ZENDING. dig en, dewyl ze onze stamverwanten zijn voor ons Nederlandsch gevoelstuitend, te meer, omdat onze Regeering, op verzoek van Rus land, ter conferentie uitnoodigen moest. Aan de uitsluiting van deze ons stamverwante vol ken toch deed z(j nu mee. Dat nu is zich zeiven te vernederen. Als het zóó moest, had onze regeering beter voor de eer der conferentie en der uitnoodiging kunnen bedanken. Door dit te doen had zij zich zelve meer geëerd, dan ze thans geëerd wordt. In strijd met de Nieuwe Rotterdamsche cou rant en andere groote couranten heeft de Mid- delburgsche courant dit trachten goed te pra ten natuurlyk kwam ze daarbij op, gelijk ze zoo telkens, soms op kinderachtige wijze doet, tegen hetgeen Dr. Kuyper gezegd had. Baron Van Stoetwegen, onze gezant te {Pe tersburg, kreeg een nieuw lintje, hoewel het niet gelukt was, ook deze onze stamverwante volken mede uit te noodigen. Als het gelukt was, zou Dr. Kuyper deze decoratie beter be grijpen en eer mee toegejuicht hebben, dan nu. Dat h(j dit in de Tweede Kamer, toen hij opkwam voor Transvaal en Oranje Vrystaat even heeft laten gevoelen, is oorzaak geworden dat ovengenoemde gezant naar de pen greep en hem, in de Nieuwe Rotterdamsche courant, een open brief schreef. In dezen brief viel de gezant heelemaal uit zyn rol. Hij was grof, mengde de koningin in het debat, verklapte geheimen, die den Minister van Buitenlandse he zaken in het daglicht van achterhoudendheid stellen en hem meer ter verantwoording geven, en hij, de hooggeplaatste diplomaat, die de eer van zijne positie en land heeft op te houden, eindigde met het „afgezaagde", minne verwijt van paneelzagerij. De gezant weet blikbaar niet dat wij zoo snel leven en dat Nederland ook dientengevolge hoe langer hoe minder op het aristocratische Rusland gelijkt. Immers er is meer besef van gelijkheid en waardeering gekomenwat men tegen „de fijnen" vóór 50, 25, ja 15 jaren nog kon zeggen, om algemeen toegejuicht te wor den, dat kan men nu niet meer. Dat men dat nu niet meer kan, komt óók omdat het Calvinisme, God lof! hier weer eene macht is geworden, waarmee te rekenen valt De redactie van de Middelburgsche courant weet en gevoelt dit natuurlijk ook weldoch het verdriet haar dermate, dat zij zich vaak aanstelt of ze het niet weet en, als het eenigs- zins kan, er ook liefst geene rekening mee houdt. Dien leelijken open brief van den gezant nam ze dan ook by na in zijn geheel op, en wel, zonder eenige commentaar, ja als een stuk, dien indruk kreeg men, dat haar behaagde. De geheele pers echter keurde in sterke be woordingen den brief van den gezant af. Toen draaide ook de Middelburgsche courant bij, in een klein tusschenzinnetje kwam dit uit. Maar dat was toch, by den storm die opstak en den gezant om de ooren loeide, al te schraal, daar om kwam er daarna nog weer een woordje en nu een woordje meer ter afkeuring. Het kostte blijkbaar heel watmaar het kwam er toch, kunnen zij zeggen, die dit schouwspelletje gade sloegen. Yan Dr. Kuyper's antwoord, dat uitmuntte in taal, in stijl en inhoud en daarom waard was in zijn geheel opgenomen te worden, gaf de Middelburgsche courant ook slechts een uit treksel. De lezers dezer courant mochten het, hoe wel het een meesterstuk op polemisch gebied is, in zijn geheel niet genieten. 'tls echter een stuk, dat den gezant heu gen zal. Het komt ons zelfs voor, dat hij er voor zijn leven genoeg aan heeft. Na zijn onbezonnen brief, het verpletterend antwoord van Dr. Kuyper en het gemeenschap pelijk oordeel der Nederlandsche pers is Baron Van Stoetwegen, als gezant, weg. Als hij zyn ontslag vroeg, zou hij, naar het ons voorkomt, het Ministerie een dienst bewijzen. (1) Met het oog op den strijd, dien Dr. Schaep- man aanbond tegen prof. Bolland roept de Mid delburgsche courant uit: „Och, och wat is Schaepman toch begonnenmaar ze mag dit zeker dan ook wel uitroepen met het oog op den strijd, dien Baron Van Stoetwegen, gezant te Petersburg, aanbond tegen Dr. Kuyper. Littoou, (1) Toen dit episteltje reeds ter perse was, lazen wij dat het Ministerie den Gezant reeds zijn onge noegen te kennen gaf. De voorgestelde Zendings-orde. De broeders Bavinck, Donner, Kuyper, Rut gers, van Schelven en van der Valk hebben in opdracht der synode van Middelburg een Zen dingsorde geconcipieerd en de Heraut heeft de vriendelijkheid, haar te publiceeren. Ze gaat natuurlijk uit van de beginselen door de vorige synode.aangenomen. Het is ons aan genaam, dat ze doorgaans overeenkomt met het conceptte Middelburg aangeboden in een afzonderlijke nota van Ds. de Gaay Fortman en den ondergeteekende. Uitzendster is de plaatselijke kerk, doch het kerkverband werkt mede en maakt ook samenwerking van de kerken in clas8e en provincie mogelyk. DestaJMS van den missionairen Dienaar is die van Dienaar, verbonden aan de uit zendende plaatselijke kerk. 't Zendingsterrein bestaat uit 3 deelen. 1 Mid- den-Java, 2 Soemba, 3 de stations te Batavia en Soerabaja. Op Midden-Java wordt de arbeid tijdelijk ge concentreerd tot de zuidelijke strook, die bestaat uit do residentie Bagelen, waar Poerworedjo, (waar de Keucheniusschool en Ds. Adriaanse's woonplaats is) en ook Karangdjoso (Sadrachs verblijfplaats) in gelegen zijn, en 'tryk van Djocjocarta, waar in de hoofdstad Dr. Scheu rer het naar een overleden predikantsvrouw ge noemde Petronella-hospitaal bouwt. 't Is wel zeer jammer, dat Banjoemas|met Tjil- atjap, Poerbolingo en de hoofdstad Banjoemas, waar in der tijd Ds. Lion Cachet zich hoopte te vestigen, tijdelijk losgelaten zal blijven. Daar toch schijnt onder de Inlandsche gemeen ten nog de rijkste vrucht van den Zendingsar- beid te zijn. Soemba wordt wel genoemd, doch blijft voorts onbesproken. De samenwerking der kerken wordt provin ciaal gesteld, zoodat echter Drenthe en Overijsel, Gelderland en Utrecht, Brabant en Zeeland worden geconbineerd en van Holland de classe Amsterdam en Rotterdam afgenomen. Zeven gecommitteerden, benoemd deels door de kerk, die uitzendt, deels door de samenwer kende kerken in classe of synode vergaderd, leiden den localen zendingsarbeid. Zooveel mogelijk regelt de Generale synode de gezamenlijke belangen. Wat zij onafgedaan moet laten, draagt ze op aan hare zendingsde- putaten. Het door den redacteur van de Heraut bepleite samenkomen der kerken in jaarlijksche zendings-synode is in dit voorstel losgelaten. Men behelpt zich met een collegie van zeven zendingsdeputaten, ~*Üie maandelijks te Am sterdam vergaderen en zich een tweeden bezol digde secretaris kunnen toevoegen op een sa laris van hoogstens 1200. Een maatregel wellicht genomen met 'toog op den zendings- Director? Daarenboven benoemt de synode 3 quaestoren, die slechts hun bureaukosten ver goed krijgen. Wij begrijpen niet recht, waarom die 2e secretaris wèl en de administreerende penningmeester geen salaris hebben moet. Uitnemend achten we het denkbeeld om naast de zendingsdeputaten in Holland, gedele geerden in Indië te benoemen. Als vereischte voor beroepbaarheid tot den zendingsdienst worden gesteldleeftijd beneden 31 jaar, bestandheid tegen 't Indisch klimaat, gaafheid van lijf en leden, praeparatoire toela ting tot den Dienst des Woords, eenige be kwaamheid door speciale studiën. De beroepen candidaat wordt dan peremptoir geexamineerd door de classe, met welke de be roepende kerk vergadert. Een Dienaar des Woords moet nog aan den goeden kant van de 40 zijn| en voorts aan 't tweede vereischte voldoen. Op twee Zondagen per jaar wordt in alle kerken de zendingscollecte gehouden. 20% van deze opbrengst is voor de algemeene kos ten. De mogelijkheid van de uitzending van een Theologisch doctor als vasten Gedelegeerde en voorzitter der Gedelegeerden in Indië, Verte genwoordiger der kerken by de Regeering, In specteur der stations, Hoogleeraar der aanko mende Dienaren en Wetenschappelijk Bestrij der |van 't Mohamedanisme in onze koloniën laat de concept-zendingsorde open. Tot de hulpdiensten worden school- en hos- pitaaldienst gebracht. De laatste kan uitgaan van particulieren en desnoods ook van een kerk. De kerken van Batavia en Soerabaja worden geheel losgemaakt van de Zending, by een classe ingedeeld en desnoods als hulpbehoevende kerken ondersteund. Voor hun zendingsarbeid kunnen ze steun krygen van Deputaten. Zoolang de huidige zendingstations niet door eene kerk of kerkengroep zijn overgenomen, benoemd de Synode hare verzorgers. Met 1 Januari 1900 verdwijnen Heidenbode en Mosterdzaad en krijgen we een officieelen Zendingsbode der Gereformeerde Kerken in Ne derland. Zoo stellen de broeders het voor. En deze weg is zeker wel de beste, die kan worden ingeslagen. Als hy slechts betreden wordt, met name door bekwame en godzalige Dienaren. Wy kunnen beddingen graven en 'tis een belangrijk werk. Doch slechts Eén kan de wateren zenden. Sion smeeke„Och HEERE hoor Och HEERE doe het"! Dr. W. VARIA, De Zendings-Classis. Op Hemelvaartsdag waren onderscheidene Dienaren en opzieners saamgekomen om eens met elkaar te spreken over onze Zending. Van dit samenspreken is echter niet heel veel gekomen wegens overschreiding der ge stelde grenzen. Reeds de opening geschiedde wat laat en duurde wat lang. 't Eerste Referaat, een doorwrocht stuk, dat met bezieling werd voorgedragen, perste de overryke stof te zaam, waar 't de heilige roe ping der Kerk tot den zendingsarbeid uit allerlei oogpunt bekeek. Vooral 'tslot maakte, wijl we er immers terecht een overgegeven hare in voelden kloppen, diepen indruk. Een détail - punt gaf stof tot samenspreking. Waar de Referent Ds. Schoemakers zeer sterk den nadruk gelegd had op de noodzakeiykheid van wetenschappelijke bekwaamheid in den missionairen dienaar, wees Ds. Bouma op de gebleken bruikbaarheid van min-ontwikkelde, doch wijze zendelingen, b. v. in de Minahasse en Ds. Wagenaar op de gewenschte samen werking van verschillende gaven. 't Tweede referaat zou de bespreking inleiden over de Medische Zending en Scheurer's hospi taal. De Referent Ds. Bouma wydde echter een vol half uur lang uit over de Zending in't ge meen. Hierin waren vele schoone gedachten. De bespreking over de medische zending was niet overryk. Maar Spreker mocht de nieuwe tijding brengen, dat dokter Scheurer een prach tig terrein heeft gekregen van 30 duizend vierkante meter, waarop 't Petronella-hospitaal wordt gebouwd. Aangezien 't toegestaan halfuur door den Refereüt met het halfuur voor de bespreking bestemd, geheel was overschreden, ontving dadeiyk de derde Referent, Ds. Zijp, het woord die de bespreking zou inleiden over de vraag of Zeeland en Brabant samen de zending van een Dienaar konden bewerkstelligen en verzor gen. Spreker toonde na vrij breede critiek ge oefend te hebben op de min-juiste formu leering van zyn onderwerp, met de cijfers aan, dat de financieele zijde geen moeilijkheid kon opleveren en bestrafte voorts met groote vrij moedigheid de Kerken van Middelburg, die door hare blyvende gedeeldheid zich onmogelijk maken om als Zendingskerk op te treden. 't Was ondertusschen by vyven geworden, en de voorzitter sloot zonder dat eenige samenspreking plaats vond, de conferentie Des avonds half zeven traden in een niet te druk bezochten bidstond de broeders Gom- mer en Wagenaar op en spraken een woord ter bemoediging en verootmoediging, uit Jeremia XVI 19 en Daniel VII 13 en 14 en legden de zonden en nooden in dezen arbeid neder voor den Heere onzen God. Dr. W. De Zeeuwsehe Bondsdag. Op a. s. Pinkster-Maandag staat de Zeeuwsehe Bondsdag gehouden te worden te Vlissingen in de kerk Koosje Buskenstraat. Er zal een voormiddag en een namiddagver: gadering gehouden worden. De eerste begint, zoo spoedig mogelijk na kerktyd en biedt de verslagen, die onze leden op de hoogte brengen van den gang van zaken in onze Bonds-afdeeling. En aangezien een gereformeerd jonkman lee- ren moet om goed op de hoogte te wezen van de zaken, die hem aangaan, zullen uit aüe ver - eenigingen allen, die maar eenigszins kunnen, by de opening tegenwoordig zyn. Deee opening zou geïllustreerd worden door een rede van den ondergeteekende, die wegens, het vertrek van Ds Buurman uit Meliskerke naar des Amstels boorden, als voorzitter ad interim optreden moest Doch aangezien de predikant van Middelburg (O des morgens thuis preeken moet, zal Ds.

Krantenbank Zeeland

Zuider Kerkbode, Weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken in Zeeland, Noord-Brabant en Limburg. | 1899 | | pagina 2