Mijn eerste hulplijn'. Deze voelt zich
helemaal op haar plek in die functie. 'Ik wilde in de
kraamzorg gaan werken. Inderdaad, helemaal aan het
andere eind van het levenspad. Door een stage ben ik
toevallig in de ouderenzorg terecht gekomen. Dat bleek
goed bij me te passen. Hier moet je proberen - en dat
lukt ook prima - om een echte band met de cliënten
en hun familie te krijgen. Bij zo'n moeder en baby ben
je doorgaans maar korte tijd nodig. Hier gaat het om
mensen met wie je hun laatste jaren, maanden, weken
optrekt. Met wie je het samen zo gezellig en zinvol
mogelijk wil maken.'
Levensverhaal
Annabel de Ket licht haar keuze toe: 'In sommige andere
takken van zorg zijn de contacten vluchtig. Omdat
het een korte periode betreft, omdat je maar af en toe
binnenloopt of omdat ze minder van je afhankelijk zijn.
Werken in een woongroep heeft tot voordeel dat je die
band met cliënt en familie ook echt kunt uitdiepen. Je
hebt te maken met zes of zeven cliënten en hun relaties.
Dat is echt wat anders dan een groep van twintig mensen
onder je hoede hebben. Oké, je bent met twee of drie
verzorgenden, maar hebt wél met iedereen te maken. Met
wensen, voorkeuren, aardigheden en eigenaardigheden.
En met - niet te vergeten - een hele levensgeschiedenis.
Alle cliënten zijn verschillend. Daarop inspelen is een
mooie uitdaging.'
Schatje
Voor Jannie en Jaap Jansen is elke dag hetzelfde en
toch weer anders. Vaste tijden van komen en gaan, rust,
regelmaat. Maar ook nieuwe verhalen, nieuw verlies. En
als Jaap zijn vrouw naar bed heeft geholpen, gaat hij
naar z'n appartement. Soms overvalt hem het alleen zijn.
Meer dan zestig jaar getrouwd samenleven poets je niet
zomaar weg. Maar als hij terugdenkt aan het zoekende
antwoord van zijn vrouw, moet hij stilletjes lachen. 'Of ik
hem een schatje vindt? Nou, dat is een moeilijke vraag. Ik
vind hem nog wel lief hoor. Hij is gewoon goed.'
Voor meer informatie over zorg van SVRZ kijkt u op www.svrz.nl