Maart 2019 - eerste jaargang nr 2 De gratis krant vol herinneringen Stichting Zeeuws Weerzien w M V Pak em door: Jan van Damme Maart zegt de kalender. Er worden nesten gebouwd, de bieten moeten hoog nodig worden gezaaid. Nu begint het nieuwe jaar pas echt. Even dachten we dit jaar dat het al lente was. Eind februari, bijna twintig graden. In de kranten, op de radio en televisie hadden ze het over de records van 2019: nog nooit was het zó vroeg in het jaar zó warm geweest. Alsof Koning Winter dit jaar op de loop gegaan was voor zijn tijd erop zat. Nu weten we dat het een schijnbewe ging was. Begin maart was het immers aan de natte, winderige kant en het was bepaald geen weer om in hemdsmouwen te gaan fietsen. De onverwacht mooie, warme februariweken maakten overal de lentekriebels los. Voor wie het nog weet: we voelden dat het tijd was voor de grote voorjaars schoonmaak. Zemen, kloppen, boenen, zuigen. Als jongetje mocht ik een halve eeuw geleden meehelpen het winterstof te kloppen uit de dekens en vloerk leden die over de draad waren gehangen. Lekker meppen met de mattenklopper, dat was een feest. En de losse kussens van de fauteuils in de woonkamer, daarop mocht je ook tekeer gaan. Rookgordijnen De gordijnen gingen in de was. Dat was nodig. Mijn vader hield van alles waarin hij de brand kon steken: pijpen met geurige tabak en stevige bolknaken. Sigaretten soms ook, maar toch minder. Rokers zaten toen nog niet in een verdomhoekje, ze mochten ge woon binnen een mistgordijn optrekken. Gezellig, vonden we toen. Die rook, wist mijn moe der, trok vooral in de gordijnen. Ze liet me zien dat het waswater bruin werd. Als de gordijnen droog waren mocht ik helpen om ze op te hangen, ringetje voor ringetje. Ik geloof trouwens dat we in de keuken geen echte af zuigkap hadden. Dus er zal na zo'n winter hier en daar ook wel een spruiten- en bloedworst luchtje in hebben gezeten. Een nieuw binnenverfje was niet elk jaar nodig. Het met gebluste kalk witten van alle binnenmuren, dat was denk ik meer een boeren- gebruik. Wassen neus Ik ruik de boenwas. Mijn moeder had een voorraad gele blikjes met wrijfwas van het merk Peli. Alle houten meubels werden daar mee glimmend gewreven. De houten poten en armleuningen van de luie stoelen, de poot van het salontafeltje, de dragers van de lampen aan het plafond. Als ik thuis kwam uit school rook het hele huis naar Peli-wrijfwas. Dat was het signaal dat het voorjaar echt was begonnen. Als dan ook nog de paaslelies of krokussen in de tuin hun kopjes boven de grond staken, wist je het helemaal zeker. Hoogste tijd om de korte broek en kniekousen uit de kast te halen, de borstrok kon opgeborgen tot de volgende winter. Schoon voor de kermis Uw krant 'Zeeuws Weerzien' heeft deze keer ook de lente in het hoofd. We doen de voorjaars schoonmaak en gaan met de boeren aan het eggen, zaaien en planten. 'As 't goed weer bluuft, gaen me volgende weeke slechte', zei de boer tegen zijn knecht. 't Raekt tied, de winter 'ei lank genoeg geduurd'. En zo is het maar net. We halen ook herinneringen op aan de dorpsomroeper, uit de tijd dat de telefoon en de televisie nog een bijzonderheid waren. Met schrijver Sander Kooistra gaan we terug naar het geïnun- deerde Walcheren waar na de bevrijding geen vogel meer te bekennen was. Rinus Willemsen gaat 'peetjes zaoien'. Pasen valt laat dit jaar. Vergeet niet dat het dan kermis is in de Groe. De redactie van Zeeuws Weerzien heeft deze krant met veel plezier gemaakt. Wij zijn benieuwd wat u ervan vindt. Laat het ons weten via weer- zien@feestvanherkenning.info of stuur een kaartje aan Stichting Zeeuws Weerzien, Postbus 33, 4350 AA Veere. Dank voor de vele reacties die wij tot nu toe mochten ont vangen. Helaas is het niet mogelijk alle berichten per soonlijk te beantwoorden. Weerzien^ Pagina 5 Wat wordt doar noe gesniejen? Pagina 12 Zeg, wist je wel dat er zóó'n drukte daar in den grond gebeurt? Maatje Schroevers lapt de ramen Foto: Jaap Wolterbeek, 1998, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 104522.

Krantenbank Zeeland

Zeeuws Weerzien. Feest van herkenning | 2019 | | pagina 1