eerzien Wat weet u er nog van? 13 In hedendaagse supermarkten beslaan kasten vol gekoelde zuivel wel twintig meter wand. Je kunt het zo gek niet bedenken of de kruideniers houden het voor je op temperatuur, van ouderwetse karnemelk tot hippe bacteriehapjes. Keuzestress voor wie gezondheid zoekt in de zuivelschappen. Maria Manuputty deed een oproep of iemand het gedicht "Joane wou een bromfiets koapen" nog kende. Marga de Pundert antwoordde: "Jaren geleden heb ik dit gedicht van mijn moeder gekregen en uit mijn hoofd geleerd om op school voor te dragen, in het dialect natuur lijk. We mochten kiezen tussen een spreekbeurt houden of iets voordragen. Omdat ik niet zo'n beste spreekster was heb ik het gedicht, dat best lang was, voorgedragen. Het dialect was in die tijd, begin jaren zeventig, al niet meer zo in zwang. Mijn keuze was dus nogal opmer kelijk, maar misschien daar door heb ik er toch een goed cijfer voor gekregen. De eerste twee coupletten ken ik nog uit mijn hoofd, maar de rest ben ik vergeten." De dochter van mevr. M. Goossen-Francke stuurde namens haar moeder een kopie van het gedicht, opge nomen in de bundel 'Zeeuwse vertelseltjes' van L.N. Huijs- man-Griep, uitgegeven in 1956. U kunt het lezen op onze website In het voorjaarsnummer schreef Mieke van der Jagt een artikel over handwerkles. Piet van Dijke, bestuurslid van Streekmuseum De Meestoof, reageerde daarop: "Alhoewel Mieke van der Jagt begint met de woorden dat dit artikeltje niet geschikt is voor heren, viel mijn oog toch op het slot. Hier wordt gesproken over een vitrine in ons school- klasje. In deze vitrine ligt ook een gebreide 2-delige sok. Tot op heden weet niemand binnen ons museum waar deze voor diende. Kunnen jullie hier antwoord op geven?" De redactie vroeg Mieke om raad: "Ik weet er niks van, maar het zou weleens een sok voor in je klompen kunnen zijn. Voor in de zomer. Zo te zien is het vrij dikke katoen, een hele sok is dan te dik. Op deze manier zijn je voeten beschermd waar het nodig is: je zolen en je wreven." Wie weet het juiste antwoord of wie heeft wel eens zo'n sok gebreid? door: Jan Jansen Nou, daar hadden de klanten van melkboer Marien Michielsen - hierbij samen met dochter Lies afgebeeld op een zowat negentig jaar oude foto - in de eerste helft van de vorige eeuw totaal geen last van. Melk, dat was zijn handel. Michielsen was melkboer in het gehucht Boerengat dat we vooral kennen omdat het in de jaren negentig tegen de vlakte ging. Het stond buurman Dow Chemical in de weg! Misschien maar goed dat de in 1961 gestorven melkboer de komst van Dow naar de aan Boerengat grenzende Nieuw- Neuzenpolder niet meer heeft meegemaakt. De Michielsens hoorden tot de pioniers die 'het Gat' (zoals de bewoners zelf zeiden) in de tweede helft van de negentiende eeuw uit de klei trokken. De eenvoudige nederzetting van landarbeiders groeide de eerste jaren zo hard dat al snel een aantal neringdoenden er brood in zag. Een kruidenier, een bakker; en inderdaad: melkboer Michielsen, vader van de man op de foto. Net als zijn broer Piet ('Piertje') zette Marien de handel van zijn vader voort. Maar omdat Boeren- gat uiteraard te klein was voor twee melkboeren, breidden ze hun activiteiten rap uit naar Terneuzen dat ze met paard en kar bedienden. Een eenvoudig karretje met een overzichtelijke lading: melkbussen. En daar ging je dan met je melk- pannetje naartoe om het vol te laten tappen uit een melkbus met zo'n kraantje onderin, herinnert een oud-klant zich. Volgens deze negentigplusser was het een korte route van koe naar klant. Om de melkbussen te vullen, reden de Michielsens eerst langs hun leveranciers in de omringende polders, de boeren. Dat twee broers in dezelfde branche actief waren, bevorderde de familiebanden overigens niet. Die mannen hadden nogal eens ruzie, weet het nageslacht. Daarover gesproken trouwens: als Mariens dochter Lies trouwt met de Terneuzense glazen wasser Levien Stoffels, weet ze nog niet hoe fameus haar man zal worden als grondlegger van het schoonmaakimperium Stoffels. En een kleinzoon van 'Piertje', de naar hem vernoemde Piet Michielsen, wordt een niet minder bekende Terneuzenaar als uitbater van café Du Commerce op de Markt. Melkboeren Michielsen zijn er al lang niet meer. Het hield op bij Mariens zoon Jan, die het in Terneuzen nog een tijd deed en bij 'JanPiertje' (inderdaad, zoon van), de laatste melkboer van Boerengat. W ZEEUWS Wilt u reageren op een artikel uit deze krant? Stuur uw reactie naar weerzien@feest- vanherkenning.info. Wilt u niet dat uw naam in de krant wordt geplaatst, zet dit er dan duidelijk bij. Een greep uit de reacties op het vorige nummer: De melkboer van Boerengat Opa Marien en moeder Lies van Rinus Stoffels op de melkkar Foto's archief Rinus Stoffels. Van vader op zoon Imperium

Krantenbank Zeeland

Zeeuws Weerzien. Feest van herkenning | 2019 | | pagina 13