i'
R
v-
«poor, zending van dienaren des Woords tot
Heidenen en Mohamedanen en worden vreemde
paden, zending tot landstreken, met al wat er
op en in is, gemeden.
Zoo blijft de harmonie tusschen de Indische
Geref. Kerken en de Hollandsche Geref. Kerken,
die zending drijven, bewaard, en de steun die
wederzijds kan geboden, verzekerd, terwijl het
uitreiken van een soort kaperbrieven aan mis
sionaire dienaren onder Heidenen en Mohame-
danen, om te rooven onder de leden van andere
kerken, als is het ook met het beste doel, tot
spanning ja tot conflict leiden moet.
„Wijers in de Getuige".
Y A RIA,
De reglementen, der Ned. Herv. Kerk.
In de reglementen der N. H. Kerk wordt
gemist alles, waaruit zou blijken, dat zij de
Kerk van Christus is.
Wanneer de Mohamedanen zich kerkelyk
wilden inrichten, dan zouden zij onze reglemen
ten kunnen overnemen.
Zoo is gesproken door een lid van de öynode
der Nederl. Herv. Kerk in eene vergadering
dier Synode zelve. En het dagblad-verslag,
waardoor wij dit weten, meldt ons niet, dat
deze woorden opzettelijk zijn weerlegd.
Wij mogen wel vragenIs er ooit sterker
veroordeelend vonnis over die reglementen uit
gesproken dan in deze woorden en dat in het
midden der synodale vergadering!
En volgens die reglementen zal nu de Kerk
van Christus geregeerd moeten worden En
wij weten, hoe in de Hervormde Kerk alleen
naar die reglementen wordt recht gesproken,
met terzijdestelling van Gods Woord, ja, zoo
't moet, in rechtstreekschen strijd met dat
Woord.
Mogen nu zij, die voor de waarheid buigen
van Christus woord Die Mij belijden zal voor
de menschen, dien zal ik ook belijden voor mijnen
Vader, Die in de hemelen is", nog langer de
wettigheid van die reglementen in Christus
Kerk erkennen of behooren zij zonder verwijl
mede te gaan leven onder de wettige kerken
orde der Gereformeerde Kerken, waarin en
waardoor de Kerk als Kerk van Christus wordt
geleid en bestuurd?
Is het dan geen sonde onder die reglemen-
te blijven? Hulsebos.
Antwoord aan Dr. Wagenaar op
in het vorig nummer, betreffende de Ver
eeniging voor Geref. Ziekenverzorging
gedaan.
Geachte BroederIn afwachting van uit
voeriger mededeelingen, wil ik als Bestuurslid
der Vereeniging daartoe geroepen, al vast trach
ten U een antwoord te geven op Uwe vragen,
die van welwillendheid en van belangstelling
in onzen arbeid getuigen.
lo. Is er meer aanvraag om hulp vaii be-
reform. Ziekenverpleegsters dan beschikbare
krachten
Antw Onze gediplomeerde zusters zijn in den
regel maar zeer kort te huis en doorgaans allen
in verpleging. Hunne hulp wordt zeer gewaar
deerd En zeker komen er wél aanvragen, waar
aan niet voldaan kan worden. Verleden week
heeft weder eene zuster van Salem het diploma
V62a°r Hoeveel kost de opleiding te Salem en
hoe lang duurt ze en leidt ze op voor het
eXAntw.' Indien het betaald kan worden twee
honderd gulden 'sjaars. Kan dit niet betaald
worden, dan stelt de Vereeniging zich te meden
met minden-. Zélfs worden aspiranten geheel
gratis opgeleid, ja ontvangen zoo noodig nog toe
lage voor kleeding enz.
De opleiding is geheel gericht op het ver-
krilgen van het diploma. In gewone gevallen
duurt de opleiding drie jaren. Namelijk een
jaar theoretische, twee jaar praktische oefening
Hopende hiermede eemgszms aan Uwen
wensch te hebben voldaan J. Hulsebos.
verbond geboren worden, ook in hunne jeugd
vóór den doop worden wedergeboren. Wel vindt
hij er eenig bezwaar in, om dit ook aan te
nemen bij zulke uitverkorenen, die jaren lang,
zelfs tot hun 80e, 50e of 70e jaar toe in de
zonde leven en dan eerst tot bekeering komen.
Maar hij neemt de mogelijkheid aan, dat het
zaad der wedergeboorte, in de eerste levens
dagen in het hart gezaaid, zoo lang werkeloos
onder de aarde verborgen blijft.
En hij helt het liefst tot deze gedachte over,
omdat volgens de H. Schrift de kinderen der
geloovigen met hunne ouders de beloften Gods
deelachtig zijnomdat anders besnijdenis en
doop tot ijdele teekenen worden verlaagd en
omdat alleen langs dien weg de argumenten
tegen de wederdoopers enz. hun kracht be
houden.
Niet alleen zulke kinderen, die van hun jeugd
af toonen, dat zij het leven der genade deel
achtig zijn, maar ook anderen, zoo als Abra
ham, Manasse, de zondares in Luk. 7, de moor
denaar aan het kruis, Cornelius, Lydia, Augus-
tinus, Luther, die op lateren leeftijd bekeerd
werden, waren volgens Voetius hoogst waar
schijnlijk in hun jeugd reeds wederg'eboren.
Zelfs is het naar zijne meening, ofschoon
men beter doet, zich van een beslist oordeel
te onthouden, geen alleszins verwerpelijk ge
voelen, dat een uitverkoren kind wordt weder
geboren op hetzelfde oogenblik dat het gegene
reerd wordt.
Met dit gevoelen staat Voetius niet alleen.
Voor en na hem zijn er onderscheidene God
geleerden geweest, die in hoofzaak van dezelfde
gedachte waren. En ook in den tegenwoordigen
tijd heeft zijn gevoelen bij velen instemming
gevonden.
Dit wordt dan nog nader met deze bekende
overweging aangedrongen, dat dooven niet hoo-
ren kunnen. De wedergeboorte moet daarom
naar hunne voorstelling aan de roeping door
het Woord voorafgaan.
En uitverkorenen wordt eerst onmiddelijk,
zonder het Woord, door den Heiligen Geest
wedergeboren, maar wordt dan vroeger of later
met het Evangelie in kennis gebracht en door
dat Evangelie geroepen tot geloof en bekeering.
De bediening des Woords strekt dus niet,
om het nieuwe leven in het hart te planten,
maar om dat leven, dat er reeds is en buiten
het Woord om is ontstaan, tot openbaring te
brengen, in de daden van geioot en öekeering
terwijl zij tegenover de on wedergeborenen al
leen dient om hun alle verontschuldiging te
ontnemen. Maar anderèn waren en zijn van
een andere meening ea het loont de moeite,
om ook van hun gevoden kennis te nemen."
Tot zoover onze Hoogeeraar.
Den volgenden keer hopen we dit andere
gevoelen aan te geven ei daarna onze gedachte
te zeggen.
Het is een zeer belangwekkend vraagpunt,
dat van alle zijden beloort te worden bezien.
Doch die lichtelijk prtf. Voetius' gevoelen zou
willen verwerpen, besefe wat ongemeen licht
der kerke deze groote pdgeleerde is geweest.
W.
Een Unie tan Utrecht.
Ik mag eigenlijk e niets van vertellen.
Alleen moest professor Biesterveld den volke
iets verkondigen. Ik
mededeelen, dan wat
il dan ook niets meer
e vergadering gaarne
dadelijk meegedeeld bfaben wou en gisteren
de Standaard bevatte, i
Op Dinsdag den 11 september 1901 zyn in
het Hotel de la Statió te Utrecht saamgeko-
men een 24 tal manenbroeders, allen lid
maten van een onzeiGereformeerde Kerken,
allen op een of ander<wijze betrokken bij de
Vrije Universiteit of b de Theologische School.
Daar zaten de protsoren in de Faculteit
der Godgeleerdheid, L Geesink en Dr. H. H.
Kuyper (prof. Dr. A. iyper was door ambts
bezigheden als Minisr van Binnenlandsche
Zaken en Dr. F. L. Rigers door ongesteldheid
verhinderd te komen) iet de hoogleeraren aan
onze kerkelijke Schoonoor Theologie, Dr. Ba-
vinck, Wielenga, Li
(prof. Noordtzij had
eboom en Biesterveld
h aan zijn ambtswerk
De meening van Voetius.
Prof Bavinck, die in de Bazuin zijn artike
len voortzet over „Onmiddelijke wedergeboorte
verhaalt ditmaal het gevoelen van Prol. Gys-
bertus Voetius, onzen grooten kerkrechtkundige.
Helder als kristal zet Prof. B. diens gevoelen
aldus uiteen
De meening van Voetius, die vroeger reeds
werd medegedeeld, komt hierop neer, dat alle
uitverkorenen, die uit geloovige ouders in het
niet kunnen onttreklo); daar bevonden zich
de Hoogleeraren in
prof. Fabius en de-le
begroetten elkander
de predikanten Dr. v;
Doom, van den Has
dam, Littooij, van Mid
faculteit der rechten,
ren prof. Woltjer daar
Curatoren der School
Goor, van Bunschoten,
Nyens, van Amster-
burg, Hessels, van Zwol,
Bos, van Bedum, DGeus, van de Lemmer,
Goedbloed, van den leuwendyk, Noordewier,
vay Meppel, de jcfe Dr. Bouwman, van
Hattem en de Curven der Vrije de precjj-
kant B. van Schelven en het Kamerlid A. Brum-
melkamp (de Heeren Mr. Heemskerk en Dokter
Monnik waren verhinderd) en tot deze Confe
rentie waren ook uitgenoodigd de drie Depiita"-
ten der Generale Synode tot uitoefening van
het verband tusschen de Kerken en de Theol.
faculteit der Vrije Universiteit, de predikanten
Klaarhamer van Utrecht, Van Andel, van Gor-
kum en schrijver dezes. Alle deze mannen
waren er, dank zy hun qualiteit, edoch niet
in qualiteit. 't Was een Conferentie van deze
mannen met het doel om te beproeven een
eenheid voor te bereiden in de opleiding der
a. s. Dienaren der Geref. Kerken in Nederland
en daardoor te bezweeren en te bannen den
boozen geest van spanning en tweedracht, die
ons kerkelijk leven bedreigde.
Zou dit mogelijk zijn Ach die met aan
dacht lazen de jongste nummers van Bazuin
en Hollands Kerkblad, om van andere bladen
te zwijgen en de gesprekken beluisterden
vreesden met bange vrees.
Doch de wetenschap, dat Christus zijn Kerk
regeert en dat Gods goedertierenheid oneindig
is, bewaarde bij de hope, en met de vurige
bede in het hart „o God beschaam onze stille
hope niet" - trokken wij op.
De vergadering werd geopend namens de
Commissie, die op de vorige Conferentie was
aangewezen om voor deze 't agendum saam
te stellen. Ik weet niet of ik vertellen mag
door wie. Maar 't was met een gepasten psalm
en een ernstig gebed. En God verhoorde het.
Wonderlijk. Verrassend.
Van nadere mededeelingen moet ik mij voor
alsnog onthouden, doch dit mag ik melden
Echt-broederlijke besprekingen hadden plaats.
Overzien en geconstateerd werd alles, waarin
we 't allen eens waren. En hetgeen dreigde
te scheiden kromp bij wederzijdsche inschikke
lijkheid in en smolt weg, waar de Heilige
Geest ons leerde niet te zieil op het eigen,
maar ook op hetgeen des anderen is, en elkaar
in het best bedoelen te verstaan en te waar-
deeren.
Dit is het heerlijk feitAllen zijn wij 't ten
slotte eens geworden en met algemeen goedvinden
al voelde ook de een zich beter dan de
ander bevredigd met algemeen goedvinden
hebben al de bovengenoemde mannenbroeders be
sloten één zélfde wijze van vereeniging van
School en Facidteit bij de Kerken aan te bevelen.
Doch dit wilden alle broederen, de gemeente
moest dadelijk weten, dat de Heere ons zoo
goed is geweest om ons een weg te wijzen,
die de instemming heeft verworven van zóó
vele broederen, die bij de opleiding eoo nauw
betrokken zijn. Met hartelijke genegenheid
scheidden wij. Met warmen handdruk en
vriendelijke woorden. O, als de vorst zijn kille
adem uitblaast over den waterplas in winter
nacht dan schieten op de oppervlakte spelden
en naalden uit, doch als de zon weer door
blinkt zijn ze op eens gesmolten De Heere
gaf waarlijk dankensstof. En al het volk des
Heeren zij met ons blijde. Wagenaar.
Op den dag van gisteren zoo meldt men
ons werd te Utrecht eene vergadering ge
houden van Curatoren en hoogleeraren der
Theologische School en der Vrije Universiteit,
die ook werd bijgewoond door de Deputaten tot
oefening van het verband der kerken met de
Theologische Faculteit van de Vrije Universiteit.
Met dank aan den Heere mag worden mede
gedeeld, dat het gelukt is tot overeenstemming
te geraken aangaande de punten, die aan de
Kerken en aan de Vereeniging voor Hooger
Onderwijs op Geref. grondslag kunnen worden
voorgelegd, om tot eenheid te komen in de op
leiding tot den Dienst des Woords.
Nadere bijzonderheden kunnen voor het oogen
blik niet worden gegeven, daar in eene nog te
houden vergadering de eindredactie moet wor
den vastgesteld. Wij houden ons overtuigd dat
dit bericht in de kerken met blijdschap en dank
aan den Heere zal worden vernomen. In de
vergadering was de leiding des Heeren bijzon
der merkbaar in de eenparigheid, waarmee deze
uitslag bereikt werd. (De Standaard.)
Geloovige Oukters.
Onder onze geneesheeren zijn tal van man
nen, die hunnen kring eere aandoen. Mannen
en vorming. TTmnn
Aangezien hot hierbij aankomt op een woord,
en éen letter misschien misverstand zou kun
nen baren, werd een Commissie van eind
redactie benoemd, die met bekwamen spoed het
beslotene zal formuleeren, opdat dit zoo spoedig
mogelijk gepubliceerd worden kan.
a) Het bericht in de Standaard luidde aldus
Hooger Onderwijs.
