^Zeeland, JNIoord-JBf^abant en J_hmbuhg.
13e Jaargang.
VRIJDAG 15 APRIL 1904.
No. 16.
JJ EEKBLAD GEWIJD AAN DE ^ELANGEN DER ^REFORMEERDE JCeF^KEN
IN L
Want de HEERE is onze Rechter,
de HEERE is onze Wetgever, de
HEERE is onze Koning; Hij zal ons
behouden.
Jesaja 3322.
ONDER REDACTIE YAN
IIr. L. B. WAGENAAR,
met medewerking van onderscheidene Predikanten.
ch Samuel zeide: Heeft de HEERE
lust aan Brando fleren en Slachtoffet en, als
aan het gehoorzamen van de stem des Hee-
en Zie, gehoorzamen is beter dan slacht
offer, opmerken dan het vette der rammen.
1 Sam. 15:22
Abonnement per 3 maanden f 0.35. Afzonderlijke nos.
3 cent. Advertentiën van 1 5 regels 30 cent, iedere
regel meer 5 cent. Familieberichten van 1 5 regels
50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Uitgever:
K. LE COINTRE
MIDDELBURG.
Berichten, Advertentiëo enz., gelieve men
tijdig, uiterlijk Vrijdagmorgen, bij den
Uitgever in te zenden.
OPSTANDING.
Maar God, die rijk is in
barmhartigheid door Zijne
groote liefde, waarmede Hij
ons liefgehad heeft,
Ook toen wij dood waren,
door de misdaden, heelt
ons levend gemaakt met
Christus.
Ef. 2 4, 5a.
I.
Opstaan, opstaan, dat is het groote goddelijke
machtwoord, dat de God des levens niet aflaat
te spreken; het Scheppingswoord van den
genadetriomf, dat zich handhaven zal tot den
jongsten dag
Opstanding, leven uit de dooden zoo mur
melt het en ruischt het zelfs u tegen uit alle
aderen der natuur.
Nu weer de lentezonne heur glansefPgtet
over de aarde en de milde regen nederdroppelt,
bruist het leven weer op. Nu prijkt weer de
voorjaarsbloeme met hoogoplacheDde verve
en siert de kleur der hope heggen, hoornen
en veld.
Maar van opstanding predikte met luider
stem ons Paaschfeest, in welks evangelie-
klokgelui de gemeente Gods zich zoo onuit
sprekelijk heeft verheugd.
Doch de hel en het verderf houden nooit
op te roepen: versterving, versterving, en ons
versaagde harte, dat alom de macht des doods
SLOTWOORD,
uitgesproken in de Vergadering van het
Zeeuwsch Jongelingsverbondgehouden te Goes,
door den heer J. Boot van Kruiningen.
Hoe vereerend de uitnoodiging van uwen secre
taris ook was, een slotwoord tot u te willen
richten op dezen uwen landdag, toch nam ik die
invitatie niet dan met eenige aarzeling aan.
Eene afdeelingsvergadering als deze, die de eer
genieten mag tot haren voorzitter te hebben een
Theologisch Doctor, een graad heusch niet aan een
drilschool verkregen, een man wiens warm, wel
sprekend, machtig woord ons tot jaloerschheid
wekt; tot haren secretaris een magister in de
Rechten, wiens bul hem evenmin door een
papegaaien-faculteit uitgereikt werd, actief als
weinigen in onze provincie tot propageering onzer
beginselen; tot haren schatbewaarder een man,
wiens ijver voor organiseeren notoir is; maar
indien ik verder zou gaan ook de andere
bestuursleden te beschrijven, zou ik wellicht
door den voorzitter tot' de orde geroepen wor
den, wijl mij geen opdracht tot wegen en
meten gegeven werd, en daarom zeg ik nog
maals, eene vergadering, die zulke mannen in
haar moderamen heeft, een voorrecht, dat geen
der andere provinciën bezit, behoort ook een slot-
spreker te hebben harer waardig en daarom was
ik zoo vrij met uw geacht bestuur in meening
te verschillen wat betreft de keuze van den laat-
sten spreker.
Toch meende ik het aanzoek niet te mogen
aanschouwt kan zoo moedeloos worden by dat
geroep.
Doch tegen alle zegekreten des doods en
der verdoemenis in, blijft het Paaschevangelie
getuigen daar is opstanding uit het verderf
en leYen uit den dood!
Verstervingjuichte de verleider, toen des
gevallenen Adams hand den vijgeboom schond
in opstand tegen God
- maar de Eeuwig Genadige antwoordde met
het paradijsevangelie, dat de hope wekte op
den slangenvertreder, die zij het met ver
morzelde versenen en dus dwars door den
dood heen, toch het leven zou brengen tot
volkomen heerschappij.
Versterving - zoo riep de menschenmoor-
der van den beginne, toen Abel neerzeeg
onder Kaïns vuist
- doch de Heere God sprak herlevingen
plaatste tot stamhouder der heilige linie Seth.
Versterving brulde de afgrond, toen de wa
teren van Gods verbolgenheid zwalpten over
een verzonken wereld
- doch God deed uit de arke des behouds
een gereinigde menschheid treden, Hij stuitte
de verwoesting der zonde en bereidde tijd en
plaatse, waarop het volle leven den dood voor
eeuwig verslinden zou.
Doch ook in deze tweede wereld hield het
pleit tusschen dood en leven aan.
Versterving lachte de hel, toen Abraham
oud werd en SaraI's moeder verdorde, maar
afwijzen uit liefde voor de zaak der Jongelings-
Vereeniging, in wier midden ik vroeger zooveel
arbeiden mocht.
Negen jaren verliepen, sinds ik m ditzelfde
gebouw voor de laatste maal in het midden der
broederen als secretaris van den Zeeuwschen bond
optrad om den toestand te schetsen van onze
vereenigingen in het jaar 1894/95.
Daarom hoop ik, dat niemand het mij euvel
zal duiden, wanneer ik thans een oogenblik met
u terugga om te beter u te kunnen wijzen op
den vooruitgang onzer afdeeling, wat ons voor
zeker dankbaar stemmen zal jegens den Heere
onzen God, die ook in dit opzicht onze hope
en onze verwachtingen niet heeft beschaamd.
16 November 1892 werden we door onzen trou
wen bondsvriend br. Le Cointre, wiens naam
altijd met de Zeeuwsche afd. verbonden zal blij
ven, ter vergadering opgeroepen naar de consis
toriekamer der Noorderkerk van Middelburg.
Hoe klein was toen ons getal. Middelburg,
Kloetinge, Wemeldinge, Zierikzee, Groede, Brui-
nisse en Krabbendijke waren vertegenwoordigd.
Meerdere vereenigingen waren toen niet bij den
Zeeuwschen bond aangesloten.
In verschillende stemmingen en met verschil
lende voornemens togen de afgev. ter vergadering.
Er was n.l. een strijdlustige vereeniging, die
een twistappel in het midden der Bondsbroederen
geworpen had.
Zij had als punt van agenda ingezonden: De
Zeeuwsche bond zoeke aansluiting bij den Ger.
Bond, door zich als provinciale afdeeling van den
bond te organiseeren.
El-Schaddaï beschaamde den spotter en de Zoon
der belofte verscheen.
Versterving zoo gierde de Satan, toen
Egyptes drijvers dreven en de Nijl de zoontjes
der Hebreën verzwolg
maar Jehova sprak: opstaan, opstaan! en
uit Egypte toog onder den uitgeredden Mozes
het volk des Heeren op.
Versterving! zoo jubelden beurtelings alle
volkeren van het Oosten over Israels val -
maar Jehova verwekte zijne Jozua's en
Kalebs, zijn Gideons en Simsons, zijn Davids
en Hiskia's en 't werd opstaan na elk bezwijken.
Verstervingsprak heel de wereld, toen het
Volk des Verbonds verging in Babels graf
- doch Ezechiël profeteerde, de Geest kwam
aan en de doodsbeenderen leefdende Judeërs
togen op om Jerusalem te herbouwen en des
Heeren huis.
Zoo handhaafde God Zijn Woord, tot ein-
delyk de Levensvorst kwam.
Doch, wat geschiedde?
Hij werd verworpen, veroordeeld, vermoord.
Hij zonk weg in 't verderf op het hout des
vloeks, en toen - toen joelde en juichte heel
de macht der duisternis versterving, verster
ving voor eeuwig!
Doch ziet! De paaschzon lichtte aan en-Op
standing was weer het Godswoordde dooden
herleefden en leven, leven, leven heerscht
nu in alle eeuwigheid der eeuwigheden. God
zij eer!
Wijl destijds onze bond uit vereenigingen van
beiderlei richting bestond, werd een vinnige strijd
verwacht, die toch niet gestreden werd. Men
voelde het: Het Zeeuwsch Verbond heeft zijn
tijd gehader móet frisch bloed ingebracht wor
den, nieuw leven. Niet de minste kracht ging
er in de laatste jaren van dit Verbond uit. In
1892 stond hij op het doode punt. Zelfs de voor
standers van de vereen, op algemeen standpunt,
de velen welbekende Plazier en Van de Weert
uit Goes, moesten erkennenwij kunnen de bewe
ging niet tegenhouden, het leven van 't Zeeuwsch
Verbond moet in andere banen geleid worden.
Zonder veel ernstige bestrijding werd het voor
stel aangenomen, dadelijk gevolgd door het be
danken der vereenigingen Groede, Kloetinge en
Wemeldinge.
Daarop werd een bestuur gekozen, uitsluitend
uit voorstanders der Ger. Jong.-Ver. en eene
commissie benoemd tot het ontwerpen van een
conceptreglement, bestaande uit de heeren Mul
der van Zierikzee en uw onderdanigen dienaar.
Nog levendig herinner ik mij, hoe wij van
elkander gingen, een bond van vier vereenigingen
sterk, waarbij Vlissingen zich als vijfde aansloot.
En ik voeg daar onmiddellijk bij: De opdracht
tot het opstellen van een reglement voor een
zoo geducht gecompliceerde organisatie als een
eenvoudige afdeeling van een bond drukte mij
zóó zwaar op het hart, dat ik nog dieper met
de handen in 't haar zat, dan Charles Boissevain
bij het nieuwe tarief-ontwerp.
Ziedaar u in het kort het ontstaan onzer afd.
geschetst. (Wordt vervolgd,
