Belijdenis en School.
»Het Yerbond Gods."
VARIA.
Oftïciëeie berichten.
Gecommitteerden tot de Zending van de
Geref. Kerk te Middelburg C.
dan, ja zelfs vrij getrouw in de samenkomsten
te verschijnen, maar allen verderen band van
sacrament of tucht te schuwen. Dezoodanigen
zou men mogen toeroepen. Hoe lang hinkt gij
op twee gedachten
En om nu zoo bij de ware Kerk zich te
voegen of erbij te blijven is ook wel eens
scheiding noodig. Er zijn menschen, die alles
zins gereformeerd willen heeten, en wien het
als in den mond bestorven ligt, dat men in
geen geval moet scheiden. Scheidenzeggen
zij, dat nooitZouden deze gereformeerde
menschen wel eens aandachtig en ontevoor-
oordeelt artikel XXVIII hebben gelezen Daar
staat, dat scheiden op kerkelijk gebied dure
plicht kan worden.
Hoort maar. „En opdat dit te beter mochte
onderhouden worden, zoo is het ambt aller
geloovigen, achtervolgende het woord Gods,
zich af te scheiden van degenen: die niet van
de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze ver-
gaderinge, hetzij op wat plaats dat ze God ge
steld heeftal ware 't schoon zoo, dat de ma
gistraten (overheden) en plakkaten (wetten) der
princen daartegen waren, en dat de dood of
eenige lichamelijke straf daaraan hing.
Het is duidelijk als de dag, dat de geloovige
zich moet losmaken van den band met een
genootschap, dat het grofste ongeloof duldt en
beschermt, dat zijne inzettingen stelt boven
Gods Woord, een genootschap, dat geloovige
leeraars dwingt, om de Sacramenten te ont
heiligen. Dus zich losmaken, maar om zich
juist alzoo in waarheid met de Kerk te ver
eenigen. Al degenen, die zich van dezelve af
scheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen
de ordinantie Gods.
Hulsebos.
Van „het verbond Gods" spreekt de catechis
mus, in het antwoord op de 74 vraag, daarvan
spreekt 'art. 34 onzer geloofsbelijdenis, ook
maken de vijf artikelen tegen de Remonstran
ten er gewag van, en dat doen ook de litur
gische schriften der gereformeerde Kerken, bij-
name het doopsformulier.
Cedurig wordt er over gesproken in verband
met de Sacramenten. Geen wonder. DeHeere
toch heeft de Sacramenten gegeven als teeke
nen en zegelen van Zijn verbond en deszelfs
beloften. Van de Sacramenten, van hetgeen zij
ons beteekenen en verzegelen, en óók van de
hooge en heilige verplichtingen, waaronder zij
ons brengen, hebben wij onmogelijk het rechte,
bijbelsche begrip, indien wij met het verbond
Gods geene rekening houden, of zelfs daarmede
niet goed op de hoogte zijn. Om de Sacra
menten te begrijpen moeten wij eerst een ge
zond, bijbelsch oordeel hebben over „het ver
bond Gods," d. i. over het verbond der genade.
Het moet ons volk weer klaar en duidelijk
worden, dat onze „kinderen, zoowel als de
volwassehen in het verbond Gods en Zijne
gemeente begrepen zijn." Wat dat zegt, moet
ons volk leeren inzien en beseffen. Ook op
dit zeer voorname punt is er tijdens en ten
gevolge van de bas tering der Kerken een ver
warring en onkunde gekomen, die diep treurig
is en aller nadeeligst werkt.
Tengevolge dier onkunde wordt de kracht
en de troost, die in het verbond der genade en
in de Sacramenten den geloovigen door den
Heere gegeven zijn, én in het leven én in de
stervensure vaak gemistgemist, ook het heilig
en diep gevoel van onze roeping om niet slechts
zei ven, maar om met onze kinderen voor God
te leven, ja, om ze als kinderen, die den Heere
toebehooren voor te gaan, te laten onderwijzen
en in alles aan te merken en geheellyk op te
voeden. Van de jeugd af moet dat den kinde
ren duidelijk gemaakt en op de ziel gebonden
worden, dat zij, zoowel als de volwassenen,
in het verbond Gods en de gemeente begrepen
zijn"en dienovereenkomstig moet ook ons
gebed, ons worstelen, ons bidden en danken
voor en met hen aan den troon der genade
wezen.
Sinds de verbastering der Kerken zyn velen,
die anders gereformeerd zijn, in plaats van
uit het verbond Gods, met en voor hunne
kinderen werkzaam uit de verkiezing.
Dat nu mogen wy nieten omdat wij het
niet mogen wreekt het zichja, daarom zijn
de vruchten die deze gansch verkeerde werk
zaamheid afwerpt diep bedroevend. Het is dan,
gelyk voor de hand ligt„Ach, als zy niet tot
zaligheid uitverkoren zyn, wat zal dan onze
arbeid baten Immer niets. En wij moeten
God ook vrij latenwant Hij ontfermt zich
diens Hij wil, en Hij verhardt dien Hij wil.
Daar komt bij, dat wij den Heere niet behoe
ven te helpenHij zal zijn raad wel ten uit
voer leggen." Zóó nu te denken, te handelen
en te spreken is misbruik maken van de eerste
en allerdierbaarste waarheden onzes Gods.
Het is de grootste vermetenheid want het
is ons te plaatsen op het standpunt Gods
het is den verborgen raad, dien alleen de Heere
kent en waarnaar Rij werkt, tor richtsnoer
van onze beschouwingen en van onze hande
lingen te maken.
De troostvolle leer der verkiezing is ons
daarom, is ons om dat te doen, niet geopen-
baard. Integendeeldat toch verbiedt de
Heere, als Hij zegtDaD „de verborgene din
gen voor den Heere onzen God zijnmaar de
geopenbaarde dingen voor ons en voor onze kin
deren, tot in eeuwigheid, om te doen alle de
woorden dezer wet." (Deut. 29 29).
Omdat deze menschen werkzaam zijn uit
de verkiezing en niet uit het verbond Gods,
waarin, naar luidt van onzen catechismus
(Zondag 27) de kinderen der geloovigen „be
grepen zyn", spreken zij ook over en^zelfs in
de tegenwoordigheid van hunne kinderen, als
over on wedergeboren en onbekeerde kinderen,
van wie men immers anders toch niets kan
verwachten dan dat zij de zonde en de wereld
liefhebben.
Tot mijne diepe ergenis en groote smart
heb ik het, gelijk het daar neergeschreven
werd, meer dan eenmaal gehoord.
Geen wonder, dat dan den kinderen ook veel
meer toegelaten wordt, dan christenouders
hunnen kinderen toelaten mogen.
Nogeensgeen wonder, dat zulke kinderen
zich, in den regel, hoe langer hoe meer van
den Heere, van het verbond Gods en de ge
meente, waarin zij begrepeh zijn, vervreem
den. Menigmaal ziet men het, dat zij de ge
meente, die den Heere naar Zyn Woord wenscht
te dienen, en dus tucht oefent, den rug toe-
keeren.
Geschiedt dit, dan is Leiden in last
want, dat is de bedoelde ouders toch wat al
te ergzóó behoefde het immers niet. Doch
het rechte en diepe schuldbesef blijft achter
wege, zoolang zij uit de verkiezing in stee van
uit het verbond Gods de dingen blijven bezien.
Het diep treurig leven hunner kinderen is,
voor hen let er maar op gevolg
van de algemeene schuld en zondenmaar
niet van hunne persoonlijke. Dat zij maaien,
wat zij zaaiden, zien zy niet in, en belijden en
bespreken zy ook dientengevolge niet.
Ach, velen leven en sterven in die onkunde,
in die dwaling, in het ontzettend verzuim dat
daaruit voortvloeit, en in de opvlakkigheid
van het zondebewustzijn, dat er het gevolg
van is.
Hoe geheel anders is het, wanneer wij ver
staan wat het zegt, dat ook onze kinderen in
het verbond Gods en in Zijne gemeente begre
pen zijn.
Dat zij, door dat wij dat mogen verstaan,
niet wedergeboren en bekeerd zijn, weetik door
Gods genade even goed als een andermaar
ik weet ook dat desalniettemin zeer veel dan
gansch ander3 is.
Daarover de volgende week, zoo de Heere
wil en wij leven.
Littooij.
ZENDING.
De Heraut deelt mede dat by Dr. A. Kuyper
bericht is ingekomen dat door een belang
stellend broeder de vorstelijke gift is toegezegd
van 10.000 gulden, te betalen in Mei eerstko
mende ten behoeve van een op te richten
Hospitaal te Poerworedjo, alwaar Dr. Scheurer
namens de geref. Kerken als Zendeling-arts
werkzaam is.
Nog van een tweeden broeder kwam toezeg
ging in yoor duizend gulden.
Beide schenkers willen hierdoor hun inge
nomenheid doen blyken met de besluiten der
laatst gehouden Gen. Synode.
Voorwaar een bemoedigend bericht bij zoo
veel, dat wel een» ontmoedigd op het gebied
van Zendingaliefde en Zendingsarbeid. Zoo
weinig wordt hiervan nog gemerkt ook in Zee
land, óók op Walcheren, óók in Middelburg.
Wat doen toch onze Kerkeraden, de leden
der gemeente in het belang van den door God
gewilde en bevolen Zendingsarbeid
O moge de oude Zendingsliefde in Walche
ren nog weer eens opleven
Emeritaat aangevraagd door
Ds. P. Diermanse te Apeldoorn, Ds. N. J.
Engelberts te Giessendam, Ds. A. van Apel
doorn JLzn. te Scherpenzeel en Ds. A. Abels
Zuidwolde.
De classis Arnhem heeft in hare vergadering
van 20 Januari den heer G. van Yelzen, cand.
en beroepen predikant der Geref. Kerk te Ede,
na peremptoir examen, met algemeene stem
men tot den dienst des Woords in de Geref.
kerken toegelaten.
Het candidaats-examen in de theologische
faculteit, aan de Vrije Universiteit, is afgelegd
door den heer J. G. Meynen.
Beroepen: te Pietersburen S. Datema te
Murmervvoude te Hantum c. a. H. Thomas
cand.te Bièzelinge L. G. Goris te Veen-
woudsterwal; te Enkhuizen L. v. d. Valk
te Scheveningen A.
Bedankt voor Tiel door E.*C. B. v. Her
werden te Brielle.
ZENDINGSSCHOOL
Middelburg.
Woensdagnamiddag om 3 uur in de Hoorder
kerk.
In de laatst gehouden vergadering va'n ge-
comm. is o. m. met blijdschap kennis genomen
van de vorstelijke gift van f 10.000 en die
andere van f1000 ingekomen voor het op
te richten Hospitaal ten behoeve van onzen
Zendings-arts Dr. Scheurer.
Zal toch de medische Zending onzer Kerken
op Java doel treffen, dan moet Dr. Scheurer
een goed ingericht Ziekenhuis hebben.
Wie bedenkt hoe weinig er voor het
lichamelijk lijden van den Javaan gedaan
wordt, zal begrijpen dat onze Kerken geroepen
worden krachtig op te treden om barmhartig
heid te oefenen aan een volk waarvan Neder
land op stoffelijk gebied zooveel schatten heeft
getrokken, waaraan het dus ook veel ver
schuldigd is. De eere onzer Kerken eischt dit.
Verblijdend zijn daarom bovenstaande giften,
alsmede het optreden van de Dames J. H.
Kuyper, M. W. Hovy, J. C. Rutgers, C. M. E.
Kuyper en J. A. M. van Schelven, allen te
Amsterdam, die, onder leiding van onzen
hooggeachten prof. Rutgers, eene poging willen
wagen om deze zaak een voorspoedigen loop
te doen hebben.
Gaarne willen gecomm. deze poging steunen
en vestigen zij de aandacht op het voorgeno
men plan wat in hoofdzaak op het volgende
neerkomt
In iedere plaats trede een persoon op als
algemeen hoofd. Deze zoekt andere personen
die als hoofd optreden. Ieder hoofd zoekt oer
leden die ieder 25 centen in de drie maanden
willen bijdragen, en zorgt dat die contributie
bij het algemeen hoofd inkomt. Deze zendt
het bedrag op bepaalde tyden aan de alge
meene Penningmeesteres te Amsterdam welke
het daarna overmaakt aan den Quaestor Mis-
sionis der geref. kerken.
Ziedaar nu eens een heel eenvoudig plan dat
goed aangevat, een grootsch werk onder Gods
zegen, tot stand zal brengen. Een plan waar
aan een ieder kan medewerken. Twee cents
in de week, wie zal dat nu weigeren, om zulk
een schoone zaak te helpen bevorderen
„Dan rookt men toch liever een sigaar min
der of gebruikt wekelijks een paar koekjes of
een paar schepjes suiker minder in de koffie
of thee" schreef iemand die dit plan aanbeval.
Nu dit is misschien nog niet eens noodig en
wy bevelen deze zaak zeer ernstig aan de
leden der Geref. Kerk aan.
Zij die genegen lijn hieraan mede te werken
geven hun adres op aan een der brs. gecom
mitteerden, die gaarne nadere inlichtingen
willen verstrekken.
Zy er een heilige y ver om in deze, voor de
zaak des Heeren wat te mogen doen en ruste
'sHeeren zegen op dit Hem welbehagelijke
werk in ruime mate.
Namens gecomm. voorn.
K. LE CoiETRK. VOOTZ.
J. Janse, Secr.